چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟

[maxi1]

Are you alright?

سلام
همین جمله به ظاهر ساده شما هم دردسر ساز هست با شرایطی که در ان هستیم، یک بحث جدی هست و همه مرد هستند و فقط یک خانوم صحبت میکنه. ده نفر مشارکت جدی در بحث دارند و پنجاه نفر نظاره گر هستند و در حالی که ما در یک بحث جدی هستیم شما احوالپرسی می کنید. با توجه به ایموجی لحن شما قطعا جدی نیست پس یا شوخی هست یا تمسخر یا چی؟ در نتیجه اگر من در کمپانی شما اینترن باشم شکایت راه به جایی نمیبره ولی اگر در موقعیت بالاتر یا مساوی شما باشم میتونم صدر صد شکایت کنم و شما تذکر حتما خواهید گرفت. اگر کارمند رده پایینتر باشم با یک وکیل حرفه ای میتونم تا جریمه نقدی هم جلو برم.
اگر از یک کمپانی دیگه با رده شغلی مشابه یا بالاتر یا پایینتر باشم قطعا میبرم و از جریمه نقدی فراتر هست به شرطی که اگر در رده پایینتر بودم روسا حامی من باشند ولی رده بالاتر یا مساوی حمایت روسا مهم نیست چون من یکی از اونها هستم اگر سهامدار یا عضو هیت مدیره باشم وضعیت بدتر هست... البته من بعید میدونم با افراد در رده های بالاتر اینطوری بتونید در یک بحث جدی احوالپرسی کنایه آمیز داشته باشید. به هر حال اتمسفر همه ی کمپانی و سازمان ها شبیه هم نیست و کدهای مختلف دارند شاید در محل کار شما این مساله روتین هست. موفق باشید

[Mo_Ve]

این بحث های اخیر در مورد آزار جنسی باعث شد من یه مقدار مطالعه بکنم در این مورد، هرچند که به احتمال زیاد مقصد فعلی من آمریکا نیست ولی خب دونستن هر مساله ای بالاخره ممکنه یه روزی به کار بیاد و اگر اون مساله از مسائل مورد مناقشه و ابتلاء هم باشه به نظر میاد ارزش مطالعه و بررسی ش میتونه بیشتر باشه.
من خودم اصولا آدمی ام که کاری به کار کسی ندارم، خوب باشه یا بد یا هر نوع یا تیپی باشه، با همه هم سازگارم و در کل به نظرم نمیاد مشکلاتی از این دست پیدا کنم در آینده، ولی خب شنیدن بعضی چیزا گاها آدم رو به فکر فرو میبره.
یه دوستی اشکال وارد میکردن به قوانین و من هم تا اندازه ای باهاشون موافقم که قوانین در اصل برای بهبود شرایط زندگی ما نوشته میشن نه اینکه باری باشن بر روی دوش ما یا بخوان عملا ما رو از اونچه میشد بدون ایذاء دیگران داشته باشیم بندازن.
اون طرف قضیه هم باعث شد تا یه مقدار جستجو کنم و متوجه بشم _ با این فحص مختصر من _ اصولا این قوانین مربوط به آزار جنسی چه طور مصداقشون شناخته میشه که میشه به عنوان مثال اینجا و اینجا رو گفت.
به نظر میاد این قوانین بیشتر در محیط کار معنا پیدا میکنن و من هنوز نمیدونم مثلا اگر کسی تو خیابون منو متهم به آزار جنسی خودش کرد چه طور صحت و سقم ادعاش سنجیده میشه و خوشحال میشم کسی منو راهنمایی کنه.
توی قوانین به نظر میاد دیگری هم میتونه اعتراض کنه که فلان گفته ی شما هرچند خطاب به اون نبود ولی موجبات آزار اون رو فراهم کرده و محیط کار رو نا مناسب کرده. یاد یه قضیه ای افتادم که یه دفه تو اتوبوس بودم و یه آقا پسری داشت با یه خانم بدون هیچ حرف و سخنی و صرفا با اشارات چشم و ابرو ارتباط برقرار میکرد که یه آقای مسنی بر آشفت و آخر هم به سفارش خانمش کوتاه اومد و خب به نظر من رسید که وجنات دختر خانم بیشتر نشون دهنده ی اینه که نه تنها اون حرکات پسر رو آزار ندونسته بلکه تا اندازه ای هم خوشش اومده. این مثال رو صرفا برای این زدم که بگم خیلی وقت ها دلیل نمیشه توصیف دیگرانی که خارج از یه مساله ای هستن واقعیت رو بیان کنه و صد البته که اونجا "محل کار" نبود، صرفا خواستم اشاره کنم به این نکته که گاهی وقتا قوانین خیلی گنگ و مبهم میشن و میتونن موجبات سواستفاده دیگران رو فراهم کنن.

