چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟

[ahmadlove]

سوالی که دارم مربوط به مقوله ی "تحصیل" در آمریکاست...به نظر من یه دید عمومی که در ایران رایجه اینه که تحصیل در آمریکا رو چندین سر و گردن بالاتر از تحصیا در تمام کشور های دنیا میدونن. شاید همین دید حتی بصورت exaggerated تر در کشورای حاشیه ی خلیج رایجه و شاهد این مدعا هم job offer هایی هست که به صرفا به فارغ التحصیل های آمریکا پیشنهاد میشه. بدون هیچ بحثی آمریکا host تعدادی از بهترین دانشگاه های دنیاست،،،اما سوال من اینه که آیا این دید در سایر کشورای جهان هم چنین دیدی نسبت به فارغ التحصیلی از دانشگاه های آمریکا دارن؟ یا در بحث ارزش گذاری کار فارغ التحصیل ها بیشتر از رنکینگ عمومی و بودن در آمریکا میان و به رزومه ی فرد و استادش و کارای تحقیقاتیش نگاه میکنن؟

اروپا و امریکا کلا دوتا سیستم جدا هستن و ادمایی که تو این دو محیط رشد میکنن هم متفاوت فکر میکنن! اروپایی ها خیلی خودشون رو دست دارن و هرکشور خودشو از باقی کشورها بهتر میدونه! همینجا تو بلژیک وقتی به پروفسور میگی میخوام دکتری برم امریکا یا در مورد فلان مقاله ی استاد امریکایی باهاش حرف میزنی همچین به ادم نگاه میکنن انگار قتل کردی واسه اروپایی ها ارامش مهمه و سوشل سکیوریتی! اگر اینجا از خود این دانشگاها مدرک بگیرین میشه کار پیدا کرد اما حتما نیاز به لابی بازی دارین زیاد! چون همه چی رو کاغذ بازی میگرده ظاهرا اما اصلا نباید به این کاغذبازی اعتماد کرد ! فقط اشنابازی اما یه نکته ی خیلی مهم هست. شما دانشگاهای تاپ 100 دنیا و شاید تاپ 200 رو در نظر بگیر. هرگز دانشگاهای امریکا رو با باقی دانشگاها تو اون محدوده ی رنکی مقایسه نکن! وقتی امریکا درس بخونی به دلیل سیستم رقابتی که داره مجبوری خودی نشون بدی و اخر سر یه چیزی از ادم در میاد ولی اروپا همچین خبری نیست چون لزومی نداره رقابت کنی و اخرسر هر اتفاقی بیفته دولت هواتو داره ( البته واسه سیتزن ها)!

[rahi2012]

در تکمیل فرمایشات دوستمون شهروز بگم که در کشور پیشرفته ای مثل المان، اصلا همچین دیدی چه در مورد تحصیل و چه در مورد زندگی نسبت به جامعه امریکا وجود نداره! (دیگه چه برسه به این که exaggerate باشه!). مخصوصا که المانی ها خیلی صنعت و اکادمی خودشو........!

از نظر صنعت بله آلمان کشور صنعتی هست اما زیر ساختهای اقتصادی از بعد از برتون وودز تا امروز همگی مثل زنچیره ای دروامدند که حلقه تکمیل کنندش آمریکا. وال استریت. سیاستهای اقتصادی دولت آمریکا و ... هست. خود آلمانی ها هم خوب میدونند که همین امروز اگر آمریکا سرمایش رو از آلمان بیرون ببره تقریبا اقتصاد آلمان با فروپاشی روبرو میشه. یا حتی بدتر اگر بخوان با اون سیستم دربیفتند اتفاقای که یکبار برای پول ملیشون افتاد در اثر چالش با امریکا براشون تکرار میشه(در مقطعی از جمگ جهانی هر 4 فرانک آملان 1 دلار آمریکا بود بعد از چالش شدید اقتصادی دو کشور با یکدیگر و تصمیم ایلات متحده به وارد ساختن ضربه اقتصادی در کمتر از یک سال اوضاع به کنوه ای شد که حدودا هر 4 میلیارد! فرانک آلمان ارزشش برابر "1" "دلار" عکسی معروف مربوط به اون دوره هست که سعی میکنم اینجا آپلودش کنم یک خانم آلمانی کناز اون شومینه و اجاقش ایستاده داره غذا نیپزه بجای چوب و مواد سوختنی یک گونی فرانگ گذاشته کنار دستش از اونها میریزه برای روشن کردن )

