بحث مقایسه است. شرایط در آمریکا عالی نیست و دلایل زیادی برای نارضایتی وجود داره ولی باز هم نسبت به بقیه کشورها که شرایط مهاجرت خیلی سخت تری دارند یا فاند کمتر میدن یا تعداد دانشگاه هاشون خیلی کمتر است بهتره.نوشته اصلی توسط fyo
پاسخ : مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا
بحث مقایسه است. شرایط در آمریکا عالی نیست و دلایل زیادی برای نارضایتی وجود داره ولی باز هم نسبت به بقیه کشورها که شرایط مهاجرت خیلی سخت تری دارند یا فاند کمتر میدن یا تعداد دانشگاه هاشون خیلی کمتر است بهتره.
پاسخ : مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا
هرچه بیییییییییییییییییییشتر بهتر. من کلا میترسم وقتی قیمتها رو میبینم از خونه و ماشین و اجناس گرفته تا...... وقتی قیاس میکنم با سطح درامدی دوستان که اینجا مینویسن. تناقضات زیادی برام پیش میاد. البته منظور من از این درآمد برای وقتی هست ه ازدواج کنم و طبیعتا اون موقع این نوع درامدهای دیگه کلا نابود میشه . فکر کنمبه هر حال بستگی داره دید شما به پول و درآمد چی باشه. تو این کشور که هرچی پول داشته باشی باز کمه!
بحث شما دیگه داره خیلی وارد جزئیاتی میشه که تو این تاپیک بارها اشاره شده. من توصیه می کنم یه بار پستهای این تاپیک رو حداقل از 2 سال پیش به اینور بخونید تا کاملا آشنا بشید.
@y2dark
اون موقع دلار 1200 تومن بود
ببینید ماها الان تو جنوب آمریکا با زندگی دانشجویی ماشین خوب داریم تو خونه بزرگ و نوساز و ویلایی زندگی می کنیم. طبیعت گردی می کنیم و ..... کلا زندگی راحته. اجاره خونه پایینه و خیلی بدو بدو نداره. ولی خوب بدیش اینه که آدم احساس بازنشتگی بهش دست میده!!!
دوستای من تو باستن و نیویورک و سنفرانسیسکو به خوابشونم همچین امکاناتی رو با فاند دانشجویی نمی تونن فراهم کنن مگه اینکه خیلی محله های پرت برن. زندگی تو اتاق 10 متری. ماشین رو هم که بالکل باید فراموش کرد.
الان مثلا شما یه ماشین 40-50 هزار دلاری بخری. اونجا +قسطش
یه خونه مثلا 200-300 متری بخری که از نظر من کوچیکه برای یه خانواده ای که بچه هم داشته باشن. + اقساطش
هزینه های ماهیانه لباس و خوراک
تفریح؟؟؟؟(اصلا بعید بدونم با اون درآمد چیزی بمونه)
پس انداز برای دانشگاه و ... بچه یا بچه ها. بیمه و مالیات و ....
حداقل نیاز به یه 300 هزار تایی هست در سال تا بشه زندگی کرد / نه اینکه زنده موند و پز شهروند آمریکا بودن رو داد و عشق کرد مثلا دارم تو امریکا زندگی میکنم .
در حالی که اینا رو توی ایران قشنگ میتونم بعد از اتمام درسم با یکی دو سال بدست بیارم . اینه که اذیت میکنه.
با پول کم ترجیح میدم زندگی نکنم تا اینکه حواسم به خالی شدن حسابم و پرداخت اقساطم و .... باشه. کلا آدم قانع و کم خرجی نیستم.اینجوری هم نمیتونم دووم بیارم توی امریکا زندگی کنم من باز سطح ماشین و خونه و زندگیم چند لول از بقیه کسانی که هم رشته من هستند و توی رشته های خودمون کار میکنن پایین تر باشه و من بشم معلم درس بدم با یه عده دانشجوی 18-19 ساله سر و کله بزنم. حوصله کار تکراری ندارم. کار دانشگاه هم از اولش تکرار و تکرار و تکراره تا اخرش. پولی هم تقریبا ندیدم جایی که توش باشه. یعنی یه چیز بخور نمیر. مثلا شما استاد دانشگاه پول دار چنتا میشناسی؟ تقریبا میتونم از طرف شما بگم هیچی! مگر اینکه پولشون از کار آزاد باشه که خب اون دیگه بحثش جداست.
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
به توصیه pimi810 داروم پستها رو میخونم بعضیشون اصلا با چیزایی که در آینده رخ میده همخوان نیستند متاسفانه
مثلا همین صفحه اول روده برم کرد از خنده این پست و ساده دلی یا سادگی نویسندش
http://www.applyabroad.org/forum/sho...ll=1#post49369
توی خانواده و دوستان از رییس دانشگاه دولتی تیپ 1 و الف داریم یا هیئت علمی و مسئول گزینش اعضا هیئت علمی و میتونم بگم فقط میشه توی فیلما از این چیزایی که این دوستمون گفتند دید! برای هیئت علمی شدن در دانشگاه های رتبه خوب و عالی ایران توی هر رشته ای شما یک مدرک دکترا از هرجا! داشته باش کفایت میکنه دیگه آمریکا و لبنان! فرقی ندارند. بله دقیقا لبنان! این اخرین موردی بود کهبه عینه دیدم. عموم خودش توی همین کارایی هست که گفتم تعریف میکرد 40 نفر درخواست پذیرش داده بودند برای هیئت علمی یکی از دانشگاههای برتر. که هم از امریکا بودن هم کانادا هم اروپا هم ایران هم .... سر آخر اون که از لبنان دکترا گرفته بود!!!! بر همشون ارجحیت داده شد!!! ارجح نبود ها ارجحیت داده شد!!!! برای رشته دیگری فردی که دکتراش رو از همین دانشگاه تهران گرفته بود باز ارجحیت داده شد!
