آرشیو موضوعات قدیمی

[marveh_f]

سلام دوستان. آیا مرجعی رو می شناسید که درباره تبدیل ویزای اقامتی به شهروندی دائم اطلاعات کامل قانونی رو مطرح کرده باشه- من مدتیه دارم دنبال این موضوع می گردم که آیا استثنائات قانونی شامل این قانون 1095 روز اقامت می شه. یعنی راهی هست که بشه بدون حضور دائم در خاک کانادا پاسپورت کانادایی گرفت؟

[ghlobe]

سلام دوستان. آیا مرجعی رو می شناسید که درباره تبدیل ویزای اقامتی به شهروندی دائم اطلاعات کامل قانونی رو مطرح کرده باشه- من مدتیه دارم دنبال این موضوع می گردم که آیا استثنائات قانونی شامل این قانون 1095 روز اقامت می شه. یعنی راهی هست که بشه بدون حضور دائم در خاک کانادا پاسپورت کانادایی گرفت؟

اطلاعات کامل روی سایت خود وزارت مهاجرت و تابعیت کانادا هست: www.cic.gc.ca

تنها حالتی که میتونید مدتی از اون 1095 روز رو خارج از کانادا باشید اینست که از طرف یک کمپانی کانادائی به ماموریت خارج از کشور فرستاده بشوید. بعضی افراد که با مهاجرت بیزینس وارد میشوند و دفاتر متعددی در کشورهای مختلف دارند از این راه استفاده میکنند. البته دفتر اصلی کمپانی باید در کانادا باشه و نشون بده که در داخل کانادا فعالیت جدی تجاری داره. غیر از این هیچ استثنای دیگری قبول نیست.

این مسئله 1095 روز در سالهای اخیر خیلی جدی تر گرفته شده بخصوص که قضیه افرادی که با جعل اسناد اقامت و تابعیت کانادا گرفته بودند در سالهای اخیر سر و صدای زیادی به پا کرده. چند نفر ایرانی رو میشناسم که اینجا خونه خریدند و قبض آب و برق و همه چی آماده کرده بودند تا وانمود کنند در تمام مدت کانادا بوده اند، ولی موقع اقدام برای تابعیت قاضی ازشون پاسپورت خواست تا مهر ورود و خروج رو چک کنه (که طبعا عدم حضورشون در کانادا رو فاش میکرد). یکیشون رفت پاسپورت ایرانیشو عوض کرد تا قضیه لو نره، ازش پاسپورت قبلیشو خواستند! خلاصه تقاضای تابعیت شون رد شد. من نمی دونم چه جوری شک میکنند ولی خیلی ها اینجا عقیده دارند که ورود و خروج مهاجران از طریق دفاتر هواپیمائی ثبت میشه و اداره مهاجرت بعدا از این طریق چک میکنه.

[ghlobe]

اینجا هم بطور کامل شرح داده شده:

http://services3.cic.gc.ca/rescalc/r...8?redir=faq#PP

[atabak-aut]

سفارت ایران در اتاوا، چقدر روی داشتن کارت ملی حساسه؟
یعنی نداشته باشیم کارمون رو راه میندازه؟

[ghlobe]

سفارت ایران در اتاوا، چقدر روی داشتن کارت ملی حساسه؟
یعنی نداشته باشیم کارمون رو راه میندازه؟

کپی کارت ملی کافیه:
http://www.iranembassy.ca/fa/faConsu...aPassportRenew

[esfandiyar2002]

نکات مهم قبل از خواندن پست فوق:
1-جنجالی در کار نیست.
2-منفی نگری درکار نیست..واقع نگری مهم است.
3-این حقایق در مورد همه صادق نیست ولی درصد بالایی از آن در مورد دیگران صحت دارد.
4-بجای جبهه گیری و نظر پراکنی خوب اندیشه کنیم.

