چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟

[khomar_x]

سلام
این خیلی موضوع خوبی هست. گفتم بیام بعد از مدتها اینجا یه چیزی بنویسم بلکه دیگران مثل من اغفال نشن.........................تجربه خارج بودن خیلی خوب و مفید هست ولی میشه همه جا بدست اوردش. امیدوارم احساسی تصمیم نگیرید.
موفق باشید.

وحید عزیز سلام. ممنون که تجربیاتت رو در اختیار ما گذاشتی. فقط چند تا سؤال برام پیش اومد:

1. شما کدوم شهر امریکا زندگی کردید؟ آیا بقیه شهرها هم تمام این چیزهایی که شما گفتید رو کمابیش دارند یا به کل فرق میکنن؟ مخصوصاً در مورد سختی پیدا کردن کار تو شرکت های مطرح؟!

2. به نظر شما که تجربه زندگی تو امریکا رو داری اقامت گرفتن بعد از تحصیل کار سختیه یا نه؟ منظورم اینه که اگه بخوام بعد تحصیلم برای امریکا اقامت دائم بگیرم اصلاً امکانش هست یا اینقدر سخته که بهش فکر نکنم بهتره؟ اگه امکانش هست برای گرفتن اقامتش از ابتدای ورود کار خاصی میشه کرد که زمینه رو برای گرفتن اقامت در امریکا راحتتر کرد؟ مثلاً تلاش برای هیأت علمی شدن تو یکی از دانشگاه های امریکا! راستی در صورت گرفتن اقامت یا گرین کارت، باز هم مشکلات رفت و آمد به ابران رو داریم؟

3. من شنیدم کسانی که برای درس میرن امریکا در صورتی که بخوان میتونن همزمان با تحصیلشون برای کشورهای کانادا، استرالیا و نیوزلند (و احتمالاً چند تا کشور دیگه که من اطلاع ندارم!) درخواست اقامت دائم (منظورم citizenship هستش) بدن و مدت تحصیلشون در امریکا هم جزء سابقه شون حساب میشه واین امکان فقط برای کسانی وجود داره که پذیرش های امریکا رو دارن و خوب به نظر من یه مزیت حساب میشه، چون در صورتیکه شما به هر دلیلی نخواستی تو امریکا بمونی میتونی برای هر کدوم از این کشورها که بخوای اقامت بگیری و قدرت انتخاب بیشتری داری.

به نظر من دونستن جواب دقیق این سؤالها میتونه تو تصمیم گیریمون تآثیر زیادی بذاره. ممنون میشم اگه هر کدوم از دوستان دیگه هم که اطلاعات موثقی در مورد جواب این سؤالها داره کمکم کنه.

[vahid1982]

وحید عزیز سلام. ممنون که تجربیاتت رو در اختیار ما گذاشتی. فقط چند تا سؤال برام پیش اومد:

1. شما کدوم شهر امریکا زندگی کردید؟ آیا بقیه شهرها هم تمام این چیزهایی که شما گفتید رو کمابیش دارند یا به کل فرق میکنن؟ مخصوصاً در مورد سختی پیدا کردن کار تو شرکت های مطرح؟!

2. به نظر شما که تجربه زندگی تو امریکا رو داری اقامت گرفتن بعد از تحصیل کار سختیه یا نه؟ منظورم اینه که اگه بخوام بعد تحصیلم برای امریکا اقامت دائم بگیرم اصلاً امکانش هست یا اینقدر سخته که بهش فکر نکنم بهتره؟ اگه امکانش هست برای گرفتن اقامتش از ابتدای ورود کار خاصی میشه کرد که زمینه رو برای گرفتن اقامت در امریکا راحتتر کرد؟ مثلاً تلاش برای هیأت علمی شدن تو یکی از دانشگاه های امریکا! راستی در صورت گرفتن اقامت یا گرین کارت، باز هم مشکلات رفت و آمد به ابران رو داریم؟

