چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟

[lou]

سلام

من سی ساله هستم و قبلا مدرک ارشد را گرفته و چند سال سابقه کار دارم. حال از یک دانشگاه متوسط آمریکا در مقطع دکترا در رشته علوم کامپیوتر با فاند کامل پذیرش گرفته ام. از طرفی هم از یک دانشگاه بسیار خوب کانادا با فاند کامل در مقطع دکترا پذیرش دارم. متاسفانه با توجه به سن و سالم و تجربه چند سال کار حرفه ای با درآمد بالا، حوصله و کشش گذراندن چند سال سخت برای گرفتن دکترا را چه در آمریکا و چه کانادا ندارم. در واقع هدف اصلی من از اپلای تنها مهاجرت به یک کشور پیشرفته برای دور بودن از مشکلات فرهنگی و اجتماعی جامعه و آزادی و آرامش بیشتر میباشد. در ابتدا قصد داشتم به آمریکا بروم و بعد دو سال و پیش از اتمام دکترا با مدرک معادل ارشد فارغ التحصیل شوم و سپس OPT و کار و ویزای H1B و ... تا بلاخره گرین کارت بگیرم. خصوصا اینکه در آمریکا کار برای مهندس کامپیوتر فراوان است و حقوق بالایی هم میگیرند از دلایل دیگری میباشد که گزینه کانادا را کنار گذاشتم. اما مساله ای که وجود دارد که ذهن من را درگیر کرده شرایطی است که با آمدن ترامپ ایجاد شده که به نظرم ممکنه همه این سال ها استرس زا باشد و در نهایت هم مجبور شوم به ایران باز گردم. در ضمن این نکته رو ذکر کنم که ویزای آمریکای من سینگل است و خودم هم مجرد میباشم و در این صورت باید چندین سال دوری از خانواده و تنهایی را تحمل کنم، حال آنکه در ایران هم دوست دختر دارم و هم خانواده. خلاصه الان باید بین رفتن به کانادا و تحصیل دکترا (خلاف میل باطنی) یا رفتن به آمریکا و مدرک ارشد مجدد یکی را انتخاب کنم. چون فرصت کمی برای انتخاب دارم، خواستم نظر شما را جویا شوم.

با تشکر

[javad1200]

سلام

من سی ساله هستم و قبلا مدرک ارشد را گرفته و چند سال سابقه کار دارم. حال از یک دانشگاه متوسط آمریکا در مقطع دکترا در رشته علوم کامپیوتر با فاند کامل پذیرش گرفته ام. از طرفی هم از یک دانشگاه بسیار خوب کانادا با فاند کامل در مقطع دکترا پذیرش دارم. متاسفانه با توجه به سن و سالم و تجربه چند سال کار حرفه ای با درآمد بالا، حوصله و کشش گذراندن چند سال سخت برای گرفتن دکترا را چه در آمریکا و چه کانادا ندارم. در واقع هدف اصلی من از اپلای تنها مهاجرت به یک کشور پیشرفته برای دور بودن از مشکلات فرهنگی و اجتماعی جامعه و آزادی و آرامش بیشتر میباشد. در ابتدا قصد داشتم به آمریکا بروم و بعد دو سال و پیش از اتمام دکترا با مدرک معادل ارشد فارغ التحصیل شوم و سپس OPT و کار و ویزای H1B و ... تا بلاخره گرین کارت بگیرم. خصوصا اینکه در آمریکا کار برای مهندس کامپیوتر فراوان است و حقوق بالایی هم میگیرند از دلایل دیگری میباشد که گزینه کانادا را کنار گذاشتم. اما مساله ای که وجود دارد که ذهن من را درگیر کرده شرایطی است که با آمدن ترامپ ایجاد شده که به نظرم ممکنه همه این سال ها استرس زا باشد و در نهایت هم مجبور شوم به ایران باز گردم. در ضمن این نکته رو ذکر کنم که ویزای آمریکای من سینگل است و خودم هم مجرد میباشم و در این صورت باید چندین سال دوری از خانواده و تنهایی را تحمل کنم، حال آنکه در ایران هم دوست دختر دارم و هم خانواده. خلاصه الان باید بین رفتن به کانادا و تحصیل دکترا (خلاف میل باطنی) یا رفتن به آمریکا و مدرک ارشد مجدد یکی را انتخاب کنم. چون فرصت کمی برای انتخاب دارم، خواستم نظر شما را جویا شوم.

