سلام
سؤال شما دو وجه داره: 1- آیا می توان فرستاد؟ 2- آیا ایرادی دارد؟
در پاسخ به وجه اول، میشه گفت که شما برای هر چند تا کنفرانس که دوست داشته باشید، میتونید بفرستید.
در پاسخ به سؤال دوم، باید به این نکته توجه کنید که ارسال همزمان یک مقاله به بیش از یک کنفرانس، 100 درصد نادرسته و مغایر با اصول اخلاقی علمی و حرفه ای هست و ممکنه برای شما تبعات سنگینی (مانند رفتن به لیست سیاه حتی تا انتهای عمر علمی تان) به همراه داشته باشه. حتی اگر دو کنفرانس مورد نظر، از یک سیستم ارسال هم استفاده نکنند، این اقدام شما 100 درصد نادرسته.
خلاصۀ کلام این که در حال حاضر در کشور ما، اقدامات غیراخلاقی بسیاری رخ میده که ارسال همزمان به چند کنفرانس هم یکی از اونهاست. فراموش نکنید که زمانی که شما مقاله ای برای یک کنفرانس (و یا ژورنال) ارسال می کنید، به طور ضمنای می پذیرید که این مقاله، حاصل کار خود شماست و تقلبی در اون وجود نداره. همچنین، متعهد میشید که نه قبلاً منتشر شده و نه به جایی دیگر ارسال شده.
آیندهای خواهم ساخت که گذشتهام جلویش زانو بزند!
به دلیل محدودیت زمانی، از پاسخگویی به پیام های خصوصیِ قابل طرح در فورِم معذورم.
مرسی از پاسخ کامل شما دوست عزیز. بنده هدفم فقط اکسپت گرفتنه. اگر به یک کنفرانس بفرستم و مقالم ریجکت شود اونیکی کنفرانس را از دست داده ام. اما اگر به هر دو یا بیشتر بفرستم شاید بالاخره یکی از کنفرانس ها اکسپتم کنه. در این صورت زمان را از دست نخواهم داد. درسته که کار درستی نیست اما مجبورم.
سلام
دوست عزیر این مطلبی که میفرمایید مربوط به تمامی کنفرانس هاست و یا فقط کنفرانس هایی که مقالات پذیرفته شده رو بعدا در یک ژورنال پابلیش میکنن؟ (منظورم دقیقا ژورنال هست و نه proceeding کنفرانس). اگه منظورتون مورد دوم هست خوب کاملا منطقیه چون دیگه بحث ژورناله ولی اگه منظورتون کلیه کنفرانس هاست من شخصا یکم تردید دارم. من وقتی برای یک ژورنال دارم مقاله رو سابمیت میکنم این مورد رو صراحتا تو بخش Ethics in publishing ذکر میکنه و به نوعی این تعهد رو از شما داره میگیره. در طرف مقابل بسیاری از کنفرانس هایی که من میبینم حتی کنفرانس های اروپایی یکی از اهدافشون از برگزاری کنفرانس کسب درآمد هم هست و هیچ جایی از شما این تعهد رو نمیخوان که مقالتون رو جای دیگه ای نفرستید (حداقل در رشته ی بنده). و اینکه میگید به شکل ضمنی میپذیرید که کنفرانس دیگه ای نفرستید زیاد مستدل نیست. البته بحث من از نظر اعتبار مقاله نیست چون طبیعیه که شما یک مقاله رو تو ده تا کنفرانس هم بفرستید اعتبار اضافی کسب نمیکنید بلکه صحبت من از بابته که اینجوری که من از صحبت شما متوجه شدم این کار یک تخلف علمی محسوب میشه.
حالا اگه این صحبتی که شما کردید در مورد تمام کنفرانس ها صادقه و یک اصل پذیرفته شده کلی و قطعی هست در دنیا، اگه بتونید رفرنسی بدید که سایرین هم آگاه بشن و ما هم از تردید دربیایم که خیلی عالیه. سپاسگزار.
.Those who promise us paradise on earth never produced anything but a hell
Karl Popper
پیش از توضیح شما هم میدونستم ممکنه استدلالتون همینی باشه که گفتید. در هر حال، اخلاقیات، تابع شرایط مکانی و زمانی نیست و کاری که مغایر با اخلاقیات علمی و حرفه ای باشه، تفسیر به رأی نمیتونه بشه.
کسی که دست به سرقت میزنه، مجبوره برای سیر کردن شکم خانواده، پول تأمین کنه! اما آیا کارش درسته؟ ارسال همزمان به چند کنفرانس هم کار غلطی هست که نمیشه با اینطور تبصره ها، توجیهش کرد.
تصمیم نهایی با شما.
آیندهای خواهم ساخت که گذشتهام جلویش زانو بزند!
به دلیل محدودیت زمانی، از پاسخگویی به پیام های خصوصیِ قابل طرح در فورِم معذورم.
