چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟

[alikanosala]

سلام،

من یه نگاه اجمالی به پست های این بحث انداختم و دیدم بهترین امکان برای پرسیدن یه سوال هست که کاملا مرتبط با این بحث هست.
البته قبل اینکه سوال رو مطرح کنم دوست داشتم به یه نکته ای اشاره کنم. من در این مورد با بخشی از پست آخر کاربر maxi موافقم. در این زمینه هم کمی بیشتر توضیح میدم که هنوز زن در نظام آمریکای شمالی جزء مارجینلایز جامعه حساب میشه و از حقوق برابر با مرد در بسیاری از زمینه ها برخوردار نیست. خیلی از زن ها با وجود مسائلی که در محیط کار و آموزشی می بینند باز هم "شکایت نمی کنن." البته که شرایط خیلی بهتری از وضعیت زن در بسیاری از کشورهای دیگه از جمله جامعه خودمون دارند. وضع قوانین اینچنینی هم بیشتر برای حمایت از قشر آسیب پذیر هست.

بیشتر از این وارد این بحث نمیشم. اما سوال این هست که برای مزاحمت های لفظی در بیرون محیط دانشگاه باید چیکار کرد؟ یکی از دوستان که براشون مشکلی به وجود اومده بود در جمعی مطرح کردن و کسی کمک خاصی نتونست بکنه.

ممنونم.

باید همون موقع سریعا با پلیس تماس بگیرند و سعی کنند در محلی که این اتفاق افتاده شاهد جمع کنند و شکایت رو از طریق پلیس پیگیری کنند، ممکنه زمانی که پلیس میرسه مزاحم فرار کرده باشه ولی پلیس وقتی در صحنه حاضر میشه تمام این گزارشها رو با تمام جزییات و مشخصات فرد مورد نظر ثبت می‌کنه.

برای مزاحمت های لفظی اگر همون موقع اقدامی انجام ندن و شخص مورد نظر هم یک غریبه باشه پیگیری کردن سخت میشه ولی باز هم اگر کسی فرصت داشته باشه و بتونه موضوع رو به اندازه کافی جدی و مهم نشون بده می‌تونه به پلیس شکایت کنه و مشخصات طرف رو اعلام کنه و یا از پلیس بخواد که برای شناسایی طرف مثلا دوربینهای مدار بسته در محل رو بررسی کنند و...

این گزارشات رو پلیس همیشه با دقت ثبت و پیگیری می‌کنه و اینطوری نیست که بی خیال از کنارش عبور کنند چون معمولا مزاحمهای واقعی این رفتار رو بارها در جاهای مختلف تکرار میکنند و سرانجام شناسایی میشن

[EHSM]

باید همون موقع سریعا با پلیس تماس بگیرند و سعی کنند در محلی که این اتفاق افتاده شاهد جمع کنند و شکایت رو از طریق پلیس پیگیری کنند، ممکنه زمانی که پلیس میرسه مزاحم فرار کرده باشه ولی پلیس وقتی در صحنه حاضر میشه تمام این گزارشها رو با تمام جزییات و مشخصات فرد مورد نظر ثبت می‌کنه.

برای مزاحمت های لفظی اگر همون موقع اقدامی انجام ندن و شخص مورد نظر هم یک غریبه باشه پیگیری کردن سخت میشه ولی باز هم اگر کسی فرصت داشته باشه و بتونه موضوع رو به اندازه کافی جدی و مهم نشون بده می‌تونه به پلیس شکایت کنه و مشخصات طرف رو اعلام کنه و یا از پلیس بخواد که برای شناسایی طرف مثلا دوربینهای مدار بسته در محل رو بررسی کنند و...

این گزارشات رو پلیس همیشه با دقت ثبت و پیگیری می‌کنه و اینطوری نیست که بی خیال از کنارش عبور کنند چون معمولا مزاحمهای واقعی این رفتار رو بارها در جاهای مختلف تکرار میکنند و سرانجام شناسایی میشن

معمولا اون فرد محیط رو ترک میکنه و وقتی تنها هم باشی نمیشه ثابت کرد. جلوی طرفو که نمیشه گرفت. نمیدونم اون فرد سیاه بود یا نه!

[Mo_Ve]

من نتونستم جلوی خودم رو بگیرم تا این رو بگم که : "اگر ما در جایی دیدیم قانونی وجود داره و میتونیم از اون استفاده کنیم و ظن این وجود داشت که مجازات تعریف شده در اون قانون متناسب با جرم و خطای مرتکب شده نیست، آیا این اخلاقیه که از اون قانون استفاده کنیم؟"
شاید اینجا جاش نبود و من هم خیلی کلی گفتم، ولی اگه تو جایی که داره در مورد مهد آزادی بیان صحبت میشه جای گفتن این چیزا نیست پس کجاست؟
بد نیست این رو هم اضافه کنم که کار اون استاد دانشگاه کاملا بدون وجه بوده و یه جورایی جا خوردم وقتی شنیدم.
متاسفانه دنیایی که توش هستیم جایی شده که تمایل داریم همه چی رو سریع حذف کنیم تا اینکه زحمت حتی فکر کردن در موردشون رو به خودمون بدیم.

