مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا

[reg2]

منم با پیمان موافقم!...حیلی از دخترای ایران و حتی برعکس پسرها و در کل جوونای ایران عاشق اینن که به کسی وصله شن که داره میاد امریکا چرا که این آسونترین راه ممکنه است و اون کسی ام که داره میاد خوب بالطبع مایه داره و ..خوب امریکا هم که اوج dream همه ی ما ایرانی ها هست!...فلذا این عشق و علافه ای که بین این دو کبوتر ابراز داده میشه به ظاهر خیلی خیلی قشنگه اما بنظر من بالقوه میتونه خیلی نا خالصی داشته باشه و بوی ریا بده!!....

جدای از این بحث!!! در مهندسی دقیق داریم که سیستم ناپایدار سیستمی نیست که بشه ازش جواب reliable گرقت چرا که دایم در حال fluctuation هست . ویا در ریاضی داریم که اکثر توابع در نقاط بحرانی نا پیوسته اند.....به نظر من کسی که داره مهاجرت میکنه...مخصوصا ماها که از یه محیط اونطوری وارد یک محیط اینطوری میشیم....انم با اون همه زحمت و استرس و اینهمه load کاری که از اینجا انتظار دارن....موقعیت مناسبی نه واسه ازدواجه نه واسه آوردن همسر(حالا بعضی ها هم ازدواجات خیلی موفقی کردن تو این شزایط و خیلی راضین...اما این برمیگرده به انتظارات هر کس از زندگی!!) منظورم اینه که ازدواج تو همون دورانش تصمیم ساده ای نیست چه برسه تو این موقعیت بحرانی
دوستانی رو دیدم که سالیان سال با هم رفیق و حتی هم اتاق بودن اما نتونستن تو محیط جدید با هم بسازن....چه برسه به رابطه دختر و پسر که انقدر پیچیده است و کوچکترین حرکت یا حرف اشتباه میتونه هم عامل زننده باشه!!!

اما همونطوری که گفتم با زوجهائی برخورد کردم اینجا که بظاهر خیلی خوشبخت جلوه میدادن....ولی وقتی باهاشون صحبت کردم دیدم تعریف اونا از زندگی ایده ال و لذت با تعریف من آسمون تا زمین فرق داره و من حتی نمی تونم یک روز جای اون باشم!!!!!

یا شاید اینکه دارن تمارض به رضایت میکنن...چون این سرنوشتی براشون که نمی تونن از سر بنویسنش یا اینکه براشون خیلی گرئن تموم میشه اگه بخوان از سر شروع کنن!!!

از جنبه های مالی هم میتونه فشار چند برابر رو ایجاد کنه!
خلاصه من نکته مثبتی تو اینکه ازدواج کرده بیای امریکا نمی بینم....جر استرس بیشتر.... اما همه اینا مطمنم با عشق وافعی حل شدنیه...(من خودم به عشق اعتقاد دارم)

[prince0fpersia]

من اول جواب قسمت فرهنگي صحبتتون رو بدم. شما فوق دكتراي رباتيك هم بگيريد، باز هم redneck هايي پيدا ميشن كه به شما بگن برو كشور خودت به خاطر اينكه قيافه تون شبيه اونها نيست. پس اين نبايد ذهن شما رو مشغول كنه. چون هم رشته هستيم از همون تعبير نسبت S/N كه در پستهاي قبيلم گفتم استفاده مي كنم. شما هيچوقت سيستم ايده آل نداريد. نويز هم هميشه هست. نسبت S/N كه قوي باشه، نويز هست ولي اختلال جدي ايجاد نمي كنه.

