نقل قول نوشته اصلی توسط ghlobe نمایش پست ها
دوستان شاید بد نیست بدونند که علت اینکه استنفورد روی شریف دید خوبی داره چیه: اینطور که یکی از استادهای شریف تعریف میکرد در سالهای دهه 1360 هیچ کدام از دانشگاههای تاپ امریکا از ایران دانشجو قبول نمیکردند چون از وضعیت دانشگاهها بعد از انقلاب اطلاعی نداشتند. بعد از جنگ دو تا از استادهای خیلی معتبر برق شریف برای فرصت مطالعاتی به استنفورد رفته بودند و موفق میشوند یکی از اساتید رو متقاعد کنند که به یکی از شاگرد اولهای شریف پذیرش بده. این طرف رفت اونجا و خوب درخشید و راه رو برای نفرات بعد باز کرد تا رسید به سالهای 1374-1375 که در امتحان جامع دکترای استنفورد (که بطور متمرکز برای همه دانشجویان دکترا برگزار میشد) در بین هفت نفر اول کل دانشگاه سه نفر از فارغ التحصیلان برق شریف و یکی از برق تهران بودند. این موضوع خیلی صدا کرد و حتی توجه رئیس دانشگاه استنفورد رو هم جلب کرد و سابقه اعتبار شریف از اینجاها ساخته شد.
ولی گویا این روزا دیگه دنیا داره خیلی سریع عوض میشه و یه سری پارامترهای دیگه که مهم ترینشون بحث مالی هستش نقش مهمی رو تو پذیرش گرفتن از این دانشگاه (و جاهای مشابه) بازی میکنه. من تو این یکی دو سال کسانی رو دیدم تو شریف که با رزومه های خیلی عالی (که دیگه همه چی رو به حدش push کرده بودن، مثل معدل، زبان،افتخارات و ...) از همین استنفورد ریجکت شدن یا بدون فاند پذیرش گرفتن. وقتی دولتهایی مثل چین و ویتنام و حتی خیلی از همین کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس حاضرن دانشجوهای تاپ خودشون رو با ساپورتهای مالی فوق العاده قوی بفرستن به این دانشگاهها، یه مقدار عرصه به نخبه های تنهای ایرانی تنگ شده و تصور من اینه که روز به روز هم رقابت تو مارکت اینترنشنال تحصیلات آکادمیک داره سخت تر میشه و تو شرایط مشابه از لحاظ بهره ی هوشی و سوابق تحصیلی (که مطمئنا همسنگ نخبه های شریف رو شانگهای و توکیو و تسنگ هوا و ... هم دارند و حتی تو بعضی رشته ها تاپ تر) دانشجوهایی که از حمایت مالی قوی تر برخوردارند (حالا چه شخصی چه دولتی) شانس حضورشون تو دانشگاهای تاپ آمریکا بیشتر میشه.