مشکلاتی که برای فرزندان مهاجران به دلیل تاخیر بیش از حد در پرونده مهاجرت پیش می آید.

[farzanehdana]

سلام
با توجه به نامه اولیه سفارت کانادا که زمان نهایی شدن پرونده را بین 62 تا 68 ماه تخمین زده بود، بمن رنامه هایم را طوری تنظیم کردم که دخترم از 5 سالگی در کانادا باشد، حالا با توجه تاخیرات به وجود اومده ، امکان داره که حتی تا سن 7 سالگی هم نتوانم دخترم رو به مدرسه برسونم و این موضوع منو حسابی نگران کرده. به نظر شما دوستان در این موقع چی کار باید کرد؟
آیا میشه به خاطر این موضوع و اینکه اونها برای بچه ها الویت بالائی قائل هستند، ازشون بخواهیم که برای پروندمون الویت قائل بشیم؟
و اینکه آیا به نظرتون می تونیم کمپینی رو راه اندازی کنیم و در مورد این مسئله و اینکه اینقدر بی مسئولانه با این مسئله برخورد کردن ازشون جواب بخواهیم؟
من خیلی برای این موضوع نگرانم و از اینکه شاهد اینچنین بی احترامی هستم خیلی عصبانی هستم.
لطفا اگر کسی در این مورد نظر یا راهنمایی داره، دریغ نکنه.

[ghlobe]

نگرانی تون دقیقا بابت چه چیزی هست؟ منظورم اینه که پنج سالگی و هفت سالگی براتون چه فرقی داره؟ شما بچه رو در ایران مدرسه بگذارید و وقتی برید کانادا برحسب سنش در کلاس مناسب قرارش میدن.

خیالتون جمع باشه امکان نداره بخاطر بچه هاتون اولویت خاصی بگیرید. همونطور که میبینید داشتن بچه اصلا امتیاز اضافی در پرونده مهاجرت به شما نمیده.

[eli2000]

دوست عزیز اگر وقتی اپلای کرده بودید یک پسر 8 ساله داشتید به امید اینکه دبیرستانش را آنجا شروع کند و الان 16 ساله شده و یک سال دیگه ممنوع الخروج بشود و هنوز بعد از 87 ماه جواب مسخره استگر را میگرفتید چقدر عصبانی میشدید ؟؟؟ بهترین کار در این دنیا بی برنامگی است . چون هیچوقت همه چیز اونجوری که توقع دارید پیش نمیره.. پس امید وار باشید چون از شما بد تر هم هست.

سلام
با توجه به نامه اولیه سفارت کانادا که زمان نهایی شدن پرونده را بین 62 تا 68 ماه تخمین زده بود، بمن رنامه هایم را طوری تنظیم کردم که دخترم از 5 سالگی در کانادا باشد، حالا با توجه تاخیرات به وجود اومده ، امکان داره که حتی تا سن 7 سالگی هم نتوانم دخترم رو به مدرسه برسونم و این موضوع منو حسابی نگران کرده. به نظر شما دوستان در این موقع چی کار باید کرد؟
آیا میشه به خاطر این موضوع و اینکه اونها برای بچه ها الویت بالائی قائل هستند، ازشون بخواهیم که برای پروندمون الویت قائل بشیم؟
و اینکه آیا به نظرتون می تونیم کمپینی رو راه اندازی کنیم و در مورد این مسئله و اینکه اینقدر بی مسئولانه با این مسئله برخورد کردن ازشون جواب بخواهیم؟
من خیلی برای این موضوع نگرانم و از اینکه شاهد اینچنین بی احترامی هستم خیلی عصبانی هستم.
لطفا اگر کسی در این مورد نظر یا راهنمایی داره، دریغ نکنه.

[farzanehdana]

دوست عزیز اگر وقتی اپلای کرده بودید یک پسر 8 ساله داشتید به امید اینکه دبیرستانش را آنجا شروع کند و الان 16 ساله شده و یک سال دیگه ممنوع الخروج بشود و هنوز بعد از 87 ماه جواب مسخره استگر را میگرفتید چقدر عصبانی میشدید ؟؟؟ بهترین کار در این دنیا بی برنامگی است . چون هیچوقت همه چیز اونجوری که توقع دارید پیش نمیره.. پس امید وار باشید چون از شما بد تر هم هست.

واقعا که حق دارید و شرایط شما از بنده خیلی استرس آور تر هستش. حالا به نظرتون آیا تشکیل کمپین نمیتونه کمکی در این زمینه بکنه؟

[ghlobe]

واقعا که حق دارید و شرایط شما از بنده خیلی استرس آور تر هستش. حالا به نظرتون آیا تشکیل کمپین نمیتونه کمکی در این زمینه بکنه؟

مشکلات ناشی از تاخیر برای فرزندان متقاضیان مهاجرت جدا از مشکلات خود متقاضیان نیست. شاید بتونید این رو هم بعنوان یک آیتم در کمپینهای مختلفی که برای مسئله مهاجرت شروع شده بگنجانید.

البته در مورد دوستمون واقعا استرس زاست ولی در مورد خاص شما خیلی اعصاب خودتون رو در مورد مدرسه بچه ها خراب نکنید. وقتی بیائید کانادا بر حسب سنش در کلاسی که بهش میخوره قرارش میدهند. فقط حتما در ایران به مدرسه بفرستیدش.

