چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟

[rahi2012]

من با اینکه صفحات زیادی از تاپیک رو خوندم اما بالاخره متوجه نشدم که حقوق فرضا یک مهندس به طور میانگین در آمریکا چقدر است ؟!!!

خیلی از دوستان میگن بستگی داره به هزار تا مورد ... درسته ، در خود ایران هم مثلا مهندس عمرانی هست که ماهی 100 میلیون هم به راحتی در میاره ، اما میشه به طور میانگین گفت که حقوق یک مهندس عمران در تهران با 3،4 سال سابقه کار حدود 1.5 میلیون تومنه ، این میانگین برای آمریکا چقدر است ؟ هزینه یک زندگی خوب ( فرضا سه نفره) چقدر خواهد بود ؟

البته شانس پیدا کردن کار هم خیلی مهم هست مسلما ...

بهتره خودت salary رو برای رشته مد نظر در اینترنت سرچ کنی و جدول های مختلف رو بررسی کنی بعد اینجا یا فروم مرتبط بنویسی دوستان با تجربه در موردش نظر بدند.

[.:HoDa:.]

من با اینکه صفحات زیادی از تاپیک رو خوندم اما بالاخره متوجه نشدم که حقوق فرضا یک مهندس به طور میانگین در آمریکا چقدر است ؟!!!

خیلی از دوستان میگن بستگی داره به هزار تا مورد ... درسته ، در خود ایران هم مثلا مهندس عمرانی هست که ماهی 100 میلیون هم به راحتی در میاره ، اما میشه به طور میانگین گفت که حقوق یک مهندس عمران در تهران با 3،4 سال سابقه کار حدود 1.5 میلیون تومنه ، این میانگین برای آمریکا چقدر است ؟ هزینه یک زندگی خوب ( فرضا سه نفره) چقدر خواهد بود ؟

البته شانس پیدا کردن کار هم خیلی مهم هست مسلما ...

از طریق این سایت می‌تونید یه دیدگاه کلی در مورد درآمدتون (با توجه به رشته، سابقه‌ی شغلی، مدرک،...) توی یه منطقه‌ی خاص پیدا کنید
دیتابیسش هم براساس اطلاعاتیه که کاربرهای وارد کردن و وضع شما رو با وضع کسایی که X دلار حقوق می‌گیرن مقایسه می‌:کنه و یه تخمین براتون می‌زنه

http://www.payscale.com/

[pimi810]

دوستان احساساتی نشید. واقعیت این هست که نه آمریکا اینقدر خوب هست که بعضیا ازش بهشت ساختن و نه اونقدر بد هست که بعضیا ازش بد میگن. اصلا خوب و بد نسبی هست. بستگی به روحیات خوذ آدم داره. من شخصا آمریکا و کانادا زندگی کردم و اروپا هم چند بار سفر کردم. از دید من آمریکا خیلی خوبه ولی بیشتر به درد سفر واسه تفریح میخوره نه زندگی کردن. چون زندگی تو آمریکا استرس زیادی داره و همین واسه من کافی هست تا ترجیح بدم آمریکا زندگی نکنم. ولی کسی نمیتونه خوبیهایی که آمریکا داره رو کتمان کنه. کانادا هم خوبی و بدی های خودش رو داره که همه باهاشون آشنا هستیم. شخصا محال هست زندگی تو آمریکا یا کانادا رو با زندگی تو هر جای اروپا عوض کنم. کلا از اروپا خوشم نمیاد ولی این نظر منه. یکی دیگه ممکن هست از کانادا و آمریکا خوشش نیاد و اروپا دوست داشته باشه. اینا همش سلیقه ای هست. هر کسی عقیده ای داره واسه خودش. سعی نکنید مجابش کنید که اشتباه فکر میکنه. روحیات متفاوت هست. این وسط فقط به حرف کسایی که تو ایران نشستن و برای خودشون نظر میدن نمیشه اعتماد کرد. تا جایی زندگی نکرده باشی یا حداقل ندیده باشیش نمیتونی نظر درست بدی.