[alikanosala]

من نتونستم جلوی خودم رو بگیرم تا این رو بگم که : "اگر ما در جایی دیدیم قانونی وجود داره و میتونیم از اون استفاده کنیم و ظن این وجود داشت که مجازات تعریف شده در اون قانون متناسب با جرم و خطای مرتکب شده نیست، آیا این اخلاقیه که از اون قانون استفاده کنیم؟"
شاید اینجا جاش نبود و من هم خیلی کلی گفتم، ولی اگه تو جایی که داره در مورد مهد آزادی بیان صحبت میشه جای گفتن این چیزا نیست پس کجاست؟
بد نیست این رو هم اضافه کنم که کار اون استاد دانشگاه کاملا بدون وجه بوده و یه جورایی جا خوردم وقتی شنیدم.
متاسفانه دنیایی که توش هستیم جایی شده که تمایل داریم همه چی رو سریع حذف کنیم تا اینکه زحمت حتی فکر کردن در موردشون رو به خودمون بدیم.

سیستم مجازات در آمریکا خیلی با ایران متفاوت هست و مثلا اینطوری نیست که اگر کسی دزدی کرد حتما بره زندان، قاضی اختیار کامل در این مورد داره و مثلا تعداد مجازات‌های ابتکاری جایگزین زندان خیلی بیشتر از قبل شده و خیلی از مجازات ها برای افرادی که مجرم حرفه ای نیستند انجام یک سری فعالیتهای عمومی در بخشهای خدماتی و دولتی هست، یعنی کسی که شکایت می‌کنه نمیتونه پیش بینی کنه که مثلا آیا طرف مقابل بابت کاری که کرده به زندان می‌ره و یا مثلا مجبور میشه هر روز چند ساعت کار اجباری انجام بده، بعلاوه اینکه کسانی که خطای مهمی مرتکب میشن حتی اگر از طرف مدیریت اخراج نشن در اکثر مواقع به علت آبروریزی و شرمساری و نگاه سنگین اطرافیان ،خودشون محل کارشون رو ترک میکنند.

بعلاوه اینکه اگر مواردی اتفاق بیفته که مثلا قاضی شخصی رو به مجازاتی بیشتر از حد معمول محکوم کنه رسانه ها و فشار افکار عمومی همیشه از طرفی که مظلوم واقع شده حمایت میکنند و ممکنه شرایط به نفع طرف تغییر کنه.
خلاصه مطلب اینکه به هر حال کسی که مورد ظلم واقع میشه باید به نوعی از خودش دفاع کنه و تصمیم رو به عهده قانون بزاره صرف نظر از اینکه نتیجه چی میشه. در خیلی از موارد کوچک افرادی که سابقه ای ندارند و جلوی قاضی ابراز پشیمانی میکنند بخشیده میشوند و موضوع با مجازات‌های خیلی کوچک تموم میشه.

[Mo_Ve]

سیستم مجازات در آمریکا خیلی با ایران متفاوت هست و مثلا اینطوری نیست که اگر کسی دزدی کرد حتما بره زندان، قاضی اختیار کامل در این مورد داره و مثلا تعداد مجازات‌های ابتکاری جایگزین زندان خیلی بیشتر از قبل شده و خیلی از مجازات ها برای افرادی که مجرم حرفه ای نیستند انجام یک سری فعالیتهای عمومی در بخشهای خدماتی و دولتی هست، یعنی کسی که شکایت می‌کنه نمیتونه پیش بینی کنه که مثلا آیا طرف مقابل بابت کاری که کرده به زندان می‌ره و یا مثلا مجبور میشه هر روز چند ساعت کار اجباری انجام بده، بعلاوه اینکه کسانی که خطای مهمی مرتکب میشن حتی اگر از طرف مدیریت اخراج نشن در اکثر مواقع به علت آبروریزی و شرمساری و نگاه سنگین اطرافیان ،خودشون محل کارشون رو ترک میکنند.

