چی شد به فکر اپلای کردن افتادین؟!

[mahmoudb]

من تونستم در دوره ی ابتدایی زبان انگلیسی بریتانیایی رو به کمک دایی ایم یاد بگیرم و از اون جا بود که پنجره ای واسم باز شد تا با فرهنگی جدید یعنی فرهنگ استعمار پیر آشنا بشم الانم به جرات می تونم بگم که بریتانیا و ایرلند رو بهتر از ایران خودمون میشناسم و عاشقشم. از بچگی عاشق جغرافیا بودم ( البته الان مهندسی نفت میخونم ) و دوست داشتم در مورد کشور ها و مردومشون اطلاعاتی کسب کنم به نحوی که پایتخت اکثر کشور ها رو قبل از این که به مدرسه به کمک بابام یاد گرفتم. بعد این کار در دوره ی ابتدایی ،هدف یاد گرفتن ایالت های آمریکا و شهر های برزگشون بود( خیلی جالبه که یه کشور چقدر میتونه مهم باشه که یه نفر از ایران بشینه و اسم ایالت های آمریکا و شهرهاشونو یاد بگیره حال اینکه هنوز آمریکایی ها فرق بین آی رن {به قول خودشون } و ایراک رو نمیدونن ). سال اول راهنمایی بودم( سال 81 ) که برای اولین بار با پدیده ای بس عجیب به اسم اینترنت آشنا شدم و اون موقع بود که روز به روز به اطلاعات عمومیم در مورد کشور ها افزوده شد. دو سال بعد وقتی که پسر عموم میخواست واسه کانادا اقدام کنه اطلاعات زیادی در زمینه ی اپلای تونستم گیر بیارم و فهمیدم که میشه از درس به عنوان ابزاری برای رهایی استفاده کرد. تصمیم گرفتم واسه کارشناسی هرجور شده برم انگلستان، اما وقتی فهمیدم شهریه و هزینه هاش رسام آورده دیگه دایورت کردم به سمت کنکور عزیز خودمون و رسیدن به هدفم رو به دوره ارشد موکول کردم. حال ببینیم تا سال بعد که میخوام اپلای کنم چی میشه !!!

امیدوارم که همگی موفق باشین.

سال بعد که خواستی اپلای کنی همینو به عنوان SOP بنویس
GL with your application

[arash18s]

به نظر من این فقط یه طور بهونه تراشیه برای این که می خواییم بگیم اشکال نداره داریم فرار می کنیم. برای این که خودمون هم احساس می کنیم که این کار خوب نیست و آدم باید همیشه وطنش ارزش بالاتری واسش داشته باشه. اونم وطن ماها که این همه نیاز داره تا بکوبیم و از نو خیلی حاهاشو بسازیم. وطن ما نیروی متخصص می خواد ولی بچه هاش وقتی می خوان برن اول می کن که بله، ما می خواییم وطن آباد کنیم، بعد که یه کم می افتند تو فرآیند اپلای، می گن میخواییم یه جا بریم کار باشه و زندگی خوب باشه و بعد هم چون به یه دوگانگی ارزشی بین وطن و خارج گیر می کنند، می گن اصلا چه فرقی داره؟! همه جا وطنه! خوب اگه همه جا وطنه و این یه تفکر قرن 21یی هست، چرا فقط ماها اینو می گیم؟! چرا آلمانیه و انگلیسیه و ... اینو نمی گن! اکثرا هم تا ابد هم سعی می کنند که تو وطنشون بمونن؟ مگر به دلایلی. چرا حتی وقتی می ری تو وطنشون، خصوصا اروپایی ها که معروفند، این قدر مثله غریبه ها باهات رفتار می کنن؟ پس این یه تفکر غلطه که فقط هم تو ذهن ماها جا گرفته! یا جاش کردند برای این که ماها را راضی کنند که بریم نیوری کار بشیم تو کشورهاشون، و بدتر این که خودمون عقب بیافتیم از صحنه ی رقابت. تو این هاگیرو واگیر هم که ایران وضعیتش برای زندگی و ... این قدر وخیم شده و امید توی نسلش از بین رفته این واقعا یه حرفه که فقط می خواد ماها را راضی کنه که بله، همه جا سرای من است!!! چرا اون موقعی که یکی به فرهنک ایرانی بودن و به قول معروف هخامنشی و ساسانی و ... چیز می گه این قدر رگ گردنتون می زنه بیرون که غلط کردی اینو گفتی، ولی اون موقع که می گه چه فرقی داره ایران یا خارج رگ گردنتون نمی زنه بیرون که کشورت نیاز به سازندگی داره. منم می دونم که با این شرایط ساخت وطن عملا بسیار سخته. ولی این بیش تر از این ناشی می شه که ماها قدرت دسته جمعی خودمون رو نشناخیتم. تقصیری هم نداریم، برای این که هیچ وقت دسته جمعی نبودیم که نسبت به قدرتمون توی اصلاح کردن یقین پیدا کنیم. همش هم تو سری خوردیم، ولی همش هم تقصیر رئیس و روسای نالایقمون نیست.
امیدوارم خود من هم یه روزی از این دوگانگی در بیام که بلاخره وطن یا همه جا؟