خب حالا سر دیگه ی مساله رو در نظر میگیریم. من یه همکاری دارم که بیرون از محیط کاری هیچ ملاقاتی با هم نداریم و تصادفا دیدم چه کفش قشنگی پوشیده و خواستم این رو بگم. آیا با گفتن این منظورم این بوده که : " وای چه کفش قشنگی! (چقدر پاهای تو توی این کفش "جذاب" به نظر میان!)" ؟!
اگر ما بخوایم این جوری همه ی حرف ها تفسیر کنیم واقعا همون بهتره احتیاط کنیم و هیچ چی نگیم، همون کاری که من خودم میکنم و برمیگردم سر حرف قبلیم که فقط به خاطر احتیاط از اون چیزی که میشد داشته باشم گذشتم و این عملا یه جور نقض غرض به حساب میاد از دید من.
یه چنین جمله ی ساده ای که فرض هم میکنیم فقط یه بار گفته شده و بدون یه تذکر ساده قراره به روانشناس و دادگاه ارجاع بشه به نظرم هیچ منطق درستی پشتش نهفته نیست جز هزینه ای که باید الکی از جیب دیگران که مالیات میدن بره و یا یه آدمی که داره غرض ورزی میکنه.
این که یکی از دوستان فرمودند

اگر در محیط در بسته و بدون حضور سایر افراد بودند وضعیت بغرنج تر هست.

تائیدی بر این هست که خود فرد بره شکایت کنه و بگه من از فلان حرف رنجیدم و الا حالا بگیم افراد زیر CCTV هستن، صداشون که دیگه ضبط نمیشه که یکی دیگه بیاد شکایت کنه و باز هم البته این مساله مطرح میشه که گفتن "کفش های قشنگی داری" آیا اصلاحا "double entendre" و دارای "risqué" هست یا نه.

شما به همکار یا شاگرد مرد نمیگید "چه کفشهای قشنگی"

راستش من یه چیز قشنگی که میبینم عادت دارم بگم و هم به زن میگم و هم به مرد و همه ی کسایی هم که منو میشناسن میدونن حرف هام کاملا بدون قصد و غرضه و بله البته به شاگرد نمیگم ولی به همکار چرا و مساله این نیست که حالا من چه "احتیاجی به گفتن این" دارم مساله اینه که چرا من احتیاج دارم این رو "نگم" وقتی به نظر میاد نوعا آزار دهنده نیست

اگر هم گفته باشید به نظر شما باعث آزردگی خاطر آقا هست؟ جواب من خیر هست.