در مورد اصل صحبتتون هم كار نشد نداره. اين همه ايراني موفق توي بخشهاي مهندسي آمريكا هستن. شما هم ميايد ميشيد يكي ديگه از اون ايرانيهاي موفق. ولي براي ترقي كردن در اينجا اگه با اين روحيه بريد كه من ميخوام ايران رو در آمريكا اثبات كنم، شايد خيلي رويكرد مناسبي نباشه. يعني مي خوام بگم با روحيه ستيزه جويانه نيايد آمريكا. شما خودتون رو به عنوان يك مهندس در درجه اول تثبيت كنيد (اون هم بيشتر ميشه بحث social netwoking كه روشهاي خودش رو داره صرف نظر از اينكه هويت شما چي هست يا كجاي دنيا هستيد)، هويت ايراني خودتون رو هم حفظ كنيد. وقتي سري توي سرها در آورديد، كاردرستي شما ميشه بهترين تبليغ براي هويت ايراني. يكي از مواعظ حضرت عيسي هست كه خلاصه اش اينه كه چراغ پرنوري باش كه بقيه از نورت بفهمن كي هستي.

آخه من هنوز واسم اثبات نشده که این سیستم (رفتن به آمریکا) اصلا سیستم درستی باشه که بعد بخوام ببینم واسه من چقدر قابلیت تحمل نویز داره!
چی تو آمریکا هست که تو ایران نیست؟
کسی که میاد اونجا چه چیزی بدست میاره که توی ایران نمیتونسته بدست بیاره؟

اینها واقعا واسم سواله و چون کسی رو نمیشناسم که اونجا باشه تا اینهارو ازش بپرسم آمریکا واسم یه چیز خیلی مبهمه ×
و یا اگر کسی هم هست اصلا توی یه باغ دیگه است و مقل من فکر نمیکنه یا دغدغخ مشترک نداره !


درمورد قسمت دوم صحبت های شما :
من نمیخوام یک مهندس خارجی باشم زیر دست یک آمریکایی و دلم میخواد شرکت خودم رو داشته باشم و بدون هیچ فشار خارجی(چه از طرف دولت چه سیاستمدارها چه افراد دیگه) کار خودمو انجام بدمو و یا آزاد باشم هرکس رو دلم میخواد استخدام کنم ، جنس یا خدماتمو به هرکسی دوست دارم و هرطور دوست دارم عرضه کنم و خلاصه سیاست کاریم رو خودم تعیین کنم نه دیگران!

البته هر کشوری یک سری قانون هایی داره که برای همه یکسانه و باید رعایت کنن ... این اشکالی نداره
اما همیشه یکسری قانون های نانوشته هست که یکسری آدمای دیگه به خاطر منافع خودشون مینویسن و اجراشون میکنند! اونم در مورد هرکسی که بخوان!
توی ایران هم از این چیزا هست و شاید یک دلیل عمده کسایی که از ایران میرند همین باشه!

میخوام ببینم اونجا وضع چطوریه؟ شعار آزادیشون فقط توی لباس پوشیدن و *** هست یا واقعا هرکس تو سیاستگذاری های زندگیش و کارش هم آزاده؟!

[mamali66]

من اول جواب قسمت فرهنگي صحبتتون رو بدم. شما فوق دكتراي رباتيك هم بگيريد، باز هم redneck هايي پيدا ميشن كه به شما بگن برو كشور خودت به خاطر اينكه قيافه تون شبيه اونها نيست.

شاید سوالم مسخره باشه. ولی اگه قیافه آدم هم شبیه اونا باشه چی؟ تاثیری روی رفتار آدمهای متعصب اونجا داره؟

[mahmoudb]

