هنگامی که از مهاجرت صحبت میکنیم باید بدونیم که این پروسه، پروسه ای حساس و خطرناک هست و در صورتی که هدف هامون رو درست تعیین نکنیم امکان داره چه خودمون و چه اطرافیانمون دچار تناقض های بسیار زیادی در زندگیمون بشیم! که رفع آن ها کار ساده ای نخواهد بود.
در مورد مثالی که درباره ی آمریکا زدید و می فرمایید که خب وقتی به بچه ها آموزش نمیدن و در واقع سیاست تفیک اعمال میشه با نتیجه ای بهتری مواجه میشویم. با این نتیجه گیری کاملا مخالفم چرا که اصلا آماری نیست که در دختران ایرانی چه آمار بیماری مراقبتی وجود دارد و من با توجه به یک خبرنگار شهری میتونم به قطع بگم که این آمار از آمریکا بیشتر است، اما این یک نظر شخصی است و نمیشود از آن نتیجه گیری کرد. مهم تر از آن این مثال را بسیار ساده می توان مطالعه کرد شما میتوانید جامعه ی ایران امروز با شرایط فعلی و محدودیت ها رو با 30 یا 40 سال پیش که پدران و مادران ما در آن زندگی کرده اند مقایسه کنید، در خیلی موارد متوجه میشوید که جامعه ی 30 یا 40 سال پیش خیلی به اهداف شما نزدیک تر بوده است تا امروز.
در مورد دیگری که شما در موردش بحث کنید، متاسفانه حس دوست داشتن پدر و مادران ایرانی در بیشتر مواقع توام با حس مالکیت است، این حس حتی بین زوج های ایرانی نیز وجود دارد، و در خود بنده هم وجود دارد، این حس مالکیت باعث میشه که ما بخواهیم برای فرزندمون تعیین کنیم که با چه کسی بگردد، با چه کسی رابطه داشته باشد و همسر آینده خودش را از چه راهی و بعد از چه مدتی انتخاب کند. مساله ای که شاید دیگر وقتش است برای ما جا بیافتد این است که هر انسانی در زندگی اش حق انتخاب دارد، پدر و مادرها تا سن 18 سالگی میتونند در کانون خانواده فرزندانشان را تربیت کنند اما بعد از آن این خود فرد هست که میتواند از آن تربیت پیروی کند یا اینکه خودش سرنوشت خودش را انتخاب کند. به قطع میتونم بگم این گونه فشارها و محدودیت ها بدون هیچ شکی نتیجه عکس خواهد داشت و باعث خواهد شد که علی رغم زحمت، تلاش و فداکاری مادرانه شما فرزند شما نسبت به شما حتی حس بی تفاوتی یا نفرت پیدا کند و درصدد رفتن راه مخالف میل شما باشد.
ما اگر مهاجرت را دوست داریم باید همه چیز آن را بپذیریم اینکه خانه امان را به روش سنتی ایرانی دکوراسیون کنیم، و از فرزندمان توقع داشته باشیم که مانند ایرانی های (قدیم) رفتار کند، در خانه موسیقی ایرانی گوش کند و در واقع بیشتر چیز هایش ایرانی باشد چون او پیشینه ای ایرانی دارد در نظر بنده اشتباهست، ما می توانیم پیشینه ی او رو به او نشان دهیم اما در آخر اوست که می تواند جامعه و محیط خارجی اطرافش را بپذیرد یا محیط ایرانی درون خانه را یا ترکیبی از آن دو را داشته باشد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)