خب این جواب شماست، من شاید بگم ناراحت میشم. ما باید تفاوت قائل بشیم بین نظر خودمون و اونچیزی که حالا یا واقعیت هست یا عرفا واقعیت فرض میشه. شاید من بگم اگر کسی به من بگه "چقدر سایز پات کوچیکه" این یعنی تو به لحاظ دارائی جنسی دارای کم و کاست هستی! و این توهین به من و یک نوع آزار جنسیه, و اتفاقا این یکی از گفته های رایج بین مردم غربه. ولی آیا کسی که این رو به من گفته حتما قصد و غرضی داشته؟! نمیشه به این راحتی در موردش قضاوت کرد.
شخصا معتقدم قوانین باید جزئی تر بشن و یا نیت رو توی رفتار اشخاص در نظر گرفت و گرنه راه رو هموار میکنیم برای سوءاستفاده از قوانین.
من عامدا نقل قول کامل نکردم، نه به این خاطر که مراعات کنم یا اصطکاک ایجاد نشه، صرفا به خاطر اینکه اگر بعدا کسی مجددا من رو نقل قول کرد و من نتونستم به هر دلیلی جواب بدم بی احترامی نشه و گرنه من از هرنوع نظر مخالفی استقبال میکنم.
این هم که ما در مورد قوانین سایر کشور ها نظر میدیم به این معنی نیست که به تفاوت فرهنگی احترام نمیذاریم، یه مثال معروفی هست که فرهنگی که توش قتل آدم بیگناه ارزش به حساب میاد قابل احترام هست یا نه. صورت اصلی این مساله اینه که آیا ما میتونیم با "استناد به ارزش های خودمون" یک فرهنگ رو تغییر بدیم یا صرفا باید قائلان به این نظریات نابخردانه _ از دیدگاه خودمون _ رو به حال خودشون رها کنیم، نکته ی اصلی به نظر من اینجاست و من خودم از طرفداران شق دوم هستم. من اگر ایران باشم به قوانینش احترام میذارم، آمریکا هم باشم همین طور ولی این باعث نمیشه از قوانینی که به زعم من کاملا خلاف عقل و حتی ضدعقل هستن حمایت کنم.

[Mo_Ve]

سلام
همین جمله به ظاهر ساده شما هم دردسر ساز هست با شرایطی که در ان هستیم، یک بحث جدی هست و همه مرد هستند و فقط یک خانوم صحبت میکنه. ده نفر مشارکت جدی در بحث دارند و پنجاه نفر نظاره گر هستند و در حالی که ما در یک بحث جدی هستیم شما احوالپرسی می کنید. با توجه به ایموجی لحن شما قطعا جدی نیست پس یا شوخی هست یا تمسخر یا چی؟ در نتیجه اگر من در کمپانی شما اینترن باشم شکایت راه به جایی نمیبره ولی اگر در موقعیت بالاتر یا مساوی شما باشم میتونم صدر صد شکایت کنم و شما تذکر حتما خواهید گرفت. اگر کارمند رده پایینتر باشم با یک وکیل حرفه ای میتونم تا جریمه نقدی هم جلو برم.
اگر از یک کمپانی دیگه با رده شغلی مشابه یا بالاتر یا پایینتر باشم قطعا میبرم و از جریمه نقدی فراتر هست به شرطی که اگر در رده پایینتر بودم روسا حامی من باشند ولی رده بالاتر یا مساوی حمایت روسا مهم نیست چون من یکی از اونها هستم اگر سهامدار یا عضو هیت مدیره باشم وضعیت بدتر هست... البته من بعید میدونم با افراد در رده های بالاتر اینطوری بتونید در یک بحث جدی احوالپرسی کنایه آمیز داشته باشید. به هر حال اتمسفر همه ی کمپانی و سازمان ها شبیه هم نیست و کدهای مختلف دارند شاید در محل کار شما این مساله روتین هست. موفق باشید

سلام
میشه در مورد بحثی که درگرفته چند تا منبع دست اول و رسمی به من معرفی کنید؟
متاسفانه من نتونستم خیلی راحت قوانین رسمی رو پیدا کنم و یا اینکه قوانین درون سازمانی در چه حالتی تبعات قانونی فرا سازمانی دارن.
به نظرم خیلی بهتره به جای اینکه صرفا به فارسی نوشته بشه لینک داده بشه و حالا در صورت تمایل توضیحاتش به فارسی هم داده بشه که البته فکر نمیکنم در این جای خاصی که ما هستیم نیازی باشه.
در ضمن اینکه فرمودید همه مرد هستند رو من اصلا بهش توجه نداشتم راستش، حتی نمیدونستم شما زن هستید. (هستید؟!)