I know that you had a stressful life in US, but for me it is not the case
I am very relax here, much much batter than when I was living in Tehran
before coming here, I was thinking that all american people are rushing all over the year but I have never ever seen it at least in Charlotte, and I have not heard of my other friends in some other states
basically, there is no reason for a student to have a stressful life as long as he/she does not have a financial/emotional issue

[vahid1982]

I know that you had a stressful life in US, but for me it is not the case
I am very relax here, much much batter than when I was living in Tehran
before coming here, I was thinking that all american people are rushing all over the year but I have never ever seen it at least in Charlotte, and I have not heard of my other friends in some other states
basically, there is no reason for a student to have a stressful life as long as he/she does not have a financial/emotional issue

نه عزیز من چرا حرف تو دهن من میذاری؟ من هیچ زندگی پر استرسی تو آمریکا نداشتم. فاندم از خیلیا بیشتر بود و مشکل مالی هم نداشتم و میتونستم سالیان سال هم آمریکا بمونم. تمام ایرادهایی که قبلا از آمریکا گرفتم (که خیلیاشون میتونم در رابطه به دیگر کشورها هم صدق کنن) تماما سرجاشون هست و نظرم عوض نشده. من با میل خودم برای رسیدن به یه زندگی کم دردسرتر بود که آمریکا رو ترک کردم و الان هم کاملا از تصمیم راضی هستم. آمریکا اسما تبعیض نژادی نداره ولی همین که پروسه ویزا گرفتن واسه ایرانیا سختتر هست و ویزای مالتیپلش محدود هست و جدیدا به بعضی رشته ها ویزا نمیدن یعنی تبعیض وجود داره. این تبعیض موقع استخدام شدن هم وجود داره (حالا صبر کن ببین که رییس جمهور میشه تا بعدا بیشتر توضیح بدم). مسلم هست واسه کسی که از ایران اومده آمریکا براش آمریکا بهشت هست ولی وقتی این امکان رو پیدا میکنی که به سابر گزینه هات هم فکر کنی میبینی میتونی زندگی بسیار راحتتری هم داشته باشی وآمریکا بهترین جا نیست (حداقل واسه من نیست). من 3 ماه دیگه واسه اقامت کانادا میتونم اقدام کنم و قبل از فارغ التحصیل شدن میتونم اقامت کانادا رو بگیرم و بعدشم راحت سیتیزن بشم و در اونصورت اگه دوباره هوس کردم برگردم آمریکا (که نمیکنم) میتونم راحت برگردم ولی آیا آمریکا هم به این راحتی هست؟ نگران نباش هنوز دیر نشده وقتی موقع گرفتن گرین کارد و این چیزا برسه یا تو محیط های کاری با رقابت شدید و پر استرس قرار بگیری معتی استرس رو میفهمی. هنوز گرمی ولی دیر نشده.
شما اصلا متن من رو نخوندی که این نظر رو دادی. من با همه تجربیاتم از آمریکا بد نگفتم و فقط گفتم هر کی نظری داره و باید بهش احترام گذاشت. کاری که به نظر میاد شما دوست نداری انجام بدی و میخوای نظرت رو به بقیه تحمیل کنی.

