چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟

[ghlobe]

سلام
جناب ghlobe من در مورد کیس های واقعی و برنده طی پنج سال اخیر صحبت کردم. البته در مورد کانادا اطلاعات ندارم ولی امریکا، ایران و برخی کشورهای اروپایی رو میدونم.
این مساله خیلی وابسته به شرایط هست و هزاران پرونده وجود داره که به جایی نرسیده. در مورد " کفشات قشنگه" خودم شکایت کردم و بردم البته جریمه نقدی نبود و چون موضوعات دیگری به میان کشیده شد متاسفانه ایشون تنیور هم نبودند و براحتی اخراج شدند. دانشگاه اگر مطمئن شوند به یکباره حمایت خودشون رو قطع می کنند. سه موردی که در ایران ذکر کردم مثلا یک مورد متاسفانه شکایت های دیگری هم بود من فکر نمی کنم دانشگاه به چنین افرادی ولو با استعداد و نبوغ فراوان احتیاج داشته باشه. البته که اتهام بی مورد و اخاذی هم وجود داره وهمه باید محتاطانه رفتار کنند. پروسه معمولا طولانی هست و اگر کسی مطمئن هست باید شکایت کنه و گرنه خود فرد شاکی صدمه بیشتری میبینه. در کل من همیشه در پی اخراج فرد هستم تا جریمه نقدی. در مورد جمله ای مشابه جمله ی رادین که در یک جلسه مطرح شد من شکایت نکردم ولی چون هیئت امنا سهامداران و سایر مدیران بودند اون فرد به یک دلیل دیگه کنار گذاشته شد چون در بیشتر موارد اعتبار و وجهه ی کمپانی مهمتر هست.
این موارد هیچ وقت علنی و پابلیک نشده و در اختیار مدیا قرار نگرفته. حتی سه مورد ایران. مثلا مورد انتقالی در حکم ایشون ذکر کردند به دلیل درخواست خودشون! و اخبار این موارد فقط در موارد خیلی کم سایر مدیران مطلع خواهند شد. نیاز به تحمل چند ساله نیست و وکیل های حرفه ای میتونند در دادگاه ببرند که گرانقیمت هستند. در کمپانی ها سعی می کنند با تذکر و توبیخ یا جداسازی بخش کاری به نحوی مشکل حل کنند. دادگاه آخرین مرحله هست. موفق باشید

مواردی که میفرمایید در ایران بوده، درست است؟ در ایران حراست و کمیته انضباطی درگیر میشود و داستانش متفاوت است. اینجا بهر حال یک مقدار منطقی تر برخورد میکنند. بنظر شما اصلا منطقی یا صحیح است یک نفر بخاطر گفتن جمله ای که باعث ناراحتی شما شده اخراج شود؟ اینجور باشد که هیچ کس نباید هیچ جا باشد یا حرفی بزند چون هر حرفی بالاخره یکی را ناراحت میکند.

در مورد شرکتها هم بله درست است که شرکتها برای حفظ وجهه شان ممکن است سریعا حتی برای موارد کوچک هم دست به اقدام بزنند ولی دادگاهی شدن قضیه فقط در مواردی است که قضیه خیلی جدی باشد نه یک کامنت. اگر هم اقدام شان بیش از حد شدید تلقی بشود کارمند اخراجی میتواند کارفرما را بدادگاه بکشاند و خسارت بگیرد(مثال کارمند گوگل)

[BenFranklin]

جالبه که من به شخصه چند مورد خیلی فراتر از کفشات قشنگه دیدم اینجا و هیچ اتفاقی نیفتاده... البته اعتراض از سوی خانم هم صورت نگرفته تا جایی که میدونم چون بالا تا پایین خودشون اینکاره هستن چیزی که من می بینم در محیط کثیف دانشگاه بسیار widespread هست و کسی هم کار خاصی نمیکنه. به گفته چندین دختر ایرانی اینجا بدتر از ایران هستش.