سلام
شک نداشته باشید که مغایر با اخلاقیات حرفه ای و علمی هست. فراموش نکنید که اخلاقیات، قوانین مدنی نیستند که به واسطۀ نوشته و مصوب شدن و ارسال ابلاغیه، موضوعیت پیدا کنند. اخلاقیات، ریشه در فطرت انسان دارند و هر جا که انسان، کاری فقط برای سودجویی شخصی بکنه، قاعدتاً اصول اخلاقی نقض میشه.
شما فکر می کنید چرا ارسال یک مقاله به طور همزمان به چند ژورنال، غیراخلاقی هست و در Ethics in Publishing درج میشه؟ آیا دلیل این امر، وجود یک فلسفۀ اخلاقی نیست؟ من خدمت شما دلیلش رو عرض می کنم: زمانی که شما یک مقاله را برای دو تیم داوری (چه کنفرانس و چه ژورنال) ارسال می کنید، در واقع باعث تلف شدن زمان حداقل یکی از تیم های داوری میشید. البته اگر به بیش از یک تیم داوری بفرستید، این مسئله حادتر خواهد شد. حالا در نظر بگیرید که شما در حال تلف کردن زمان تیم داوری میشید در حالی که خودتان واقف هستید که نتیجۀ زحمت تیم داوری، توسط شما به هدر خواهد رفت. به این ترتیب، شما مرتکب رفتاری غیر اخلاقی در عرف آکادمیک میشید. اگر به این مسئله، دید سودجویانه و شخصی داشته باشید، استدلال شما همونی خواهد بود که دوست قبلی ذکر کرد: اگر صبر کنم و ریجکت بشه، زمانم تلف میشه و نمره از دست میدم. توجه کنید؛ این دوست گرامی، فقط به زمان از دست رفتۀ خودش فکر میکنه و تلف کردن زمان تیم داوری کنفرانس براش مهم نیست.
در ضمن، به نکتۀ دیگری هم توجه کنید که اگر برای تیم داوری یک کنفرانس، 300 مقاله ارسال بشه، ممکنه داورها بهتر بتونند روی داوری خودشون دقت نظر خرج کنند، تا این که 1000 مقاله ارسال بشه و بعد از بررسی همۀ موارد، تنها 50 مقاله، ثبت نام کنند.
یه مثال ملموس برای شما میزنم و امیدوارم به عمق کلام من پی ببرید: اگر پدر شما هیچ وقت به شما نگه که دست توی جیبشون نبرید، آیا به واسطۀ نگفتن ایشان، شما به لحاظ اخلاقی مجاز هستید که چنین کاری بکنید؟
در انتها، توجه ویژه به این نکته داشته باشید که عرض من اینه که این کار، مغایر با اخلاق علمی هست و چنین نکته ای هم با "تخلف علمی" فرق داره و هم با "تقلب علمی".
آیندهای خواهم ساخت که گذشتهام جلویش زانو بزند!
به دلیل محدودیت زمانی، از پاسخگویی به پیام های خصوصیِ قابل طرح در فورِم معذورم.
سلام
اولا ممنون که وقت میذارید و تایپ میکنید! من به لحاظ محتوا صد در صد با نظر شما موافقم. اما اجازه بدید یه نقدی وارد بکنم به استدلال شما و اون این هست که شما یک سیستم ایده آل اخلاقی رو به تصویر میکشید و بعد طبیعی هست که در یه همچین سیستمی فرستادن یک مقاله به دو کنفرانس یه رفتار غیر اخلاقی محسوب میشه. ولی متاسفانه دنیای آکادمیک هم مثل سایر جنبه ها پر شده از رفتارهای غیر حرفه ای و غیر اخلاقی. به عنوان نمونه شما فکر میکنید چند درصد کنفرانس هایی که بچه ها از ایران براشون مقاله میفرسن اصلا حائز صلاحیت برگزاری کنفرانس علمی هستن. فارغ از زمانی که برای داوری باید صرف بشه میتونم به شما این اطمینان رو بدم که خیلی از کنفرانس های غیر معتبر داخلی و خارجی اساسا افرادی فاقد صلاحیت رو برای داوری اختصاص میدن. طبیعتا کنفرانسی که اهدافش کاملا مادی هست و جنبه علمی آخرین اولویتش هست به نظر نمیاد با یه همچین اتفاقاتی مشکل داشته باشه صرفا به این دلیل که شما دارید پول به جیبشون میریزید. و خوب شما هم بهتر از من میدونید که بسیاری از دانشجوهای ما برای رفتن از کشور به این مقالات صرفا "رزومه پرکن" نیاز دارن.