با تشکر

سلام. نظر و توصیه من قطعا کانادا هست. اونم دانشگاه بسیار خوبش، که خب پذیرش هم دارید. مبارکه. موفق باشید

[lou]

سلام. نظر و توصیه من قطعا کانادا هست. اونم دانشگاه بسیار خوبش، که خب پذیرش هم دارید. مبارکه. موفق باشید

خیلی ممنون، مساله شرایط سخت و طولانی بودت مدت دکترا هست؛ زیرا شاید دور بودن طولانی مدت از درس و کار و از طرفی هم درآمد خوبی که ایران داشتم بیشتر منو ترغیب میکنه که درسمو زودتر تموم کنم و وارد بازار کار بشم تا دوباره به شرایط رفاهی خوب برسم که در آمریکا این شرایط فراهم میشه اما با ریسک زیاد به دلایل رییس جمهور جدید و البته سختی های دوری و ... .

[amir110]

سلام

من سی ساله هستم و قبلا مدرک ارشد را گرفته و چند سال سابقه کار دارم. حال از یک دانشگاه متوسط آمریکا در مقطع دکترا در رشته علوم کامپیوتر با فاند کامل پذیرش گرفته ام. از طرفی هم از یک دانشگاه بسیار خوب کانادا با فاند کامل در مقطع دکترا پذیرش دارم. متاسفانه با توجه به سن و سالم و تجربه چند سال کار حرفه ای با درآمد بالا، حوصله و کشش گذراندن چند سال سخت برای گرفتن دکترا را چه در آمریکا و چه کانادا ندارم. در واقع هدف اصلی من از اپلای تنها مهاجرت به یک کشور پیشرفته برای دور بودن از مشکلات فرهنگی و اجتماعی جامعه و آزادی و آرامش بیشتر میباشد. در ابتدا قصد داشتم به آمریکا بروم و بعد دو سال و پیش از اتمام دکترا با مدرک معادل ارشد فارغ التحصیل شوم و سپس OPT و کار و ویزای H1B و ... تا بلاخره گرین کارت بگیرم. خصوصا اینکه در آمریکا کار برای مهندس کامپیوتر فراوان است و حقوق بالایی هم میگیرند از دلایل دیگری میباشد که گزینه کانادا را کنار گذاشتم. اما مساله ای که وجود دارد که ذهن من را درگیر کرده شرایطی است که با آمدن ترامپ ایجاد شده که به نظرم ممکنه همه این سال ها استرس زا باشد و در نهایت هم مجبور شوم به ایران باز گردم. در ضمن این نکته رو ذکر کنم که ویزای آمریکای من سینگل است و خودم هم مجرد میباشم و در این صورت باید چندین سال دوری از خانواده و تنهایی را تحمل کنم، حال آنکه در ایران هم دوست دختر دارم و هم خانواده. خلاصه الان باید بین رفتن به کانادا و تحصیل دکترا (خلاف میل باطنی) یا رفتن به آمریکا و مدرک ارشد مجدد یکی را انتخاب کنم. چون فرصت کمی برای انتخاب دارم، خواستم نظر شما را جویا شوم.

با تشکر

امریکا فقط دره باغ سبز هست همین و بس. من اگه شزایط ایران خوب بود، بعد از تموم شدن درسم آمریکا نمی موندم. ولی چه کنم که از اونجا رونده و از اینجا مونده شدم. امریکا با تصورات قبل از اومدن من فرسنگها فاصله داره. البته منظورم این نیست که کانادا خوبه. من از سرد بودن مردم اینجا دیوونه شدم. مثل ربات هستن و اصلا احساس ندارن.

[amir110]

چرا آمریکا - خوب لااقل شب تا صبح تا شب همش خطر حمله از این کشور آون کشور نمی شنوی - ساعت کار زیاده بنده 5 صبح پا می شوم تا 8.5 سر کارم میرسم خونه ساعت 10 شبه تازه مهندسم تو شرکت نفتی - تو این 13 سالی که کار کردم 10 مجبور به تغییر شغل شدم - سخته؟ یکی از دلایل اینکه خیلی ها از اونجا می‌نالند اینکه مستقیم بعد از دانشگاه در سن کم رفتن اونم وقتی مجرد بودن شما اینجا می بودی سر کار می فتی ازدواج هم میکردی معنی سختی رو می فهمیدی - دوستی نوشته من یک ساعت مجبور در مترو باشم تو نیویورک داداش من 5 سال از شهرزیبا می رفتم ازگل سر کار رفت 2.5 برگشت کمی بیشتر....