بعلاوه اینکه اگر مواردی اتفاق بیفته که مثلا قاضی شخصی رو به مجازاتی بیشتر از حد معمول محکوم کنه رسانه ها و فشار افکار عمومی همیشه از طرفی که مظلوم واقع شده حمایت میکنند و ممکنه شرایط به نفع طرف تغییر کنه.
خلاصه مطلب اینکه به هر حال کسی که مورد ظلم واقع میشه باید به نوعی از خودش دفاع کنه و تصمیم رو به عهده قانون بزاره صرف نظر از اینکه نتیجه چی میشه. در خیلی از موارد کوچک افرادی که سابقه ای ندارند و جلوی قاضی ابراز پشیمانی میکنند بخشیده میشوند و موضوع با مجازات‌های خیلی کوچک تموم میشه.

من خیلی بی خبر از مجازات های جایگزینی که فرمودید نیستم و در کلیت کلام با شما موافقم ولی اینکه فرمودید نمیتونه پیش بینی کنه رو یکمی میخوام اجازه بگیرم که در موردش تشکیک کنم. این بحث یه مقدار گسترده تر از مساله ی آمریکا و ایرانه و صرفا خواستم به عنوان یه جمله ی معترضه گفته باشم. تمام این صحبت ها که اگر اشتباهی بشه قابل جبرانه رو من قبول دارم ولی مشکل اصلی اینجاست که

تصمیم رو به عهده قانون بزاره صرف نظر از اینکه نتیجه چی میشه.

یه جورایی به نظر سرباز زدن از اون وظایف اخلاقی ایه که توی زندگی به نظر میاد داشته باشیم. هنر اونه که از حقوق خودمون و دیگران صیانت کنیم با صرف کمترین هزینه ی ممکن وگرنه از موضع انفعال با مسائل روبرو شدن نمیتونه خیلی ارزشمند باشه.

[alikanosala]

من خیلی بی خبر از مجازات های جایگزینی که فرمودید نیستم و در کلیت کلام با شما موافقم ولی اینکه فرمودید نمیتونه پیش بینی کنه رو یکمی میخوام اجازه بگیرم که در موردش تشکیک کنم. این بحث یه مقدار گسترده تر از مساله ی آمریکا و ایرانه و صرفا خواستم به عنوان یه جمله ی معترضه گفته باشم. تمام این صحبت ها که اگر اشتباهی بشه قابل جبرانه رو من قبول دارم ولی مشکل اصلی اینجاست که یه جورایی به نظر سرباز زدن از اون وظایف اخلاقی ایه که توی زندگی به نظر میاد داشته باشیم. هنر اونه که از حقوق خودمون و دیگران صیانت کنیم با صرف کمترین هزینه ی ممکن وگرنه از موضع انفعال با مسائل روبرو شدن نمیتونه خیلی ارزشمند باشه.

شما لطفا یک مثال بزنید در این مورد که مثلا واگذار کردن تصمیم به قانون چه عواقبی داره و اینکه چطور میشه بدون صرف هزینه از حقوق انسانی دفاع کرد؟

[amir110]

من نتونستم جلوی خودم رو بگیرم تا این رو بگم که : "اگر ما در جایی دیدیم قانونی وجود داره و میتونیم از اون استفاده کنیم و ظن این وجود داشت که مجازات تعریف شده در اون قانون متناسب با جرم و خطای مرتکب شده نیست، آیا این اخلاقیه که از اون قانون استفاده کنیم؟"
شاید اینجا جاش نبود و من هم خیلی کلی گفتم، ولی اگه تو جایی که داره در مورد مهد آزادی بیان صحبت میشه جای گفتن این چیزا نیست پس کجاست؟
بد نیست این رو هم اضافه کنم که کار اون استاد دانشگاه کاملا بدون وجه بوده و یه جورایی جا خوردم وقتی شنیدم.
متاسفانه دنیایی که توش هستیم جایی شده که تمایل داریم همه چی رو سریع حذف کنیم تا اینکه زحمت حتی فکر کردن در موردشون رو به خودمون بدیم.

یک زمانی کتاب "پدر پولدار، پدر بی پول" از رابرت کیوساکی یا سینوهه از ذبیح الله منصوری رو مثال زدم که واقعا اگر انسان با تفکر و عمیق بخوندشون متوجه میشه که خیلی از کارها و قوانین بشر اشکل (اشکال) داره. خیلی جاها ما فقط پیرو هستیم و اصلا خودمون فکر نمی کنیم. اصلا سیستم تعلیم بشر اشتباهات اساسی داره، ولی شما ببینید انسانها فقط از روی دست هم رونویسی می کنن. همه بجه شون رو می فرستن مدرسه، مدارسی که جز کتابهای چرت هیچ درس زندگی و انسانیتی یاد بچه ها نمی ده. مشکل امروز دنیا همینه که به خاطر همین خیلی چیزا سر جای خودش نیست و مثلا فلان بازیگر یا مدل هالیوودی سالی 50 میلیون دلار در میاره (کیم کارداشیان) در حالی که به نظر من اصلا حقش نیست و لیاقتش رو هم نداره (البته این نظر منه). اگر انسانها کمی فکر می کردن و مدیا این قدر روی انسانها تاثیر نداشت داستان زندگی بشر خیلی متفاوت از چیزی بود که ما امروز می بینیم.خیلی از ما ادمها می گیم قانون اینه دیگه، خب قانون اینه ولی دیلی بر این نیست که همه قوانین درسته. طرف فقط به صرف اینکه دختره همه ازش حمایت می کنن. خب بابا یه ذره فکر کنید، شاید حق با اون نیست. این دوست من میگه اصلا صحبت های من رو گوش نمی کنن که من می گم من هیچ نیتی نداشتم و اصلا صحبت خاصی نکردم. فقط به صرف اینکه طرف دختره کلی دردسر برای یک انسان درست کردن همین.

