USA/Case creation date: Aug 2013Clearance Received: March 2014CANADA/CIO: Jan 2010
Medical: Jan 2014
Issue Date: May 2014
والا منظور بنده این بود که برای یک مهاجر تازه وارد کارهایی مثل آرایشگری و شیرینی پزی و فروشندگی البته برای گذران خوب است ولی جای ترقی ندارد چون این دوستمون در مورد امکان ترقی سئوال کرده بودند. یعنی بعد از مثلا بیست سال فروشندگی یا آرایشگری کماکان فروشنده یا آرایشگر جزء باقی میمانید. مثالهایش را هم در بین مهاجران ایرانی زیاد دیدم. علت اینست که در این کارهای ساده آنقدر دست زیاد است که جای پیشرفت باقی نمیگذارد. حالا یکنفر ممکن است استعداد بیزینس فوق العاده داشته باشد و بتواند فرضا کار خود را توسعه هم بدهد ولی این موارد زیاد نیستند. فکر نکنید حالا مثلا اگر بیست سال در sears فروشنده جزء یک قسمت بودید بالاخره یک روزی به رده مدیریت میرسید.
من بر اساس سرچهايي كه كرده بودم گفته شده بود مونترال يكي از قطبهاي بزرگ انيميشن سازي و بازي در دنياست. برام جالبه كه دوستان در اين مورد ميگن بازار كارش خوب نيس!؟ شايد هم من بد متوجه شدم و كسي تو اين زمينه خبري نداره!
آيا معادل سازي تو كبك مورد تاييد بقيه استانها هم هست؟ آيا جايي به عنوان مركز تمام اين موسسات يا ادارات وجود نداره كه درجا مدرك رو براي معادل سازي اونجا فرستاد؟
كاش ميشد قبل اومدن بجز زبان و پول دوره هايي رو گذروند كه اونجا بدرد بخوره واقعا براي همه اونايي كه تو پروسه هستن سخته با اين همه هزينه و دردسر بيان اونجا و فقط برن كلاس زبان و نتونن بعد چند ماه كار پيدا كنن !
مونتریال قطب بزرگ انیمیشن و بازیهای کامپیوتری هست و بازار کار این زمینه هم خوب است.منتهی در کار انیمیشن سازی در رده ابتدائی دست خیلی زیاده و همه انجام میدن. باید بعد از اومدن با آخرین تکنولوژی های روز خودتون رو آشنا کنید. اگر بتونید در یکی از شرکتهای بزرگ در این زمینه استخدام بشوید آینده اش بسیار خوب است. چندین دانشگاه در کانادا حتی رشته لیسانس طزاحی بازی های کامپیوتری و انیمیشن و دیجیتال مدیا رو دارند و شما باید بتونید با فارغ التحصیلان کانادائی این رشته ها رقابت کنید.
دوست خوبم قلوب
یکی از دوستان من ارایشگره و درامدش از یه پزشک معمولی بیشتره
اخه ترقی یعنی چه؟؟؟ ترقی یعنی درامد! و بس هرچی پول بیشتری کاسب بشی بیشتر ترقی کردی حالا میخوای فروشنده باش یا نقاش
ارایشگر که قرار نیست بعد 10 سال بشه متخصص مغز و اعصاب یا چوپان بشه یه سیاستمدار که اتفاقا استثنا این مورد اخر عملیه و جای ارتقا داره
پزشک هم جای ترقی نداره همون پزشکه بعد ده سال فضانورد نمیشه که!
باید توجه کرد هر شغلی اگر توش خوب باشی و پرتلاش پرانگیزه باشی ترقی پیدا میکنی نمونش صاحب کفش ملی که کفاش بود و وقتی مدیر کفش ملی بود باز هم همون کفاش بود! فقط مغازه خیلی گنده شده بود
بابا اینقدر وقتیکه خود من برای درس خوندن و دانشگاه و تحقیق گذاشتم رفته بودم صافکاری و نقاشی ماشین یا جوشکاری وعضیتم خیلی بهتر از این بود
البته قصدشو دارم دانشگاه ول کنم بزنم تو کاسبی
دوستان عزیزم که میایید کبک یه نکته رک و رو راست بهتون بگم هرچند تلخه و اصلا دوست ندارید نه بشنوید نه باور کنید کبکی ها اینجا گارگر میخوان نه دکتر و مهندس چون اگر میخواستن نباید یه پزشک بعد 5 سال امتحان و ازمون اقدق بره کباب سیخ بزنه یا از اول بخونه یا اکثر مهندس ها اخرش مدرکشون قایم میکنن میرن با التماس بشن تکنسین که اونم دوره میخواد!