دوست عزیز من توی ایران خیلی سختی کشیدم، خیلی که اصلا خارج از تصور شماست. من سرمایه میلیاردی داشتم ولی تمام زندگی ام رو بردن و توی دادگاه هم به هیچی نرسیدم، آخرش کنار خیابون دست فروشی می کردم (شما که با اینجا نرسیدی شکر خدا). و از خودم پوست کلفت تر ندیدم توی زندگیم. ایران که دانشجو بودم سالی یکبار میرفتم خونه. و روزی 17-18 ساعت از ده سالگی کار کردم (کارگری).با خودم عهد کرده بودم که بیام امریکا دیگه حتی برای سر زدن هم به ایران برنگردم.
اومدم اینجا ولی قاطی کردم. امریکا برای من دقیقا یعنی توزیع یکسان جمعیت و امکانات (حالا نمی گم 100 درصد) در سراسر این قاره . من خیلی از ایالتهای امریکا رو توی این 3-4 سال دیدم، آیداهو با جمعیت کمش با اینور آمریکا که شلوغه هیچ فرقی نداره، اینجا همه شهرها مثل هم هستن (حالا ده تا شهر بزرگ هم داره، همه که نمیتونن برن اونجا زندگی کنن). جمعیت کم، بدون تفریح و سرگرمی، مردم سرد، قوانین سخت، استرس بالا برای کار، ریسرچ، اقامت، ویزا و..... مگه چقدر اینجا در میاری؟ یه مهندس خوب باشی ماهی 10 هزارتا، یه دندون عقل که بری بکشی باید 2500 دلار بدی، یه بار کارت به اورژانس بیفته با بیمه باید چند هزار دلار بدی. بخدا امریکا فقط اسمش آمریکاست، برای خودشون امریکاست نه برای ماها.

[rana1370]

سلام من از ایران پیام میذارم و از حال و احوال افرادی که خارج از ایران درس خوندن خبر ندارم همچنین از سختی که تحمل میکنند ولی یه موضوعی هست که واقعا نمیتونستم عنوانش نکنم،ایران یسری خوبی و یه سری بدی داره بله اینجا درمان راحته کنار خانواده هستی و مهم تر از همه اینکه کار کردن معنی زیادی در ایران نداره اکثر افرادی که ایران شغلی دارند صبح بیدار میشن و یک زندگی با استرس کم را ادامه میدن ما تو محیط کارمون حال اینو نداریم کار کسی رو درست راه بی اندازیم و در بسیاری از شغل ها ساعت مفید کاری ۱-۲ ساعته آخر ماه هم حدود متوسط روبه بالایی میگیریم به جز پایتخت که افراد مجبورن با استرس بالاتر و کار بیشتر زندگی کنند. سیستم زندگی ما با افراد خارج از ایران واقعا متفاوت هست به همین دلیل که هر کشوری بریم در نهایت ایران برامون بهترین مکانه چون ما از کودکی با این سیستم زندگی بزرگ نشدیم من از کشورهای دیگر به جز آمریکا اطلاع دقیقی ندارم ولی از اقوامی که آمریکا هستن شنیدم درمان چه هزینه بالایی داره و مشکلات دیگه و با یه کار متوسط روبه خوب یه زندگی متوسط داری نه یه زندگی عالی اگر کسی راحتی رو میخواد به نظرم ایران بهترین کشور هست. عنوان این تاپیک نوشته چرا آمریکا؟با بگین چرا خارج؟هدف؟دلیل؟
قبل از رفتن به خارج از ایران واقعا باید دید میشه این همه تفاوت را تحمل کرد مهم کشوری که میریم نیست مهم اینکه ما تو کشوری هستیم که اکثرا نه برای درس خواندن اهمیت زیادی قائلیم نه برای کار زیاد و مفید البته بحث درمورد بخشی از مردم این کشور هست نه همه سو تفاهم نشه.