خوب کانادا را می توان در چند قسمت بررسی کرد...بدون اینکه امید خود را از دست بدهیم و یا منفی نگری کنیم حال می توان در چند بخش کانادا را از دید مهاجر در چند مقطع بررسی کرد.
اولین مقطع شش ماه پس از ورود مهاجر است.امیدوارم دوستان دیگر هم حقایق را مطرح کرده و تجارب خود را در میان بگذارند.

-فعلا کانادا با سرعت فراوان در حال از دست دادن مشاغل تمام وقت است و بر مشاغل پاره وقت آن افزوده می شود.این یعنی اگر شما می خواهید مثلا ماشین یا منزل(حالا نه در شش ماه پس از ورود) بخرید و قسط بدهید کارتان واویلا است و حالا حالا نباید چنین فکری بکنید چون اخراج از کار منجر به ورشکستگی شما می شود و هیچ کس هم برایتان تره خرد نخواهد کرد.

-در اینجا افراد فقط یک تخصص دارند و از مابقی بی خبرند.یعنی اگر یک فرد از شرکت بل آمد و برایتان تلفن نصب کرد فرد دیگری خواهد آمد و برایتان اینترنت به ارمغان خواهد آورد و این دو به هم مرتبط نیستند.برخلاف ایران که معمولا افراد آچار فرانسه هستند.این قضیه هم جنبه مثبت و هم جنبه منفی دارد...(تفسیرش با خودتان)اگر تکنسین راجرز مسئول پلاگین کردن اینترنت شماست دیگر نمی تواند بررسی کند ببیند چرا سرعت اینترنت شما پایین است و باید یک وقت تعیین کنید تا معلوم نیست خدا روز دیگر بیاید و یک 100 دلار ناقابل کانادایی بگیرد تا ببیند چرا سرعت شما در منزل پایین است!درحالیکه شما و همسایه دیوار به دیوارتان هردو از یک سرویس و یک سوریس دهنده استفاده می کنید ولی سرعت شما نصف ایشان است!

-اگر در کاندو می خواهید منزل اجاره کنید دقت کنید که هزینه تعمیرات بالاست...بنده با تحقیق فراوان در کاندویی معتبر هستم که بیست طبقه دارد و شرکت آن هم صاحب 23 مجتمع مسکونی در سراسر کاناداست..ولی چون سیستم کولر طبقه پایین شدید همانند موتور جت هواپیما صدا می داد و قانون هم اجازه می دهد که شب تا صبح روشن بماند(سیتی کانسیل یا شورای شهر ما برخلاف تورنتو قانون ثانویه جهت مجبور کردن یک مستاجر به خاموش کردن شبانه کولر منزلش ندارد!)بنده شبانه روز در حال استفاده از صدای ناهنجار بودم و هرچه نامه و تلفن و فاکس و امثالهم زدیم کارگر نشد که نشد و در 15 سپتامبر که کولر ها خاموش شد از شر صدا راحت شدیم..دقت کنید که اکثر قراردادهای منزل یک ساله است...تا ماه می سال آینده که دوباره از صدا لذت ببریم..)شرکت هم از تعمیر سرباز می زند.
باید به شهرداری رفته و در tenat board شکایت تنظیم کنیم و ایشان یک مامور کشف دسیبل صدا بفرستند enforcement law officer to detect the quality of horror sound که ببیند آیا واقعا صدا آزار دهنده است و بعد یک ماه بعد من بعنوان مستاجر ئ نماینده صاحب خانه برویم و در جلسه دادگاه مانند به ارائه مستدلات خود بپردازیم.
در ایران معمولا با یک اخطار همسایگی و فوقش یک داد و بیداد و خدای ناکرده دست به یقه شدن و کتک کاری موضوع حل می شود.آنهم یک روزه!

-اگر بخواهید اینجا اصطلاحا assessment زبان بشوید که بروید انشالله به فضل خدا در کلاسهای زبان شرکت کنید فراموش نکنید که اگر آیلتس هفت هم داشته باشید و ارزیاب تشخیص دهد که شما باید در کلاس اکابر شرکت کنید حتما باید اطاعت امر کنید و بحث فایده ندارد...اینجا نمره آیلتس که مقبولیت جهانی دارد مقبولیت کانادایی ندارد و اگر اصرار کنید احتمالا ناراحت می شوند.

