فوری فوری -- سلام ---
توی مرحله پروف میشه اسم یک نفر دیگه رو اضافه کرد؟
NO PAIN NO GAIN
دوست عزیز
من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
ازین عبارت چیز خاصی رو نه میشه فهمید و نه میشه پیش بینی کرد. تا اونجایی که من از کامنت قبلی تون متوجه شدم مقاله شما ماژور ریوایز خورده
و خود این یعنی اینکه مقاله به تغییرات بیشتر و اساسی تری نیاز داشته که خب شما هم اون تعییرات رو انجام دادید و مقاله رو فرستادید
اگه تعییرات انجام شده داور ها رو ستیسفای کنه خب مقاله تون اکسپت میشه و اگه این اتفاق نیفته خب مقاله ریجکت میشه
هرچند شما در این پروسه ضرری نکردی (جز بحث زمانی) و مقاله تون به قولی چکش خورده زیر دست داور ها و پوست انداخته و مطمینا توی سابمیت بعدی میتونه پروسه بهتری رو طی کنه
در نهایت به توصیه دوستمون میتونید ایمیل بزنید
ولی در کل پروسه ژورنال ها معلومه و خیلی کم پیش میاد که مقاله ای خاص رو توی پروسه ای خاص بررسی کنن
به هر حال این مربوطه به ایشوی اون ژورنال میشه که کی میخواد در بیاد و زمانش تعییری نمیکنه
هرچند پروسه اکسپت میتونه تسریع بشه و در نهایت توی تاریخ معینی انلاین بشه مقاله تون
امیدوارم به تاریخ دفاعتون برسه هرچند اگه نرسید همینی که مقاله ریوایز شده یه بار و سابمیت شده و منتظر نظر نهایی داورهاست خودش میتونه کلیت مناسبی داشته باشه (هرچند نمیدونم الان سیستم چجوری شده و ایا در جهت نمره ای چیزی بهش تعلق میگیره یا نه)
موفق باشید
دوست عزیز
من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
هرچند این کار ایده ال نیست ولی:
شدنش میشه و من شخصا تجربه این کار رو دارم
اما حالا اینی که یه ژورنال خاص سیاست خاصی در این زمینه داشته باشه یا نه یه بحث دیگه ست
که احتمالا توی وب سایت خود اون ژورنال بهش اشاره ای شده اگه مورد خاصی بوده باشه (معمولا هم بخشی توی راهنمای نویسندگان هر ژورنال هست که توضیح میده اضافه شدن یا نشدن اسم نویسنده ها چه وضعیتی داره. یه چک بکنید)
موفق باشید
سلام دوستان.
یک سوال داشتم میخواستم نظر دوستان جویا بشم:
طبیعتا برای اپلای مقطع دکتری، انتظار از فردی که فارغ التحصیل ارشد هستش (برای کار پژوهشی) باید در این حد باشه که چارچوب انجام کار پژوهشی رو بدونه و با چندوچونه کار آشنا باشه؛ و نباید انتظار داشته باشن که یک متقاضی مقطع دکتری رزومه پژوهشی در مجلات تاپی که یک پروفسور بیزنس برکلی یا امآیتی دارند رو داشته باشه، اگر میتونستیم که در اون حد کار پژوهشی انجام بدیم که دیگه با اون اساتید تاپ فرق چندانی نداشتیم و طی 5 سال تحصیل برای دکتری اندوخته خاصی کسب نمیکردیم. نظر دوستانی که از نزدیک با اساتید اونجا در ارتباط هستند رو در مورد این مطلب میخواستم بدونم!!
*راجع به این موضوع بحث مفصلی دارم که انشالله مطرح میکنم اگر دوستان حوصله داشته باشند..
پس و پیش سپاس..
ببینید من فعلا خارج از کشور نیستم ولی تجربیات خودم رو دارم بهتون میگم. توی اروپا و استرالیا شرط اصلی مقاله است. یعنی اگر مقاله خوب داشته باشید به احتمال زیاد دعوت به مصاحبه و اپلای بشین. بحثشون هم این هست که کسی که کار پژوهشی رو میدونه پس لااقل باید یه خروجی درست و حسابی ازش رو داشته باشه چون از علم تا عمل فاصله زیادی هست. انگلستان هم به مقاله اهمیت میده هم به معدل. امریکا و کانادا بیشتر به نمرات لیسانس و جی آر ای اهمیت میدن. کسی از شما انتظار نداره که بیاین توی ژورنال های تاپ مقاله چاپ کنین ولی حداقل خروجی پایان نامه توی بهتره که توی یه ژورنال معمولی که توسط داورهای ناشناس داوری شده چاپ بشه. این کارهایی که اساتید تاپ انجام میدن چند سال طول میکشه و منابع و امکانات لازم رو در اختیار دارن.
