مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا

[ahmadrezaamin]

شما وقتي در رشته هاي مهندسي فوق ليسانس يا دكترا داشته باشيد، توي بازار كار متفاوتي هستيد (به خصوص دكترا) كه با بازار كار ليسانسه ها متفاوته. صحبتهايي كه من در مورد مهندس تازه كار مي كردم شايد شفاف نبود ولي منظور من ليسانس بود. تا جايي كه من آگهي هاي استخدام در حوزه برق و كنترل و اتوماسيون رو ديدم (و هنوز هم برام مياد) يك ليسانس بدون سابقه كار غير ممكنه بتونه سالي ٨٠٠٠٠ بگيره. البته اشل حقوقي IT و شبكه مقداري بالاتر از مهندسي برق هست ولي براي ليسانس IT صفركيلومتر هم حقوقهايي كه شما گفتيد غيرممكنه مگه اينكه طرف كمي تا قسمتي نابغه باشه. البته خودتون هم گفتيد دوستان شما بعد از فوق ليسانس كار گرفتن ولي به هر حال اين حقوقهاي درشت براي آدم كم سابقه چيز خيلي متعارف نيست و دوستان نبايد با چنين تلقي بيان آمريكا كه بلافاصله بعد از فارغ التحصيلي حقوقهاي درشت مي گيرن و يهو پولدار ميشن و همه چي ميخرن.

مهراد عزیز شما درست می فرمایید من قصدم این نبود که بگم اینجا آدم سریع پولدار می شه و همه چیز می خره و زندگی یهو روی قشنگش رو نشون می ده. قصدم بیان تجربیات و مشاهدات بود. در مورد حقوق هم تصورم این بود که حقوق هایی که می فرمایید برای فوق لیسانس به بالاست چون حتما قبول دارید که افرادی که از ایران برای لیسانس به آمریکا با ویزای دانشجویی میان انقدر تعدادشون در برابر افرادی که برای فوق و دکتری میان کمتر هست که شاید صحبت در مورد میزان حقوق اون افراد خیلی پر فایده نباشه و برای طیف وسیعی از کاربران فروم صدق نکنه. یا شاید بهتر باشه در کنار میزان حقوق اون ها میزان حقوق فوق و دکتری هم بررسی بشه.

من در پستی که نوشتم هم عرض کردم که حقوق هایی که من می گم برای حداقل فوق لیسانس در حوزه کاری خودم هست و این حقوق ها لزوماً برای همه رشته های مهندسی یا بیزینس صادق نیست.

موفق باشید

[pimi810]

به نظر من همون 40 هزارتا در سال 400 ملیون ایران می ارزه اگر این گرین کارد لعنتی تو جیبت باشه.
من تو این دو سالی که اینجا بودم واقعا به این نتیجه رسیدم که هر نوع سرمایه گذاریی تو آمریکا (مالی، تحصیلی، احساسی و ....) بدون داشتن اقامت دایم به یک مو بنده و ظرف کمتر از 24 ساعت ممکنه همه ش به باد بره.

[ghlobe]

یادتون باشه در امریکا پول زیاد در جیبتون نگذارید که پلیس ممکنه بگیره:

http://www.cbc.ca/news/world/america...oney-1.2760736

[Mehrad]

یادتون باشه در امریکا پول زیاد در جیبتون نگذارید که پلیس ممکنه بگیره:

http://www.cbc.ca/news/world/america...oney-1.2760736

كلا پول زياد همراه داشتن خوب نيست. حالا پليس ندزده يكي ديگه مي دزده.

[alamdar_313]

یادمه بچه بودیم یه فامیلی داشتیم خونه شون شمالشهر بود. ما وقتی میرفتیم خونه اینا با اتوبوس میرفتیم. یادمه با برادرم وقتی تو اتوبوسهای اون منطقه سوار میشدیم به مردم تو اتوبوس یا خیابون نگاه میکردیم و میگفتیم وای اینا چقدر باکلاسن!
سالها گذشت و القضا ما تو همون محل خونه خریدیم ولی یادمه هروقت سوار اتوبوس میشدم حسی کاملا برعکس دوران کودکی داشتم و تو دلم میگفتم مردم چقدر بی فرهنگ شدن!