-اگر در رشته های رده بالا مثل مهنسی و پزشکی هستید که بقول وبلاگ بال خود را برای نامه نگاری کافکایی آماده کنید..البته دروازه های تیم هورتون برویتان باز است!

-بیشتر هدایت می شوید به کار داوطلبانه که اگر در راستای مدرک و یا تحصیلات دانشگاهی شما نباشد از نظر منطقی مفت نمی ارزد ولی چاره ای هم نیست..بیگاری با روی باز.

-به ننشستن افراد اروپایی تبار و حتی اوکراینی هایی که به اروپایی ها بیشتر می مانند در کنار خودتان در اتوبوس عادت کنید...آفریقایی تبار و هندی تبار و چینی و غیره با شما بیشتر احساس همدردی می کنند..(البته بازهم نه مثل همیشه)

-چهره های حاوی لبخند را تنها در تلویزون و پوسترهای تبلیغی می بینید...خبری از friendly بودن نیست!

-یک بانک به شما کارت اعتباری می دهد و یکی دیگر نمی دهد...بانک TD گرچه سخت گیر است ولی ارزش بیشتری از مابقی بانک ها دارد...چرایش را بعدها می فهمید...

-منتظر دیدن صفهای طولانی در برخی روزها در شعب بانک نظیر ایران باشید...حالا ممکن است خانم پیری شماره دفترچه پس اندازش یادش رفته و پشت باجه در حال تلفنی پرسیدن آن از نوه اش است که در منزلش منتظر اوست!بقیه هم در انتظار اتمام مکالمه تلفنی هدایت نوه از راه دور توسط مادربزرگ هستند تا نوبت کاریشان بوشد..صبور و متمدن باشید لطفا!

-مبادا و مبادا با فقط همان 15 هزار دلار کذایی اعلامی دولت اینجا بیایید...مخارج انتاریو بالاست و شانس شما برای بقا اندک..حداقل مخارج دوسال خود را بیاورید...چیزی حدود 60 میلیون تومان به پول ایران.

-اگر با همسر خود در تهران یا شهرستان اختلافی دارید مثلا در خرید مانتوی دویست هزار تومانی بهتر است همانجا حل و فصلش کنید چراکه اینجا باید چهارصد دلاری آن را بخرید وگرنه مثل باجناق ما تا سه ماه باید از 5000 متری منزل خود رد شوید!چون خانم شما از دست شما به پلیس شکایت کرده اند که مرا کتک زده اند!البته سوای شوخی منظور این است که مردان ایرانی در تفاهم کامل با همسر تشریف بیاورند کانادا..و فرهنگ کتک کاری خدای ناکرده خود را غلاف نمایند...

-قیمت مواد خوراکی بسیار بالاست...گوجه فرنگی کیلویی هشت دلار...دانه ای یک دلار کانادایی...تعجب می کنم که در ایران مردم می گویند از کیلویی 1200 تومان گذشته و وحشتناک است!

-یک بابایی بنام آقای شامبیانی یک جایی می گفت که نوه من در استخر فین کرده بود تیم اورژانس استخر همه را جمع کردند بردند و تمامی آب استخر نمونه برداری شد و قرنطینه شد و حفظ سلامتی بچه ها بسیار مهم بود و من لذت بردم و...والله معلم فرزند باجناق بنده شدید سرفه خروسکی می کرد و فرزند باجناق هم دو هفته مبتلا به این مطلب بود و توصیه های ما هم از باب اینکه معلم بیمار در کلاس بچه های سالم در مهد کودک چه غلطی می کند کارگر نیفتاد...