[Persian_Boy]

I know that you had a stressful life in US, but for me it is not the case
I am very relax here, much much batter than when I was living in Tehran
before coming here, I was thinking that all american people are rushing all over the year but I have never ever seen it at least in Charlotte, and I have not heard of my other friends in some other states
basically, there is no reason for a student to have a stressful life as long as he/she does not have a financial/emotional issue

things also changed a bit for me as the time went on
first days are best days and nothing bad catches your eye
after a while you start seeing negative things
but overall, for me it's still the No.1 choice for PhD or getting a job and apply for residency with all difficulties
I have also the following options: Canada, Australia, Europe.. and I'm not even thinking about any of them
for some reasons US is my best and Final choice

[Persian_Boy]

آمریکا نکات مثبت بسیاری داره اما خیلی رسیدن به این نکات مثبتش در قیاس با زندگی مرفه در کشوری مثل استرالیا سخت تره. (مثل دانشگاههای برتر، شروع کسب و کار که در آمریکا راحت تره)
من برای ترم اسپرینگ اقدام کردم 6 دانشگاه که 5 تاشون رو پذیرش گرفتم و سه دانشگاه هم فول فاند. این عجیب نیست که! ایشالله دی باید اونجا باشم.

خوب به سلامتی..
امیدوارم همه کارها به خوبی پیش بره و از spring شروع کنی.
من از این جهت تعجب کردم که فکر میکردم اینجایی شما.. در نتیجه از 3 تا دانشگاه که نمیشه آدم فاند دریافت کنه که!!! با خوندن پست هات 1% هم احتمال ندادم شما خارج از این بلاد کفر هستی..
به خدا من فکر کردم 5 ساله اینجایی از تعاریفی که میکردی راجع به آمریکا..
به نظرم یه مدت بیا بمون شاید نطرت راجع به احترام به دیگران و محیط زیست و این آدم های چاق باشعور پایین تر نسبت به اروپایی ها !! تغییر کرد..
خدا شاهده من بعد بیشتر از یک سال جرئت نمی کنم اظهار نظر قطعی کنم راجع به یه سری مسائل اینجا.. هر چقدر هم بگی تحقیق کردم و با فلان آدم ها صحبت کردن، زندگی کردم یه مقوله کاملا جداست..
اولین درسی که اینجا آدم یاد میگیره اینه که راجع به هیچ کس و هیچ چیز زود عجولانه قضاوت نکنه..

[shahrouz]

خوب به سلامتی..
امیدوارم همه کارها به خوبی پیش بره و از spring شروع کنی.
من از این جهت تعجب کردم که فکر میکردم اینجایی شما.. در نتیجه از 3 تا دانشگاه که نمیشه آدم فاند دریافت کنه که!!! با خوندن پست هات 1% هم احتمال ندادم شما خارج از این بلاد کفر هستی..
به خدا من فکر کردم 5 ساله اینجایی از تعاریفی که میکردی راجع به آمریکا..
به نظرم یه مدت بیا بمون شاید نطرت راجع به احترام به دیگران و محیط زیست و این آدم های چاق باشعور پایین تر نسبت به اروپایی ها !! تغییر کرد..
خدا شاهده من بعد بیشتر از یک سال جرئت نمی کنم اظهار نظر قطعی کنم راجع به یه سری مسائل اینجا.. هر چقدر هم بگی تحقیق کردم و با فلان آدم ها صحبت کردن، زندگی کردم یه مقوله کاملا جداست..
اولین درسی که اینجا آدم یاد میگیره اینه که راجع به هیچ کس و هیچ چیز زود عجولانه قضاوت نکنه..

مرسی عزیزم. قبول دارم حرفاتو. ولی نمی شه همه جا زندگی کرد تا تصمیم گرفت. خیلی از این شاخصهایی که گفتم آمارگیری های دقیق هستند (مثل سرانه مطالعه و اطلاعات سیاسی و چاقی و بیکاری و ثبات شغلی و امنیت و...}
فقط تنها چیزی که مطمئن هستم و یا اینطوری بگم شکم بسیار کم هست، اینه که بعید می دونم از لحاظ فرهنگی کشوری از شرایط فعلی ایرانی ها عقب مونده تر باشه. همین که اونها روراست هستند صدشرف دارند به ملتی که روزشون بدون دروغ و ریا نمی گذره، احساساتشون قیمت داره، زندگیشون در چشم و هم چشمی و فریبکاری خلاصه می شه و ثروتمندترها رو خداوندهای روی کره خاکی می دونند! {اینو چون ایران زندگی کردم مطمئنم دیگه}