حالا نمیدونم این برا اینه که مردم اون منطقه عوض شدن و آدمای سابق نیستن! یا ما اونموقع خیلی بی فرهنگ بودیم که فکر میکردیم اینا بافرهنگن! یا من الان بی فرهنگم که فکر میکنم مردم بی فرهنگ شدن! یا چی ...

ولی به هرحال سوالم اینه دوستانی که ابتدائن وارد آمریکا میشن هم همچین احساسی دارن؟ فکر میکنن همه جا قشنگ و تمیز و منظم و مرتبه. مردم با کلاس و مودب هستن همه. همگی خوشحالن وای چقدر آرومه!

و بعد از چند سال کم کم نظرشون تغییر میکنه؟

اصل اصل اصل سوالم اینه که یک دانشجوی خارجکی وقتی وارد آمریکا میشه یحتمل بایستی با خطوط شرکت واحد اتوبوس رانی طی طریق بفرمایید، آیا اتوبس ها درحد قابل قبول هستن؟ همچنین ملت اتوبوس سوار جزو کدوم سطح مردم شریف اون کشور هستن و آدم از سوار شدن به اتوبوس پششیمان نخواهد شد؟ (مثلا معتادها و گداها و دزدها و اینا سوار اتوبوس میشن بیشتر یا قشر کارمند و محصل و ... ؟ )

کلا بهترین وسیله حمل و نقل تو اون مملکت غریب رو چی کشف کردن دوستان؟
آوردن ۱۰-۱۵ هزار دلار پول برای خرید خودرو اونم در بدو ورود یک دانشجوی تازه وارد رو چطور ارزیابی میکنید؟

[Ehsan_2014]

درود
ممنون از همه ی دوستان که نظرشون رو بیان کردند، و اینم موضوع جدید و تجربه های این دوستمون، خوشحال میشم نظراتون رو با بقیه دوستان به اشتراک بگذارید.
آشنایی با نژادهای مختلف در امریکا