علت اینکه توی کشورهای دیگه این حس به قول شما نیست یا کمتره اینه که افراد اون کشورها حداقل توی وطن خودشون شهروند درجه اول محسوب میشن و این یه مزیت بزرگه اما خیلی از ماها توی کشور خودمون هم شهروند درجه 2و 3 حساب میشیم ، برای همین خیلی برامون فرق نمیکنه که این درجه 2 بودن اینجا باشه یا جای دیگه . حداقل اونور اگه درجه 2 حساب بشیم یکسری امکانات هم داریم .

[vahideabdolazi]

علت اینکه توی کشورهای دیگه این حس به قول شما نیست یا کمتره اینه که افراد اون کشورها حداقل توی وطن خودشون شهروند درجه اول محسوب میشن و این یه مزیت بزرگه اما خیلی از ماها توی کشور خودمون هم شهروند درجه 2و 3 حساب میشیم ، برای همین خیلی برامون فرق نمیکنه که این درجه 2 بودن اینجا باشه یا جای دیگه . حداقل اونور اگه درجه 2 حساب بشیم یکسری امکانات هم داریم .

اصل موضوع اینه که این یه تصمیم
multiple
هست. نه فقط یک جنبه. منم اینا را می دونم و ازش رنج می برم، وگرنه چه کاریه آدم بهترین دوره ی زندگیش رو از نظر جسمی تو کشوری دور از دوستان و خانواده و کوچه محله و ... بگذرونه؟! ولی بعد از این مرجله ی اتمام تحصیل، یه تصمیم مهم تر باید گرفت: برگردم یا بمونم تو اون کشوره.
امیدوارم تو اون موقع شرایط تا حدی عوض شده باشه که من هم این ریسک رو بکنم و برگردم و موفق بشم کارایی که می خوام واسه وطنم بکنم رو انجام بدهم.

[physics1389]

سلام
منم الان به فکر اپلای هستم. من خودم ارشد فیزیک شریف میخونم. ترم دو که بودم به دلیل یه سری مشکلات و از جمله نامناسب بودن شرایط خوابگاه (تو یه اتاق با 6 نفر دیگه) یه درس رو با نمره ی پایین رد شدم و معدلم از 15.73 به 13.88 رسید ! و به خاطر همین معدل نمیتونم توی کنکور دکترا شرکت کنم.
برای همین الان به فکر اپلای هستم چون نمیخام بیخودی یک سال وقتم رو تلف کنم. به هر حال شانسم رو برای اپلای امتحان میکنم اگر شد که میرم اگرم نشد سال بعد کنکور میدم.
در هر صورت انگیزه ی من برای اپلای این شد که نمیزارن اینجا کنکور امتحان بدم !

[hojjat007]

سلام
منم الان به فکر اپلای هستم. من خودم ارشد فیزیک شریف میخونم. ترم دو که بودم به دلیل یه سری مشکلات و از جمله نامناسب بودن شرایط خوابگاه (تو یه اتاق با 6 نفر دیگه) یه درس رو با نمره ی پایین رد شدم و معدلم از 15.73 به 13.88 رسید ! و به خاطر همین معدل نمیتونم توی کنکور دکترا شرکت کنم.
برای همین الان به فکر اپلای هستم چون نمیخام بیخودی یک سال وقتم رو تلف کنم. به هر حال شانسم رو برای اپلای امتحان میکنم اگر شد که میرم اگرم نشد سال بعد کنکور میدم.
در هر صورت انگیزه ی من برای اپلای این شد که نمیزارن اینجا کنکور امتحان بدم !

خبر دیروز: شرط معدل را برداشته اند.

خبر دیروز: شرط معدل را برداشته اند.

اینم لینکش:
http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetai...NewsID=1506854

[physics1389]

ممنون
ولی حذف شرط معدل برای دامپزشکی و کارشناسی ارشد پیوسته هست

[SirousFUM]