[Persian_Boy]

مرسی عزیزم. قبول دارم حرفاتو. ولی نمی شه همه جا زندگی کرد تا تصمیم گرفت. خیلی از این شاخصهایی که گفتم آمارگیری های دقیق هستند (مثل سرانه مطالعه و اطلاعات سیاسی و چاقی و بیکاری و ثبات شغلی و امنیت و...}
فقط تنها چیزی که مطمئن هستم و یا اینطوری بگم شکم بسیار کم هست، اینه که بعید می دونم از لحاظ فرهنگی کشوری از شرایط فعلی ایرانی ها عقب مونده تر باشه. همین که اونها روراست هستند صدشرف دارند به ملتی که روزشون بدون دروغ و ریا نمی گذره، احساساتشون قیمت داره، زندگیشون در چشم و هم چشمی و فریبکاری خلاصه می شه و ثروتمندترها رو خداوندهای روی کره خاکی می دونند! {اینو چون ایران زندگی کردم مطمئنم دیگه}

همه جا نمیشه، اما میشه لا اقل یه جا رو تجربه کرد و بعد تصمیم گرفت! با همون یک بار خارج از ایران زندگی کردن کلی تجربه آدم میره بالا. زمین تا آسمون دیدت فرق میکنه..
آمارگیری های دقیق خیلی به درد اینجور تصمیم گیری ها نمیخورن دوست من .. میای یه سری چیز ها میبینی که خودت هم قبلا بهش فکر نکرده بودی.. آمارها که جای خود داره..
شاید خیلی از اون ایراد هایی که گرفتی اصلا به چشمت نیاد و اذیتت نکنه.. در مقابل یه سری نکات مثبت و منفی دیگه به چشمت بیاد.. ( برای مثال من اهمیتی نمیدم که سرانه مطالعه پایین باشه نسبت به اروپایی ها در عوض اگر یه آماری میگرفتن از مقایسه برخورد مردم با خارجی ها مثلا ( از نوع middle astern ) و میزان پیشرفت اون ها بین اروپا و آمریکا شاید نتایجش خیلی برای من جذاب تر میبود..
در این تردید نکن که هیچ جای دنیا به عنوان یک خارجی به انداره آمریکا جای پیشرفت نداری!
در نتیجه عجله نکن..
مقایسه این کشورها با مملکت خودمون که قیاس مع الفارغ هستش، متاسفانه ! اصلا نمیشه راجع بهش نظر داد حتی!

[salehifar]

.... برای مثال من اهمیتی نمیدم که سرانه مطالعه پایین باشه نسبت به اروپایی ها در عوض اگر یه آماری میگرفتن از مقایسه برخورد مردم با خارجی ها مثلا ( از نوع middle astern ) و میزان پیشرفت اون ها بین اروپا و آمریکا شاید نتایجش خیلی برای من جذاب تر میبود..

در خصوص چیزی که شما فرمودید من این آمار رو از فوربز نقل می کنم ؛ صمیمی ترین ملت ها در برخورد با خارجی ها؛ 1- نیوزیلند 2- استرالیا 3- آفریقای جنوبی 4- کانادا 5- آمریکا 6- ترکیه 7- انگلیس (من به شدت تردید دارم نسبت به این مورد) 8- فلیپین 9- اسپانیا 10- مالزی
(نظر شخصی من اینه که هیچ کشور اروپایی نباید جزو 20 مورد اول می بود )
منبع:
http://www.forbes.com/pictures/egim4...1-new-zealand/