[Radian]

سلام
میشه در مورد بحثی که درگرفته چند تا منبع دست اول و رسمی به من معرفی کنید؟
متاسفانه من نتونستم خیلی راحت قوانین رسمی رو پیدا کنم و یا اینکه قوانین درون سازمانی در چه حالتی تبعات قانونی فرا سازمانی دارن.
به نظرم خیلی بهتره به جای اینکه صرفا به فارسی نوشته بشه لینک داده بشه و حالا در صورت تمایل توضیحاتش به فارسی هم داده بشه که البته فکر نمیکنم در این جای خاصی که ما هستیم نیازی باشه.
در ضمن اینکه فرمودید همه مرد هستند رو من اصلا بهش توجه نداشتم راستش، حتی نمیدونستم شما زن هستید. (هستید؟!)

خدا رو شکر مملکت افتاده دست Conservative ها. SCOTUS هم ترکیبش داره عوض میشه و بساط این مسخره بازیها تا چند نسل برچیده میشه.

[ghlobe]

سلام
همین جمله به ظاهر ساده شما هم دردسر ساز هست با شرایطی که در ان هستیم، یک بحث جدی هست و همه مرد هستند و فقط یک خانوم صحبت میکنه. ده نفر مشارکت جدی در بحث دارند و پنجاه نفر نظاره گر هستند و در حالی که ما در یک بحث جدی هستیم شما احوالپرسی می کنید. با توجه به ایموجی لحن شما قطعا جدی نیست پس یا شوخی هست یا تمسخر یا چی؟ در نتیجه اگر من در کمپانی شما اینترن باشم شکایت راه به جایی نمیبره ولی اگر در موقعیت بالاتر یا مساوی شما باشم میتونم صدر صد شکایت کنم و شما تذکر حتما خواهید گرفت. اگر کارمند رده پایینتر باشم با یک وکیل حرفه ای میتونم تا جریمه نقدی هم جلو برم.
اگر از یک کمپانی دیگه با رده شغلی مشابه یا بالاتر یا پایینتر باشم قطعا میبرم و از جریمه نقدی فراتر هست به شرطی که اگر در رده پایینتر بودم روسا حامی من باشند ولی رده بالاتر یا مساوی حمایت روسا مهم نیست چون من یکی از اونها هستم اگر سهامدار یا عضو هیت مدیره باشم وضعیت بدتر هست... البته من بعید میدونم با افراد در رده های بالاتر اینطوری بتونید در یک بحث جدی احوالپرسی کنایه آمیز داشته باشید. به هر حال اتمسفر همه ی کمپانی و سازمان ها شبیه هم نیست و کدهای مختلف دارند شاید در محل کار شما این مساله روتین هست. موفق باشید

حداقل در کانادا و امریکا میتونم بهتون اطمینان بدم که برای یک کنایه در حین بحث یا حتی گفتن اینکه کفشها چقدر قشنگه نه جریمه نقدی درکار خواهد بود و نه شکایت قانونی به جایی میرسه. البته ممکنه شرکتها سیاستهای داخلی مختلفی داشته باشند ولی اگر کار به شکایت به دادگاه برسه برای اینکه بتونید ادعای آزار(harrassment) کنید باید یک پترن طولانی نشان بدید یعنی بتونید اثبات کنید در مثلا عرض چند سال بطور مداوم با کنایه یا جملات آزاردهنده با شما رفتار میشده و به اعتراض شما توجهی نشده و روی پیشرفت کاری شما هم اثر گذاشته. در این حالت ممکنه به شما اجازه بدن که بر اساس Workplace harrasment سو کنید. در غیر اینصورت اگر صرفا بر اساس یک کنایه چنین ادعایی کنید طرف مقابل میتونه بعنوان defamation شما رو سو کنه.

[Mo_Ve]

خدا رو شکر مملکت افتاده دست Conservative ها. SCOTUS هم ترکیبش داره عوض میشه و بساط این مسخره بازیها تا چند نسل برچیده میشه.