[Mo_Ve]

سلام
جناب ghlobe من در مورد کیس های واقعی و برنده طی پنج سال اخیر صحبت کردم. البته در مورد کانادا اطلاعات ندارم ولی امریکا، ایران و برخی کشورهای اروپایی رو میدونم.
این مساله خیلی وابسته به شرایط هست و هزاران پرونده وجود داره که به جایی نرسیده. در مورد " کفشات قشنگه" خودم شکایت کردم و بردم البته جریمه نقدی نبود و چون موضوعات دیگری به میان کشیده شد متاسفانه ایشون تنیور هم نبودند و براحتی اخراج شدند. دانشگاه اگر مطمئن شوند به یکباره حمایت خودشون رو قطع می کنند. سه موردی که در ایران ذکر کردم مثلا یک مورد متاسفانه شکایت های دیگری هم بود من فکر نمی کنم دانشگاه به چنین افرادی ولو با استعداد و نبوغ فراوان احتیاج داشته باشه. البته که اتهام بی مورد و اخاذی هم وجود داره وهمه باید محتاطانه رفتار کنند. پروسه معمولا طولانی هست و اگر کسی مطمئن هست باید شکایت کنه و گرنه خود فرد شاکی صدمه بیشتری میبینه. در کل من همیشه در پی اخراج فرد هستم تا جریمه نقدی. در مورد جمله ای مشابه جمله ی رادین که در یک جلسه مطرح شد من شکایت نکردم ولی چون هیئت امنا سهامداران و سایر مدیران بودند اون فرد به یک دلیل دیگه کنار گذاشته شد چون در بیشتر موارد اعتبار و وجهه ی کمپانی مهمتر هست.
این موارد هیچ وقت علنی و پابلیک نشده و در اختیار مدیا قرار نگرفته. حتی سه مورد ایران. مثلا مورد انتقالی در حکم ایشون ذکر کردند به دلیل درخواست خودشون! و اخبار این موارد فقط در موارد خیلی کم سایر مدیران مطلع خواهند شد. نیاز به تحمل چند ساله نیست و وکیل های حرفه ای میتونند در دادگاه ببرند که گرانقیمت هستند. در کمپانی ها سعی می کنند با تذکر و توبیخ یا جداسازی بخش کاری به نحوی مشکل حل کنند. دادگاه آخرین مرحله هست. موفق باشید

این مساله خیلی وابسته به شرایط هست

در مورد " کفشات قشنگه" خودم شکایت کردم و بردم البته جریمه نقدی نبود و چون موضوعات دیگری به میان کشیده شد

دانشگاه اگر مطمئن شوند به یکباره حمایت خودشون رو قطع می کنند.

پروسه معمولا طولانی هست و اگر کسی مطمئن هست باید شکایت کنه و گرنه خود فرد شاکی صدمه بیشتری میبینه.

در مورد جمله ای مشابه جمله ی رادین که در یک جلسه مطرح شد من شکایت نکردم ولی چون هیئت امنا سهامداران و سایر مدیران بودند اون فرد به یک دلیل دیگه کنار گذاشته شد

خوشبختانه من جوابم رو گرفتم و قرائت خودم رو هم سعی کردم به کمک رنگ قرمز نشون بدم، بیشتر از این احتیاجی به توضیح نیست.

[maxi1]

مواردی که میفرمایید در ایران بوده، درست است؟ در ایران حراست و کمیته انضباطی درگیر میشود و داستانش متفاوت است. اینجا بهر حال یک مقدار منطقی تر برخورد میکنند. بنظر شما اصلا منطقی یا صحیح است یک نفر بخاطر گفتن جمله ای که باعث ناراحتی شما شده اخراج شود؟ اینجور باشد که هیچ کس نباید هیچ جا باشد یا حرفی بزند چون هر حرفی بالاخره یکی را ناراحت میکند.