[mehrdad_m]

سلام

من سی ساله هستم و قبلا مدرک ارشد را گرفته و چند سال سابقه کار دارم. حال از یک دانشگاه متوسط آمریکا در مقطع دکترا در رشته علوم کامپیوتر با فاند کامل پذیرش گرفته ام. از طرفی هم از یک دانشگاه بسیار خوب کانادا با فاند کامل در مقطع دکترا پذیرش دارم. متاسفانه با توجه به سن و سالم و تجربه چند سال کار حرفه ای با درآمد بالا، حوصله و کشش گذراندن چند سال سخت برای گرفتن دکترا را چه در آمریکا و چه کانادا ندارم. در واقع هدف اصلی من از اپلای تنها مهاجرت به یک کشور پیشرفته برای دور بودن از مشکلات فرهنگی و اجتماعی جامعه و آزادی و آرامش بیشتر میباشد. در ابتدا قصد داشتم به آمریکا بروم و بعد دو سال و پیش از اتمام دکترا با مدرک معادل ارشد فارغ التحصیل شوم و سپس OPT و کار و ویزای H1B و ... تا بلاخره گرین کارت بگیرم. خصوصا اینکه در آمریکا کار برای مهندس کامپیوتر فراوان است و حقوق بالایی هم میگیرند از دلایل دیگری میباشد که گزینه کانادا را کنار گذاشتم. اما مساله ای که وجود دارد که ذهن من را درگیر کرده شرایطی است که با آمدن ترامپ ایجاد شده که به نظرم ممکنه همه این سال ها استرس زا باشد و در نهایت هم مجبور شوم به ایران باز گردم. در ضمن این نکته رو ذکر کنم که ویزای آمریکای من سینگل است و خودم هم مجرد میباشم و در این صورت باید چندین سال دوری از خانواده و تنهایی را تحمل کنم، حال آنکه در ایران هم دوست دختر دارم و هم خانواده. خلاصه الان باید بین رفتن به کانادا و تحصیل دکترا (خلاف میل باطنی) یا رفتن به آمریکا و مدرک ارشد مجدد یکی را انتخاب کنم. چون فرصت کمی برای انتخاب دارم، خواستم نظر شما را جویا شوم.

با تشکر

بدون شک انتخاب آمریکا برای شما بهترین گزینه هست. فاند کامل که داری، ویزا هم گرفتی. با توجه به تجربه کار حرفه ای هم که میگی داری، پیدا کردن کار برات سخت نیست. اگه هدفت مهاجرت بخاطر مشکلات فرهنگی و اجتماعی و ... هست، آمریکا بخاطر جمعیت زیاد خارجی که داره، بهترین کشور برای مهاجرت هست. باید بگم اینجا قانون حاکمه و حتی رییس جمهور هم نمیتونه هر کار که دلش بخواد بکنه. همونطور که تا حالا نتونسته کاری کنه. کانادا هم بازار کارش به خوبیه آمریکا نیست و آب و هوای بسیار بدی داره که شرایط زندگی رو سخت میکنه.

[amir110]

دوست عزیز من توی ایران خیلی سختی کشیدم، خیلی که اصلا خارج از تصور شماست. من سرمایه میلیاردی داشتم ولی تمام زندگی ام رو بردن و توی دادگاه هم به هیچی نرسیدم، آخرش کنار خیابون دست فروشی می کردم (شما که با اینجا نرسیدی شکر خدا). و از خودم پوست کلفت تر ندیدم توی زندگیم. ایران که دانشجو بودم سالی یکبار میرفتم خونه. و روزی 17-18 ساعت از ده سالگی کار کردم (کارگری).با خودم عهد کرده بودم که بیام امریکا دیگه حتی برای سر زدن هم به ایران برنگردم.
اومدم اینجا ولی قاطی کردم. امریکا برای من دقیقا یعنی توزیع یکسان جمعیت و امکانات (حالا نمی گم 100 درصد) در سراسر این قاره . من خیلی از ایالتهای امریکا رو توی این 3-4 سال دیدم، آیداهو با جمعیت کمش با اینور آمریکا که شلوغه هیچ فرقی نداره، اینجا همه شهرها مثل هم هستن (حالا ده تا شهر بزرگ هم داره، همه که نمیتونن برن اونجا زندگی کنن). جمعیت کم، بدون تفریح و سرگرمی، مردم سرد، قوانین سخت، استرس بالا برای کار، ریسرچ، اقامت، ویزا و..... مگه چقدر اینجا در میاری؟ یه مهندس خوب باشی ماهی 10 هزارتا، یه دندون عقل که بری بکشی باید 2500 دلار بدی، یه بار کارت به اورژانس بیفته با بیمه باید چند هزار دلار بدی. بخدا امریکا فقط اسمش آمریکاست، برای خودشون امریکاست نه برای ماها.

