سفرنامه ي فلوريدا

**Simon** · June 21st, 2008 12:56 PM

سفرنامه‌ی فلوریدا
اورلاندو: شهر پات‌پات!

اولین چیزی که در اورلاندو شاید به چشم عجیب بیاید تعدد زمین های mini-golf در گوشه و کنار خیابان ها است. اورلاندو شهری توریستی است و توریست‌های آن هم اغلب خانواده‌ها هستند. مهمترین جاذبه‌های توریستی شهر اورلاندو
Universal Studios
SeaWorld Orlando
و
Walt Disney World Resort
هستند.

Walt Disney World یا WDW مجموعه‌ی تفریحی عظیمی است که رتبه‌ی اول بازدید کننده را در مجموعه‌های تفریحی دنیا دارد. WDW آن‌قدر بزرگ است که نه تنها خیابان‌بندی شده بلکه بزرگراه هم دارد. هفت مجموعه‌ای جالب WDW به نقل از Stacey خانم (مجری شبکه‌ی WDW) عبارتند از:

Magic Kingdom
Epcot
Disney's Hollywood Studios
Disney's Animal Kingdom
Disney's Typhoon Lagoon (water park)
Disney's Blizzard Beach (water park)
Downtown Disney/ entertainment

برای دیدن هرکدام از این پارک‌ها حداقل یک روز وقت نیاز دارید. اگر زمان شلوغی به WDW سر بزنید احتمالا بیشتر وقتتان را در صف‌های طولانی خواهید گذراند. اصولا خانواده‌ها بلیط هفتگی می‌گیرند و از صبح زود تا آخر شب هر هفت روز هفته را در پارک‌ها می‌گذرانند. جذابیت پارک‌ها اصولا خیلی بیشتر از صرف roller coaster و هیجان است: پارک ها چنان هنرمندانه و ماهرانه طراحی شده‌اند و به جزئیات چنان اهمیت داده شده که دهان هر بازدید کننده‌ای از حیرت باز می‌‌ماند.

بسیاری از سمبل‌ها و شخصیت‌های WDW برای غیر آمریکایی‌ها ناشناس اند. (همانطور که مثلا کلاه قرمزی یا زی‌زی گولو را یک آمریکایی نمی‌شناسد). لذا اگر به فکر دیدن WDW افتادید همراه داشتن یک آمریکایی (یا کسی که در آمریکا بزرگ شده) حتما توصیه می‌شود.

از مجموعه‌های WDW پارک Epcot بزرگسالانه تر طراحی شده. لذا اگر برای آقازاده یا دخترخانم زیر پنج‌سالتان به دیزنی نرفته‌اید اولین انتخابتان Epcot خواهد بود.

اتوبوس وحشت:

ممکن است شب آخری که اورلاندو هستید تصمیم بگیرید تنهایی و بدون اینکه به سایرین بگویید کجا می‌روید برای ماجراجویی با اتوبوس سری به مرکز شهر اولاندو بزنید. گشتن در یک شهر با وسایط نقلیه‌ی عمومی اغلب دید خیلی بهتری از دموگرافی شهر می‌دهد. مزایای دیگری نیز بر شهرگردی با اتوبوس مترتب است ... ولی خوب همیشه اینگونه نیست.

ساعت ده شب در خیابان نزدیک هتلتان منتظر اتوبوس ایستاده‌اید. باران شدیدی (که از خصوصیات بعدازظهرهای فلوریدا است. ولی امشب تا ده شب طول کشیده) می‌بارد. بیست دقیقه بعد اتوبوس می‌رسد. حدودا نصف اتوبوس پر است و ترکیب متنوعی از جمعیت دارد. ولی وضع قرار است زود عوض شود! :-\

تمام آقایان و خانم‌هایی که قیافه‌شان شبیه آدم درست-حسابی است ظرف یکی دو ایستگاه بعدی پیاده می‌شوند. شما می‌مانید و یک راننده که ظاهرش مونگول به نظر می‌رسد و جمعی لات که مثلا یکی‌شان که جلوی شما نشسته هر از چندگاهی کله‌ی مبارکش را 180 درجه می‌چرخاند و توی چشم شما زل می‌زند. یا یکی که از آن عقب خیلی حاج‌آقایی سرفه‌های طولانی می‌کند. دفعه‌ی آخری که جناب جلوی شما سرش را 180 درجه بچرخاند محکم و جدی توی چشمش زل می‌زنید و سینه‌تان را صاف می‌کنید که حساب کار خودش را بکند (حاج آقا هم چقدر از حرکت شما حساب می‌برد!) با خودتان فکر می‌کنید چقدر دوست داشتید shotgun تان همراهتان بود! 8)