در مورد شرکتها هم بله درست است که شرکتها برای حفظ وجهه شان ممکن است سریعا حتی برای موارد کوچک هم دست به اقدام بزنند ولی دادگاهی شدن قضیه فقط در مواردی است که قضیه خیلی جدی باشد نه یک کامنت. اگر هم اقدام شان بیش از حد شدید تلقی بشود کارمند اخراجی میتواند کارفرما را بدادگاه بکشاند و خسارت بگیرد(مثال کارمند گوگل)

سلام
سه موردکه چند صفحه قبل عرض کردم دو مورد انفصال و یک مورد انتقالی در ایران بوده. کمپانی که گفتم یک شرکت چند ملیتی هست که در ایران مستقر نیست.موردی که شکایت کردم در امریکا و یکی از دانشگاه های خیلی مطرح بوده، برای یک ابزرورشیپ شش ماهه رفتم و در هفته اول ورود من یک استاد محترم نباید به موبایل زنگ بزنند و بخوان بیام دفترشون و از کفش های من تعریف کنند. متاسفانه اظهارات بعدی ایشون وضع خراب کرد وگرنه با یک تذکر برطرف میشد.
من در موقعیت قضاوت یا تصمیم گیری هیچ وقت نبودم. نظر من این هست که چنین افرادی باید کنار گذاشته شوند بخصوص افرادی که به کار خودشون اصرار دارند و خودشون رو محق میدونند. تصمیم نهایی هیچ وقت با من نبوده ولی میتونم شکایت کنم یا نظر بدم. نه اگر من فقط بگم ناراحت شدم که بی معنی هست! باید ثابت بشه که حتما شده که اخراج کردند. تعریف و تمجید از ظاهر و پوشش خانوم ها ریسک زیادی داره. اگر با احترام صحبت بشه ناراحتی ایجاد نمیشه. موفق باشید

[Foxes]

شایدم این داستان به خاطر تفاوت فرهنگی بوده. خوب فقط جمله ای که یکی میگه مهم نیست. اینکه با چه لحنی میگه یا چه طور میگه هم مهمه. مثلا شما میتونی بگی حالت چطوره؟ یا از کفش یکی تعریف کنی. ولی چشات و حرکت صورتت شاید به همه نشون میده که بیشتر حالت flirtation داره. که خوب اینکار خیلی بده توی محیط کار.
تفاوت فرهنگی بیشتر مشکل ایجاد میکنه. به عنوان مثال، ما خاورمیانه ای ها به هم دیگه نگاه میکنیم، به غریبه ها. مثلا وقتی توی خیابان توی تهران راه بری همه به هم نگاه میکنن و چیزی هم نمیگن به هم. خوب این فرهنگ توی امریکا نیست. اگر مثلا توی محیط کار یک آقا بخواد یک خانم را نگاه کنه (و از نظر بقیه اینطور میاد که داره طرفو برانداز میکنه) خوب این میتونه واقعا مشکل ساز بشه. یا یک مثال دیگه، مردهای خاورمیانه ای معمولا وقتی با یک خانم صحبت میکنن لحن و رفتار متفاوتی دارند تا اینکه مثلا با یک مرد صحبت میکنند. منظور خاصی ندارند. شاید احترامه یا هردلیل دیگه ای. ولی توی امریکا که اینچیزارو اکثرا نمیفهمن. خوب این قضیه هم توی محیط کار یا هر محیط جدی میتونه مشکل ساز بشه.
هیچ بد و خوبی هم بین فرهنگ ها نیست. فقط تفاوته. چیزی که هست اینه که اگر دنبال دردسر نمیگردی مجبوری در آخر به ساز اکثریت برقصی.

