نوشته اصلی توسط
basy
من در حال حاضر در مالزی دارم درس می خونم. مالزی هم از نظر هزینه در دید بچه هایی که میخوان برن یه جایی با هزینه مناسب درس بخونن شبیه اکراین هست. (همینطور هند و ...) یعنی میخوام بگم کسایی که مثلا مایه دار نیستن که بتونن هر ماه یکی دو میلیون خرج کنن اصولا میان سراغ کشور های مالزی، اکراین، هند و این کشورها یک نوع متفاضی دارن. بنا بر این من فکر میکنم بد نیست اینجا حرفمو بزنم.
من میخوام از حرف این دوست عزیز آقای مزدک دفاع کنم و تجربه خودم رو هم که در همچین کشوری (از نظر هزینه) درس میخونم رو بگم که بچه هایی که میان این تاپیک رو میخونن و تو فکرشون تحصیل در اکراین هست این حرف ایشون رو جدی تر بگیرن...
مالزی در نگاه اول ارزون هست. ولی با توجه به اینکه مثلا الان ایتالیا داره یه سری بورس های فراگیر به همه بچه ها میده (سالی 3300 تا 6000 یورو) خب هزینه ایتالیا با مالزی برابر یا کمتر درمیاد. اما اکثر بچه ها تا اسم اروپا میاد فکر می کنن اوه اوه چه خبره... ما که از این پولها نداریم! ما نهایت همین هند و مالزی رو اگه بشه میریم!! یا تو همین فروم بچه هایی هستن که میگن با ماهی 450 یورو دارن در فرانسه زندگی می کنن (شهر گرنوبل) و شهریه دانشگاه هم نمیدن( یعنی ماهی 600 تومن خرج دارن) که حساب و کتاب که بکنی میبینی ماهی 100 هزار تومن گرونتر از مالزی در میاد (چون اینجا سالی دو تومن هم شهریه میدیم که سر شکن کنی روی ده ماه میشه ماهی 200 تومن بعلاوخ 300 تومن برای زندگی (که در کوالالامپور حداقل میشه 400)میشه ماهی 500)!!
الان در همین هند که دیگه بین گروه کشورهای ارزون باز به ارزونی و چیپ بودن معروف هست ...برید تو رومش و یه نگاهی بندازین برای زندگی در دهلی هزینه ها روی 500 تومن در ماهه و شهریه دانشگاهم سر جاش!
بطور خلاصه:
اگه از اون دسته ای هستید که میخواید فقط به یه بهانه ای از کشور خارج بشید و فکر میکنید اگه بین مو بور ها زندگی کنید مثلا زندگی همینطور الکی شیرین میشه! و عشق و حالتون ردیف میشه و اتوماتیک وار پیشرفت می کنید و زندگیتون میشه مث فیلما!! و درکتون و هدفتون از تحصیل در خارج در یه همچین حدودیه (که معمولا در مورد بچه هاییه که سنشون کمه و برای لیسانس میخوان برن) که من توصیه ای براتون ندارم...هر جور راحتید. شما هر جا برید بر میگردید...
ولی اگه:
خودتون رو برای پیشرفت و رسیدن به یه هدف سخت ولی با ارزش (تحصیل و زندگی و احتمالا اشتغال و اقامت در اروپا/امریکا/کانادا) آماده کردید، باید بدونید این مسیر ذاتا سر بالاییه. چون شما میخواهید از یه کشور فقیر تر و عقب مونده تر برید و تبعه یه کشور مرفه تر و پیشرفته تر بشید. بنا بر این میانبری وجود نداره. باید این فاصله رو طی کنید و ارتفاع بگیرید. حالا بعضی ها از آسانسور پول استفاده می کنن (و با خرج سالی 30 40 میلیون به راحتی میرن استرالیا یا انگلیس و همونجا تازه انگلیسی یاد میگیرن و ... ) ولی بعضی ها هم مثل من و شما همچین پولی رو نمی تونن تهیه کنن . باید بدونید ما باید از نردبون این فاصله رو بریم که سخت تره. ولی این نردبون هند و مالزی و اکراین نیست. یعنی حتی اگه برای یه عده بچه های سختکوش نردبون هم بشه باز نردبونیه که روی بوم همسایست! نه اونجاییکه شما میخواین! و شما دارین راه خودتونو دور می کنین.(مثلا شما در مالزی به آخر موفقیت علمی و شغلی هم برسید باز در مالزی شرایط و تسهیلاتی و قوانینی برای اقامت شما وجود نداره و باید برید از صفر شروع کنید مثلا برای مهاجرت به استرالیا اقدام کنید!! ولی اینبار فقط از سفارت استرالیا در مالزی!!)
بنا بر این اگه هدفی که در بالا گفتم رو دارید و از سختیش هم ترسی ندارین به عنوان کسی که الان چند ساله توی این جریان هستم تجربم رو بخوام بهتون بگم اینه که به صرفه ترین جا برای درس خوندن افراد با سطح مالی متوسط اروپا هست. کشورهایی مثل آلمان ، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا. که شهریه ها بسیار پایین یا صفر هست و امکان کار هم وجود داره (برای روز مبادا)
ضمن اینکه من گفتم "به صرفه ترین" نه لزوما "ارزانترین" چون شما ممکنه حالا فرضا با هزار سختی در اکراین یا مالزی بتونید ارزونتر از اروپا درس بخونید (اون هم همونطور که گفتم فرقش میشه ماهی 100 تومن 200 تومن) اما دست آوردتون رو هم باید نگاه کنید. شما اگه یه جفت کفش بنجل رو 20 تومن بخرید و یه جفت آدیداس اصل رو 25 تومن کفش اولی "ارزونتر" هست ولی کدوم خرید هوشمندانه تره؟ و کدوم اصظلاحا "به صرفه تره"؟ ممکنه موقع خرید فکر کنید خیلی زرنگید و دارید با 5 تومن کمتر یه کفش میگیرید ولی از فردای اون روز میبینید که ظاهر کفش زار میزنه و یه ماه بعد هم پاره میشه و دوباره یا پا برهنه میمونید یا باید برید 20 تومن بدید دوباره یکی دیگه بگیرید ولی اگه اون آدیداس رو میگرفتید هم دردسرتون کمتر بود، هم پرستژش بیشتر بود و جالب تر اینکه در درازمدت به صرفه تر بود.... این مثال دقیقا مقایسه تحصیل در هند، اکراین، مالزی با اروپاست. در انگلیسی یه ضرب المثلی هست که میگه: "ما اونقدر پولدار نیستیم که جنس ارزون بخریم" اشاره به اینکه جنس ارزون فقط ظاهر داره و عملا کار نمی کنه و هی باید دوباره بخری بنا بر این اگه واقعا میخوای پولتو هدر ندی یه بار یه چیز خوب بخر. حالا من فکر کنم ما هم باید یه ضرب المثل جدید ابداع کنیم که "ما اونقدر پولدار نیستیم که بریم هند/اکراین/مالزی درس بخونیم!"
پی نوشت: مخاطب من در پست بالا فقط کسایی هستن که با هدف نهایی اشتغال و اقامت در اروپا/امریکا/... از ایران خارج میشن و عازم هند و مالزی و ... میشن. نه اونهاییکه میخوان برگردند ایران یا به هر صورت همچین هدفی ندارند. برای اونها قضیه میتونه متفاوت باشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)