[newapplicant]

سلام
با توجه به نامه اولیه سفارت کانادا که زمان نهایی شدن پرونده را بین 62 تا 68 ماه تخمین زده بود، بمن رنامه هایم را طوری تنظیم کردم که دخترم از 5 سالگی در کانادا باشد، حالا با توجه تاخیرات به وجود اومده ، امکان داره که حتی تا سن 7 سالگی هم نتوانم دخترم رو به مدرسه برسونم و این موضوع منو حسابی نگران کرده. به نظر شما دوستان در این موقع چی کار باید کرد؟
آیا میشه به خاطر این موضوع و اینکه اونها برای بچه ها الویت بالائی قائل هستند، ازشون بخواهیم که برای پروندمون الویت قائل بشیم؟
و اینکه آیا به نظرتون می تونیم کمپینی رو راه اندازی کنیم و در مورد این مسئله و اینکه اینقدر بی مسئولانه با این مسئله برخورد کردن ازشون جواب بخواهیم؟
من خیلی برای این موضوع نگرانم و از اینکه شاهد اینچنین بی احترامی هستم خیلی عصبانی هستم.
لطفا اگر کسی در این مورد نظر یا راهنمایی داره، دریغ نکنه.

به نظر من اصلا به دید بد به این موضوع نگاه نکنید چون شاید این خودش یه فرصت باشه که بچه تون فارسی نوشتن را هم یاد بگیره .چون بعد ها که بزرگ بشن این میتونه براشون یک حسن باشه .هر چند که بچه ی ما نوشتن را که یاد گرفت هیچی , الان کلاس چهارمه و هیچ خبری هم از هیچی نیست.

[farzanehdana]

به نظر من اصلا به دید بد به این موضوع نگاه نکنید چون شاید این خودش یه فرصت باشه که بچه تون فارسی نوشتن را هم یاد بگیره .چون بعد ها که بزرگ بشن این میتونه براشون یک حسن باشه .هر چند که بچه ی ما نوشتن را که یاد گرفت هیچی , الان کلاس چهارمه و هیچ خبری هم از هیچی نیست.

بازم خیلی خوبه که از شما عزیزان دلداری می شنوم. ولی برای بچه ای که فقط زبان فارسی رو خوب بلده، وارد شدن و ارتباط برقرار کردن با بچه هایی که کلا فقط با زبان انگلیسی صحبت می کنند می تونه تبدیل به یک معضل بشه.

[ghlobe]

بازم خیلی خوبه که از شما عزیزان دلداری می شنوم. ولی برای بچه ای که فقط زبان فارسی رو خوب بلده، وارد شدن و ارتباط برقرار کردن با بچه هایی که کلا فقط با زبان انگلیسی صحبت می کنند می تونه تبدیل به یک معضل بشه.

نه دوست عزیز اصلا نگران نباشید. همه اینجا (کانادا) همین کار رو میکنن. مدرسه خودش براشون کلاسهای لازمه رو میگذاره. اتفاقا تاکید دارند که شما با بچه هاتون در خونه فقط به زبان مادری حرف بزنید و بگذارید بچه ها زبان انگلیسی رو از مدرسه و تلویزیون و غیره یاد بگیرند.

چندین دوست داشتم که بچه هایشان در سنهائی مثل 10 و 11 و 14 به کانادا آمدند بدون اینکه یک کلمه انگلیسی بلد باشند. یکیشون که یک بچه 11 ساله بود میگفت دو ماه اول فقط سر کلاس مینشستم و هیچ چی نمیفهمیدم ولی بعد راه افتادم. الان هم دانشجوی دانشگاه رایرسون کاناداست.

نکته مهم اینه که در کانادا (یا حداقل انتاریو که من آشنا هستم) در دوره ابتدایی نمره و امتحان ندارند و کارنامه ها فقط نمره های کیفی داره (مثلا A , B , C). تکلیف شب هم ندارند و همه کارها رو در مدرسه انجام میدن. در کلاس 7 و 8 نمره ها بصورت نمره عددی در میاد. امتحانات ثلث به اون صورت که در ایران داشتیم فقط از دوره دبیرستان (کلاس نهم به بعد) شروع میشه. بنابراین بچه شما وقت کافی برای adjust کردن داره.

[newapplicant]

بازم خیلی خوبه که از شما عزیزان دلداری می شنوم. ولی برای بچه ای که فقط زبان فارسی رو خوب بلده، وارد شدن و ارتباط برقرار کردن با بچه هایی که کلا فقط با زبان انگلیسی صحبت می کنند می تونه تبدیل به یک معضل بشه.

اصلا این جوری فکر نکنید من چند وقت پیش یک جایی آمار مدارس کانادا را که نگاه میکردم یه در صدبالایی از بچه ها زبان مادریشون چیزی بجز انگلیسیه.طوری که برای خودم هم جالب بود .شاید خالی از لطف نباشه که این را هم بگم که یکی دو سال پیش که فکر میکردیم دیگه رفتنی هستیم و وبلاگ های مختلف را سر میزدم از یکی از دوستان وبلاگنویس که بچه اش همسن بچه ما بود پرسیدم برای دخترم چیکار کنم که میاد اونجا مشکلی نداشته باشه گفت تو یه فکری به حال خودت بکن وگرنه این بچه یک ماهه اینجا راه افتاده.

[شادي]

نگران نباشین البته من هنوز نرفتم خودم ولی موافقم که بهتره بچه ها فارسی رو کامل یاد بگیرن . من حتی بچه ای رو میشناسم که کلاس دوم رو اینجا تموم کرده بود و در تابستون کلاس سوم رو هم خونده بود ولی بعد از 6 ماه که رفته بود فارسی خوندن هم حتی براش یه معضل بزرگ بود چه برسه به نوشتنش
شما فقط فرزندتون رو به کلاس انگلیسی خوب بفرستید و این موضوع رو پیگیری کنید که ذهنش آمادگی داشته باشه . حتی برای محکم کاری میتونید از معلمهای نیتیو که کم هم نیستند استفاده کنید که با لهجه اونها آشنا بشه