وقتی من وارد امریکا شدم و میخواستم برای کار اقدام کنم در جایی که نوع نژاد را سوال میگردند مینوشتم آسیایی چون فکر میکردم چون من در آسیا هستم پس آسیایی هستم. حالا میخواهم یک اطلاعات مختصری در مورد انواع نژادها در امریکا بدهم که ممکن است بدردتان بخورد. نژاد آسیایی در امریکا در واقع همان چشم بادامیها هستند مثل مردم چین ژاپن کره فیلیپین ویتنام و غیره. بنایراین اگر در امریکا بگویید کسی آسیایی است یعنی اینکه چشم بادامی است. نژاد بعدی هیسپانیک ها هستند یا تمام کسانی که به زبان اسپانیایی صحبت میکنند البته بغیر از اسپانیا. هیسپانیکها اکثرا اهالی کشورهای امریکای لاتین هستند. نژاد دیگر ایندین ها هستند. من اولش فکر میکردم که ایندین ها هندی هستند در صورتی که اینجا به سرخپوستان میگویند ایندین. و نژاد بعدی هم سفید ها هستند که کل سفید پوستان امریکا و اروپا و خاورمیانه است. بنابراین اگر جایی از شما نژادتان را سوال کنند باید بگویید سفید. نژاد دیگر سیاهان یا آفریقایی تبارها هستند. سیاهان گهگاهی خودشان را نگرو خطاب میکنند ولی شما هرگز نباید از این اسم استفاده کنید مگر اینکه خودتان ساهپوست باشید. گفتن این اسم به آنها توهین بزرگی است و حتی میتوانند بر علیه شما شکایت کنند. شما حتی بهتر است آنها را سیاهپوست یا بلک هم خطاب نکنید و از واژه آفریکن- امریکن یا امریکاییهای آفریقایی تبار نام ببرید. متاسفانه اغلب سیاهپوستان در خانواده های فقیری زندگی میکنند و شرایط فرهنگی و مالی مناسبی ندارند برای همین به جرات میتوانم بگویم که هنوز تبعیض نژادی بر علیه سیاهان در امریکا پای برجا است. من شش ماه پس از ورودم به امریکا و پس از مجرد شدنم خودم را به یکی از خطرناکترین و فقیرترین محله های شهر ریچموند تبعید کردم و خاطرات زیادی از آنها دارم که بعدا برایتان تعریف میکنم. در میان آسیاییها شاخص ترین آنها چینی ها هستند که در بیشتر شهرها محله های خاص خودشان را دارند. چینی های زیادی در این شهرکهای چینی زندگی میکنند که حتی یک کلمه انگلیسی هم بلد نیستند و اصولا نیازی به آن ندارند. اگر شما به محله چینی سنفرانسیسکو بروید و وارد یک رستوران چینی شوید منوی غذای آن فقط چینی است و شما باید با دست به غذای یکی اشاره کنید و بگویید من از اینا میخوام. اصولا چینی ها مردم زحمتکش و آرامی هستند و با غیر چینی زیاد نمیجوشند. یکی از مشخصه های بارز آنها بلند صحبت کردن است و معمولا در قطار یا اتوبوس اگر دو چینی در حال صحبت با یکدیگر باشند شما صدای موتور قطار یا اتوبوس را نمیشنوید! با تنها نژادی که من دیدم بهتر میجوشند روسها هستند که شاید بخاطر همسایه بودنشان است. دیگر آسیایی ها ژاپنی ها هستند که اگر میخواهید آنها را تا دم مرگ عصبانی کنید ازشان سوال کنید آیا شما چینی هستید؟ این بدترین فحش به آنها است. در بین آسیاییها آنها به مغرور بودن معروف هستند ولی ژاپنی هایی که من میشناسم واقعا انسانهای موفقی در تحصیلات و کارشان هستند. آسیاییهای دیگر فیلیپینی ها هستند که اصولا مادرزادی کارگرند و اگر کسی بهشان سمت مدیریت در جایی بدهد از خوشحالی سکته میکنند. دیگر آسیایی ها ویتنامیها هستند که آنها هم وضعیت چندان مناسبی از نظر اجتماعی ندارند. کره ایها در جایی که من زندگی میکنم زیاد نیستند ولی محبوبیت زیادی ندارند. در نوع حرف زدن و رفتار آنها تکیه کلام و علائمی وجود دارد که معمولا مورد تمسخر دیگر آسیاییها است. من وقتی تازه وارد امریکا شدم فقط میتونستم بگم یکی چشم بادامی است و نمیتوانستم ملیت آنها را تشخیص دهم. نژاد هیسپانیکها اصولا کسانی هستند که برای کار به امریکا کوچ کرده اند و متاسفانه مثل افغانیها در ایران هستند. با اینکه در اینجا افغانیهای بسیار با شخصیت و موفق زیاد هستند ما در ایران فقط قشر کارگر و کم سواد آنها را میدیدیم و فکر میکردم که افغانی یعنی همین. هیسپانیکها هم حتما در کشور خودشان انسانهای موفق و تحصیلکرده زیاد دارند ولی کسانیکه به امریکا آمده اند از آن قشر نیستند. ایندین ها و یا سرخپوستان هم اصلا دیده نمیشوند و نژادشان تقریبا منقرض شده است ولی من فقط شنیده ام که در شهرکهای مخصوصی زندگی میکنند و اکثر آنها هم الکلی و یا معتاد هستند. هندیها هم در امریکا زیاد هستند و آنها هم دو دسته هستند کسانی که امریکنایز شده اند یا امریکایی شدده اند و کسانی که به روش سنتی خودشان زندگی میکنند. با اینکه همه آنها انسانهای آرام و خوبی هستند ولی من هندیهای سنتی را به دسته دیگر ترجیح میدهم. این اطلاعاتی بود که من از نژادهای مختلف داشتم و براتون نوشتم ولی یک مسئله خیلی مهم اینه که اینجا حتی اشاره کردن به نژاد یک نفر جرم محسوب میشه و حتی زندانی داره. هیچ شرکتی اجازه نداره بخاطر نژاد مذهب و یا جنسیت فردی را استخدام و یا اخراج کند. من در این مدتی که در امریکا کار میکنم هیچ کس از من سوال نکرده که مذهبم چیه و یا زن دارم یا نه و از این چیزهایی که در ایران رواج داره. بهرحال امیدوارم این اطلاعات بدردتون بخوره و اگر نطری دارید بنویسید.