3. من شنیدم کسانی که برای درس میرن امریکا در صورتی که بخوان میتونن همزمان با تحصیلشون برای کشورهای کانادا، استرالیا و نیوزلند (و احتمالاً چند تا کشور دیگه که من اطلاع ندارم!) درخواست اقامت دائم (منظورم citizenship هستش) بدن و مدت تحصیلشون در امریکا هم جزء سابقه شون حساب میشه واین امکان فقط برای کسانی وجود داره که پذیرش های امریکا رو دارن و خوب به نظر من یه مزیت حساب میشه، چون در صورتیکه شما به هر دلیلی نخواستی تو امریکا بمونی میتونی برای هر کدوم از این کشورها که بخوای اقامت بگیری و قدرت انتخاب بیشتری داری.

به نظر من دونستن جواب دقیق این سؤالها میتونه تو تصمیم گیریمون تآثیر زیادی بذاره. ممنون میشم اگه هر کدوم از دوستان دیگه هم که اطلاعات موثقی در مورد جواب این سؤالها داره کمکم کنه.

یه توضیح بدم که من اکلاهما هستم. اینجا واسه زندگی ایالت خیلی خوبی نیست ولی صحبتهای من کلی هست. من تقریبا نصف ایالتهای آمریکا رو تو این مدت گشتم. موضوع من هم یکم پیچیده شده. من واسه دکترا اومدم و از همون اول پشیمون بودم. با اینکه دانشگاهم تو رشتم خیلی خوب بود ولی آمریکا اونی نبود که فکر میکردم. یه مدت پیش هم استادم که خیلی معروف بود رفت یه دانشگاه نروژ و به من هم پیشنهاد داد برم. ولی نمیرم چون به اروپا علاقه ندارم و دکترا رو به فوق لیسانس تبدیل کردم و این ترم فارغ التحصیل میشم و واسه دکترا هر دانشگاه دیگه که بخوام میتونم برم. حتی بهترین دانشگاهها (با توجه به رزومم و معروف بودن استادم) ولی خیلی خیلی بعید هست آمریکا بمونم و این برام یه فرصت خوب هست. چون هم مدرکم رو از آمریکا گرفتم و هم میتونم برم یه جایی که کیفیت زندگی بهتر باشه. کار پیدا کردن حداقل تو رشته ما در حال حاضر غیر ممکن شده (به دلیل بازار کار بد و تحریم ها). پس اقامت گرفتن هم بسیار سخت میشه. من دوستام همه تو دانشگاههای تاپ هم همین وضع رو دارن. مثل آستین و A&M پس اینو از من قبول کنید که وضع خرابه. همین شرکتهایی که تو آمریکا استخدام نمیکنن تو سایر کشورها ایرانیها رو استخدام میکنن. این تحریم فقط شامل دفترهاشون تو آمریکا میشه. یعنی چه بسا که دوست دارن استخدام کنن ولی به دلیل تحریم نمیکنن. سایر کشورها رو نمیدونم و کاری هم ندارم خودتون باید ببینید کجا به دردتون میخوره. رشته هم مهم هست. البته هیات علمی شدن اگه رزومه خیلی خوبی داشته باشید تو آمریکا قابل انجام هست و محدودیت های تحریم رو شامل نمیشه.

در ضمن این رو بگم که وضع اینجا هرچقدر هم بد باشه به بدی ایران نیست. من شخصا حاضر به برگشت نیستم واسه همین دلم نمیخواد آمریکا بمونم و بعد از کلی سختی نتونم کار گیر بیارم و مجبور شم برگردم. واسه همین دنبال یخ جای مطمئن تر هستم. به آمریکا با وضع موجود هیچ اطمینانی نیست.

[سپهر]

من شنیدم کسانی که برای درس میرن امریکا در صورتی که بخوان میتونن همزمان با تحصیلشون برای کشورهای کانادا، استرالیا و نیوزلند (و احتمالاً چند تا کشور دیگه که من اطلاع ندارم!) درخواست اقامت دائم (منظورم citizenship هستش) بدن و مدت تحصیلشون در امریکا هم جزء سابقه شون حساب میشه واین امکان فقط برای کسانی وجود داره که پذیرش های امریکا رو دارن و خوب به نظر من یه مزیت حساب میشه، چون در صورتیکه شما به هر دلیلی نخواستی تو امریکا بمونی میتونی برای هر کدوم از این کشورها که بخوای اقامت بگیری و قدرت انتخاب بیشتری داری.