دوستان نظرات خیلی مفیدی ارائه کردن.
میخوام اون سوال ابتدایی رو از زاویه دیگری مطرح کنم. میدونم ممکنه این سوال از نظر یک سری از دوستان (به خصوص خانمهای محترم) زیاد جالب نباشه ولی بالاخره کسی که سختی های این راه (از اول کار که قبولی در کنکور، معدل، زبان، اپلای...ویزا) رو به جون خریده و به خاطر یک سری اهداف کشور رو ترک میکنه میخواد بهترین حالت ممکن براش به وجود بیاد. این بهترین حالت یا به اصطلاح حالت بهینه از فرد به فرد دیگر متفاوت هست. ممکنه برای شخصی فارغ التحصیل شدن از دانشگاه تاپ 10 وسیله ای برای هدفی بالاتر که شانس بیشتر برای گرفتن پوزیشن هست باشه، برای فردی زدن یک بیزینس پولساز باشه و برای فرد دیگری یک زندگی اروم بدون استرس دائمی دیپورت شدن از اون مملکت بنا به هر دلیلی اعم از تحریم، بیکاری و غیره باشه.
حالا برمیگردیم به بحث و سوال. خیلی صادقانه میخوام بگم در کنار حل شدن سریعتر در جامعه ی امریکا، ارتقا مهارت های زبانی و ملموس شدن فرهنگ جدید برای کسی که به امریکا مهاجرت کرده یکی از مزایای ازدواج با یک فرد امریکایی اقامت و بعد از اون شانس شهروند شدن هست. البته پیدا کردن همسر، ازدواج و دوام این رابطه اگر به سختی کل فرایند اپلای نباشه از اون راحت تر هم نیست ولی با تجاربی که شما دوستان از خودتون و اطرافیانتون دیدید میتونید این شانس رو به من نوعی بدید که با دید بازتری به این قضیه نگاه کنم. بحث پیش کشیدن مذهب هم از این جهت بود که احتمالا پایداری روابط یک مذهبی از یک غیر مذهبی بیشتر خواهد بود که جواب دوستان در مورد این فرضیه منفی بود. سوال اینجاست برای این نوع از ازدواج ها، چه خصوصیاتی رو باید در نظر گرفت که بهترین حالت از نقطه نظر پایداری ازدواج به وجود بیاد. فرض کنید که طرف ایرانی این رابطه مذهبی بودن یا نبودن طرف مقابلش براش مهم نباشه و کلا نگاه نژاد پرستانه به این قضیه نداشته باشه (منظورم از نگاه نژاد پرستانه یعنی یک تبعه امریکایی انگلیسی الاصل با چینی الاصل تفاوتی نداشته باشن). ممنون از همه

[mdemehri]

اما ما با مردم عادی باید زندگی کنیم نه با سیاستمدارها !

من وقتی این فیلمای آمریکایی رو میبینم هنوز دیدشون نسبت به سیاهپوستایی که شاید 3 نسله آمریکا هستن یا حتی شاید 2 رگه باشند کاملا متفاوته و هنوز اونا یه سیاه پوستن نه یک آمریکایی!
ختی آمریکایی ها این دید رو نسبت به چینی ها ، کره شمالی ، روس ها ، عربها و مسلمونها و .... دارند و کاملا هم علنی تو فیلم ها میگن و فکر میکنند خودشونن که نژاد برترند و منجی جهان و بشریت!

و احتمالا فرهنگ 80-90% مردم یک جامعه رو همین فیلم هاش میسازند دیگه!

اینکه مردم دور و اطرافم منو با چه دیدی نگاه میکنن واسم خیلی مهمه!!!! (یه خارجی بدبخت که از کشورش فرار کرده اومده اینجا مثل آدم زندگی کنه! و دید ترحم آمیز و دلسوزانه! یا منجی یانه!!!)

دروغ چرا من به عینه خیلی زیاد دیدم که هنوز با سیاه پوستا یا آسیای شرقی ها( خیلی کم) مشکل دارن. تو روی خودشون نمی گن ها یه جوری می گن حواست به فلانی باش سیاهه که آدم یه جوریش می شه و می گه عه نکنه پشت سره من هم این حرفا هست.
یه کم باید بی خیال این موصوع بود و از اون سمت خیلی ها هم هستن که تا می گیم ایرانی هستیم کلی ذوق می کنن و خوشحال می شن از هم صحبتی با آدم.
مردمِ همه جای دنیا یکی هستن. این خاله زنگ بازی های تو ایران و زیر آب زدن ها رو هم به عینه اینجا می بینه آدم. ولی مقدرا بی خیالی خود فرد خیلی خیلی می تونه تاثیر گذار باشه.
اگه شما برای علم و کار بیای به هیچ وجه فراری نیستی...تازه خیلی هم باید به خودت افتخار کنی که داری کارشون رو راه می ندازی.
یادت باشه هر وقت گفتن شما ایرانی ها اینجا کار خاصی نمی کنید مثال ناسا رو بذارید کف دستشون...دیگه حرفی برای گفتن ندارن.
خدایی توی مهندسی و کارای صنعتی همش ایرانیا و هندی ها و ژاپنی ها هستن که کارا رو می برن جلو.
توی دپارتمان های مهندسی رو یه نگاه بندازیت تعداد امریکایی خیلی خیلی کم هست.