[shahrouz]

در تکمیل فرمایشات دوستمون شهروز بگم که در کشور پیشرفته ای مثل المان، اصلا همچین دیدی چه در مورد تحصیل و چه در مورد زندگی نسبت به جامعه امریکا وجود نداره! (دیگه چه برسه به این که exaggerate باشه!). مخصوصا که المانی ها خیلی صنعت و اکادمی خودشون رو قبول دارن، و این بالاتر بودن GDP و تعداد زیاد شرکت های بزرگ امریکایی رو هم صرفا ناشی از چندبرابر جمعیت بودن امریکا نسیت به المان میدونن، و از نگاه المانی ها، امریکایی ها نه انسان های ماورالطبیعه (بر خلاف تصور ایرانی ها!) بلکه یک مشت انسان سرخوش و صرفا خونگرم هستند که خیلی زود با ادم رفیق میشن و خیلی هم زود از ادم دل میکنند! از نظر اکثریت المانی ها سیستم زندگی، مالیاتی، social security، هزینه درمان و شهریه فوق العاده بالای دانشگاه های امریکایی، یک سیستم بدردنخور و وحشیانه هستش و تحت هیچ شراطی حاضر نیستن سیستمشون رو اونطوری کنند که به اون امارهای به ظاهر خیره کننده امریکایی برسند ( تعداد میلیاردرها، تعداد ابرشرکت ها در هر زمینه ای، بالاترین امارها در هر زمینه ای، که ایرانی های همش این امارهای خیره کننده رو گواهی بر فوق العاده بودن امریکا میدونند). سیستم و طرز فکر امریکایی ها با المانی ها تفاوت ساختاری و اساسی داره!مثلا در المان، پروژه های یسبار بزرگ ساختمانی رو به چندین شرکت بزرگ میدن که انجام بدن، بر خلاف امریکا که این کار رو صرفا یک ابرشرکت ممکنه بسازه.
در کشورهای اسکاندیناوییای که به اکثریتشون وقتی میگی صرفا برای تعطیلات برو لوس انجلس، نیویورک یا.... به ادم میخندن میگن اخه چرا امریکا؟ و 95% اصلا حاضر نیستن به زندگی و تحصیل در امریکا حتی فکر کنند! برخلاف تفکر امریکایی (و البته ایرانی که کپی امریکایی هستش)، من در اینجا با خیلی هاشون که صحبت میکنم 99.99% اصلا علاقه ای به میلیونر شدن ندارن!

من هم عرض کنم این نوع نگرش ها فقط در کشورهای جهان سومی و شاید برخی از کشورهای شرقی وجود داره. اینجا بالای 90 درصد ایرانی ها همون سال اول فارغ التحصیلی دکترا در استرالیا کار پیدا می کنند(بالای 90 درصدو می گم چون شاید کسایی باشند که من ندیدمشون) ولی اینقدر که خودشون رو مشتاق آمریکا می دونند من رو شکه می کنند. من علتشو در تبلیغات می بینم. ماها یک طورایی این فضا رو در ذهن خودمون تقویت کردیم که پشتش انگار اگر در آمریکا زندگی نکرده باشیم چیزی رو از دست دادیم.

از طرف دیگه از دید من مزیتهایی چون تاثیر گذاری اقتصادی کشور، قدرت اول نظامی بودن کشور، بزرگترین اقتصاد جهان رو داشتن وبیشترین تعداد میلیاردر... در برابر دو سه مقوله ساده فردی مثل تامین اجتماعی بهتر و بیمه پزشکی و... رنگ می بازند.

