پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
I think it really depends on Who (the Professor) you are working with... some professors are working with industrial companies. there's a huge chance for PhD and PostDocs of that professor to join industrial companies. I have seen this in our center.نوشته اصلی توسط Radian
try to find professors who are leading an Industry /University Co-operative Research Centers.
برای شرکت در پروژه‌ی "شهر من را ببین" این پست را بخونید
مهاجرگرام -۹ سال آمریکا زندگی کردیم حالا داریم از تجربیاتمون میگیم - مهاجرگرام در اینستاگرام و یوتیوب
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
به نظر من از استرالیا زیادی تعریف خوب شده. اگه اینقد پول داشتم که برم استرالیا همین ایران میموندم. فقط برای کسی مقدوره که فول فاند PHD داشته باشه وبرای دانشجوهای مستر بسیار بسیار بسیار پر هزینس. در صورتی که امریکا به راحتی به مستر فاند و وام میده. اگر فقط نکات مثبت و منفی رو بگیم بهتر هست. چون خیلی ها مثل من می خوان از مطالب دوستان استفاده کنن.
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
با بحران اقتصادی هم هنوز بودجه علوم در آمریکا دست نخورده مانده:
http://www.bbc.co.uk/persian/world/2...s_budget.shtml
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
شما فکر میکنین کشورهای دیگه مثل ایران هستن که تا یه چیزی میشه اول از همه برن سراغ ضعیفای جامعه؟ امریکا و اروپا که جای خود بعضی کشورهای افریقایی با اینکه حتی جنگ داخلی دارن به بودجه ی دانشجو و تحقیق کاری ندارن!
انتخاب هدف. پیدا کردن راههای موجود. بررسی هرکدوم از راهها. انتخاب یک راه. و رسیدن به هدف.
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
سلام دوستان
من میخوام از تجربیات چند ماهه خودم بگم و در آخرش نظر شما عزیزان و بدونم که چرا آمریکا برای من شده یک زندان خیلی با شکوه !!!
من تابستان گذشته برای مستر مهندسی نفت اومدم آمریکا ( آلاسکا ). جز آخرین نفراتی بودم که قبل از قانون مضحک "عدم صدور ویزا برای رشته های مرتبط با انرژی" ویزای سینگلمو گرفتم.
از بدر ورود واقعا از کیفیت زندگی راضیم . زندگی دانشجویی ، ساپورت مالی کافی ، تفریح ، طبیعت ، رفتار فوق العاده خوب آمریکایی ها با اینترنشنال ها ( برای مثال من با 3 نفر آمریکایی در یک آپارتمان زندگی میکنم و کاملا منو از خودشون میدونن)، سیستم و نظم حاکم بر اینجا و در کل منهای مسائل مر بوط به health care همه چی عالی و آرومه ! ( مسلما این امکانات برای ایالت های بهتر ، خیلی هم بیشتره )
اما این خوبی ها همش مربوط به زمان حاله وبرای خود شهروندان امریکاست. با اینکه شخصا آدم ریلکس و مثبت بینی هستم اما واقع بینانه بگم با این قانون مزخرف آمریکا برای من شده یه زندان ! من ایران نامزد داشتم و میخواستم حین تحصیل برگردم و دو نفری برگردیم آمریکا . اما با این قانون جدید باید فکر برگشت به ایران و از سر بیرون کنم. از طرفی به اون هم به خاطر رشتش که مهندسی نفته ویزا نمیدن که بیاد !
مهندسی نفت قبلا بازار کار خوبی داشت و حتی internship هم میشد بگیری اما این قانون جدید اونم ناخودآگاه تحت تاثیر قرار داده. با این وجود حتی اگر در بهترین حالت کار هم بگیرم و برم روی OPT باز هم حداقل تا 4-3 سال دیگه اینجا زندانیم و پامو از خاک آمریکا نمیتونم بزارم بیرون چون راه برگشتی ندارم.
با اینکه میتونم تو رنک 2و1 مهندسی نفت برای Phd ادامه بدم اما اون هم یعنی حداقل 5+1=6 سال دیگه ادامه این وضعیت زندانی. تازه باز بعدش دنبال کار بودن و OPT و H1 و گرین کارد!
خلاصه اینکه امثال من بین 5 تا 10 سال علنا اینجا زندانی هستیم !
مثال بارزش دو نفر از دوستان هستند که اینجا Phd میخوندن و بعد 4-5 سال با هزار امید برگشتن ایران و الان 7-8 ماه منتظر ویزان و همه چیز زندگیشون رو هواست . نه ریجکت میکنن نه کلیر میکنن!