[mdemehri]

شاید سوالم مسخره باشه. ولی اگه قیافه آدم هم شبیه اونا باشه چی؟ تاثیری روی رفتار آدمهای متعصب اونجا داره؟

واقعاً رفتاراشون خیلی هم متعصبانه نیستا.
توی اروپا چرا اینجوریه . به قول یکی از دوستام که آلمان درس می خوند می گفت من توی 6-7 سال تحصیلم هر کاری می کردم خارجی بودم به خاطر چشم و ابروی مشکیم. اینو نمی تونن بپذیرن ولی توی امریکا چون نسل مهاجر زیاده پذیرش این موضوع براشون راحت تره و یه جوری باید خودشون رو وفق بدن.

من که والا هر کسی ازم پرسیده کجایی هستی خیلی راخت گغتم ایرانیم خالا طرف هر حسی می تونه داشته باشه اون دیگه به خودش ربط داره ولی خدایی من رفتار زننده ای ندیدم. یه بار فقط یه نفر گفت آره رئیس جمهورتون اومده نیویورک و.... اومد سره حرف رو باز کنه گفتم من به بحث های سیاسی علاقه ای ندارم( واقعاً هم ندارما)....گفت ok.

[shahrouz]

دوستان نظرات خیلی مفیدی ارائه کردن.
میخوام اون سوال ابتدایی رو از زاویه دیگری مطرح کنم. میدونم ممکنه این سوال از نظر یک سری از دوستان (به خصوص خانمهای محترم) زیاد جالب نباشه ولی بالاخره کسی که سختی های این راه (از اول کار که قبولی در کنکور، معدل، زبان، اپلای...ویزا) رو به جون خریده و به خاطر یک سری اهداف کشور رو ترک میکنه میخواد بهترین حالت ممکن براش به وجود بیاد. این بهترین حالت یا به اصطلاح حالت بهینه از فرد به فرد دیگر متفاوت هست. ممکنه برای شخصی فارغ التحصیل شدن از دانشگاه تاپ 10 وسیله ای برای هدفی بالاتر که شانس بیشتر برای گرفتن پوزیشن هست باشه، برای فردی زدن یک بیزینس پولساز باشه و برای فرد دیگری یک زندگی اروم بدون استرس دائمی دیپورت شدن از اون مملکت بنا به هر دلیلی اعم از تحریم، بیکاری و غیره باشه.
حالا برمیگردیم به بحث و سوال. خیلی صادقانه میخوام بگم در کنار حل شدن سریعتر در جامعه ی امریکا، ارتقا مهارت های زبانی و ملموس شدن فرهنگ جدید برای کسی که به امریکا مهاجرت کرده یکی از مزایای ازدواج با یک فرد امریکایی اقامت و بعد از اون شانس شهروند شدن هست. البته پیدا کردن همسر، ازدواج و دوام این رابطه اگر به سختی کل فرایند اپلای نباشه از اون راحت تر هم نیست ولی با تجاربی که شما دوستان از خودتون و اطرافیانتون دیدید میتونید این شانس رو به من نوعی بدید که با دید بازتری به این قضیه نگاه کنم. بحث پیش کشیدن مذهب هم از این جهت بود که احتمالا پایداری روابط یک مذهبی از یک غیر مذهبی بیشتر خواهد بود که جواب دوستان در مورد این فرضیه منفی بود. سوال اینجاست برای این نوع از ازدواج ها، چه خصوصیاتی رو باید در نظر گرفت که بهترین حالت از نقطه نظر پایداری ازدواج به وجود بیاد. فرض کنید که طرف ایرانی این رابطه مذهبی بودن یا نبودن طرف مقابلش براش مهم نباشه و کلا نگاه نژاد پرستانه به این قضیه نداشته باشه (منظورم از نگاه نژاد پرستانه یعنی یک تبعه امریکایی انگلیسی الاصل با چینی الاصل تفاوتی نداشته باشن). ممنون از همه