[s.m.h.sh]

تشکر از تمام دوستان عزیزی که در این بحث شرکت کردن.

من شخصا تجربه ی تحصیل در دانشگاه های اروپا رو ندارم؛ اما با استادای اروپایی و بخصوص آلمانی تعاملات زیادی داشتم. بحثم بخشیش بر میگرده به صحبت ahmadlove که فرمودن : ""همینجا تو بلژیک وقتی به پروفسور میگی میخوام دکتری برم امریکا یا در مورد فلان مقاله ی استاد امریکایی باهاش حرف میزنی همچین به ادم نگاه میکنن انگار قتل کردی"". یا مثلا خودم یه دفعه شاهد مکالمه ی دوتا استاد آلمانی بودم که یکیشون به اون یکی گفت: امروزم فلانی از "آمریکا" داره میاد، بریم سر سخنرانیش یکم خوش بگذرونیم و بعدم به هم چشمکی زدن و خلاصه سر جلسه ی سخنرانی هم چندین بار از اون استاد سوال میپرسیدن و بر نظر خودشون تاکید داشتن. من موارد اینطوری رو که میگذارم کنار هم حاصلش میشه اینکه : ظاهرا استادای غیر آمریکایی هم ازین مساله دل پری دارن و بدشون نمیاد از موقعیت هایی که پیش میاد استفاده کنن تا بگن استادای آمریکا هم "تحفه ای" نیستن که خوب نتیجش این میشه که آمریکا در نظر اونا بیش ازینکه استحقاقش رو داشته باشه بزرگ شده.
از طرفی من بعضا با شهروندای اروپایی که صحبت میکنم حس "جبهه گیری" اونا در مقابل آمریکا و حتی زبون انگلیسی (البته این دومی داستانش طولانیه حسابی) میتونم حس کنم و این که علنن اظهار میکنن حاضر نیستن آمریکا زندگی کنن یا حتی سفر کنن به خاطر فلان و بهمان. از طرفی همون فرد میگه فرصتش پیش بیاد دوست داره یه سفر بیاد ایران. بنابرین من حس میکنم ظاهرا این نوع "عادی بینی" یا بعضا "کوچک بینی" آمریکا در نظر این افراد بیشتر شبیه به یه "جبهه گیری" میمونه تا این که طرف واقعا و naturally & trivially معتقد باشه مملکت خودش از آمریکا چیزی کم نداره!
در چنین شرایطی میشه منکر حس "آمریکا بزرگ بینی" و in particular "مدرک تحصیلی آمریکا بزرگ بینی" در سایر کشورها شد!؟ (که حالا یه عده مثل ایرانیا به اون معترفند و یه عده مثلا مثل آلمانی ها معتقد ولی مخالفند؟) و این توجیه کننده ی تبدیل آمریکا به عنوان مقصد most wanted دانشجو های grad نیست؟

[shahrouz]