من کانادا را شنیده بودم چون به آمریکا نزدیکه ولی اولین باره که درباره استرالیا و نیوزلند اینو می شنوم. شما در این باره مطمئنی؟

[vahid1982]

سلام
تاپيك خيلي خوبي هست.جالب بود برام .البته اين سوال شايد خيلي مربوط به اسن تاپيك نباشه.اما چون در باره اخر اين خارج رفتنمون بود خواستم اينجا بپرسم.
اما يه سوال هست كه خيلي وقته ذهنمو مشغول كرده و اين مدت باهاش كلنجار كردم. اخر اين جنگ و جدال ذهني هم برد كشورهاي اروپايي بود
منظورم اينه كه من براي ادامه زندگي و همچنين ارشد و بعدش ايشالا دكترا اروپا رو انتخاب كردم. به نظرتون انتخاب سوئيس و نروژ بهتر نيست؟من كه تمركرمو گذاشتم رو اين كشور ها. كار درستي كردم؟

خیر اینطور نیست. طبق قوانین جدید مهاجرتی کانادا شما اگه تو خود دانشگاههای کانادا هم باشی نمیتونه درخواست اقامت بدیو باید پیشنهاد کار داشته باشی. ولی کار پیدا کردن تو کانادا حداقل تو رشته خودم خیلی آسونتر هست و به راحتی مسشه اقامت گرفت. در مورد اون 2 تا کشور دیگه هم بعید میدونم اینطوری باشه

[Darkness]

یه توضیح بدم که من اکلاهما هستم. اینجا واسه زندگی ایالت خیلی خوبی نیست ولی صحبتهای من کلی هست. من تقریبا نصف ایالتهای آمریکا رو تو این مدت گشتم. موضوع من هم یکم پیچیده شده. من واسه دکترا اومدم و از همون اول پشیمون بودم. با اینکه دانشگاهم تو رشتم خیلی خوب بود ولی آمریکا اونی نبود که فکر میکردم. یه مدت پیش هم استادم که خیلی معروف بود رفت یه دانشگاه نروژ و به من هم پیشنهاد داد برم. ولی نمیرم چون به اروپا علاقه ندارم و دکترا رو به فوق لیسانس تبدیل کردم و این ترم فارغ التحصیل میشم و واسه دکترا هر دانشگاه دیگه که بخوام میتونم برم. حتی بهترین دانشگاهها (با توجه به رزومم و معروف بودن استادم) ولی خیلی خیلی بعید هست آمریکا بمونم و این برام یه فرصت خوب هست. چون هم مدرکم رو از آمریکا گرفتم و هم میتونم برم یه جایی که کیفیت زندگی بهتر باشه. کار پیدا کردن حداقل تو رشته ما در حال حاضر غیر ممکن شده (به دلیل بازار کار بد و تحریم ها). پس اقامت گرفتن هم بسیار سخت میشه. من دوستام همه تو دانشگاههای تاپ هم همین وضع رو دارن. مثل آستین و A&M پس اینو از من قبول کنید که وضع خرابه. همین شرکتهایی که تو آمریکا استخدام نمیکنن تو سایر کشورها ایرانیها رو استخدام میکنن. این تحریم فقط شامل دفترهاشون تو آمریکا میشه. یعنی چه بسا که دوست دارن استخدام کنن ولی به دلیل تحریم نمیکنن. سایر کشورها رو نمیدونم و کاری هم ندارم خودتون باید ببینید کجا به دردتون میخوره. رشته هم مهم هست. البته هیات علمی شدن اگه رزومه خیلی خوبی داشته باشید تو آمریکا قابل انجام هست و محدودیت های تحریم رو شامل نمیشه.