برای هیئت علمی شدن در ایران شما به هیچ چیزی بجز یک مدرک دکترا و آشنایی با اعضای هیئت پذیرش و صد البته شناخت چند استاد صاحب منصب در اون رشته به چیزی نیاز نداریدو مقاله و ریسرچ و .... تقریبا معادل کشک در نظر گرفته میشن. امیدوارم این تخیلات نشه دلیل کسی برای پذیرش گرفتن و رفتن و سخت تحمل کردن . و هزینه کردن.
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
برای افرادی که قصد ادامه تحصیل در دانشگاه های مطرح دنیا را دارند، آمریکا بهترین کشور است.
80 دانشگاه از جمع 200 دانشگاه برتر دنیا در دست آمریکاست.
بهترین دانشگاه=بهترین اساتید=بهترین دانشجویان=بهترین آزمایشگاه ها=رسیدن به بالاترین درجه در بحث علم
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
البته خارج آمریکا هم مراکز علمی مهم و قوی وجود داره.
!One hundred sixty-three thousand sq mi of awesomeness
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
تا حالا دیدی دانشجو یا استادی از ژاپن در آمریکا یا اروپا تحصیل کنه؟؟؟؟ اروپا و آمریکا مشترکا علم رو پیش می برند و باهم کار می کنند. ژاپن به تنهایی همه این کارها رو انجام میده و در برخی از جنبه ها از آمریکا جلوتر هست. فقط بحث علمی باشه آمریکا تنها گزینه برتر نیست اما بحث های دیگه باعث جذابیت آمریکا میشه.
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
من چندین دانشجوی ژاپنی تو دانشگاهمان می شناسم
هرکه را اسرار حق آموختند
مهر کردند و دهانش دوختند
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
تنها دو درصد از دانشجوهای خارجی در آمریکا از ژاپن هستند و تقریبا همین درصد از آمریکا هم در ژاپن یعنی حدود 2000 نفر از هر کشور در کشور مقابل در حال تحصیل هست. مطمئا اکثر این دانشجوها در سطح لیسانس هستند که هدف آنها انتقال تکنولوژی از آمریکا به ژاپن نیست.
تو هر دانشگاه آمریکایی که نگاه کنید اساتید و دانشجوهای تحصیلات تکمیلی بسیاری از چین و هند و ایران وجود داره. من تا حالا به موردی از ژاپن برنخوردم چون اساسا ژاپن نیازی به علم آمریکا نداره.
کلا سه نوع استاندار و زیرپایه علمی در دنیا وجود داره. استاندارد آمریکا- استاندار اروپا و استاندارد ژاپن. استاندارد اروپا تقریبا برگرفته از آمریکا هست. استاندارد ژاپن بومی و تولید خود آن هست. جدید چین هم داره استانداردهای علمی خودش را پایه ریزی می کنه و روسیه هم در تلاش چنین کاری هست.
Fuji, Sony, Panasonic, Canon, Fujitsu, Hitachi, Sharp, NEC, Nintendo, Epson, Toshiba
Toyota, Honda, Nissan, Mazda, Mitsubishi, Suzuki, Subaru
....
اگر صرفا انتخاب برای درس خواندن باشه ژاپن در بسیاری زمینه های علمی گزینه بهتری هست. سخت کوشی اساتید ژاپنی هم زبانزد هست.
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
این گفته شما برای تقریبا اکثر کشورهای توسعه یافته صدق می کنه و ربطی به استاندارد های متفاوت (و سه گانه طبق چیزی که شما گفتید) در جهان نداره. در کشورهایی که سیستم آموزشی قوی دارند و شرایط اجتماعی هم خوب است توجیه زیادی برای مهاجرت یا تحصیل در آمریکا یا جای دیگه ای نیست.
به علاوه تعداد دانشجوهای ژاپنی در آمریکا بیشتر از ایران است:
http://www.iie.org/Services/Project-...Students-In-US
و این قضایا ربطی به نیاز ژاپن به آمریکا یا برعکس نداره. شما می بینید که از کشورهای اروپایی خیلی کم به آمریکا میان چون توجیه قوی براشون وجود نداره.
ضمنا اين برند هاي ژاپني كه نام برديد بجز دوربين، بقيه اشون رقباي خيلي قدر و چه بسا بهتر دارن! لوازم خونگي امريكايي رو تا حالا از نزديك ديديد؟ اسماش شايد واسه خيلي از ماها اشنا نباشه ولي چيزي به اسم مرگ واسه اينا تعريف نشده! لباسشويي ديدم صد ساله كار ميكنه با سرويس جزيي چند سالانه! و تا حالا خراب هم نشده
ضمنا افرادي كه غر در امد كم بعد از تحصيل و .. ميزنن اينجا تو امريكا خيلي راحت بعد اينكه گرين كارد كسي بگيره بيزينس خودشو ميتونه راه بندازه! و با وام هايي كه وجود داره حتي نيازي به سرمايه پدري هم نيست!
كانزاس سيتي كه بودم يه اقاي ايراني بود دو تا مكدونالد داشت ٣ تا اپل بيز و دو تا گس استيشن و .. فقط خونش ٢ مليون دلار بود ( تو كنزاس معادل قصر ميشه اين رقم) . چيزه غير عادي ايي نيستش و خيليا ميتونن بهش برسن. فراموش نكنيد نظام، نظام سرمايه داري هست و از سرمايه و سرمايه داري و شدن شديدا حمايت ميكنه.
ویرایش توسط Olympia : March 4th, 2015 در ساعت 11:56 PM دلیل: ادغام
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)