درود
دلیل اینکه آمریکا بیشتر دانشجوی خارجی جذب می کنه
1- زبان انگلیسی رایج ترین زبان دنیا پس از ماندرین و گسترده ترین زبان دنیاست.
2- آمریکا به تنهایی به اندازه 7 برابر مجموع دو کشور مهاجر پذیر دیگه (استرالیا و کانادا) جمعیت داره و دهها برابر این دو کشور دانشگاه. بنابراین موقعیت ها بیشتره.
3- آمریکا، فاندهای دانشگاهها بیشتره (چون که در مقام مقایسه با کشورهای اروپایی شهریه بیشتری هم می گیرند و همینطور در مقایسه با استرالیا و شاید کانادا ارتباط بیشتری هم با صنعت دارند)
4- آمریکا در مقایسه با کشورهای اروپایی به واسطه پذیرفته شدن بحث تنوع نژادی برای گروههای مختلف نژادی جذابیت بیشتری داره و نژادپرستی هم قاعدتا کمتره.
5- و این حس بزرگتر بینی دانشگاههای آمریکا که دانشجوی گرامی نمی دونه وقتی در دانشگاه درجه سه ایالت اوکلاهاما درس می خونه نمی تونه انتظار دانشگاه MIT رو داشته باشه. بنابراین با جذابیت دانشگاههای تاپ 20 آمریکا وارد خاک آمریکا می شه و بعضا با دانشگاهی مشابه دانشگاههای درجه 2 اروپا مواجه می شه. تجربه چندین نفر از دوستان من .
6- عدم توجه به رنکینگ جهانی که بیشتر در مورد ایرانی های عزیز من دیدم پیش میاد و تصور می کنند حسشون از یک رنکینگ استاندارد جهانی بهتر بهشون جواب می ده! ولی وقتی ازشون سوال پرسیده می شه چرا دانشگاههای آمریکا بهترند ذهنشون (کاملا ناخودگاه) هاروارد ، موسسه فناوری ماساچوست رو میاره جلو به عنوان معیار مقایسه.
7- بحثهای قابلیت اقامت گرفتن و... که بهتر از برخی کشورهای اروپایی ولی البته قابل مقایسه با استرالیا و کانادا نیست.

همینها به نظرم رسید

[rahi2012]

درود
دلیل اینکه آمریکا بیشتر دانشجوی خارجی جذب می کنه
1- زبان انگلیسی رایج ترین زبان دنیا پس از ماندرین و گسترده ترین زبان دنیاست.
2- آمریکا به تنهایی به اندازه 7 برابر مجموع دو کشور مهاجر پذیر دیگه (استرالیا و کانادا) جمعیت داره و دهها برابر این دو کشور دانشگاه. بنابراین موقعیت ها بیشتره.
3- آمریکا، فاندهای دانشگاهها بیشتره (چون که در مقام مقایسه با کشورهای اروپایی شهریه بیشتری هم می گیرند و همینطور در مقایسه با استرالیا و شاید کانادا ارتباط بیشتری هم با صنعت دارند)
4- آمریکا در مقایسه با کشورهای اروپایی به واسطه پذیرفته شدن بحث تنوع نژادی برای گروههای مختلف نژادی جذابیت بیشتری داره و نژادپرستی هم قاعدتا کمتره.
5- و این حس بزرگتر بینی دانشگاههای آمریکا که دانشجوی گرامی نمی دونه وقتی در دانشگاه درجه سه ایالت اوکلاهاما درس می خونه نمی تونه انتظار دانشگاه MIT رو داشته باشه. بنابراین با جذابیت دانشگاههای تاپ 20 آمریکا وارد خاک آمریکا می شه و بعضا با دانشگاهی مشابه دانشگاههای درجه 2 اروپا مواجه می شه. تجربه چندین نفر از دوستان من .
6- عدم توجه به رنکینگ جهانی که بیشتر در مورد ایرانی های عزیز من دیدم پیش میاد و تصور می کنند حسشون از یک رنکینگ استاندارد جهانی بهتر بهشون جواب می ده! ولی وقتی ازشون سوال پرسیده می شه چرا دانشگاههای آمریکا بهترند ذهنشون (کاملا ناخودگاه) هاروارد ، موسسه فناوری ماساچوست رو میاره جلو به عنوان معیار مقایسه.
7- بحثهای قابلیت اقامت گرفتن و... که بهتر از برخی کشورهای اروپایی ولی البته قابل مقایسه با استرالیا و کانادا نیست.

همینها به نظرم رسید

مزیتهای استرالیا هم در کنارش میاوردید میتونست برای قیاس بهتر باشه.