درود

محمود عزیز یک مشکل داره این کار. مشکل اینه که بعد از اینکه این قضیه برطرف شد یعنی شما اقامت رو گرفتید گرین کارت رو دریافت کردید و ان شالله شهروند هم شدید اصلا، ادامه اون زندگی یک جورایی به نظر من عجیب میاد. بعدش به هر حال آدم باید چند سال زندگیشو جوونیشو با کسی باشه که خب اونی نیست که آدم می خواد. مگه اینکه غیر از اون مسئله اقامت و مزایای بودن با یک آمریکایی یا مقیم آمریکا این قضیه رو هم نگاه کنیم.

البته من با این تفاسیر فکر می کنم ازدواج با یک غیر ایرانی اینقدرها هم ریسکش بیشتر نباشه! یا درست تر که بگم ازدواج با یک ایرانی ریسکش اینقدرها کم نباشه! دوستانی که تجربه دارند نظرشون چیه؟

[Gela]

1. این تاپیک در رابطه با مشاهدات و تجربیات در امریکا هست.
2. از توهین و بی احترامی بپرهیزید.
3. پست های نامربوط و حاوی توهین پاک شد.

[Radian]

Ladies and Gentlemen ...

یک فرق اساسی که آمریکا با سایر کشورها علی الخصوص اروپا داره اینه که کلا آمریکا یک جامعه ی مهاجر هست. شما کدوم کشور رو سراغ دارین که برنامه ای مثل Diversity Green Card داشته باشه به این معنی که بیان بگن

هر سال 55.000 تا شهروند میگیریم که از جاهای دیگه ی دنیا باشن فقط و فقط به این دلیل که باقت متنوع جمعیتمون رو حفظ کنیم.

اضافه کنم که : یک سری ایالت ها هستن مثل Arizona که اینها کلا Conservative هستن . ایالت های Coservatinve که اکثرا هم Republicant هستن ، یکم دیدشون نسبت به خارجی ها بسته تره. اما باز هم من کوچکترین

مشکلی نداشتم . ایالتی مثلِ California که یک ایالت به شدت Liberal هست که کلا دیگه شما اصلا فرقی بین مهاجر و آمریکایی احساس نمیکنین.

اضافه کنم که خوب زبان خیلی مهمه ! مثلا شما یک لهجه ی نخراشیده داشته باشید ( که میشه 90% دوستان ایرانی ) خیلی فرق میکنه تا یک لهجه ی درست و درمون .

در کل ملت میان اینجا برای علم و تحصیل ! کسی که به اهداف دیگه میاد آمریکا ، صرف چک کردن این فروم اولین قدمِ اشتباهیه که بر میداره ! هر کاری رو باید به روش صحیح انجام داد به نظر من .

If you wanna enjoy life, US would be the last place you want to try except for the time that dear DADiii is a billionare !!!

[pimi810]

یک نکته ی مهم اینکه اگر شما در امریکا سوالی دارید و دنبال جواب هستین زحمت بکشین برین از ارگان مربوطه ش بپرسین. متاسفانه ایرانی های اینجا عادت دارن از هم سوال بپرسن و اطلاعاتشونم عموما ناقصه. (به استثنای کسایی که 4-5 سال یا بیشتر اینجا پویا بودن....)