سلام.اگه میشه لطفا جواب بدین.شما فرمودین: ((نژاد بعدی هم سفید ها هستند که کل سفید پوستان امریکا و اروپا و خاورمیانه است. بنابراین اگر جایی از شما نژادتان را سوال کنند باید بگویید سفید.)).میخواستم بپرسم که:

1- اگه از ما ایرانی ها ،در هر جای دنیا سوال کردن که چه نژادی هستیم باید بگیم سفید یا فقط تو آمریکا اینطوریه؟
2-اون دسته ایرانی هایی که پوستشون یکم تیره تره و سبزه هستن هم جزو نژاد سفیدن یا سیاه؟

اگه میشه لطفا کامل توضیح بدین.

[Mehrad]

سلام.اگه میشه لطفا جواب بدین.شما فرمودین: ((نژاد بعدی هم سفید ها هستند که کل سفید پوستان امریکا و اروپا و خاورمیانه است. بنابراین اگر جایی از شما نژادتان را سوال کنند باید بگویید سفید.)).میخواستم بپرسم که:

1- اگه از ما ایرانی ها ،در هر جای دنیا سوال کردن که چه نژادی هستیم باید بگیم سفید یا فقط تو آمریکا اینطوریه؟
2-اون دسته ایرانی هایی که پوستشون یکم تیره تره و سبزه هستن هم جزو نژاد سفیدن یا سیاه؟

اگه میشه لطفا کامل توضیح بدین.

اين تقسيم بنديهاي نژادي خيلي تابع رنگ و و ملاتونين و پيگمنت هاي پوست نيست، ميراث دوره استعمار و نژادپرستيه و بيشتر بيانگر اينه كه كي از كجاي دنيا اومده. چشم بادوميهايي هستن كه رنگ پوستشون از هر چي سفيد اروپايي و آمريكايي سفيدتره ولي اون قديمها بهشون ميگفتن زردپوست و حالا ميگن asian. يا بر عكسش اروپايي تبارهايي هستن كه رنگ پوستشون سبزه كه هچ خيلي تيره است ولي از نظر نژادي "سفيد" تلقي ميشن چون اروپايي تبارن. كلمه سياه (يا مودبانه ترش african-american) براي كساني به كار ميره كه اصل و نسبشون به قسمتهاي سياه پوست نشين آفريقا بر مي گرده (يعني همه كشورهاي غيرعرب قاره آفريقا). مردم خاورميانه و شمال آفريقا (يعني كشورهاي عربي شمال آفريقا) از نظر نژادي سفيد تلقي ميشن حتي اگه به قول شما "سبزه" باشن. البته اينها بحث race يا نژاد هست (كه با توجه به توضيحات فوق كلمه نژاد كلا بي معنيه). بحث ethnicity يا قوميت بحث متفاوتيه كه اون موقع فارس و عرب و ترك و غيره مطرح ميشه. ولي به عنوان ايراني هر وقت در پرسشنامه اي از نژاد يا race شما سوال كردن بايد گزينه white يا caucasian رو انتخاب كنيد.

[Mehrad]

یادمه بچه بودیم یه فامیلی داشتیم خونه شون شمالشهر بود. ما وقتی میرفتیم خونه اینا با اتوبوس میرفتیم. یادمه با برادرم وقتی تو اتوبوسهای اون منطقه سوار میشدیم به مردم تو اتوبوس یا خیابون نگاه میکردیم و میگفتیم وای اینا چقدر باکلاسن!
سالها گذشت و القضا ما تو همون محل خونه خریدیم ولی یادمه هروقت سوار اتوبوس میشدم حسی کاملا برعکس دوران کودکی داشتم و تو دلم میگفتم مردم چقدر بی فرهنگ شدن!

حالا نمیدونم این برا اینه که مردم اون منطقه عوض شدن و آدمای سابق نیستن! یا ما اونموقع خیلی بی فرهنگ بودیم که فکر میکردیم اینا بافرهنگن! یا من الان بی فرهنگم که فکر میکنم مردم بی فرهنگ شدن! یا چی ...