در ضمن این رو بگم که وضع اینجا هرچقدر هم بد باشه به بدی ایران نیست. من شخصا حاضر به برگشت نیستم واسه همین دلم نمیخواد آمریکا بمونم و بعد از کلی سختی نتونم کار گیر بیارم و مجبور شم برگردم. واسه همین دنبال یخ جای مطمئن تر هستم. به آمریکا با وضع موجود هیچ اطمینانی نیست.

آره آقا، منم همیشه همینو میگم . یه نفر از ایران(!) میاد بیرون مگه میخاد چجوری زندگی کنه که حتماً اصرار داره بره امریکا. مگه از چه امکانی توی امریکا میخاد استفاده کنه که تو کشورای پیشرفته دیگه مثلاً سوئد نمیتونه استفاده کنه؟!!! بحث تحصیل کاملاً درسته ها! ولی بهر حال تحصیل بعد چند سال تموم میشه و شما بعدش میخای خارج زندگی کنی و کمتر کسی برمیگرده ایران.... بنابراین شرایط زندگی رو باید در نظر بگیری

[khomar_x]

من کانادا را شنیده بودم چون به آمریکا نزدیکه ولی اولین باره که درباره استرالیا و نیوزلند اینو می شنوم. شما در این باره مطمئنی؟

خیر دوست عزیز. من تو کامنتی که گذاشتم خودم هم گفتم که این قضیه رو شنیدم و در انتهای کامنتم از دوستانمون که در این زمینه اطلاعات موثقی دارند خواستم که راهنمایی کنن تا بتونیم بهتر برای آینده تصمیم بگیریم.

[zari]

یه توضیح بدم که من اکلاهما هستم. اینجا واسه زندگی ایالت خیلی خوبی نیست ولی صحبتهای من کلی هست. من تقریبا نصف ایالتهای آمریکا رو تو این مدت گشتم. موضوع من هم یکم پیچیده شده. من واسه دکترا اومدم و از همون اول پشیمون بودم. با اینکه دانشگاهم تو رشتم خیلی خوب بود ولی آمریکا اونی نبود که فکر میکردم. یه مدت پیش هم استادم که خیلی معروف بود رفت یه دانشگاه نروژ و به من هم پیشنهاد داد برم. ولی نمیرم چون به اروپا علاقه ندارم و دکترا رو به فوق لیسانس تبدیل کردم و این ترم فارغ التحصیل میشم و واسه دکترا هر دانشگاه دیگه که بخوام میتونم برم. حتی بهترین دانشگاهها (با توجه به رزومم و معروف بودن استادم) ولی خیلی خیلی بعید هست آمریکا بمونم و این برام یه فرصت خوب هست. چون هم مدرکم رو از آمریکا گرفتم و هم میتونم برم یه جایی که کیفیت زندگی بهتر باشه. کار پیدا کردن حداقل تو رشته ما در حال حاضر غیر ممکن شده (به دلیل بازار کار بد و تحریم ها). پس اقامت گرفتن هم بسیار سخت میشه. من دوستام همه تو دانشگاههای تاپ هم همین وضع رو دارن. مثل آستین و A&M پس اینو از من قبول کنید که وضع خرابه. همین شرکتهایی که تو آمریکا استخدام نمیکنن تو سایر کشورها ایرانیها رو استخدام میکنن. این تحریم فقط شامل دفترهاشون تو آمریکا میشه. یعنی چه بسا که دوست دارن استخدام کنن ولی به دلیل تحریم نمیکنن. سایر کشورها رو نمیدونم و کاری هم ندارم خودتون باید ببینید کجا به دردتون میخوره. رشته هم مهم هست. البته هیات علمی شدن اگه رزومه خیلی خوبی داشته باشید تو آمریکا قابل انجام هست و محدودیت های تحریم رو شامل نمیشه.

در ضمن این رو بگم که وضع اینجا هرچقدر هم بد باشه به بدی ایران نیست. من شخصا حاضر به برگشت نیستم واسه همین دلم نمیخواد آمریکا بمونم و بعد از کلی سختی نتونم کار گیر بیارم و مجبور شم برگردم. واسه همین دنبال یخ جای مطمئن تر هستم. به آمریکا با وضع موجود هیچ اطمینانی نیست.