من راستش تجربه ی زندگی در خارج از کشور رو نداشتم تا حالا و دورادور یه چیزایی میشنیدم ولی خب خیلی چیز ها به نظرم غیر منطقی میاد.
چه خوب شد که شما نقل قول کردید اتفاقا.
الآن اینکه فرمودند پرسیدنِ "خوبی؟" به کنایه میتونه "آزار جنسی" تلقی بشه، خب بعله یه جورایی میشه این جور تفسیر کرد ولی در واقعیت به نظرم میاد در این قضیه این جور حالت افراطی وجود نداره.
من خودم یکی از کسایی بودم مثلا توی دانشگاه اگه یه سوالی میپرسیدم که بی ربط از آب درمیومد خیلی ناراحت میشدم بعدش و همه ش فکر میکردم دیگه نگاه دیگران به من عوض شده در صورتی که در واقعیت زیاد این طور نبود.
فرض کنید شما الان جلوی تمام همکارانتون _ به فرض _ تنها خانمی رو که توی شرکت شما بود دست انداختید، خب حالا آیا در واقعیت این مطلب باعث میشه دیگه محیط شرکت تبدیل بشه به یه محیط طاقت فرسا که کار برای یک خانم در اون ممکن نیست؟! به نظرم تردید های جدی وجود داره در این زمینه.
من اینجا قضاوت قطعی نمیکنم که بگم خانم ها محق هستند یا آقایون ولی یاد اون ماجرای قضاوت داوود میفتم که از قدیم برای ما میگفتن.
الان اینجا بحث این نیست که دقیقا قانون چیه، بیشتر ایرادی که هست اینه که آیا واقعا این قوانین با رصد واقعیت ها به دست اومدن یا صرفا زاده ی تخیل هستن. بعله سالها پیش هم خیلی ها به حکم قانون شکنجه و حتی کشته شدن، در خیلی جاهای دنیا، ولی آیا اون قوانین واقعا در جهت بهبود کیفیت زندگی مردم بودن؟
یکی از مطالبی که حالت رسمی نداشت و میخوندم این جور ادعا می کرد که گفتن اینکه "چه شلوار قشنگی پوشیدی" با گفتن اینکه "چه شلوار قشنگی پوشیدی و چقدر پاهات توش خوب به نظر میاد" تفاوت داره و واقعا هم به نظر دارن و نمیشه به این راحتی ثابت کرد که اولی عبارةٌ اخری ِ دیگری به حساب میاد، وانگهی گفتن همون دومی هم باید دید واقعا "آزار جنسی" محسوب میشه یا نه.
تمام این حرفام هم به نوعی تکرار یکی دو پست قبلم بود ولی واقعا متعجب شدم از شنیدم قضیه ای که یکی از دوستان تعریف کردن و خیلی مشتاقم بدونم به کجا میرسه.
من از مدت ها قبل میدونستم اکثریت مردم آمریکا نگاه شون خیلی عمیق به مسائل نیست ولی اینکه قوانین هم از این سطحی نگری بی بهره نباشن خیلی خیلی برای من عجیبه.
به نظرم زیاده روی کردم در توضیح واضحات و یکی از اخلاق های خوبی که توی ایران در ما ملکه شد این بود که به قول ملانصرالدین به جای اینکه ثابت کنیم خر نیستیم فرار کنیم تا اینکه تا بخوایم ثابت کنیم پالون رو بذارن... .
در مورد دیوان هم که فرمودید خیلی دقیق در جریانش نیستم ولی اون هم سر و صداهایی هست مبنی بر اینکه تغییرات اون بیشتر دفع دخل مقدری خواهد بود بر عزل احتمالی آقای ترامپ، با تکرار این مطلب که به صرف اینکه از ترامپ خوشمون نمیاد یا حالا در برهه ای از تاریخ به کسی ظلمی روا داشته شده نمیشه بخوایم تا تاوانش رو دیگری بده.