[Foxes]

یک چیزی که ما ایرانیا همیشه توی ذهنمون هست، مخصوصا وقتی توی ایرانیم اینه که دولت را قدرت اول و مطلق توی کشور میدونیم. خوب این ۱۰۰٪ درسته راجع به ایران. دولت یا نظام بدون رقیب همه چیز را در اختیار داره یا مسوول همه چیز هست. ولی این قضیه راجع به امریکا درست نیست. یکی از اولین شوکهایی که به ایرانیها وارد میشه وقتی وارد امریکا میشن اینه که دولت را همه جا نمیبینند مثل ایران.
خیلی جناح های غیرسیاسی توی امریکا هستند که اگر قدرتشون بیشتر از کاخ سفید نباشه کمتر هم نیست. و خیلیاشون هم به شدت لیبرال و چپی هستند. اینو گفتم چون دیدم خیلیا توی ایران فکر میکنن الان کل قدرت کشور امریکا دست محافظه کارهاست. سیستم و ساختار خیلی با ایران متفاوته.

[ghlobe]

سلام
سه موردکه چند صفحه قبل عرض کردم دو مورد انفصال و یک مورد انتقالی در ایران بوده. کمپانی که گفتم یک شرکت چند ملیتی هست که در ایران مستقر نیست.موردی که شکایت کردم در امریکا و یکی از دانشگاه های خیلی مطرح بوده، برای یک ابزرورشیپ شش ماهه رفتم و در هفته اول ورود من یک استاد محترم نباید به موبایل زنگ بزنند و بخوان بیام دفترشون و از کفش های من تعریف کنند. متاسفانه اظهارات بعدی ایشون وضع خراب کرد وگرنه با یک تذکر برطرف میشد.
من در موقعیت قضاوت یا تصمیم گیری هیچ وقت نبودم. نظر من این هست که چنین افرادی باید کنار گذاشته شوند بخصوص افرادی که به کار خودشون اصرار دارند و خودشون رو محق میدونند. تصمیم نهایی هیچ وقت با من نبوده ولی میتونم شکایت کنم یا نظر بدم. نه اگر من فقط بگم ناراحت شدم که بی معنی هست! باید ثابت بشه که حتما شده که اخراج کردند. تعریف و تمجید از ظاهر و پوشش خانوم ها ریسک زیادی داره. اگر با احترام صحبت بشه ناراحتی ایجاد نمیشه. موفق باشید

من طبعا جزئیات مواردی که شما ذکر کردید رو نمیدونم و با مجازات متناسب برای آزار جنسی هم کاملا موافقم، ولی این نظر شما که افراد بخاطر یک جمله کنایه آمیز یا حتی تند باید کنار گذاشته بشوند یا اخراج شوند بنظرم افراطی میرسه. در اینجا از دست دادن شغل تقریبا معادل حکم اعدام است. کسی که با cause از کارش اخراج شود بسیار مشکل بتواند در زمینه تخصصی اش کار پیدا کند، و استادی که از کارش اخراج شود 99 درصد موارد نمیتواند کار آکادمیک مجددی پیدا کند. شما واقعا عقیده دارید کسی که یک کنایه بکار ببرد مستحق مرگ شغلی است؟

[amir110]

من طبعا جزئیات مواردی که شما ذکر کردید رو نمیدونم و با مجازات متناسب برای آزار جنسی هم کاملا موافقم، ولی این نظر شما که افراد بخاطر یک جمله کنایه آمیز یا حتی تند باید کنار گذاشته بشوند یا اخراج شوند بنظرم افراطی میرسه. در اینجا از دست دادن شغل تقریبا معادل حکم اعدام است. کسی که با cause از کارش اخراج شود بسیار مشکل بتواند در زمینه تخصصی اش کار پیدا کند، و استادی که از کارش اخراج شود 99 درصد موارد نمیتواند کار آکادمیک مجددی پیدا کند. شما واقعا عقیده دارید کسی که یک کنایه بکار ببرد مستحق مرگ شغلی است؟