سلام
ممنون كه تجربياتتون رو شير كردين.
من سوالي برام پيش اومده. چندي پيش يكي از دوستانم كه سالهاست ساكن اروپاست از وضعيت كاري بسيار بد در اروپا صحبت ميكرد. دكتراي حقوق بين الملل داشت و مدتها در فرانسه در رستوران كار كرد و در باغها ميوه چيد تا تونست كاري در بانك پيدا كنه. عين همين صحبتها رو از يكي ديگه از دوستانم كه ساكن استرالياست شنيدم كه ميگفت كار پيدا كردن در استراليا خيلي سخت هست. حالا شما ميگي در مورد امريكا و كانادا هم همينطوره.
سوال من اينه كه پس چه بايد كرد؟
بدون شك يكي از اهداف مشكلاتي كه براي تحصيل تحمل ميكنيم، يافتن كار مناسبي هست كه بشه آينده خوبي باهاش داشت. اما اگر اون كار پيدا نشه، به نظرم خيلي چيزها زير سوال ميره. من شك نداشتم كه براي داشتن آينده تحصيلي و كاري بهتر بايد به امريكا رفت اما حالا با صحبتهاي شما كمي مردد هم شدم.
به نظرتون اين بستگي به خود فرد نداره؟ كجا بهتره با اين حساب؟

[aminp30]

سلام
ممنون كه تجربياتتون رو شير كردين.
من سوالي برام پيش اومده. چندي پيش يكي از دوستانم كه سالهاست ساكن اروپاست از وضعيت كاري بسيار بد در اروپا صحبت ميكرد. دكتراي حقوق بين الملل داشت و مدتها در فرانسه در رستوران كار كرد و در باغها ميوه چيد تا تونست كاري در بانك پيدا كنه. عين همين صحبتها رو از يكي ديگه از دوستانم كه ساكن استرالياست شنيدم كه ميگفت كار پيدا كردن در استراليا خيلي سخت هست. حالا شما ميگي در مورد امريكا و كانادا هم همينطوره.
سوال من اينه كه پس چه بايد كرد؟
بدون شك يكي از اهداف مشكلاتي كه براي تحصيل تحمل ميكنيم، يافتن كار مناسبي هست كه بشه آينده خوبي باهاش داشت. اما اگر اون كار پيدا نشه، به نظرم خيلي چيزها زير سوال ميره. من شك نداشتم كه براي داشتن آينده تحصيلي و كاري بهتر بايد به امريكا رفت اما حالا با صحبتهاي شما كمي مردد هم شدم.
به نظرتون اين بستگي به خود فرد نداره؟ كجا بهتره با اين حساب؟

زري جان، گشتم نبود، نگرد نيست! بر خلاف تصور خيليها، كار پيدا كردن در خارج ايران، سخت‌تر از داخله. چون به قول يكي از بچه‌هاي فروم، داخل ايران، ""قحط الرجاله" و اگر يكي توي يه زمينه‌اي كارش درست باشه، سرش دعوا ميشه و فقط براي افراد كم مهارت هست كه كار به سختي پيدا ميشه.
به هر حال هرجا مزايب و معايب خودش رو داره. براي كسي كه نميخواد برگرده ايران، به نظرم با توجه به وضعيت در اروپا و آمريكا گزينه‌هاي كانادا و استراليا ميمونن كه اونها هم دارن روز به روز خرابتر ميشن. ولي شما اگر در يك كشور انگليسي زبان تحصيل كنين، شانستون براي اين دو تا خيلي بالاتره تا مستقيم بخواين از ايران برين. دوستمون khomar_x هم فكر ميكنم منظورشون همين بود.

[aminp30]

خیر اینطور نیست. طبق قوانین جدید مهاجرتی کانادا شما اگه تو خود دانشگاههای کانادا هم باشی نمیتونه درخواست اقامت بدیو باید پیشنهاد کار داشته باشی.