[Fairymaid]

ممنونم از دو بزرگواری که وقت گذاشتن.

در حقیقت این اتفاق در یه محیط خلوت پیش اومده و ایشون می گفتن که طرف استاکر بوده و مدتی ایشون رو تعقیب می کرده. بعضی مواقع نمیشه شاهد جور کرد.

باید همون موقع سریعا با پلیس تماس بگیرند و سعی کنند در محلی که این اتفاق افتاده شاهد جمع کنند و شکایت رو از طریق پلیس پیگیری کنند، ممکنه زمانی که پلیس میرسه مزاحم فرار کرده باشه ولی پلیس وقتی در صحنه حاضر میشه تمام این گزارشها رو با تمام جزییات و مشخصات فرد مورد نظر ثبت می‌کنه.

برای مزاحمت های لفظی اگر همون موقع اقدامی انجام ندن و شخص مورد نظر هم یک غریبه باشه پیگیری کردن سخت میشه ولی باز هم اگر کسی فرصت داشته باشه و بتونه موضوع رو به اندازه کافی جدی و مهم نشون بده می‌تونه به پلیس شکایت کنه و مشخصات طرف رو اعلام کنه و یا از پلیس بخواد که برای شناسایی طرف مثلا دوربینهای مدار بسته در محل رو بررسی کنند و...

این گزارشات رو پلیس همیشه با دقت ثبت و پیگیری می‌کنه و اینطوری نیست که بی خیال از کنارش عبور کنند چون معمولا مزاحمهای واقعی این رفتار رو بارها در جاهای مختلف تکرار میکنند و سرانجام شناسایی میشن

معمولا اون فرد محیط رو ترک میکنه و وقتی تنها هم باشی نمیشه ثابت کرد. جلوی طرفو که نمیشه گرفت. نمیدونم اون فرد سیاه بود یا نه!

خاطرم نیست که طرف چه ملبتی داشته ولی می تونم ازشون بپرسم. تفاوتی می کنه اگه مهاجر یا نیتیو باشه؟

[alikanosala]

ممنونم از دو بزرگواری که وقت گذاشتن.

در حقیقت این اتفاق در یه محیط خلوت پیش اومده و ایشون می گفتن که طرف استاکر بوده و مدتی ایشون رو تعقیب می کرده. بعضی مواقع نمیشه شاهد جور کرد.
خاطرم نیست که طرف چه ملبتی داشته ولی می تونم ازشون بپرسم. تفاوتی می کنه اگه مهاجر یا نیتیو باشه؟

معمولا پلیس های محلی افرادی رو که در منطقه مورد نظر سابقه دارند میشناسند یعنی اگر کسی در منطقه خاصی خلافی رو به دفعات مرتکب شده باشه با داشتن مشخصات ظاهریش به راحتی شناسایی میشه، یکی از تفاوتهای فرهنگ آمریکایی مثلا با ایران هم همین هست که معمولا افراد عادی که زندگی نرمال دارند هیچ موقع خودشون رو وارد این مسایل نمی‌کنند و به علت آگاهی از عواقب ماجرا قانون شکنی نمی‌کنند و یه جورایی غالب جرایم توسط آدمهایی انجام میشه که زندگی عادی ندارند و چیزی هم برای از دست دادن ندارند،بعلاوه اینکه در مدارس و از بچگی به اینها آموزش داده میشه که حواسشوون به چه چیزهایی باشه و چطوری حتی الامکان از خودشون مراقبت کنند، با این همه موارد مزاحمت های این چنینی کم‌ و بیش همیشه وجود داره.

[amir110]

تو این زمونه اگه دختر بدنیا بیایی، خیلی خیلی جلوتری.

دقیقا. من اینو چند بار به خانمم گفتم. اوایل می گفت نه اینطور نیست ولی الان به این نتیجه رسیده که همینطوره. اینجا دختر یا زن که باشی 3 بر هیچ جلویی.