حالا به نطر شما امکانات امریکا به این مصائب میرزه ؟
در حالی که مثلا اگر Phd رو استرالیا یا نروژ بگیری علاوه بر اینکه 3 سالست و آزادی عمل ویزا داری ، بعدشم راحت میشه اقامت گرفت !
ممنون میشم مشورت بدید !
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
نمی خوام بحث سیاسی بشه، ولی دوست عزیز این سال های طولانی مدتی که گفتید همگی به فرض اینه که تا 5-10 سال دیگه (که جاهای مختلف پستتون گفتید) وضعیت ایران و روابطش با آمریکا و غرب به همین شکل فعلی باقی بمونه یا بدتر بشه، در این بن بست اقتصادی که ایران قرار داره احتمال چنین چیزی بسیار پایینه و بزودی این وضعیت تغییرات محسوسی می کنه.
شما کلا صبر کنید، وضعیت به شکل فعلی باقی نمی مونه. این رو حتما در نظر داشته باشید.
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
نروژ و استرالیا ... نروژ و استرالیا هستند و آمریکا.... آمریکا.
من که به شخصه کلا از نروژ و سوئد و فنلاند و ...... خوشم نمیاد و برای زندگی که هیچ برای تحصیل هم چندان علاقه ای ندارم . استرالیا تا حدودی بهتره از اونها . اما مثلا اگر گزینهایی مثل فرانسه بشه فاند کامل بگیرم و امکان اقامت هم مهیا باشه میشه در موردش فکر کرد و سنجید. البته باز هم اگر آمریکا باشه ارجحیت با همون آمریکا خواهد بود.
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
معایب آمریکا :
خدمات درمانی
احتمالا خدمات درمانی از بزرگترین مشکلات آمریکاست. برخلاف تصور همگانی، و غالبا مهاجرانی که به آمریکا می آیند، وضعیت خدمات درمانی اسف بار است. حتی ضرب المثلی اینجا رایج است که می گویند بهتر است بمیری تا به پزشک مراجعه کنی. اولین مشکل، نرخ بیمه است. در ازای پولی که گرفته می شود، خدمات بسیار کمی ارائه می شود. ارزان ترین بیمه خدمات درمانی در امریکا ماهی 60 دلار است که شرکت بیمه موظف می شود هزینه ی درمان شما اگر بیش از 10 هزار دلار شد را بپردازد. این بیمه در شرایط عادی به درد شما نخواهد خورد. اگر تصادف کنید و آسیب جدی ببینید، این بیمه عصای دست شما خواهد شد. باز هم تا زیر 10 هزار دلار را شما باید یپردازید و هر هزینه ای بالاتر از 10 هزار دلار را شرکت بیمه خواهد پرداخت. یعنی اگر هزینه ی درمان شما 11 هزار دلار شود، شرکت بیمه هزار دلار و شما به شخصه 10 هزار دلار خواهید پرداخت! اگر 40 هزار دلار شود، 10 هزار دلار شما سر جای خود باقیست! البته بیمه 30 هزار دلار باقی مانده را خواهد پرداخت. این بیمه تنها به درد مواقع بسیار اضطراری می خورد و طوری نیست که به شما در آزمایش یا هزینه دارو کمکی بکند.
کمی که هزینه بیمه ماهیانه را بالا ببری، خدمات تقریبا بهتری دریافت خواهید کرد. با ماهی 100 تا 120 دلار، بیمه ی معقول تری خواهید گرفت.
سیستم بیمه در آمریکا اینگونه است که شما با شرکت بیمه قرارداد می بندید که چه مقدار پول به ازای هر بار ملاقات با دکتر، اورژانس یا بیمارستان بپردازید. اگر از آن تیپ آدم هایی هستید که دم به دقیقه دکتر می روند، بهتر است پول ماهیانه ی بیشتری بپردازید (مثلا 160 دلار) در عوض به دکتر هر دفعه 5 دلار بدهید( با بیمه ماهی 120 دلار، 20 دلار به ازای هر ملاقات با دکتر باید بپردازید). اگر سن تان بیشتر است و فکر می کنید مجبور شوید به بیمارستان بروید، بهتر است بیمه ای انتخاب کنید که بیمارستان در آن مجانی شود. هزینه ی 2 شب بیمارستان خوابیدن بدون بیمه و فقط تحت مراقبت های اولیه بودن و چند سرم، می تواند برایتان 6 هزار دلار آب بخورد.