-جهت تحصیل حتما آیلتس آکادمیک خود را با نمره هفت داشته باشید نه نمره جنرال هفت بنده را که به هیچ دردی نمی خورد..اینجا سیستم دانشگاهی منعطف نیست و حرف هم حرف خودشان است..اگر مطلبی را بپرسید شما را به لینکی ارجاع می دهند که قبلا خوانده اید و بر اساس آن سوال خود را پرسیده اید!

-حتما تحصیل کانادایی داشته باشید...حالا یا کالج برای کار فنی حرفه ای یا لیسانس و فوق لیسانس...و برای ورود تلاش بسیار کنید و منتظر کاغذ بازی فراوان هم باشید و حوصله کنید.

-موارد دیگری هم هست ولی فعلا اینها در ذهنم مانده است..

البته امیدوار باشید و مثبت اندیش..بنده هم کماکان روحیه خود را از دست نداده ام ولی خود را مقاوم و جنگجو نگاه دارید و تصور نکنید که چون جهان اول است همه چیزش منظم و مرتب است...خوبی و بدی دارد و قابل مقایسه با ایران نیست..نه خوبی و نه بدی آن..

-نت ورک و لینک اساسی فراموش نشود!

[esfandiyar2002]

ادامه برخی مطالب:

-بهیچ وجه خودتان را show off نکنید.اگر شما نمره آیلتس دارید و قصد دارید در کلاسهای امادگی آیلتس که توسط دولت کانادا و در ادامه کلاسهای لینک برگزار می شود شرکت کنید به assessor یا ارزیاب زبان خود جهت تعیین سطح زبان شما یا همان CLB نگویید که من نمره 6.5 آکادمیک دارم و هدفم از ارزیابی این است که شما مرا به کلاسهای فوق هدایت کنید که مثلا سطح هشت می خواهد..نمره شما در این حالت معادل همان سطح هشت کانادا ارزیابی می شود ولی با گفتن چنین جمله ای دقیقا تیر خلاص خود را زده اید چراکه بر طبق قانون اینجا در هر skill از مهارت های چهارگانه اگر نمره حداقل بیاورید شما را مستقیما به همان دوره divert می کنند!ارزیاب هم اگر ایرلندی یا اسکاتلندی یا هرشخص دیگر با دیدگاه پنهان نژادی هم باشد حداقل در ارزیابی listening شما که برخلاف سه سطح دیگر از مدرک کتبی برخوردار نیست یک نمره جانانه کم می دهد و می گوید بفرمایید این هم نمره شما و بیا برو همین سطح پایین را شروع کن تا بعد..هرچه هم بگویید که آخه من گفته بودم که برای اپلای دانشگاه وقت کم دارم و باید تنظیم شده باشد گوشش خریدار نیست..
راه دیگر آن این است که نمره هفت آکادمیک خود را از تهران از قبل فراهم کرده باشید!