ولی به هرحال سوالم اینه دوستانی که ابتدائن وارد آمریکا میشن هم همچین احساسی دارن؟ فکر میکنن همه جا قشنگ و تمیز و منظم و مرتبه. مردم با کلاس و مودب هستن همه. همگی خوشحالن وای چقدر آرومه!

و بعد از چند سال کم کم نظرشون تغییر میکنه؟

اصل اصل اصل سوالم اینه که یک دانشجوی خارجکی وقتی وارد آمریکا میشه یحتمل بایستی با خطوط شرکت واحد اتوبوس رانی طی طریق بفرمایید، آیا اتوبس ها درحد قابل قبول هستن؟ همچنین ملت اتوبوس سوار جزو کدوم سطح مردم شریف اون کشور هستن و آدم از سوار شدن به اتوبوس پششیمان نخواهد شد؟ (مثلا معتادها و گداها و دزدها و اینا سوار اتوبوس میشن بیشتر یا قشر کارمند و محصل و ... ؟ )

کلا بهترین وسیله حمل و نقل تو اون مملکت غریب رو چی کشف کردن دوستان؟
آوردن ۱۰-۱۵ هزار دلار پول برای خرید خودرو اونم در بدو ورود یک دانشجوی تازه وارد رو چطور ارزیابی میکنید؟

در مورد اون قسمت اول سوالتون كه به قول معروف "اينجا مردم نايس هستن و لبخند ميزنن" به بحث culture shock مراجعه كنيد. در پستهاي قبلي همين تاپيك هم زياد در اين مورد نوشته شده.

در مورد حمل و نقل عمومي بستگي داره كدوم شهر و كدوم قسمت شهر باشيد. قاعده كلي وجود نداره كه چه جور آدمهايي سوار اتوبوس ميشن. كارمند، دانشجو، مهندس، خونه دار، همه رقم. توي تهرون خودمون چه تيپ آدمهايي سوار اتوبوس ميشن؟ هر كسي كه به هر دليلي ماشين نداره يا اينكه ماشين داره ولي دلش نميخواد پول پاركينگ و بنزين و استهلاك ماشين بده. اينجا هم همينجوره. البته توي آمريكا وابسته بودن به ماشين شخصي خيلي بيشتر از ايرانه. دليلش هم بيشتر فرهنگيه و تا اندازه اي نامنظم بودن سيستم حمل و نقل عمومي. توي آمريكا به جز برخي شهرهاي بزرگ، سيستم حمل و نقل عمومي خيلي بي نظمه و آدم نمي تونه زندگيش رو روي اون برنامه ريزي كنه. حتي خود من هم كه نمي خواستم ماشين بخرم ترجيح ميدادم با دوچرخه اينور و اونور برم ولي محتاج اتوبوس نباشم. يعني يه قسمتش بي نظمي برنامه اتوبوسها هست و يه قسمتش اينكه آدم توي زندگيش وابسته به خود باشه و استقلال خودش رو داشته باشه. Individulaism و استقلال فردي يك شاخص پررنگ جامعه آمريكا هست. اينجا شما زياد مي بينيد خونواده هايي كه همه اعضاي خونواده ماشين خودشون رو دارن بدون اينكه لزوما خونواده پولداري باشن.

[khalas]

در مورد اون قسمت اول سوالتون كه به قول معروف "اينجا مردم نايس هستن و لبخند ميزنن" به بحث culture shock مراجعه كنيد. در پستهاي قبلي همين تاپيك هم زياد در اين مورد نوشته شده.