تابلوهای کنار خیابان کم‌کم شکل عوض می‌کنند و جای تبلیغ کرم ضد آفتاب و داروی رژیم لاغری را خیلی زود هشدارهای امنیتی می‌گیرد:

-- اگر شاهد جرمی بودید با این شماره تلفن تماس بگیرید ... ما اسم شما را نمی‌پرسیم :-X

-- در کشف جنایات ما به چشمان باز شما نیاز داریم ... :-X

--اگر جسدی را یافتید به ما گزارش کنید. ما از شما اثر انگشت نمی‌گیریم. واجد جرم و جنایت پلیس :-X

-- اگر کسی به قصد دزدی یا تجاوز به شما حمله کرد: 1- خونسردی خود را حفظ کنید!! 2- ... :-X

به تدریج در می‌یابید که قضیه تا اندکی جدی است. مسافت هتل شما تا مرکز شهر حدود یک‌ساعتی با اتوبوس راه است. خوب یک راه اینست که پیاده شوید و تاکسی بگیرید و برگردید. متاسفانه فلوریدا و شهرهایش مثل بوستون نیستند که تا کنار خیابان بیایید دوازده تا تاکسی جلوی پایتان ترمز بزنند و شروع کنند به بوق زدن. در فلوریدا تاکسی‌ها فقط کنار هتل‌ها پیدا می‌شوند یا باید به آن‌ها تلفن بزنید. ولی شما که نمی‌دانید کجای اولاندو هستید. ضمنا احتمالا ترجیح بدهید که داخل اتوبوس بمانید و با همان اتوبوس برگردید تا وسط یک خیابان (جاده) خلوت و کاملا تاریک منتظر تاکسی بمانید. :'(

اتوبوس که به مرکز شهر برسد تازه خواهید دید که مرکز شهر هم به‌جز تعدادی ساختمان بلند هیچ چیز دیگری پیدا نمی‌شود. بهترین کاری که می‌شود کرد اینست که برای برگشت سوار همان اتوبوسی شوید که با آن آمده‌اید و امیدوار باشید زنده به هتل‌تان باز می‌گردید. ???

بعدها ممکن است در اخبار بخوانید که Orlando از نظر جرم و جنایت در ایالت فلوریدا بدون هیچ رقیبی در صدر است.

تمپا شهر طلوع٬ تمپا شهر غروب 8)

طلوع و غروب های فلوریدا معروفند و برای همین فلوریدا را state of sunshine آمریکا می نامند. ولی شاید در ایالت فلوریدا غروب هیچ جایی به قشنگی غروب تمپا نباشد: این شاید به خاطر غربی بودن شهر است, شاید به خاطر خلیج زیبای مکزیک, شاید به خاطر ماسه های روشن کنار ساحل هایش, شاید هم به خاطر نخل های قدکشیده اش.

**Simon** · June 21st, 2008 01:04 PM

سفرنامه‌ی فلوریدا (2)

Key West: صد مایل رانندگی روی پل!

Key West آخرین جزیره از مجموعه جزایر مرجانی جنوب ایالت فلوریدا است که با مجموعه‌ای از پل‌های طویل به هم متصلند.

مسیر صدمایلی از جنوب فلوریدا تا Key West نقشه از این سایت.google map رو ببینید :-\

مناظر بدیع مسیر شما را قانع میکند که فلوریدای واقعی در حقیقت از اولین جزیره‌ی این مجمع‌الجزایر جنوب شرقی آمریکا شروع میشود.

در راه Key West. سمت راست خیلج مکزیک. سمت چپ اقیانوس اطلس شمالی

دیدنی‌های زیادی در مسیر KeyWest وجود دارد که اگر اندکی وقت داشته باشید مسافرتتان را بسی پربارتر خواهد ساخت. خانه‌ی توماس آلوا ادیسونِ خودمان و جناب فورد که به موزه تبدیل شده است نمونه‌ای از این دیدنی‌هاست.

