نقل قول نوشته اصلی توسط Milad2012 نمایش پست ها
با عرض سلام خدمت همه ی دوستان
خوب جناب ghlobe این همه زحمت بکشیم و درس بخونیم آیا تضمین یا حتی شانسی زیادی وجود داره که بتونیم بعنوان استاد در دانشگاههای آمریکا استخدام بشیم? و تازه حدود حقوق ها چه قدر هست? مشکل من سر گرفتن دکترا هست!! چون از اونجایی که اکثر ایرانی هایی که اطلاعات دقیق ندارند آمریکا رو دوست دارند و در نظرشون جای خوب و پیشرفته ای هست که برای افرادی با تحصیلات عالیه خیلی ارزش قایل هستند(که البته تا حدودی هم هست.) با این تفاسیر می گن کسی که از آمریکا دکترای مثلا مهندسی X رو بگیرند آینده اشون تضمینه و رو هوا می برنشون!! بهشون خونه و ماشین و. . . می دن وخلاصه زندگی خوبی خواهند داشت. اما چیزاهایی که من از افرادی که در محیط هستند می شنوم واقعا با این اظهارات مغایره! به عنوان مثال برادر یکی از دوستان نزدیک من از USC دکترای هوا فضا با زمینه ی تخصصی سیستمهای انرژی و قدرتیرگرفته و الان میگه که بنده ی خدا رزومه اش رو برای هر شرکتی می فرسته می گن ما به دکتر نیازی نداریم و کارهای ما رو یک مهندس فوق لیسانس هم می تونه انجام بده! با اینکه رزومه ی علمی و قوی ای داره و از یک دانشگاه خیلی خوب فارغ التحصیل شده. از طرفی این طرف می گه تو آمریکا برای دکترا پوست می کنند اینقدر ازت کار می کشن و کار واقعا سختیه! حالا من می گم این همه زحمت بکشیم و هزینه کنیم که از فوق بریم آمریکا و بعدش دکترا بگیریم و بشیم مثل این آقا?!! استنباط مبتنی بر دیده های فراوان من اینه که اگر تو آمریکا دکترا داشته باشیم و اگر نتونیم تو دانشگاه استاد نشیم رسما باید با بد بختی دست و پنجه نرم کنیم. برای همین به نظر شما شرایط استخدام و اوضاع حقوقی استادای آمریکا برای رشته های فنی چیه واقعا?
موفق باشیم

ببینید دوست عزیز در این دنیا هیچ کس رو روی هوا نمی برند! وقتی برای یکی مثل استیو جابز هم آینده هیچ وقت تضمین نبود (که از شرکت اپل که خودش پایه ریزی کرده بود اخراج شد) دیگه بقیه ما که جای خود داریم. بنده دو سه نکته ای رو که مکرر روی فروم عرض کرده ام رو دوباره اینجا فهرست میکنم:

1) من هیچ کاری در بیزینس و صنعت ندیده ام که فقط دکترا بخواهد. حتی برای رشته های پژوهشی هم معمولا فوق لیسانس میتواند کار دکترا را انجام بدهد. مگر رشته های خیلی خاص مثل پزشکی و غیره. دوره دکترا فقط برای مشاغل آکادمیک احتیاج است. بهمین دلیل است که خود امریکایی ها و کانادایی ها بندرت برای دکترا میروند. نه اینکه خنگ باشند بلکه احتیاج و علاقه ای ندارند.

2) اکثر دوستان در ایران و سایر کشورها برای فوق و دکترا اقدام میکنند که بتوانند بروند امریکا نه اینکه حالا خیلی عاشق کار آکادمیک باشند. درنتیجه تمام زحمت و هزینه معمولا برای بدست آوردن جای پا و اقامت در امریکاست نه صرف مدرک دکترا. بهمین دلیل بنظر من ادامه تحصیل دکترا فقط در صورتی ارزشمند است که فاند کامل باشد یعنی شما دیناری از جیب خودتان پرداخت نکنید.

3) با همه این تفاصیل من فقط موارد نادری دیده ام که کسی دکترای مهندسی داشته باشد و با بدبختی و بیکاری بگذراند. گرچه برای اکثر زمینه های فنی مدرک دکترا لازم نیست ولی کارفرماها به مدرک شما اهمیت نمیدهند و بخصوص در شرکتهای بزرگ اگر شما skillset صنعتی مورد نیاز را داشته باشید میتوانید راحت کار بگیرید هرچند که برای کار با فوق لیسانس ها رقابت میکنید. اگر دنبال کار صنعتی هستید در طول مدت دکترا خود را با ابزارها و نیازهای صنعت کاملا اشنا کنید و ارتباطات لازم رو هم ایجاد کنید. شبکه ارتباطی از هر چیز دیگر مهمتر است. اگر هم دنبال کار آکادمیک هستید بشرط قوی بودن در نهایت یکی دو دوره پست دکترا انجام میدید تا بعد کار استادی پیدا کنید.

برای اینکه ترس دوستان رو کمی کمتر کرده باشم یکی از آشناهای دور ما پارسال کار گرین کارتش درست شد و به امریکا آمد. مدرک دکترا از علم و صنعت داشت و مدتی هم در دانشگاه آزاد تدریس کرده بود ولی سابقه پژوهشی چندانی نداشت. بعد از شش ماه یواش یواش شروع کرد به تدریس در کالج ها و دانشگاههای کوچک کالیفرنیا (بعنوان sessional lecturer) و در عرض یکسال هم موفق شد یک کار فول تایم صنعتی بگیرد و به ایالت دیگری نقل مکان کرد. بنابراین وضعیت انقدر بد نیست که شما بترسید. اگر کسی با مدرک دکترای یک دانشگاه رده دوم در ایران بتواند در امریکا کار پیدا کند شما هم با دکترای امریکا باید بتوانید. فقط باید تلاش کنید و در مورد محل و زمینه کار flexible باشید.