آقا داستان ما هم اینه:
به خدا از این کشور دیگه خسته شدم مسائل بزرگ رو ول کنید،پیش پا افتاده ترین چیز ها آدم رو روانی می کنه!توی دانشگاه کسی میاد بهت درس می ده که هر رو از بر نمی تونه تشخیص بده!بچه ها میان کنفرانسی می دن که همش از ویکیه و حداقل زحمت ندادن به خودشون دو تا منبع دیگه رو بخونن،برگه رو می گیرن دستشون از روش می خونن استاد هم به به چه چه می کنه براشون!برای اینکه بری ارشد باید 40 تا کتاب که از این سال تا سال بعد عوض می شند رو بخوونی،ملاک قبولی اینه!نه قدرت تحلیل شما،علاقه ی شما،سابقه ی مرتطب با اون رشته...دنیا سیاه و سفیده،اگر کتابارو بوخنی حفظ کنی می ری ارشد اگر نه خداحافظ!دو دقیقه نمی تونی با استاد حرف بزنی چون واحد بین الملل دانشگاه یک جا 30 تا دانشجوی ارشد غیر ارشد های اصلیش گرفته و اونا هم با استادا کار دارن!پایان نامه هایی نوشته می شه که دو زار نمی ارزه!چند روز پیش دختره رتبه ی تک رقمی کنکور اورده داشت توی اتاق استاد سوال می کرد که استاد من الان ترم 3 ام ریوی آف لیترچر چی هست اصلا؟لازمه که توی تز بنویسم؟...آخه آدم اینا رو به کی بگه!یه فی.س بوک می خواهی بری باید پنجاه تا خان رستم رو رد کنی!به قران هر شب که سایت های خبری رو می خونم از بلایی که دارن سرمون میارن گریم می گیره!ما چه گناهی کردیم خوب؟در ضمن توی ایران جای تحقیق نیست!فقط زودی بیا واحد ها رو پاس کن مدرک رو بگیر برو که ملت توی صف واستادن!
این پاسخ تا صبح می تونه ادامه داشته باشه!اما خوب فکر کنم منظورم رو فهمیدید

[SirousFUM]

کشور بی ثبات!من می خواستم برای فوق برم چین،از 4 5 ماه پیش دنبال راست و ریست کردن کارا بودم و حساب کتاب کرده بودم راجب خرج زندگی و دانشگاه و اینا!اما دیدین توی کمتر از یک ماه چه بلایی سر دلار در آوردن تا دولت کسری بودجش رو جبران کنه؟الان سر همین الکی 50 % به تمام هزینه های من اضافه شد!من مشهد آیلتس درس می دم،واقعا از سر و کله زدن با ایرانی جماعت(خودم هم یکیشون)خسته شدم،2 سال هم که آدم دور باشه باز خودش دو ساله!امیدوارم تمام دوستانی که خواهن برن مثل خودم،کارشون جور شه بتونیم چند وقت از این جهنم دور باشم

[SirousFUM]

بله خوب همه که این طوری نیستن!اما خوب ها سرشون شلوغه و وقت ندارن!الان مثلا اگر ارشد قبول شی و بخواهی با اون با سواده کار کنی نمی شه!خیلی دانشگاه های گروه ها قانون دارن که استاد راهنما رو گروه براتون انتخاب می کنه نه شما!مشاور می تونی خودت بگیری!من به سبب کارم با دانشجوهای ارشد و دکترا زیاد سر و کار دارم!تا دفاع کنن جونشون رو در می آرن

[sahel12]

بذارید منم داستانمو بگم ، من کلن از بدو تولد عشق خارج بودم فیلم خارجی آهنگ خارجی مارک خارجی خدا وکیلی زندگیم فکر کردن به اونور بود بعد همش به مامان بابام می گفتم چرا منو اینجا به دنیا آوردید خدا می دونه چند بار اینو گفتم بهشون، بعد 11 سالم شد ایران رفت جام جهانی یه بازی با تیم رم داشت که 7-1 فکر کنم باخت از اونجا عاشق ایتالیا شدم و رم و توتی و باتیستوتا می خواستم 17 سالگی برم بابام اینا گفتن نه خطرناکه بزرگتر شی بعد تا رفتم دانشگاه آقا 5 سال در زندان بودم تو خابگاه هایده همیرا مهستی دیگه باکلاس می شدن سیاوش شمس اضافه می شد -----------------------------. بعد مام را افتادیم کل mp3 شد هایده مهستی فیلم زیر نویس فارسی و ...... دیگه عشق خارج از سرم افتاد همش به فکر تغییر رشته تغییر دانشگاه تا دیدم ترم 8 شدم نه دانشگامو عوض کردم نه رشتمو، یه دفعه نمی دونم چی شد عاشق رشتم شدم گفتم واستا همین درسارو پاس کنم برم سر کار بعد رفتم سر کار باز هی گفتم از اینجا خوشم نمیاد از اونجا خوشم نمیاد یه جا 12 روز بودم یه جا دو ماه ....تا باز بیکار شدم زدم تو کار فنی حرفه ای رفتن و اینا که خودم شرکت بزنم تازه مدرک کار افرینی اینام گرفتما والا، بعد یه دفعه دیدم همه دارن می رن بچه ها دانشگاه پسرو دختر همه اتریش سوئد آلمان کانادا امریکا و دختر دایی پسر داییم اونور حالا هی همه رو مخم رفتن منم رفتم کلاس آلمانی تاA2 بعد هم که الان اینجام از یه ماه دیگم واسه ایلتس می رم کلاس ببینم چی می شه دیگه :dddddddddd