راستش منم اولش که این بحث رو شروع کردم دقیقا منظورم این بود، که قانون شفاف نیست، مجازات با جرم متناسب نیست (یکی رو فقط به این دلیل که به طرف نگاه کرده، یا گفته کفش هات قشنگه، یا هر صحبتی که کرده باشه، توی دردسر بندازن). حتی به نظرم کسی که منظورم هم داشته باشه و بخاد با دختره لاس بزنه، یا هوسران باشه، یا هرچی دلتون میخاد اسمش رو بگذارید. طرف رو که نباید کشت. آدم ها با هم متفاوتن، هر کس کاری کرد، اگر بنا بر قانون شفاف، کارش غلطه باید مجازات متناسب براش در نظر گرفت. نه اینکه تعدادی خانم که مریض هستن و عقده ی انتقام دارن بیان از این آب گل آلود ماهی بگیرن و یکی رو فقط به خاطر یک اشتباه کوچک به دردسر بندازن و زندگی و آینده اش رو تباه کنن. دقیقا به همین دلیل هست که میگم قانون شفاف نیست و باید شفاف باشه تا یک سری ازش سو استفاده نکنن.

[maxi1]

من طبعا جزئیات مواردی که شما ذکر کردید رو نمیدونم و با مجازات متناسب برای آزار جنسی هم کاملا موافقم، ولی این نظر شما که افراد بخاطر یک جمله کنایه آمیز یا حتی تند باید کنار گذاشته بشوند یا اخراج شوند بنظرم افراطی میرسه. در اینجا از دست دادن شغل تقریبا معادل حکم اعدام است. کسی که با cause از کارش اخراج شود بسیار مشکل بتواند در زمینه تخصصی اش کار پیدا کند، و استادی که از کارش اخراج شود 99 درصد موارد نمیتواند کار آکادمیک مجددی پیدا کند. شما واقعا عقیده دارید کسی که یک کنایه بکار ببرد مستحق مرگ شغلی است؟