دندانپزشکی در حالت عادی، جزیی از بیمه ای که می گیرد نیست! هزینه خدمات دندانپزشکی هم بسیار بسیار بالاست. به طور مثال ارتودنسی که در ایران تقریبا 2 میلیون تومان است، اینجا بین 6 تا 8 هزار دلار هزینه دارد.
مشکل دیگر خدمات درمانی آزمایش است. آزمایشی که در ایران و آلمان 100 دلار (رقم معادل) آب می خورد، در آمریکا با بیمه 600 دلار است و بدون بیمه 4200 دلار خرج خواهد داشت. آزمایش خون ( چکاپ ) هم نرخ های ومتفاوتی دارد، با 250 دلار تقریبا می توانید چکاپ خوبی شوید.
اما شاید اصلی ترین مسئله در مشکلات خدمات پزشکی آمریکا نه هزینه ی آن و نه سیستم خاص آن، بلکه عدم تعهد و مسئولیت پذیری پزشکان به جان انسان ها باشد. موراد بسیاری هر روزه اتفاق می افتد که یک بیمار از ساده ترین خدمات درمانی به دلیل ضعف و ناتوانی مالی باز می ماند.
امنیت
امنیت در امریکا سطح پایینی دارد. به هر حال اینجا اسلحه آزاد است و هر کسی می تواند اسلحه داشته باشد. هر روز خبر قتل و چاقو کشی را می توانید در روزنامه های محلی بخوانید. برخی محلات که حتی توصیه می کنند با ماشین هم آنجا نروید، پیاده که هیچ! از این رو برخورد پلیس هم بسیار بد و زننده است. شاید هم حق داشته باشند، پلیس های بسیاری کشته شده اند. به دلیل امنیت کم آمریکا نایت لایف (جریان زندگی در شب)هم ندارد (نیویورک یک شهر است به کل آمریکا، لطفا نیویورک را در نظر نگیرید). اینکه یک باره هوس کردید 2-3 شب بروید بیرون و از شب لذت ببرید، نه که نشود، اما اصلا توصیه نمی شود. یا مثلا ذوق هنری تان گل کند و بخواهید در شب عکاسی کنید، تقریبا محال است. چون پلیس سر می رسد و دلیل توقف شما آن هم 3 شب را جویا می شود و بعد هم از شما می خواهد محل را ترک کنید. اینکه اینجا زمین خداست دلم می خواهد تا صبح بایستم، برای پلیس آمریکایی جواب نمی شود!
به جز امنیت جانی، امنیت مالی هم کم است. همان طور که یک شبه می توان در این جامعه پولدار شد، همان طور می شود طی ثانیه ها سقوط کرد و خیابان خواب شد. حتما نیازی نیست پول تان را در قمار خانه ببازید، با یک بحران ساده شاید همه چیز را از دست بدهید!
بازار کار
با جابجایی اکثر صنایع از آمریکا به چین، بیکاری در آمریکا افزایش بافته است . روی مبل سوئدی نشسته ایم، ریش تراش چینی، تلویزیون مالزیایی، ست آشپزخانه ی فیلیپینی، لباس های تولید مکزیک، اتومبیل کره ای و... انتظار هم این است بیکاری در امریکا نباشد!
کار نیست، کار واقعا نیست. با 5 سال سابقه ی درخشان، 11 سال، 22 سال و... اشخاصی بوده اند که از کار برکنار شده اند. حالا برکنار یا تعدیل نیرو خیلی در ذات عمل تفاوتی ایجاد نمی کند!حتی کار در کافی شاپ ها و حتی مکدونالد هم رویا ست!
باید دارای مهارت و تخصص بالایی باشید تا بتوانید کاری متناسب با تحصیلاتتون پیدا کنید..
حمل و نقل عمومی و شیوه ی زندگی در آمریکا
آمریکا را می شود عین شمال ایران دانست، یک شهر مرکزی که خیلی هم بزرگ نیست و تمام شهر های کوچک اطراف و ایضا شهرک های ویلایی. مثلا بابلسر را در نظر بگیرید که یک شهر اصلی محسوب می شود. تمام شهرک های ویلایی، شهر های چند خیابانه و روستاهای اطراف را هم "حومه ی بابلسر" در نظر بگیرید. در آمریکا بیشتر مردم در حومه ی شهر زندگی می کنند و شهر بیشتر حالت اداری و دانشگاهی دارد (هر چند افراد بسیاری هم در خود شهر زندگی می کنند). خب وقتی شهر اصلی محل کار باشد، به وسیله ای برای حمل و نقل نیاز است. سرمایه داران شرکت های نفتی و سرمایه داران راه سازی از گسترش حمل و نقل عمومی خودداری می کنند، خب مسلم است که به ضررشان است! در آمریکا بسیاری از خصوصی سازان قدرتمند تر دولت هستند، اما این خصوصی سازان دغدغه ی مردم را ندارند و مشکلات آنها را پس می زنند. خصوصی سازی که تا دیروز شاید جزیی از این مردم بود، حالا به جای به فکر مردم بودن به فکر جیب خود است.