[AFTER]

حداقل در کانادا و امریکا میتونم بهتون اطمینان بدم که برای یک کنایه در حین بحث یا حتی گفتن اینکه کفشها چقدر قشنگه نه جریمه نقدی درکار خواهد بود و نه شکایت قانونی به جایی میرسه. البته ممکنه شرکتها سیاستهای داخلی مختلفی داشته باشند ولی اگر کار به شکایت به دادگاه برسه برای اینکه بتونید ادعای آزار(harrassment) کنید باید یک پترن طولانی نشان بدید یعنی بتونید اثبات کنید در مثلا عرض چند سال بطور مداوم با کنایه یا جملات آزاردهنده با شما رفتار میشده و به اعتراض شما توجهی نشده و روی پیشرفت کاری شما هم اثر گذاشته. در این حالت ممکنه به شما اجازه بدن که بر اساس Workplace harrasment سو کنید. در غیر اینصورت اگر صرفا بر اساس یک کنایه چنین ادعایی کنید طرف مقابل میتونه بعنوان defamation شما رو سو کنه.

شما درست می گین اثبات این قضیه روند طولانی داره. من موردی رو سراغ دارم که توی یکی از دانشگاه های آمریکا از سوی سه تا دختر همزمان متهم شده بود و روند بررسی از طرف دانشگاه حدود فکر کنم 8 یا 9 ماه طول کشید.
اما به نظرم دانشگاه ها از فضای شرکتهای بیرون از دانشگاه بسیار توی این مسائل سخت گیر تر هستن!

[amir110]

سلام
همین جمله به ظاهر ساده شما هم دردسر ساز هست با شرایطی که در ان هستیم، یک بحث جدی هست و همه مرد هستند و فقط یک خانوم صحبت میکنه. ده نفر مشارکت جدی در بحث دارند و پنجاه نفر نظاره گر هستند و در حالی که ما در یک بحث جدی هستیم شما احوالپرسی می کنید. با توجه به ایموجی لحن شما قطعا جدی نیست پس یا شوخی هست یا تمسخر یا چی؟ در نتیجه اگر من در کمپانی شما اینترن باشم شکایت راه به جایی نمیبره ولی اگر در موقعیت بالاتر یا مساوی شما باشم میتونم صدر صد شکایت کنم و شما تذکر حتما خواهید گرفت. اگر کارمند رده پایینتر باشم با یک وکیل حرفه ای میتونم تا جریمه نقدی هم جلو برم.
اگر از یک کمپانی دیگه با رده شغلی مشابه یا بالاتر یا پایینتر باشم قطعا میبرم و از جریمه نقدی فراتر هست به شرطی که اگر در رده پایینتر بودم روسا حامی من باشند ولی رده بالاتر یا مساوی حمایت روسا مهم نیست چون من یکی از اونها هستم اگر سهامدار یا عضو هیت مدیره باشم وضعیت بدتر هست... البته من بعید میدونم با افراد در رده های بالاتر اینطوری بتونید در یک بحث جدی احوالپرسی کنایه آمیز داشته باشید. به هر حال اتمسفر همه ی کمپانی و سازمان ها شبیه هم نیست و کدهای مختلف دارند شاید در محل کار شما این مساله روتین هست. موفق باشید

دوست عزیز آش شور شده، ولی نه اونقدرها هم که شما می فرمایید. این چیزی که شما می گید اگه 50 درصدش هم درست باشه، از اونجایی که این امریکایی ها خیلی خیلی محتاطن، دیگه هیچکی نباید اینجا با کسی صحبت کنه، یا حتی کار کنه.

[ghlobe]

شما درست می گین اثبات این قضیه روند طولانی داره. من موردی رو سراغ دارم که توی یکی از دانشگاه های آمریکا از سوی سه تا دختر همزمان متهم شده بود و روند بررسی از طرف دانشگاه حدود فکر کنم 8 یا 9 ماه طول کشید.
اما به نظرم دانشگاه ها از فضای شرکتهای بیرون از دانشگاه بسیار توی این مسائل سخت گیر تر هستن!