[mamali66]

درود
دلیل اینکه آمریکا بیشتر دانشجوی خارجی جذب می کنه
1- زبان انگلیسی رایج ترین زبان دنیا پس از ماندرین و گسترده ترین زبان دنیاست.
2- آمریکا به تنهایی به اندازه 7 برابر مجموع دو کشور مهاجر پذیر دیگه (استرالیا و کانادا) جمعیت داره و دهها برابر این دو کشور دانشگاه. بنابراین موقعیت ها بیشتره.
3- آمریکا، فاندهای دانشگاهها بیشتره (چون که در مقام مقایسه با کشورهای اروپایی شهریه بیشتری هم می گیرند و همینطور در مقایسه با استرالیا و شاید کانادا ارتباط بیشتری هم با صنعت دارند)
4- آمریکا در مقایسه با کشورهای اروپایی به واسطه پذیرفته شدن بحث تنوع نژادی برای گروههای مختلف نژادی جذابیت بیشتری داره و نژادپرستی هم قاعدتا کمتره.
5- و این حس بزرگتر بینی دانشگاههای آمریکا که دانشجوی گرامی نمی دونه وقتی در دانشگاه درجه سه ایالت اوکلاهاما درس می خونه نمی تونه انتظار دانشگاه MIT رو داشته باشه. بنابراین با جذابیت دانشگاههای تاپ 20 آمریکا وارد خاک آمریکا می شه و بعضا با دانشگاهی مشابه دانشگاههای درجه 2 اروپا مواجه می شه. تجربه چندین نفر از دوستان من .
6- عدم توجه به رنکینگ جهانی که بیشتر در مورد ایرانی های عزیز من دیدم پیش میاد و تصور می کنند حسشون از یک رنکینگ استاندارد جهانی بهتر بهشون جواب می ده! ولی وقتی ازشون سوال پرسیده می شه چرا دانشگاههای آمریکا بهترند ذهنشون (کاملا ناخودگاه) هاروارد ، موسسه فناوری ماساچوست رو میاره جلو به عنوان معیار مقایسه.
7- بحثهای قابلیت اقامت گرفتن و... که بهتر از برخی کشورهای اروپایی ولی البته قابل مقایسه با استرالیا و کانادا نیست.

همینها به نظرم رسید

با اکثر حرفهای شما موافقم ولی اگر اجازه بدی با توجه به مشاهدات و شنیده های خودم (که 100% قرار نیست درست باشه)میخوام در مورد شماره 6 با شما مخالفت کنم. اول یه چیزی در مورد رنکینگ بگم.من اتفاقا بر عکس شما بین اکثر بچه های ایرانی دلبستگی شدید به رنکینگهای جهانی و گیر کردن تو آمار و ارقام به درد نخور مرتبط به این رنکینگها میبنم. من بارها چه در این فوروم چه زندگی روزمره کسایی رو دیدم که مثلا در انتخاب بین کرنل و یونی ماساچوست با اینکه میدونن کرنل یه غول بی شاخ و دمیه,گیر کردن. فقط به خاطر اینکه مثلا تو فلان رنکینگ, ماساچوست چند رده بالاتر هستش. یا انتخاب بین دانشگاه ملی کره و هایدلبرگ!!!وچندین مثال دیگه که به عینه دیدم.فقط و فقط به خاطر این رنکینگ کوفتی. البته قبول دارم برای انتخاب بین آمریکا و بقیه دنیا بحث رنکینگ بین ایرانیها کمرنگ میشه.
اما در مورد کیفیت دانشگاههای آمریکا یه مقدار بد بینانه نگاه میکنی. برای مثال 2 تا از دوستان من به فاصله چند سال از بهترین دانشگاههای آلمان (ماکسیمیلیان و فنی مونیخ) میرن به دانشگاههای آمریکایی که تو رنکینگ پائینتر بودن ولی جفتشون میگن کیفیت آمریکا خیلی بهتره و جدیدا با شخصی آشنا شدم که از بولونیا رفته استونی بروک که به نظر خیلی ها و احتمالا خود شما دانشگاه درجه 3 آمریکایی محسوب میشه. اختلاف رنک این دو تا دانشگاه در بعضی رنکینگها بیشتر از 100 پله است ولی طرف میگه به طرز وحشتناکی کیفیت استونی بروک بهتره. با توجه به نمونه هایی از این دست فکر میکنم اینکه شما آمریکا رو در تاپ 20 خلاصه میکنی کمی بی انصافیه. البته من خودم تجربه آمریکا رو ندارم ولی با مشاهدات غیر مستقیم (تجربیات دوستان, تفاوت سطح سواد فارغ التحصیلان و...) اینجور استنباط میکنم که اختلاف سطح آموزشی آمریکا با بقیه دنیا خیلی بیشتر از این چیزی هست که شما میگی. در واقع فکر میکنم به اون مزیتهایی که در پست قبلی در مورد آمریکا نوشتید باید کیفیت فوق العاده تحصیلات عالی رو هم اضافه کنید.
باز هم میگم که من تجربه مستقیمی در مورد آمریکا ندارم و شاید یک زمانی که خودم تجربه کنم نظرم تغییر کنه.