دوستان این رو هم اضافه کنم که به نظر من اصلا سرانه مطالعه و چاقی و لاغری ملتی در محاسبات ما برای مهاجرت و یا تحصیل و ... نباید جایگاهی داشته باشه ؛ فرض می کنیم بطور متوسط یه دانمارکی روزی 10 ساعت مطالعه میکنه و باربی هم هست! ولی شما رو در جامعه خودش اجازه نمیده که وارد بشی؛ در نتیجه نمی تونی در جامعه حل بشی و کار در خوری گیر بیاری (چیزی که خیلی از واقعیت هم دور نیست)... اونوقت چی؟

[sysco]

همه جا نمیشه، اما میشه لا اقل یه جا رو تجربه کرد و بعد تصمیم گرفت! با همون یک بار خارج از ایران زندگی کردن کلی تجربه آدم میره بالا. زمین تا آسمون دیدت فرق میکنه..
آمارگیری های دقیق خیلی به درد اینجور تصمیم گیری ها نمیخورن دوست من .. میای یه سری چیز ها میبینی که خودت هم قبلا بهش فکر نکرده بودی.. آمارها که جای خود داره..
شاید خیلی از اون ایراد هایی که گرفتی اصلا به چشمت نیاد و اذیتت نکنه.. در مقابل یه سری نکات مثبت و منفی دیگه به چشمت بیاد.. ( برای مثال من اهمیتی نمیدم که سرانه مطالعه پایین باشه نسبت به اروپایی ها در عوض اگر یه آماری میگرفتن از مقایسه برخورد مردم با خارجی ها مثلا ( از نوع middle astern ) و میزان پیشرفت اون ها بین اروپا و آمریکا شاید نتایجش خیلی برای من جذاب تر میبود..
در این تردید نکن که هیچ جای دنیا به عنوان یک خارجی به انداره آمریکا جای پیشرفت نداری!
در نتیجه عجله نکن..
مقایسه این کشورها با مملکت خودمون که قیاس مع الفارغ هستش، متاسفانه ! اصلا نمیشه راجع بهش نظر داد حتی!

امنیت چی؟ از این لحاظ اروپا و به خصوص بعضی کشورهای اون وضع بهتری نسبت به آمریکا دارند. فاصله طبقاتی در اروپا کمتره و پشتیبانی اجتماعی بیشتر؛ شاید فرد پیشرفت زیادی نکنه ولی در عوض جامعه بهش میرسه.
برخورد بهتر به نظر من یکی از دلایل انتخابه؛ مثلا شما فرض کن حاضر هستی بری کشورهای عرب دور و برمون، کشورهای مسلمان (در هر نقطه از دنیا) کشورهای جنوب اروپا، کشورهای اروپای غربی، آمریکا یا کانادا یا آمریکای لاتین یا خاور دور و کشورهای چشم بادامی پیشرفته (ژاپن، کره جنوبی، سنگاپور) یا کشورهای آفریقایی؟!

در هر صورت الان در وضعیت حال حاضر دنیا برای مهاجرین برخورد بهتر کشور مقصد یکی از فاکتورهای تاثیرگذاره؛ عوامل اقتصادی خیلی نقش مهمی دارند به خصوص در این شرایط بحران اقتصادی در دنیا. خیلی از کشورهای اروپایی که مقصد مهاجران زیادی هستند در واقع از سردترین کشور ها هستند: آلمان و سوئد. در حالی که کشورهای خیلی گرمتر مثل اسپانیا یا ایتالیا اونقدر مهاجرپذیر نیستند. به نظرم خود توسعه یافتگی همراه با خودش دید بازتر یک کشور را می رسونه و برای همین مهاجران سوئد یا آلمان با مردم سرد را به کشوری مثل پرتغال یا فرانسه یا اسپانیا ترجیح می دهند. صد البته نقش اقتصاد هم نباید در کنار عوامل فرهنگی فراموش شود؛ اما نکته با مزه این است که در اروپا مناطق گرمتر اقتصاد ضعیفتری دارند.
خوب مشخصه که مهاجرت از سمت جوامع