-دوستان کانادایی میدونن که جلوی درفروشگاه آیکیا یک محیط کوچک برای بازی بچه ها هست که مسولینش بچه را از شما تحویل میگیرند برای مدت حدودا 40 دقیقه تا خریدتان را با خیال راحت انجام بدهید. بچه در استخر توپ بازی میکند و با وسایل بازی مختلف سرگرم است. من هم معمولا دیدم اغلب خانواده ها به اینکار تمایل دارند و حتی صرفا جهت بازی بچه در فضای پارک کوچک سرپوشیده به این فروشگاه مراجعه میکنند مخصوصا حالا که هوا سرد شده. دوست عزیز ما دختر کوچولوی نازش را به پارک میسپارد . بعد از چند دقیقه باهاش تماس میگیرند که بچه آسیب دیده. وقتی مراجعه کرده دیده که تمام دست و صورت و لباس بچه خونیه. گوشت انگشتش آویزونه و داره به شدت گریه میکنه. والدین بچه را به داخل محوطه پارک راه ندادند. بچه را تحویلش دادند تا دست و صورتش را بشوید و با آمبولانسی که خودشان خبر کرده بودند رهسپار بیمارستان میشوند. قسمت خنده دارش اینه که تو اون هیری ویری راننده آمبولانس به پدر بچه گفته که اوهیپ هزینه آمبولانس را کاور نمیکنه و باید 50 دلار به من بدی. آمبولانس بچه را به بیمارستان نه چندان خوبی به فاصله چند دقیقه ای فروشگاه برده.با مسائلی که در بیمارستان اتفاق افتاده من فکر میکنم سیستم درمانی رایگان کانادا فقط به درد عمه جان بنیانگذارش میخورد. علی رغم میل باطنی مجبور شدند تا مدتی تحت درمان پزشکان آن بیمارستان باشند که گویا در شرایط اورژانس عملکرد خیلی ضعیفی داشتند. به علاوه علی رغم اینکه انگشت بچه شکسته بوده گچ نگرفتند. فقط بخیه و پانسمان. پرونده پزشکی هم که طبق قوانین اینجا دست بیمار داده نمیشه. اونها نهایتا بعد از چند هفته بیمارستان را عوض کردند ولی دریغ از یک دلجویی خشک و خالی از طرف فروشگاه و مدیریتش. رایگان بودن سیستم درمانی گاهی فقط به مشکلات روحی آدم اضافه میکنه. خود من به شخصه اگر (دور از جون) در چنین شرایطی قرار میگرفتم حاضر بودم هر مقدار پول لازم باشه بدم تا مشکلی برای سلامت خانواده ام پیش نیاد. حتی اگر ایران بود میشد پرونده را به پزشک فوق متخصص مورد نظرت هم نشون بدی ولی اینجا تازه بعد از 3 هفته تونستند از دکتر متخصص وقت بگیرند. به هر حال این را نوشتم تا یادمان باشد اینجا نه بچه خدایی میکند نه کسی به داد آدم میرسد. ما پدر مادرهای مهاجر هم ابزاری هستیم برای سرمایه گذاری و پرورش بچه ها برای آینده روشنتر کانادا.
http://sahelecanada.blogfa.com/post-62.aspx

-گاهی در سرما اتوبوس بی نمظ و برنامه می آید و مهاجر اتوبوس نشین را خوش نشین می کند!وقتی هم به راننده می گویی که بر طبق برنامه خودش ده دقیقه دیر آمده با خونسردی می گوید:yes!
گاهی هم عین ایران خودمان اتوبوس چون در سرما تا خرخره پر است در ایستگاه می ایستد...در عقبی جهت خروج را باز می کند و در جلوی سوار شدن مسافر بسته می ماند!حالا بمان تا اتوبوس بعدی که نیم ساعت دیگر می آید!
البته دوستان گفته اند که در زمستان ظاهرا قرار است هر یک ربع اتوبوس بیاید نمی دانم حالا این گونه است یا خیر!

-در کلاسهای آموزش زبان یا لینک هیچ خبری نیست!دولت دیگر در حال کم کردن اعتبار لازم جهت اداره چنین کلاسهایی است...بهمین دلیل برگزاری این کلاسها که برای مهاجر لازم و ضروری است از کیفیت لازم برخوردار نبوده و همچنین سیاست پنهان آن است که با همین حالت بدون رفوزه شدن ودرجا زدن بروید دوره بالاتر..الان در دوره هفت لینک اگر ببینید چگونه ملت در حال تته پته کردن زبان و دهان برای بلغور کردن کلماتی هستند که بزحمت مدرس هم چیزی از آن می فهمد بیشتر قدر کلاسهای زبان ایران را خواهید دانست..پس خودتان خوب بخوانید..البته کلاسهای کالج هم هست ولی خوب بسیار گران !

-با این اوصاف اگر کانادایی بپرسد مملکت را پگونه می یابید بگویید عالی! و به همین میهنان خوبتان که اعتماد دارید و یا خودمانی هستید بگویید که فعلا بطرز احمقانه ای خوش بین هستم و روحیه خوبی دارم!