[rahi2012]

با اکثر حرفهای شما موافقم ولی اگر اجازه بدی با توجه به مشاهدات و شنیده های خودم ( که 100% قرار نیست درست باشه)میخوام در مورد شماره 6 با شما مخالفت کنم. اول یه چیزی در مورد رنکینگ بگم.من اتفاقا بر عکس شما بین اکثر بچه های ایرانی دلبستگی شدید به رنکینگهای جهانی و گیر کردن تو آمار و ارقام به درد نخور مرتبط به این رنکینگها میبنم. من بارها چه در این فوروم چه زندگی روزمره کسایی رو دیدم که مثلا در انتخاب بین کرنل و یونی ماساچوست با اینکه میدونن کرنل یه غول بی شاخ و دمیه,گیر کردن. فقط به خاطر اینکه مثلا تو فلان رنکینگ, ماساچوست چند رده بالاتر هستش. یا بین دانشگاه ملی کره و هایدلبرگ!!!وچندین مثال دیگه که به عینه دیدم.فقط و فقط به خاطر این رنکینگ کوفتی. البته قبول دارم برای انتخاب بین آمریکا و بقیه دنیا بحث رنکینگ بین ایرانیها کمرنگ میشه.
اما در مورد کیفیت دانشگاههای آمریکا یه مقدار بد بینانه نگاه میکنی. برای مثال 2 تا از دوستان من به فاصله چند سال از بهترین دانشگاههای آلمان (ماکسیمیلیان و فنی مونیخ) میرن به دانشگاههای آمریکایی که تو رنکینگ پائینتر بودن ولی جفتشون میگن کیفیت آمریکا خیلی بهتره و جدیدا با شخصی آشنا شدم که از بولونیا رفته استونی بروک که به نظر خیلی ها و احتمالا خود شما دانشگاه درجه 3 آمریکایی محسوب میشه. اختلاف رنک این دو تا دانشگاه در بعضی رنکینگها بیشتر از 100 پله است ولی طرف میگه به طرز وحشتناکی کیفیت استونی بروک بهتره. با توجه به نمونه هایی از این دست فکر میکنم اینکه شما آمریکا رو در تاپ 20 خلاصه میکنی کمی بی انصافیه. البته من خودم تجربه آمریکا رو ندارم ولی با مشاهدات غیر مستقیم ( تجربیات دوستان, تفاوت سطح سواد فارغ التحصیلان و...) اینجور استنباط میکنم که اختلاف سطح آموزشی آمریکا با بقیه دنیا خیلی بیشتر از این چیزی هست که شما میگی. در واقع فکر میکنم به اون مزیتهایی که در پست قبلی در مورد آمریکا نوشتید باید کیفیت فوق العاده تحصیلات عالی رو هم اضافه کنید.
باز هم میگم که من تجربه مستقیمی در مورد آمریکا ندارم و شاید یک زمانی که خودم تجربه کنم نظرم تغییر کنه.