حمل و نقل عمومی (مترو، اتوبوس و تراموا) در امریکا در سطح بسیار پایینی قرار دارد و از این رو مردم بیشتر به خرید خودرو ترغیب می شوند و عملا یک انسان بدون خودرو در امریکا فلج است.
مزایای آمریکا :
مسکن
با یک درآمد متوسط هم می توانید در آمریکا صاحب خانه شوید. این شاید برترین و بهترین ویژگی و مزیت آمریکا باشد. البته نه به این صورت که 200-300 هزار دلار را یک جا بدهید! قراردادهای بلند مدت چندین و چند ساله وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید، که با درآمد متوسط می توانید هر ماه از پس آن بر آیید. در آمریکا مسکن عموما رویا نیست.
عزت و احترام مُشتری: سرتان کلاه نمی رود!
تمام اجناسی که می خرید، قابل پس دادن هستند. اکثر فروشگاه ها مدت 1 ماهه را برای بازگردانی اجناس تخصیص داده اند که برای برخی فروشگاه ها این مدت تا 3 ماه است. یعنی اینکه شما یک پتو خریده اید و خوشتان نیامده می توانید آن را پس بدهید. یا حتی تی شرتی که خریده اید و یا هر چیز دیگر. البته استثنا هم دارد که منطقی ست، آن هم سی دی است. خب اینکه شما یک سی دی را بگیرید و بعد بازش کنید و پس اش دهید، این امکان را به شما می داده که محتوا ار ذخیره کرده باشید. البته جلد سی دی را باز نکرده باشید، آن را هم به صورت کامل پس می گیرند. حقیقتا خیلی بهتر از آن جمله ی حرص آور پس گرفته یا تعویض نمی شود، است!
نکته ی خوب دیگر که برخی فروشگاه ها آن را ارائه می کنند هم، یکسان سازی نرخ هاست. یعنی شما جنسی را می خرید 10 دلار، بعدا می فهمید آن یکی فروشگاه ها 8 دلار بوده است، در یک مدت محدود می توانید بروید و 2 دلار پس بگیرید.
آمریکا سرزمین فرصت ها
با تمام خوبی ها و بدی ها، در آمریکا به چیزی که بخواهید می توانید برسید و می توانید بی رویا شوید! اگر در ایران این سازمان سنجش است که برای شما تصمیم می گیرد که چه رشته ای بخوانید، اینجا خود شما هستید که تصمیم می گیرید چه رشته ای بخوانید، در ضمن به علوم انسانی هم بها داده می شود، همه لزوما نباید دکتر یا مهندس باشند تا آدم حساب شوند!
آزادی بیان
وضع آزادی بیان از خیلی کشورهای جهان به مراتب بهتر است، اما صد در صدی نیست. چه بسیار اساتید دانشگاهیی که حرف های چپ گرایانه زده اند و از جامعه طرد شده اند، از کار برکنار و... اما تاکید می کنم وضعیت آزادی بیان به مراتب از 70-80% جهان بهتر است. شما مختارید جلسات کمونیستی بگذارید یا هر جلسه دیگری و برایش تبلیغ به طور رسمی هم بکنید، نه زیر زمینی
ویرایش توسط armin021 : March 30th, 2013 در ساعت 01:03 AM
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
یه منبعی فاکتی چیزی ارایه نمیدید؟
پاسخ : چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟
این کسی که میگه امریکا نایت لایف نداره احتمالا داره در یکی از دهات زندگی میکنه!!
در خصوص بازار کار هم بله اگر کار موردنظر شما کارگری کارخانه های تولیدی است این کارها مدتهاست که به چین منتقل شده.
در خصوص آزادی بیان که میگه از 70-80 درصد کشورهای جهان بهتره - من کنجکاوم بدونم اون 20-30 درصد دیگه کدوم کشورها هستند. اصلا میتوانید یک کشور اسم ببرید که حمایت قانون برای آزادی بیان در آن بیشتر از امریکا باشد؟
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)