در مورد حمل و نقل عمومي بستگي داره كدوم شهر و كدوم قسمت شهر باشيد. قاعده كلي وجود نداره كه چه جور آدمهايي سوار اتوبوس ميشن. كارمند، دانشجو، مهندس، خونه دار، همه رقم. توي تهرون خودمون چه تيپ آدمهايي سوار اتوبوس ميشن؟ هر كسي كه به هر دليلي ماشين نداره يا اينكه ماشين داره ولي دلش نميخواد پول پاركينگ و بنزين و استهلاك ماشين بده. اينجا هم همينجوره. البته توي آمريكا وابسته بودن به ماشين شخصي خيلي بيشتر از ايرانه. دليلش هم بيشتر فرهنگيه و تا اندازه اي نامنظم بودن سيستم حمل و نقل عمومي. توي آمريكا به جز برخي شهرهاي بزرگ، سيستم حمل و نقل عمومي خيلي بي نظمه و آدم نمي تونه زندگيش رو روي اون برنامه ريزي كنه. حتي خود من هم كه نمي خواستم ماشين بخرم ترجيح ميدادم با دوچرخه اينور و اونور برم ولي محتاج اتوبوس نباشم. يعني يه قسمتش بي نظمي برنامه اتوبوسها هست و يه قسمتش اينكه آدم توي زندگيش وابسته به خود باشه و استقلال خودش رو داشته باشه. Individulaism و استقلال فردي يك شاخص پررنگ جامعه آمريكا هست. اينجا شما زياد مي بينيد خونواده هايي كه همه اعضاي خونواده ماشين خودشون رو دارن بدون اينكه لزوما خونواده پولداري باشن.

اینکه حمل و نقل بی نظمه قبول ندارم ولی اینکه قسمتی افتضاحه چرا!؟
مثلا در منطقه ما دقیقا سر هر نیم ساعت اتوبوس میاد حالا با دو دقیقه اینور اونور که این یعنی نظم. ولی اینکه بلی امسال دانشجو 2.5 برابر سال پیش برداشتن و تعداد اتوبوس ها همونه و یک مسیر 2 کیلومتر رو آنقدر دور میزنه که میشه 20 کیلومتر این میشه افتضاح. بله پول دار بودن به ماشین اصلا و ابدا ربطی نداره.منم اول فکر میکردم اینا مرفه بی درد هستن ماشین دارن ولی بعد دیدم اینطوریا هم نیست، هر چند باز میگم مرفهین بی دردن!
در مورد اینکه نایس هستن و میخندن هم قبول ندارم. همون اولش که وارد شدم این رو کاملا درک کردم. شاید در ادارات اینطوری نباشه(بعضی قسمت ها واقعا با ادم راه میان) ولی در مناطق عمومی و اتوبوس و ... من که چیزی ندیدم که بخندن! هر چند بازم میگم که مقاله ای خوندم که سطح شادابی در امریکا نسبت به 2008 کمتر شده حالا نمیدونم تا چه حد اعتبار داره( با توجه به رکود 2010)
البته همه اینها بستگی به دید خود آدم هم داره ولی مهمترین نکته اینه که آسمون همون رنگه و این رو از اولش هم که اومدم درک کردم( حداقل واسه دانشجوها)
موفق باشید

[robotic]

اینکه حمل و نقل بی نظمه قبول ندارم ولی اینکه قسمتی افتضاحه چرا!؟

شما در مناطق خوب آمریکا زندگی می کنید. ولی فکر نکنید که کل آمریکا این طوری است.

اتوبوس ها یک برنامه زمانی دارند. نوشتند زمان تقریبی
من اول فکر می کردم مثلا فوقش ۲ دقیقه خطا دارد
ولی وقتی چند بار بیش از ۴۵ دقیقه برای مسیری که هر ۲۲ دقیقه زمان داده صبر کردم فهمیدم این خبرا نیست
این ۲۲ دقیقه جز استثنا ها است چون بیشترین تعداد اتوبوس را دارد
مسیر های دیگر هر سم ساعت یا یک ساعت نیم اتوبوس می آید

من در ایران ماشین نداشتم و با خودم می گفتم در آمریکا هم با وسایل عمومی می روم و یا با دوچرخه
وسیله عمومی که این طوری شد ...
دوچرخه!!! با این آمار دزدی دوچرخه ...
دزدی تا حدی بالااست که توی معارفه گفتند اگر دوچرخه می خرید ، ارزان ترین مدلش را بخرید که وقتی دزدیدند زیاد ضرر نکنید و برید باز دوچرخه دیگر بخرید
تازه شیب هم مطرح است.
در آخر کار نتیجه گرفتم که در اولین فرصت به فکر ماشین باشم

پی نوشت:
یادم رفت بگم که بعضی از اتوبوس ها به خودشان زحمت نمی دهند در ایستگاه نگه دارند و مسافر سوار کنند. چند بار (روز های مختلف) صبر کردم تا اتوبوس بعدی بیاید و به ایستد و من را سوار کند