-به گفته های پارس کانادا و ایرانتو و برخی دوستان بشدت مثبت نویس که کاسبی مهاجرت هم راه انداخته اند و طبیعی است که فقط صحبت از خوبی هاست هم بیش از حد اعتماد نکنید..ولی بخوانید چون برخی مطالب مفید و مهم از مابین آنها می توان استخراج کرد.

-خودتان را بسیار استوار و مقاوم سازید و برای یک دوره تغییرات شدید روحی و بخصوص عدم خواب راحت شبانه بصورت میان مدت اماده کنید.

-فراموش نکنید که همه جا نابسامانی هست..گرانی هست...عدم مدیریت صحیح هست ...به جهان اول و n ام بودن هم ربط ندارد...

-بدانید که بمحض ورود دقیقا چه خواهید کرد...بجز بعد مسافت اگر برنامه خاصی نداشته باشید در هردوحالت ایران یا کانادا نشین بودن فقط پشت رایانه خواهید ماند!

-تا ببینم قسمت خواهد بود مطالب دیگری که بیادم بیاید بنویسم...موفق باشید و به برنامه مهاجرتی خود نظم و سامان بیشتری بدهید...

[zhilamo_3000]

-گاهی در سرما اتوبوس بی نمظ و برنامه می آید و مهاجر اتوبوس نشین را خوش نشین می کند!وقتی هم به راننده می گویی که بر طبق برنامه خودش ده دقیقه دیر آمده با خونسردی می گوید:yes!
در مورد بسیاری از مسائل ذکر شده موافق نیستم چون بسیاری از دوستان که شهروند کانادا هستند یا با ویزای دانشجویی در آن کشور اقامت دارند تفاوت قابل ملاحظه زندگی را با کشورمان مرتبا گوشزد می کنند.
برادر بنده که از یک کورس اتوبوس و یک کورس مترو برای رسیدن سر کار استفاده می کنه، مدت دو سال است در منطقه westmount در شهر مونترال در حال کاره، میگه که یک روز هم نشده که از ساعت 8:10 دیرتر در محل مورد نظر باشه یعنی طی دو سال حرکت مترو و اتوبوس طبق برنامه مشخص شده انجام گرفته.
- چهره های حاوی لبخند را تنها در تلویزون و پوسترهای تبلیغی می بینید...خبری از friendly بودن نیست!
اتفاقا یکی از دوستان دیگر بنده که بچه 5 ساله ای داره، میگه که هر روز تا رسیدن به مهدکودک لبخندها و چهره های گشاده همسایگان و پرسیدن انواع سوالات در مورد وضعیت مهدکودک و ... من رو شکه کرده بود چون همه میگفتن در بیرون از ایران خبری از مهر و محبت نیست!
- در مورد درمان رایگان با شما موافقم چون اکثر دوستان در این زمینه ناراضی هستند.

بر خلاف مطلبی که در ابتدای نوشته خود به آن اشاره کرده بودید، بنده معتقدم بسیار بدبینانه این مطالب را نوشته اید. کسانی که خود را برای مهاجرت اماده می کنند باید آمادگی روحی و روانی کافی و ضمنا برنامه ای مشخص برای زندگی و کار در آنجا داشته باشند، صرف فرار کردن از ایران نمی تواند تضمین کننده زندگی خوبی برای شما در آن کشور باشد.
امیدوارم مشکلات شما به زودی حل شود و مانند دیگر دوستان بنده از اقامت و زندگی خود در کانادا لذت ببرید در جایی که حداقل شما در زندگی شخصی خود آزاد هستید.

[mjtb]

سلام دوستان عزيز
از همه ي دوستاني كه اطلاعاتي در مورد تاريخ و فرهنگ و ارزشهاي كانادا و كبك دارند خواهش ميكنم اطلاعاتشون رو در اين صفحه به اشتراك بگذارند
با تشكر

[banel2012]

سلام.از دوستانی که اطلاعاتی در مورد فرهنگ و تاریخ و ارزشها و قوانین و مقررات کبک دارند خواهش می کنم به اشتراک بگذارند