من فقط در مورد کبک نظر میدم
چشماتون باز کنه اینجا از این خبرا نیست خود کبکی ها سکندق تموم نکرده میرن دنبال دوره های تعمیر ماشین و سیمکشی و فروش و کار تو تیم هورتون و ... کم ندیدم خانم زیبای بلوند کبکی تو YMCA داون تاون توالت میشوره!
دوست عزیز آرتین شما اگر واقعا آرایشگری سراغ دارید که سالی 200-250 هزار دلار (یعنی به اندازه یک پزشک) درمیاره واقعا یکی از موارد استثنائی بوده که عرض کردم! این ضحبت شما که یک پزشک همیشه پزشک است یا صاحب کفش ملی (که اتفاقا نسبت دوری هم با بنده داشت) هنوز کفاش بود واقعا صحیح نیست. شما یک کفاش معمولی رو با صاحب دهها کارخانه کفش و صادرکننده عمده یکی میدونید؟ مرحوم ایروانی (صاحب کفش ملی) اتفاقا کفاش نبود، ایشان قبل از بنیانگذاری کفش ملی حقوقدان و بیزینسمن بود. کار طراحی کفش و تخصص چرم و غیره رو هم بقیه براش انجام میدادند.
مشابه مثال صاحب کفش ملی برای شغل آرایشگری میتونه مثلا صاحب مغازه های زنجیره ای آرایشگری باشه. ولی اولا این افراد عموما آرایشگرهائی نیستند که کارشون توسعه پیداکرده. این افراد عموما بیزینسمن های با شم تجاری خیلی قوی هستند. مثالش صاحب رستورانهای زنجیره ای بوستون پیتزای کانادا که میلیاردره اصلا کار آشپزی بلد نیست! یک افسر پلیس بازنشسته بوده که یک مغازه پیتزا رو خرید و با قریحه خوب تجاری اش تبدیل به این رستورانهای زنجیره ای کرده. یا سید حسن خسروشاهی بنیانگذار futureshop اصلا تخصصی در الکترونیک و کامپیوتر نداشت. این ایده که افراد حرفه ای (از آشپز و آرایشگر و کفاش) با توسعه کارشون در نهایت صاحب بیزینس های بزرگ میشوند معمولا درست در نمیاد.
منظورم از این صحبت اینه که در 99 درصد موارد یک آشپز حرفه ای، یک فروشنده حرفه ای، یک آرایشگر حرفه ای تا سطح محدودی میتونه کار و درآمدش رو با استفاده از این شغل ها گسترش بده و اون سطح درآمد نهایی عمدتا درآمد بالائی نیست چون دست در این رشته ها زیاد است. اصل راه ترقی در این قبیل کارها داشتن شم تجاری و رفتن دنبال بیزینس شخصی است. اگر این شم و توانائی را دارید واقعا مهم نیست چه حرفه ای را انتخاب میکنید چون در هر حرفه ای موفق میشوید.
در خصوص کارهای موجود در کبک هم که از اول همین تاپیک مفصل بحث شد و همونطور که شما فرمودید برای متخصصین مهاجر و بدون سابقه کار کانادایی گرفتن کار اول بسیار سخت است و بهمین خاطر همیشه توصیه میشه که اگر کار تخصصی میخواهید در صورت امکان یک مدرک دانشگاهی کانادائی (مثلا لیسانس دوباره یا فوق) بگیرند. ولی همونطور که گفتید اگر استعداد بیزینس دارید راه انداختن بیزینس شخصی همیشه کار بهتری است.
ویرایش توسط ghlobe : February 5th, 2012 در ساعت 07:56 AM
بحث بیزنس چند ماه پیش گفتم و همیشه بیشترین درامدها برای بیزنسمن هاست
در ثانی تو کبک یه پزشک معمولی 250 هزارتا درامد نداره حدود 150 هزارتاست و شما بهتر از من با مقوله مالیات آشنا هستید! ایا بعد از کسر مالیات باز هم این رقمش تهش میمونه! ارایشگری که cash کار میکنه و مالیات کمی میده و در هر ساعت میانگین 30 تا 50$ درامد داره و فقط 1 سال یه دوره ساده دیده و تجربه کاری و.. داره با یه پزشکی که حداقل 7 یا 8 سال بعد از دبیرستان شب و روز درس خونده مقایسه میکنید!
اصلا هزینه روحی و مالی برای پزشک شدن در مقابل دامدش هیچه
در ثانی همه توانایی پزشک شدن ندارند و هرکسی علایق خودشو داره و جامعه به همه مشاغل نیاز داره
مهم اینکه به کاری که میکنید عشق بورزید هرکاری باشه با تلاش و پشتکار و خلاقیت و یکمی صبر نتیجه عالی خواهد بود حالا میخواد کفاشی باشه یا فروشندگی
رفودوزی فرشی میشناسم از هیچ رسیده به مدیرعاملی شرکت صادراتی.
علاقه مندی ها (Bookmarks)