چی شد به فکر اپلای کردن افتادین؟!

[hossein20]

به نظرم اگر بچه هايي كه الان خارج تحصيل مي كنند در اين بحث شركت كنند و بگوييند ايا انتظاراتشون بعد از رفتن براورده شده يا نه خيلي مفيد خواهد بود

[lakistanl]

مشکل من هم برای اینکه نمیدونم بمونم یا برم همینه

[SirousFUM]

http://www.asriran.com/fa/news/20075...87%D9%86%D8%AF
دوستان مدیریت بعدا اگر صلاح دیدن این پست رو حذف کنن!اما دلیل به این روشنی!الان من 2 روزه هی می خواهم وارد شم و کلی ایمیل مهم تو اینباکسم نشسته:@

[Kiyaarash]

من که به نظر خودم این جمله ی اطلبوا العلم و لو بالصین برام تاثیر گذار بود ، ولی‌ خوب راستش رو بگم‌ها ! اون مدرکی‌‌ام که از دانشگاه خارجی‌ به دست میارم واسه پیدا کردن شغل سطح بالا واسم خیلی‌ مهمه !

[m_gholami70]

سلام دوستان
تقریبا کل تلپیک رو خوندم.خیلی عالی بود.
توضیح در مورد خودم:من لیسانسمو توی صنعتی اصفهان گرفتم.از اول رفتن دانشگاه به خاطر شرایط مالی و خونوادگی افتادم دنبال کار و توی صنعت کار میکردم.به خاطر همین به جون کندن لیسانسمو با معدل خیلی پایین گرفتم.(اما خداییش خنگ نبودما).اول فکر بازار کار بودم اما بعد همونطوری که چند تا از بچه ها گفتن توی ادامه تحصیل چیزایی ما ورای پول دیدم.خلاصه هدفم از ادامه تحصیل اسم فوق لیسانس و دکترا و یا ... نیس.بلکه یاد گرفتنه.
چون رشته م هم مکانیکه دلم میخاد برم اونور و پیشرفتای اونا رو ببینم و ایشالا برگردم اینجا و پیاده کنم.(البته حالا اینو میگم.نمیدونم آینده چی میشه)
البته همه ی هدفای دوستان برای منم هست.مثل تجربه.تفاوت و ...
چون معدلم پایینه به خاطر همین حتی حاضرم دوباره از لیسانس شروع کنم.(مگه دکتر حسابی نبود!!!!!!!)
دوستان کسی هست کمک کنه که آیا این هدفی که من دنبالشم با اپلای کردن براورده میشه یا فقط توهمه؟

[Rezalight]

سلام به همه ی دوستان .. آقا داستانهاتون خداییش باحال بودند اما عمرا به پای داستان من نمیرسه !
من عشقم تو دنیا 3 چیزه : خانواده - مهندسی سازه و Heavy Metal
داستان من از اونجایی شروع میشه که با پسر عمه ام هم درباره ی کیفیت آموزش و یادگیری مهندسی سازه و هم درباره ی سبک موسیقی متال بحث میکردیم .
تا وقتی که پسر عمه ی من 6 ماه پیش ( شهریور ماه ) بعد از گرفتن TA به USA رفت .
الان اونجا هم جز شاگردان ممتاز دانشگاه Colorado هست و هم روی خوانندگی متال و یادگیری گیتار الکتریک کار میکنه و روز و شب تو فیس بوک تو گوش من میخونه که
خوب درس بخون ، GRE بالا بگیر ، IBT زیره 100 نگیریا ،بیا اینجا منتظرتم و ..
شاید باورتون نشه ولی این ترم معدلم 19.60 شد آخرین باری که این معدل رو گرفتم فکر کنم دبستان بود .
به هر حال من که خیلی انگیزه دارم .... کلا به جز خانواده ، کلیه علایق من فقط تو آمریکا خلاصه میشه !

[ssnea]

راستش شاید باورتون نشه.من به شدت الاقه دارم برم کره.تابستون بود آخرای شهریور.دانشگاه میخواستم برم برای اولین.من یک دوستی داشتم همیشه میگفت میخوام برم کره.میگفت کره جای قشنگی و... .ما هم همیشه مسخرش میکردیم.من اون اواخر زود زود به عکسهای کره نگا میکردم.مخصوصا ماشینهای کره.توی اتاقم تنها بودم.یک دفعه به صورت اتفاقی یک حال و هوایی بهم دست داد که الآن تو کره نشستم و توی اتاقم دارم درس میخونم با دوستم.یک حس جالبی بود.الآن که الآنه نمیدونم اون حس از کجا اومد.الآن 3 ساله که تلاش میکنم تا برم کره.تو این 3 سال هر روز علاقه ام به کره بیشتر میشه.ولی باز هم میگم نمیدونم چی شد که یک لحظه به اون حس وارد شدم که با دوستم کره رفتیم.اما هیچ وقط از یادم نمیره اون لحظه.

[ssnea]

اینو یادم رفت بگم.
hossein20 جان بله درسته داریم از خانواده دور میشیم.اما واقعیتش با این وضعیت تو ایران به جایی نمیرسیم.در ضمن الآن اسکایپ اومده.فرینگ اومده و...
دیگه با اینا میشه هر روز با خانواده تو ایران حرف زد.البته من خانواده خودمو گفتم.ولی الآن راههای ارتباطی زیاد شده.مثلا یک نمونش یکی از آشناهام.هر روز الان داره از طریق اسکایپ با خانوادش تصویری حرف میزنه.راستش سخته ولی باید تحمل کرد.

[Rezalight]

مشکل من هم برای اینکه نمیدونم بمونم یا برم همینه

عزیز دلم اونهایی که ماه ها تحقیق میکنند ، با اکثر مشکلات کشور مورد نظرشون آشنا میشوند و 100% مطمئن هستند که همه چیز را شناخته اند و از پس همه ی مشکلات او کشور و غم غربت بر می آیند ،
باز هم وقتی پاشون به اونجا میرسه بعد از یه مدت احساس پشیمانی و یاس بشون دست میده (( مخصوصا اگر خدایی نکرده براشون مشکلی پیش بیاد - مثلا مریض بشوند و یا نمره ی کمی بگیرند و .. )))

خودم شخصا با اینکه میدونم چه بدبختیایی منتظرم هستند ، اما باز اونجا را به اینجا ترجیح میدهم

[Rezalight]

من در شرف اپلاي بودم كه اين تاپيك رو ديدم توي ذهنم هم دلايلي مشابه موارد ذكر شده توي فروم داشتم ولي هر چه بيشتر به رفتن نزديك ميشم فكر مي كنم كه ايا اين دلايل ايا ارزشه اينو داره كه ادم تمام خاطرات و عزيزانش رو ترك كنه؟؟؟؟
واقعا سر دو راهي موندم و دارم كلافه ميشم

بار اولی که من مقالات بخش آمریکا رو خوندم واقعا شوکه شدم و تا حدودی هم ترسیدم چون از آمریکا تو ذهن خودم یه بهشت ساخته بودم
اما یه مدت که گذشت ، اون مقالات را دوباره خوندم و یک سری اطلاعات درباره شهرها و فرهنگ های مردم آنجا بدست آوردم .

تنها نصیحتی که بت میتونم بکنم اینه : وقت خودت رو تو این مملکت تلف نکن . سختی ها رو تحمل کن و شک نکن موفق میشوی .
<< No Pain , No gain>>