بعد از فارغ التحصيل شدن از خارج اگر بخوای با مدرکت ایران کار کنی باید معادلسازی کنی اونوقت تعداد و عنوان واحدهایی رو که پاس کردی با سرفصل وزارت بهداشت برای اون رشته مقایسه می کنند و معادل مدرک ایران به شما می دن. حالا اگر واحد تئوری پاس نکرده باشی مدرک رو PhD می دن ولی PhD پژوهشی. بر طبق قانون وزارت بهداشت افراد دارای این مدرک اجازه شرکت در فعالیت های کلینیکی و پاراکلینیکی و نیز جذب بصورت هیات علمی آموزشی ( نه پژوهشی ) را ندارند. بطور خلاصه اگر دنبال تاسیس آزمایشگاه تشخیص طبی هستی با این مدرک نمی تونی. بنابراین اگر این هدف رو داری بهتره بری سراغ کانادا و آمریکا که واحد تئوری ارائه می دن.
دوستان برای اپلای ارشد ( و دریافت فاند) آیا فقط معدل بالا + زبان کافی هست یا دانشگاه دوره تحصیل لیسانس هم خیلی مهمه ؟ ( علوم پزشکی های تهران یا مثلا" واحد آزاد تهران )
+ رشته ی علوم آزمایشگاه چقدر به شیمی ربط داره و باید باهاش سر و کله زد ؟
ممنون.
فکر می کنم باید علاقه شخصی تون رو هم در نظر بگیرید. من در مورد فیزیوتراپی اطلاع ندارم ولی بازار کار علوم آزمایشگاهی چه به صورت دکترای علوم آزمایشگاهی و یا PhD در تک رشته ها در آزمایشگاه های تشخیصی و هم در بخش تحقیقاتی بازار کار خوبی دارد بخصوص اگر مدرکتون رو از همون کشوری که قصد کار کردن دارین بگیرین.
سلام دوستان امیدواارم بتونید کامل من رو راهنمایی کنید. من فارغ التحصیل علوم ازمایشگاهی مقطع کارشناسی پیوسته از دانشگاه سراسری هستم پایین ترین معدل ترمم 16.48 و در کل معدلم بالای 17.5 هست. ولی بدون هیچ گونه cv یعنی حتی دریغ از یه کار تحقیقاتی . تنها مدرک یه مدرک کارگاه PCR دارم. و سمینار هم در رابطه با بیماری ALL بود که ترجمه ای از یه مقاله چینی ارایه دادیم!! از لحاظ زبان متوسط بدون مدرک تاقل هستم.با توجه به اینکه از اینده کاری این رشته اضلا خوشم نمیومد تصمیم گرفتم ارشد ندم و دوباره برای کنکور بخونم چون به شدت به پزشکی علاقه دارم البته داروسازی بالینی هم دوست دارم ولی در کل اینده شغلی م رو نمیتونستم در ایران با این شرایط تصور کنم. حالا چند وقتی هست به فکرم افتاده شاید بهتر بود برای خارج از کشور اقدام میکردم که با توجه به خوندن فروم متوجه شدم امکان گرفتن فاند برای پزشکی تقریبا محال بوده و دوستان توصیه کردن که ارشد توی رشته ای بگیرن و سپس برای امریکا اقدام کنن. یکی از اقوام استاد دانشگاه استنفورد هست ولی میدونم با این شرایط من عمرا منو تحویل نمیگیره!! اخه چی دارم که بهش بگم! حالا سوال من این هست:باتوجه به شرایط من احتمال پذیرش در کمترین زمان چقدر هست و چقدر طول میکشه؟ لطفا با درصد بگید (خانواده ام اجازه نمیدن تنها باشم بخاطر همین شما تصور کنید من واسه دانشگاه استنفورد تقاضا بدم) و اینکه من الان راهی ندارم که ارشد بدم و تقریبا این مسیر کنکور دوباره رو دارم به پایان میرسونم و فکر میکنم بتونم امسال پزشکی یا دارو قبول شم. اگه قبول شم فرصت کافی برای جور کردن یه CV خوب و تحقیقات خواهم داشت و در عین حال اینم ذکر کنم که از طرح هم معاف میشم و مشکل مالی برای ازاد کردن مدرک ندارم.و بعد بتونم واسه یه دانشگاه خوب مثل استنفورد پذیرش بگیرم. به نظرتون این راه بهتر و منطقی تر هست؟ چون میدونم که پروسه اقدام برای پذیرش با توجه به شرایط من ممکن به این زودیا به نتیجه نرسه و من واقعا مطمینم هستم توراهی مثل پزشکی یا داروسازی بالینی موفق تر هستم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)