دوستی ایرانی که از زیبایی محل زندگی ادیسون به حیرت آمده بودند مي گفت که اگر من هم اینجا زندگی می‌کردم هزار اختراع ثبت کرده بودم. سایر دوستان سریعا با دلیل و مدرک ثابت نمودند که اگر جنابِ دوست اولی در چنین مکانی زندگی می‌کرد بیشتر عمرش را به عیش و نوش و اتلاف عمر می‌گذراند.
نتیجه‌گیری اخلاقی: خدا خوب می‌دانست به کدام یک آفریده‌هایش شاخ ندهد! :-[

پس از حدود دو ساعت رانندگی از Key Largo , اولین جزیره‌‌ی مرجانی که در حدود پنجاه مایلی جنوب میامی واقع است, به Key West ,آخرین جزیره‌ی مرجانی و جنوبی‌ترین نقطه‌ی آمریکا که از طریق جاده به خاک این کشور متصل است, خواهید رسید.

ایده‌های ایرانی

اگر به شهری مسافرت کردید و خیلی علاقه داشتید نقاط دیدنیش را با trolley tour (اتوبوس‌های روبازی که به توریست‌ها تور می‌دهند) ببینید ولی متاسفانه قیمت بلیط trolley را پول دانشجویی شما کفاف نمی‌کرد در این شرایط کاری که می‌توان کرد اینست که با خودرویتان پشت سر trolley راه بیفتید و شیشه‌ی پنجره‌ی ماشینتان را هم پایین بکشید که صدای آقای راهنمای تور را بشنوید. اگر هم صدا را نشنیدید هیچ اشکالی ندارد٬ هرجا ملتِ سوارِ trolley عکس گرفتند شما هم عکس بگیرید و بعد بروید گوگل کنید ببینید آنجا چه اهمیتی داشته.

خانه‌ی ارنست میلر همینگوی نویسنده‌ی برجسته‌ی آمرکایی هم در KeyٌٍWest قرار دارد. اگر خدای نکرده خدای نکرده کتاب مردپیر و دریا را هنوز سه چهار بار نخوانده‌اید نسخه‌ی انگلیسیش را می‌توانید از اينترنت دانلود کنید. يا كتاب برفهاي كليمانجارو - .فیلم‌های زیادی از روی رمان‌های ارنست خان ساخته شده‌اند از جمله داشتن و نداشتن با بازی بوگارت و (اگر یادتان باشد) فیلم ناخدا خورشید ِخودمان با بازی علی نصیریان (اقتباس آزاد ناصر تقوایی). ایده‌ مشابهی در "زمانی برای مستی اسب‌ها"ی قبادی هم دیده می‌شود.

این جمله‌ی زیبا را هم از فیلم زیبای "یه بوس کوچولو" نقل می‌کنم:

"-ری برادبری یک قطعه کوتاه داره ، در مورد مردیه که معتقده ، ارنست همینگوی نباید تو زیرزمین خونش خودکشی می‌کرد ، باید می‌رفت روی بلندیهای کلیمانجارو می‌مرد.... با ماشین زمانی که در اختیار داره ، به عقب برمی‌گرده و همینگوی را می‌بره کلیمانجارو.

- خیلی قشنگه درسته ، جای مردن آدم باید برازندش باشه ..."

ایده‌های ایرانی-2
اگر بلیط بازدید از خانه‌ی حضرت ارنست همینگوی خیلی گران‌تر از پیش‌بینی شماست یکی از ایده‌های ممکن اینست که از فانوس دریایی کنار خانه‌ی جناب همینگوی بالا بروید و با دوربینتان zoon کنید و تا می‌توانید از داخل خانه‌ عکس بگیرید. با این کار هم پولتان را save کرده‌اید و هم ضربه‌ی محکمی به دهان استکبار جهانی زده‌اید

نمایی از میامی

**behnambh** · August 17th, 2008 04:59 PM

بد نبود مرجع این سفرنامه رو هم میذاشتید

aalam.persianblog.ir

**hossein2712** · October 7th, 2010 11:32 PM

سلام

من و دوستم میخوایم این دسامبر از ایران بریم میامی و چهار روز بمونیم بعد هم بریم پی کار و دانشگاهمون (خارج از فلوریدا)

میامی توی دسامبر قشنگه، درسته؟ به نظر شما جای دیگه ای هم میتونیم بریم از میامی (مثلن ارلاندو) و برگردیم؟ چون پرواز بعدی مون رو هم میخریم قبل از رفتن.