سلام
جناب ghlobe من سعی می کنم شرایط رو برای شما توضیح بدم در جلسه کمپانی ایشون یک جمله گفتند و خندیدند بعد از پرزنتیش من و بعد برگشتند و به سایرین نگاه کردند هیچ نفر نخندید و دو نفر جلسه ترک کردند، یک نفر یک آقایی از ژاپن بود که به سمت من اومد و گفت ایده خیلی خوبی بود و خطاب به چند نفر از روسا گفت: به خانوم بی احترامی. یک نفر دیگه از آلمان بود ولی اصالت ترکی داشتند ایشون هم اومدند و گفتند خیلی عالی بود و در رو به شدت کوبیدند. بعد جو جلسه سکوت شد و گفتند جلسه تمام. من از اتاق خارج شدم و نمیدونم صحبتی شد یا چی؟ ولی در بازگشت متوجه شدم ایشون برکنار شدند.
فکر می کنم برخی کمپانی ها شدیدتر برخورد می کنند و اصلا دست من نبود، خودشون تصمیم گرفتند.
در مورد دانشگاه، یک جلسه با حضور وکلای دانشگاه و من و ایشون و وکیل من و ریاست دانشگاه و ریاست پروگرم و ریاست بیمارستان و چند نفر دیگه برگزار شد و ایشون در این جلسه یک جمله گفتند که به نظر من کارشون تموم شد، ایشون گفتند من به کفش های خانوم ها از بچگی علاقه داشتم و در حال توضیح دادن بودند که صحبت هاشون قطع شد و وکیل من گفتند هر چه لازم بود شنیدیم. (تمام مکالمات ریکورد شد صوتی و تصویری). البته وکیل من خیلی سوال پیچ کرد ایشون رو ولی به هر حال اظهارات ایشون علیه خودشون استفاده شد. این مساله ای بود که یکی از وکلای دانشگاه قبل از جلسه در راهرو به من گفت: فکر نکن پولی گیرت میاد و ما اینجا برای جذب اساتید سیاست سختگیرانه ای داریم. من صحبت های این وکیل هم اشاره کردم در جلسه و راهروها دوربین هست و بعد شنیدم این وکیل از تیم حقوقی دانشگاه جدا شدند. نمیدونم به من ربطی داشت یا خیر.
بعد از جلسه رییس دانشگاه گفتند ما سریع این مساله رو پیگیری می کنیم با مدیا در تماس نباشید لطفا. اول تعلیق کردند و بعد اخراج کردند. در نهایت دانشگاه از من عذرخواهی کرد. این مساله واقعا تقصیر خودشون بود چون من از علائق ایشون مطلع نبودم! فقط گفتم نمیخوام این دانشگاه باشم و بعد پیگیری شروع شد و من هم وکیل گرفتم.
اما سوال شما من حقوق نخوندم و تصمیم گیرنده نیستم. ولی در شرایطی که فرد نه عذرخواه هست نه قبول میکنه اشتباه کرده و فکر میکنه حقش هست این طرز رفتار و گفتار، من موضع افراطی دارم و بله طی چندین سال درس و کار هنور سطح اول روابط با جنس مخالف متوجه نشدند، پس زمان لازم دارند.اگر مقابل افراد نایستیم این افراد بتدریج بزرگ میشن و غیر قابل مهار. افراد تحت نظر خودشون رو آزار میدن. این استاد از امریکا رفتند.
جناب ghlobe باور بفرمایید درصد بسیار اندکی شکایت می کنند و در نهایت هم صدمه می بینند. زمان، انرژی و هزینه از بین رفته. اعتبار مخدوش میشه تا حدی.
در جواب amir110 باید بگم، آیا شما از افراد هوسران و ل..زن در محیط دانشگاه حمایت می کنید؟ مجازات متناسب من یا شما تعیین نمی کنیم. قانون اگر شفاف بود پرونده های بیشتری وجود داشت. صادقانه عرض کنم که حمایت اندکی از خانوم ها هست و شما در دفتر وکلا تازه می بینید این همه هیاهو برای هیچ هست. اثبات خیلی سخت و زمانبر هست و پرهزینه هست. اینکه اشتباه کوچک یا بزرگ در حوزه تصمیم گیری و اختیار ما نیست. مجازات متناسب توسط قانون گذار تعیین میشه. مجازات مرگ نداره! افرادی که قصد سو استفاده دارند هم شما باید احتیاط و دوست شما amir110.: آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است؟ امیدوارم مشکل برطرف شود. به اون دسته از افراد هم نباید بهانه داد. موفق باشید
در جواب Sabiha: این سه استاد اختلافات دیگری هم با وزارت داشتند که عامل تعیین کننده همین اختلافات بود، شکایت بود ولی دلیل اصلی اختلاف نظر بود.

[Fairymaid]

سلام،

من یه نگاه اجمالی به پست های این بحث انداختم و دیدم بهترین امکان برای پرسیدن یه سوال هست که کاملا مرتبط با این بحث هست.
البته قبل اینکه سوال رو مطرح کنم دوست داشتم به یه نکته ای اشاره کنم. من در این مورد با بخشی از پست آخر کاربر maxi موافقم. در این زمینه هم کمی بیشتر توضیح میدم که هنوز زن در نظام آمریکای شمالی جزء مارجینلایز جامعه حساب میشه و از حقوق برابر با مرد در بسیاری از زمینه ها برخوردار نیست. خیلی از زن ها با وجود مسائلی که در محیط کار و آموزشی می بینند باز هم "شکایت نمی کنن." البته که شرایط خیلی بهتری از وضعیت زن در بسیاری از کشورهای دیگه از جمله جامعه خودمون دارند. وضع قوانین اینچنینی هم بیشتر برای حمایت از قشر آسیب پذیر هست.

بیشتر از این وارد این بحث نمیشم. اما سوال این هست که برای مزاحمت های لفظی در بیرون محیط دانشگاه باید چیکار کرد؟ یکی از دوستان که براشون مشکلی به وجود اومده بود در جمعی مطرح کردن و کسی کمک خاصی نتونست بکنه.

ممنونم.