پیرو این پست من یک سری از دوستان به من پیام دادن که اگر این طوره و شرایط سخته چرا بر نمی گردی ایران. ببینید دوستان من توی پست قبلی ام هم گفتم که از اونجا رونده و از اینجا مونده شدم، پس جوابتون رو خودم دادم. حالا چرا دوباره می پرسید و گوشزد می کنید رو نمی دونم. مساله بعد اینکه من با این همه تجربه خودم می فهمم و می دونم که اگر شرایط خیلی سخته می تونم برگردم ولی من که تنها نیستم، بالخره خانواده دارم. پس من تنها نمی تونم تصمیم بگیرم.
اما مهم ترین نکته ای که دوستان بهش توجه نکردن و نمی کنن اینه: من تجربیاتم رو رایگان و بدون هیچ چشم داشتی برای شما اینجا می گذارم. ببینید دوستان قبل من هم خیلی از افراد مشکلات شبیه من رو داشتن و دیدن سخته و برگشتن و نیومدن اینجا بنویسند تا دیگران (یا من) در آینده خودمون دوباره این مشکلات رو تجربه نکنیم. من میام اینجا نظرم رو در مورد امریکا و تجربه ام می گم، شاید چند نفر باشن که به دردشون بخوره و استفاده کنن. حالا اگه من ننویسم و برگردم که همه باید بیان امریکا و تجربه کنن و هزینه اش رو بپردازن. بجای این صحبتها بیایید تجربیاتتون رو بگین و از امثال من که وقت می گذاریم و مطلب می نویسیم تشکر کنید. هرچند که نظر ما رو نپسندید و اون چیزی نباشه که دوست دارین بشنوین

[mehrdad_m]

بدون شک انتخاب آمریکا برای شما بهترین گزینه هست. فاند کامل که داری، ویزا هم گرفتی. با توجه به تجربه کار حرفه ای هم که میگی داری، پیدا کردن کار برات سخت نیست. اگه هدفت مهاجرت بخاطر مشکلات فرهنگی و اجتماعی و ... هست، آمریکا بخاطر جمعیت زیاد خارجی که داره، بهترین کشور برای مهاجرت هست. باید بگم اینجا قانون حاکمه و حتی رییس جمهور هم نمیتونه هر کار که دلش بخواد بکنه. همونطور که تا حالا نتونسته کاری کنه. کانادا هم بازار کارش به خوبیه آمریکا نیست و آب و هوای بسیار بدی داره که شرایط زندگی رو سخت میکنه.

البته در مورد کانادا باید بگم که چند تا از شهرهای بزرگش واسه زندگی خوب هستن مثل مونترال، ونکوور و تورنتو

[navidit]

البته در مورد کانادا باید بگم که چند تا از شهرهای بزرگش واسه زندگی خوب هستن مثل مونترال، ونکوور و تورنتو

به نظر من تجربه هر آدمی می تونه منحصر به فرد باشه. یک عده می آیند آمریکا و روی رشته خوبی دست می گذارند و اقدام های لازم را به شکل صحیحی انجام می دهند و موفق می شوند، یک عده زیادی هم نه.
در ایران هم یک عده زیادی موفقند و یک عده زیاد دیگری هم نه. به نظر من خیلی تحت تاثیر حرف های دیگران قرار نگیرید، اگر به مسیر خودتان ایمان دارید محکم به راهتان ادامه بدهید.
کانادا شرایط اقامت دائم گرفتنش یک مقدار مشخص تره اما کار خیلی کمتره، آمریکا کار برای برخی رشته ها کار خیلی فراوانه و امکان گرفتن اقامت دائم آمریکا هم وجود داره اما مسیر کاملا مشخصی نداره یعنی نمی تونی بگی که من حتما بعد از این مدت مشخص به اقامت دائم می رسم، ممکنه چند ماه باشه، ممکنه چند سال.