سلام به همه.
منم در طول سالها (!) توی دانشگاه بودن از جور رفتارها کم ندیدم. ولی از اون مهمتر عاقبت این جور آمها رو هم دیدم و میبینم
به قول معروف "ترک عادت موجب مرضه" یا به قول اینجاییها "old habits die hard". کسانی که عادت کردن اونچه که میدونن رو از بقیه مخفی میکنن و فقط میخوان از بقیه استفاده کنن, این رفتار رو همیشه و در زمینه های مختلف از خودشون نشون میدن. توی مسایل پیش پا افتاده و بعضا نه چندان مهم این ممکن که در کوتاه مدت به نفعشوم تموم بشه. ولی وقتی وارد محیط تخصصی میشن این جور رفتار باعث میشه که به شدت هم از نظر سواد و تجربه و هم از نظر اعتبار پیش همترازهاشون ضرر میکنن. همونطور که شما این رفتار رو از اونها مشاهده کردین و دیگه احتمالا از این بعد یه نظر متفاوت از اونها دارین, در آینده هم این جور آدمها با هر کسی که بخوان همکاری کنن باز این تاثیر منفی رو روی دید اونها خواهند گذاشت .همین باعث میشه که بقیه هم به مررور (حتی گاهی از قصد) موقعییتهایی رو از چنین آمدهایی پنهان کنن یا اینکه حداقل با اونها در مینون نگزارن. یادتون باشه که توی کارهای فنی و تخصصی بخصوص توی سطح PhD مهمترین و بیشترین اطلاعات از کار کردن و مشاورت با بقیه به دست میاد. حالا اگه کسی اعتبارش رو توی جمع آمدمهای همتراز و همکارش از دست داده باشه, هیچ وقت دیگه کسی بهش اعتماد نمیکنه و چیزی باهاش درمیون نمیگزاره. حالا امثال آدمهایی که در بالا راجع بهشون صحبت شده هر چقدر هم سعی کنن رفتارشون رو کنترل کنن, باز نمیتونن چون "ترک عادت موجب مرضه".
پس زیاد از این جور رفتارها دلسرد نشین و همیشه آینده دورتر رو هم در نظر بگیرید. اگر عادت کنین که اونچه که میدونید رو با دیگران به راحتی در میان بگزارید مطمئن باشید که دارید شانس موفقیت خودتون رو افزایش میدید.
در آخر بگم: اگه اطلاعاتتون رو با بقیه در میان نگزاری چطور میتونید چطور میتونید مطمئن باشید که اطلاعاتی دارید درسته؟ بیان نظرتون باعث میشه که نظر بقیه رو هم بشنوید و بتونید نظر خودتون رو بهتر ارزیابی کنید. از کجا معلوم اگر علی قبل از confirm روی فروم از بقیه سوال میکرد, بعدآ اینطور غافلگیر نمیشد؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)