آقا من فقط راجع به هیدلبرگ ضمن احرتام به بزرگی این دانشگاه یه چیزی بگم.
بی سواد ترین به معنای تام کلمه استاد دانشکده ما از هایدلبرگ فارغ التحصیل شده . این نظر 99.99 بچه های رتبه برتر دانشگاه هم هستا! اصلا من نمیدونم توی این هایدلبرگ چی یاد دادن به این. نمیدونم تعمیم داره یا ایراد از خودش بوده! (:

[shahrouz]

مزیتهای استرالیا هم در کنارش میاوردید میتونست برای قیاس بهتر باشه.

مزیتهای استرالیا
1- مشترک با آمریکا (1)
2- اقامت سریعتر و خب آسونتر
3- بیمه تامین اجتماعی و پزشکی موثرتر، حمایتهای شغلی موثر تر، زندگی در استرس کمتر
4- مشابه آمریکا پذیرش تنوع نژادی قابل قبول تره نسبت به آمریکا.
5- امنیت به مراتب بالاتر از ایرانه . احتمالا از آمریکا هم بالاتره (مطمئن نیستم)
6- زندگی دانشجویی بهتر در صورت داشتن ساپورت مالی از سوی دانشگاه یا دولت
7- دوره دکترای کوتاه مدت تر که برای خود استرالیا یک مزیت بزرگ هست ولی اگر بخواهید جای دیگری برید احتمال زیاد مشکل ایجاد بشه.
8- رفت و آمد راحت تر به ایران که ممکنه برای بعضی ها مزیت محسوب بشه. اکثر دانشگاههای خوب استرالیا در شهرهای خوب استرالیا قرار دارند. اینم شاید یک مزیت محسوب بشه. در مورد آمریکا 50/50 هست.
9- اسکالرشیپها به صورت award هستند اکثرا و شما در نتیجه فقط برای پروژه تلاش می کنید نه برای استاد یا دانشگاه.


مزیت دیگر آمریکا، رو فراموش کردم بگم یا عیب دیگر استرالیا به نظر من. کار تحقیقاتی مرتبط در استرالیا در سطح دکترا کمتر هست ولی خب اگر کسی به کار تحقیقاتی پایینتر هم راضی بشه کار هم در استرالیا به نظر من کم نیست. اینم به خاطر همون بند 3 آمریکاست.

[pimi810]

درود
7- بحثهای قابلیت اقامت گرفتن و... که بهتر از برخی کشورهای اروپایی ولی البته قابل مقایسه با استرالیا و کانادا نیست.

همینها به نظرم رسید

از این نظر اگر آمریکا رو با کشورهاییی مثل کانادا یا استرالیا و هلند و حتی خود ایده آل آمریکا بسنجی می بیینی که سیستم مهاجرتی آمریکا به شدت عقب مونده و ناکارامده. درسته در حال حاضر آمریکا هنوز بیشترین دانشجو رو داره جذب می کنه اما سوال اینه که چند درصد از اون نیروها رو بعد فارغ التحصیلی می تونه نگه داره؟
رویکردشن به مهاجرت واقعا احمقانه ست. هر سال ده ها هزار آدمی که هیچ ارزش افزوده ای برای این کشور ندارن و کاملا سربار هستن رو میارن اینجا و سریع بهشون حقوق شهروندی میدن در حالی که این همه نیروی متخصص که همه پتانسیل این رو دارن که برای مردم آمریکا شغل ایجاد کنن و اقتصاد اینجا رو توسعه بدن باید سالها تو پیچ و خم قوانین مهاجرتی بمونن.

من شک ندارم این وضعیت آمریکا اصلاح نشه و اقتصاد چین هم همینطوری بیشتر رشد کنه استرالیا موقعیتش برای جذب مهاجرای نخبه خیلی بهتر میشه. البته از آلمان هم نباید غافل مونده که شدیدا داره تلاش میکنه در این زمینه.