تجربه من که تا حالا یه پذیرش از سوئد و یه دعوت به مصاحبه از بلژِیک (که البته بعدا ردم کردن) و استرالیا نشون میده که اگه مقالات خوبی داشته باشین توی بیشتر مواقع واقعا بیخیال معدل لیسانس و ... میشن. من دوتا مقاله توی Journal of retaliing and consumer services دارم، یه مقاله توی یه ژورنال امرالد که جدیدا آی اس آی شده (APJML)، یه مقاله توی یه ژورنال درجه دوی امرالد و دو تا مقاله توی یه ژورنال های دیگه الزویر. واسه همین توی مصاحبه ها همیشه همه چیز رو ول کردن چسیبدن به مقالاتم. حتی بلژِیک که اساتیدش خیلی قوی بودن ( یکیشون توی انجمن بازاریابی امریکا یه سمت خیلی مهم داشت) همون اول بهم گفتن که رزومه تو خیلی outstanding هست و با خلاصه اینکه یه جورایی بهم فهموندن فقط داریم باهات مصاحبه می کنیم چون کنجکاویم بدونیم که تو کی هستی. در حالی که من معدل لیسانسم 14 هست و ارشدم دانشگاه آزاد. یعنی راست و خداییش اگه مقالاتم رو از رزومه حذف کنم هیچ چیز قابل ذکری وجود نداره. همین اتفاق برای یه دانشگاه سوئد هم افتاد و کل یه ساعت رو در مورد مقاله هام پرسیدن و اینکه چطوری به ذهنت رسید موضوعاتشون و نوع همکاریت با بقیه نویسندگان مقاله. من تا حالا فقط اروپا و استرالیا رو تست کردم ولی به خاطر اینکه جی آر ای ندارم در مورد امریکا اطلاعاتی نداشتم و در کل بازخوردهام حتی از کسایی که ظرفیتی برای سوپروایزری نداشتن خیلی خوب بود صرفا به خاطر مقالات و پروپوزالم و نوع روش تحقیقی که توی مقالات و پروپوزالم به کار بردم. حتی شده بود که استادی اولش بهم جواب رد داده بود و بعدا بهم ایمیل زده بود ک فلانی و فلانی دوست دارن که سوپروایزرت باشن اگه دوست داشته باشی.
پس، کشور به کشور و دانشگاه به دانشگاه فرق می کنه ولی شک نکنین که حتی توی امریکا و کاناداش هم تاثیر داره و اساتید دوست دارن دانشجوهایی رو جذب کنن که یه قدم از بقیه جلوتر باشن تا هم کار اونا راحت تر باشه، هم خروجی کارشون قوی تر در بیاد هم اینکه خدای نکرده با یه کار ضعیف آبروشون نره. چون بر خلاف اساتید ما اونا خیلی برای اعتبارشون ارزش قائلن. در کل، اگه معدل لیسانس جالبی ندارین یا توی دانشگاه تاپی درس نخوندین، مثل من، می تونین روی مقالات توی ژورنال های خوب حساب باز کنین. ژورنال خوب هم به معنای ایمپکت بالاتر نیست. ژورنال داریم با ایمپکت 1.3 که اعتبارش بین اساتید رشته تون خیلی بیشتر از ژورنال با ایمپکت 3.5 هست. من حتی با این وضع داغون معدل لیسانس از یه بیزینس اسکول خیلی خوب دعوت به مصاحبه شدم. پس مقاله رو جدی بگیرین در کنار دیگر عوامل مثل پروپوزال و انگیزه نامه و حدالمقدور نمره جی آر ای.
ولی یه نکته ای هم هست اینه که مقالاتتون باید توی ژورنال های مرتبط با رشته تون باشه. مثلا من دیدم کسایی که توی رشته های مدیریت هستن ولی رفتن توی ژورنال های با ایمپکت های بالا مقاله چاپ کردن ولی چون ژورنال مرتبط نیست خیلی ارزشی نداره. مثلا طرف به بهانه بازاریابی سبز رفته توی ژورنال مهندسی بهداشت محیط با ایمپکت 3 مقاله چاپ کرده. در این صورت اولین چیزی که معمولا به ذهن میاد اینه که خب تو اگه خیلی بلد بودی توی ژورنال های رشته خودت چاپ میکردی نه توی یه ژورنال یه رشته دیگه. پس یه جای کارت میلنگه.
The future is already here – it's just not evenly distributed
میشه ولی باید براشون توضیح بدین که چرا می خواین اسم این فرد رو اضافه کنین. می تونین به قوانین دانشگاهتون برای نمره اشاره کنین که تازه عوض شدن مثلا اینکه بخشنامه جدید اومده که اسم استاد مشاور هم باید باشه تا بتونین نمره رو بگیرین و اینکه ایشون هم توی کانتریبیوشن مقاله نقش داشتن ولی به خاطر برخی از قوانین قبلی نتونستین اسمشون رو بزنین.
The future is already here – it's just not evenly distributed
بله دقیقا نظر من هم همینه..
من کارشناسی حسابداری 16/10 و ارشد حسابرسی 16/65 دارم. پایان نامم کار بسیار قوی بود که حدود 2 سال روش وقت گذاشتم و در جلسه دفاع انگلیسی دفاع کردم و در نهایت نمره کامل پایان نامه رو گرفتم. از پایان نامه 3 تا مقاله درآوردم که واسه ژورنال خارجی فرستادم. ولی قبل از انجام پایان نامه، یک مقاله دیگه کار کردم که مثل پایان ناممم قوی بود و فرستادم واسه ژورنالهای خارجی. اینم بگم که آیلتس 8 دارم و زبانم خیلی خوبه و تمامی مقاله هام خودم ترجمه کردم و نوشتم. ولی هنوز GRE یا GMAT امتحان ندادم.ولی مشکلم اینجاست که از مجلات تاپ شروع کردم به ارسال مقاله و تا الان دونه دونه رجکت شده. با این حال، کار تمامی مقاله هام خیلی خوبه و واقعا بالاتر از حد انتظار تمام کسایی هست که اونو خوندن و دیدن، ولی مشکل اینجاست که از این بهتر نمیتونم رو جزییاتش کار کنم چون علم من فوق لیسانس و اساتید (اساتید حرفه ای با تجربه تعداد مجلات چاپ شده خارجی بالا) که کمکم کردند در همین حد هستش.
علاقه مندی ها (Bookmarks)