براي اين مطلب شما مطمئن هستين؟ پس چطور دوستاني كه در كانادا درس ميخونن بعد دو سال، اقامت دائم ميگيرن؟ براي دو نفر از دوستاي خود من امسال اين اتفاق افتاد. قوانيني كه ميگين از كي هست؟ ميشه مرجع بدين؟
مرسي

[m0h3n]

یه توضیح بدم که من اکلاهما هستم. اینجا واسه زندگی ایالت خیلی خوبی نیست ولی صحبتهای من کلی هست. من تقریبا نصف ایالتهای آمریکا رو تو این مدت گشتم. موضوع من هم یکم پیچیده شده. من واسه دکترا اومدم و از همون اول پشیمون بودم. با اینکه دانشگاهم تو رشتم خیلی خوب بود ولی آمریکا اونی نبود که فکر میکردم. یه مدت پیش هم استادم که خیلی معروف بود رفت یه دانشگاه نروژ و به من هم پیشنهاد داد برم. ولی نمیرم چون به اروپا علاقه ندارم و دکترا رو به فوق لیسانس تبدیل کردم و این ترم فارغ التحصیل میشم و واسه دکترا هر دانشگاه دیگه که بخوام میتونم برم. حتی بهترین دانشگاهها (با توجه به رزومم و معروف بودن استادم) ولی خیلی خیلی بعید هست آمریکا بمونم و این برام یه فرصت خوب هست. چون هم مدرکم رو از آمریکا گرفتم و هم میتونم برم یه جایی که کیفیت زندگی بهتر باشه. کار پیدا کردن حداقل تو رشته ما در حال حاضر غیر ممکن شده (به دلیل بازار کار بد و تحریم ها). پس اقامت گرفتن هم بسیار سخت میشه. من دوستام همه تو دانشگاههای تاپ هم همین وضع رو دارن. مثل آستین و A&M پس اینو از من قبول کنید که وضع خرابه. همین شرکتهایی که تو آمریکا استخدام نمیکنن تو سایر کشورها ایرانیها رو استخدام میکنن. این تحریم فقط شامل دفترهاشون تو آمریکا میشه. یعنی چه بسا که دوست دارن استخدام کنن ولی به دلیل تحریم نمیکنن. سایر کشورها رو نمیدونم و کاری هم ندارم خودتون باید ببینید کجا به دردتون میخوره. رشته هم مهم هست. البته هیات علمی شدن اگه رزومه خیلی خوبی داشته باشید تو آمریکا قابل انجام هست و محدودیت های تحریم رو شامل نمیشه.

در ضمن این رو بگم که وضع اینجا هرچقدر هم بد باشه به بدی ایران نیست. من شخصا حاضر به برگشت نیستم واسه همین دلم نمیخواد آمریکا بمونم و بعد از کلی سختی نتونم کار گیر بیارم و مجبور شم برگردم. واسه همین دنبال یخ جای مطمئن تر هستم. به آمریکا با وضع موجود هیچ اطمینانی نیست.

از وحید ممنونم بخاطر وقتی که گذاشته برای انتقال تجربیات...
ولی خوب بنظرم دونستن و مطالعه تجربیات خوب هست بشرطی که ما بتونیم از برآیند اون تجربیات استفاده کنیم...
سرگذشتی که برای هر شخص در مسیر زندگی خودش رخ میده کاملا متفاوت هست و بسته به استانداردهای زندگی هر شخصی فرق خواهد داشت... منظور من این هست که ما اگر تجربیات مثبت یا منفی رو مطالعه می کنیم نباید با تجربه منفی، دلسرد و با تجربه مثبت، چشم بسته عمل کنیم...

من فکر می کنم همه دوستان نیمه خالی لیوان رو (که البته هم در صحبت های وحید پررنگ تر هم هست) مد نظر قرار دادند و نکته مهم این هست که وحید علیرغم اینکه تجربه مثبتی نداره ولی خیلی مهم هست که دوست نداره برگرده ایران....

افراد مختلفی نظرات مثبت و منفی در مورد امریکا و تحصیلات و زندگی در اون دارند... چیزی که هست اینکه ما نباید از استدلال استقرایی برای خودمون نتیجه گیری کنیم....