بستگی داره. ایشون میتونند داخل شرکت به HR شکایت کنند و HR هم بر مبنای سیاستهای داخلی شرکت ممکنه تذکر یا توبیخ کنه. شرکتهایی هستند که در این موارد خیلی حساسند و سریع عکس العمل نشون میدند (مثل مورد گوگل). ولی جریمه نقدی و بالاتر مساله ای است که باید دادگاه حل کنه و موردی که ایشون مطرح کردند قابل طرح در دادگاه نیست.

[maxi1]

حداقل در کانادا و امریکا میتونم بهتون اطمینان بدم که برای یک کنایه در حین بحث یا حتی گفتن اینکه کفشها چقدر قشنگه نه جریمه نقدی درکار خواهد بود و نه شکایت قانونی به جایی میرسه. البته ممکنه شرکتها سیاستهای داخلی مختلفی داشته باشند ولی اگر کار به شکایت به دادگاه برسه برای اینکه بتونید ادعای آزار(harrassment) کنید باید یک پترن طولانی نشان بدید یعنی بتونید اثبات کنید در مثلا عرض چند سال بطور مداوم با کنایه یا جملات آزاردهنده با شما رفتار میشده و به اعتراض شما توجهی نشده و روی پیشرفت کاری شما هم اثر گذاشته. در این حالت ممکنه به شما اجازه بدن که بر اساس Workplace harrasment سو کنید. در غیر اینصورت اگر صرفا بر اساس یک کنایه چنین ادعایی کنید طرف مقابل میتونه بعنوان defamation شما رو سو کنه.

سلام
جناب ghlobe من در مورد کیس های واقعی و برنده طی پنج سال اخیر صحبت کردم. البته در مورد کانادا اطلاعات ندارم ولی امریکا، ایران و برخی کشورهای اروپایی رو میدونم.
این مساله خیلی وابسته به شرایط هست و هزاران پرونده وجود داره که به جایی نرسیده. در مورد " کفشات قشنگه" خودم شکایت کردم و بردم البته جریمه نقدی نبود و چون موضوعات دیگری به میان کشیده شد متاسفانه ایشون تنیور هم نبودند و براحتی اخراج شدند. دانشگاه اگر مطمئن شوند به یکباره حمایت خودشون رو قطع می کنند. سه موردی که در ایران ذکر کردم مثلا یک مورد متاسفانه شکایت های دیگری هم بود من فکر نمی کنم دانشگاه به چنین افرادی ولو با استعداد و نبوغ فراوان احتیاج داشته باشه. البته که اتهام بی مورد و اخاذی هم وجود داره وهمه باید محتاطانه رفتار کنند. پروسه معمولا طولانی هست و اگر کسی مطمئن هست باید شکایت کنه و گرنه خود فرد شاکی صدمه بیشتری میبینه. در کل من همیشه در پی اخراج فرد هستم تا جریمه نقدی. در مورد جمله ای مشابه جمله ی رادین که در یک جلسه مطرح شد من شکایت نکردم ولی چون هیئت امنا سهامداران و سایر مدیران بودند اون فرد به یک دلیل دیگه کنار گذاشته شد چون در بیشتر موارد اعتبار و وجهه ی کمپانی مهمتر هست.
این موارد هیچ وقت علنی و پابلیک نشده و در اختیار مدیا قرار نگرفته. حتی سه مورد ایران. مثلا مورد انتقالی در حکم ایشون ذکر کردند به دلیل درخواست خودشون! و اخبار این موارد فقط در موارد خیلی کم سایر مدیران مطلع خواهند شد. نیاز به تحمل چند ساله نیست و وکیل های حرفه ای میتونند در دادگاه ببرند که گرانقیمت هستند. در کمپانی ها سعی می کنند با تذکر و توبیخ یا جداسازی بخش کاری به نحوی مشکل حل کنند. دادگاه آخرین مرحله هست. موفق باشید