البته من واقعا نمیخوام از یک همچین کاری دفاع کنم چون حتی اگر این کار غیراخلاقی هم نباشه به شدت غیر حرفه ای هست. من خودم متاسفانه گرفتار این رفتارهای غیرحرفه ای شدم قبلا با این تفاوت که در مورد من اشتباه از سمت دبیرخانه کنفرانس بود نه من. بنده دو سال پیش یک مقاله به زبان انگلیسی به یک کنفرانس بین المللی داخلی فرستادم ولی به دلیل مشکل سیستم ثبت مقالات هیچ کدی به مقاله من تخصیص پیدا نکرد و من هم بیخیال شدم و طبعا هزینه کنفرانس رو هم نپرداختم. بعد از اون اومدم و مقالم رو در یک کنفرانس معتبر در انگلیس چاپ کردم. در عین ناباوری یک سال بعد مقاله خودم رو تصادفا در اینترنت دیدم که از طرف اون کنفرانس ایرانی چاپ شده، بدون اطلاع و اجازه من. و با اینکه کنفرانس انگلیس مقاله من رو ریکامند کرد برای چاپ در ژورنال من مجبور شدم ازشون بخوام چاپ نکنن. متاسفانه در کشور ما رفتار حرفه ایه آکادمیک تعریف نشده و باز هم متاسفانه ما مجبوریم از همین فضا عبور کنیم برای ورود به دانشگاه های مطرح دنیا.
باز هم در تایید حرف شما به نظرم باید از این کار دوری کرد.
با سلام،
اجازه بدید منم یه نقدی به فرمایشات شما وارد کنم.
به عنوان کسی که عضو کمیته دانشجویی دو کنفرانس مهم داخلی در حوزه مهندسی برق قدرت بوده و از نزدیک در روند داوری مقالات قرار گرفته، بهتون میگم اصلا چیزی که ما به اسم "داوری مقاله" میشناسیم و اتفاقی که تو ژورنال ها می افته، تو این کنفرانس ها اصلا نداریم. وقتی برای یک استاد که اتفاقا آدم کاربلد و صاحب نظری هم هست، 15 تا مقاله ارسال میشه و ازشون خواسته میشه که ظرف دو هفته جواب بدن، چه انتظاری از سطح و کیفیت مقالات پذیرش شده تو اون کنفرانس میشه داشت؟ اینا رو گفتم که به این جمله شما برسم که "طبیعتا کنفرانسی که اهدافش کاملا مادی هست و جنبه علمی آخرین اولویتش هست به نظر نمیاد با یه همچین اتفاقاتی مشکل داشته باشه". بله کاملا درست می فرمایید. کنفرانس ها با این جور اتفاقات مشکلی ندارند.
ولی ما که مشکل داریم. اخلاقیات چی میشه؟ قرار نیست به بهانه اینکه یک کار اشتباه فراگیر شده و همه دارن این کار رو انجام میدن و شاید هم نتیجه میگیرن، ما هم این کار رو انجام بدیم. مطمدن باشید این جور مقالات به هیچ دردی نمی خورن و بیشتر از اینکه جنبه "رزومه پر کن" داشته باشن، "رزومه خراب کن" هستن. البته منظورم خارج از ایران بود نه داخل. مطمئن باشید آدمی که به این شیوه مقاله منتشر میکنه، حتی اگر بتونه و از این فضا وارد دانشگاه های مطرح دنیا بشه مسلما دچار مشکل خواهد شد و نخواهد توانست با شرایط اونجا که اینجور برنامه ها رو به شدت نهی میکنن، کنار بیاد.
همینطوری که خود شما حاضر نشدید مقالتون تو یه ژورنال چاپ بشه فقط به خاطر اینکه قبلا تو یک کنفرانس چاپ شده بود، نشون میده که دنیای آکادمیک هنوز اونقدرها هم تاریک نشده و هنوز خیلی پر نشده از رفتارهای غیر حرفه ای و غیر اخلاقی.
ببخشید اگر جسارتی شد.
با سپاس از دوستان، نیاز به راهنمایی فوری: آیا ارسال دو مقاله با نتایج یکسان، یکی به کنفرانس و دیگری به ژورنال کار درستی است؟
با سلام
دوستان، در زمینه ای دو مقاله نوشته ام. یکی از آن ها فارسی و دیگری انگلیسی است. نتایج هر دو مقاله یکسان است. در واقع در هر دو یک هدف مورد بررسی است. در مقاله فارسی، به صورت جامع سه بحث علمی را بیان کرده ام. اما در مقاله انگلیسی، یکی از آن ها را بیان نکرده ام (بخش اول را حذف کرده ام). قصد دارم فارسی را به کنفرانس و انگلیسی را به ژورنال انگلیسی زبان بفرستم. عنوانم نیز فقط با تفاوت بیان بخش مازاد فارسی، در هر دو یکسان است.
مطالب بیان شده ام در هر دو مقاله متفاوت است. در واقع مطالبم را از منابع کاملاً متفاوتی پیدا کرده ام. مقاله فارسی کامل تر می باشد.
اول این که آیا کارم از نظر ارسال مقالات درست است؟
دوم این که در صورت درست بودن کارم، چون مقاله فارسی که کامل تر است را مجبورم زودتر ارسال کنم، آیا ژورنال بعدا نمی گوید که چرا مقاله را به صورت کامل در جای دیگر عرضه کرده ای؟
با سپاس
علاقه مندی ها (Bookmarks)