آرشیو شده : نظرات انتخاب مالزی برای تحصیل از تمامی لحاظ ها (تا اواسط سال 2012)

[mehdi360]

این روزها در وبلاگ های مالزی نویسان زیاد از ناامنی مالزی میشنویم. دانشجویان گاهی مطالب عجیب و غریبی از سرقت در این کشور نقل می‌کنند. اخیرا نیز در سایت پربازدید تابناک مطلب مفصلی دراین مورد منتشر شد. http://tabnak.ir/pages/?cid=16682

میخواستم ببینم این خبرها تا چه حد به واقعیت نزدیک است؟ آیا باید حقیقتا نگران بود؟ آیا کسانی که در مالزی هستند و از مالزی می‌نویسند به نوعی با اینگونه مطالب قصد منصرف کردن دیگران را از تحصیل در مالزی دارند؟

[masy]

هر جای دنیا که باشی نا امنی هم هست چه ایران و چه مالزی

این خود فرده که باید برای خودش امنیت ایجاد کتتده مراقب اطرافش باشه و در هر حال احتیاط رو رعایت کنه

من چند وقته در مالزی هستم اینجا که امنیتش از ایران بالاتره با اینکه از این مسایل هم زیاد شنیدم همونطوری که در ایران می شنیدم

[Roya82]

کسی قصد منصرف کردن کسی رو نداره! آیا شما واقعا" علتی برای همچین کاری میبینید! بله! اینحا تا حدی نا امن تر شده از قبل! مخصوصا" برای ایرانی ها. چون در حال افزایش هستند و خیلی باید مراقب پول و موبایل و خیلی زیاد مواظب لپ تاپ های خودتون باشید.
با masy عزیز هم موافقم! هر جای دنیا که باشی نا امنی هست!

[farshchi_m]

فقط باید مراقب باشید، و نکات ایمنی رو رعایت کنید،شاید بیشتر از ایران حواستون باید جمع باشه. نمی دونم چقدر درباره امنیت پاریس شنیدید ولی اونجا هم دزدی فراوونه.

[Some14Myself]

همونطور که بچه ها گفتند همه جا اینطوریه .. کم یا زیاد ! ... اگه آدم مراقب نباشه ممکنه همین سرقت ها هم توی ایران و دمه در خونه آدم هم اتفاق بیافته ، کمااینکه دم در خونه خودمون 4 نفر می خواستن ماشین رو بدزند و شروع کردم کتک کاری باهاشون ;D ... این اطلاعات برای منصرف کردن کسی نیست ... اینجا شما رقابت می کنین برای گرفتن پذیرش از یه دانشگاه بهتر و اونجا باید رقابت کنین برای نگهداری پول و دم و دستگاهتون ! ... زندگیه دیگه ! .. رقابته .... نگران نباشید !

با اینکه امریکا بخاطر آزاد بودن اسلحه از همه جا بیشتر احتمال خطر هست این همه از بچه ها اپلای می کنن و درس می خونن و برمیگردن ! ... این که پول و موبایل و لپ تالپ ه ... جون آدم شوخی نداره !

[basy]

اگه یه نگاه سرسری به پست های این فروم بندازید می بینید که اکثریت قریب به اتفاق بچه هایی که برای فوق لیسانس می خوان برن مالزی با این امید میرن که دکترا رو بورس بگیرن برن آمریکا،کانادا،استرالیا یا اروپا. مثلا عمدتا می پرسن "من اگه بیام چقدر شانس دارم برای دکترا برم امریکا؟ یا "...چون دکترا رو می خوام حتما برم امریکا یا اروپا..." و خیلی از این نمونه ها که حتما همه به کرات دیدیم.
من خواستم یه تاپیک باز کنیم که دوستانی که مالزی هستن، بودن، و یا دارن میرن بیان نظرشون رو در مورد این باور عمومی (درست یا غلط) که "مالزی سکوی پرتاب امریکا-اروپاست" بگن.
مثلا چند نفر رو میشناسن که موفق شده باشن از مالزی برن کشورهای بهتر، و این رفتن به نوعی نتیجه بودن در مالزی بوده (توجه کنین بچه هایی هستن که از مالزی فقط برای فرار از سربازی و خروج از ایران استفاده می کنن، عمدتا با تکیه بر جیب پر میان اینجا،بعد پذیرش می گیرن برای همون مقطع از یه کشور دیگه و میرن، این جور افراد مورد نظر ما نیستن) منظور کسایی هستن که اومدن اینجا درس خوندن بعد به واسطه گذروندن واحدها/معدل/مقاله ها/آشنایی با اساتید که در مالزی حاصل شده باشه راهشون رو به کشورها و دانشگاههای بهتر باز کرده باشن یا به عبارت دیگه اومدن به مالزی واقعا باعث پیشرفتشون بوده و مالزی سکوی پرتابشون شده...
یا مثلا بگید به طور واضح چه چیزایی در مالزی هست که فکر می کنین برای رفتن به کشورهای بهتر می تونه کمک اساسی بکنه...

(به بحث گذاشتن این مطلب به این معنی نیست که ما بخواییم روحیه بچه هایی که میخوان بیان رو خراب کنیم و امیدشون رو نا امید کنیم...هدف اینه که یه تصویر واقعی تر از مالزی در دسترس کسایی که می خوان واقع بینانه گزینه هاشون رو و مسیرشون رو انتخاب کنن بذاریم)

[basy]

به عنوان اولین پاسخ هم (با اجازه دوستان!) من نظر خودم رو می گم:
باور کنید من روزی که داشتم میرفتم مالزی از همون داخل پرواز یادم هست که صدای ردیف پشتی رومیشنیدم : -مالزی فقط سکوی پرتابه!...
خودم هم تا حدود زیادی باورم همین بود. اولین باری که یکی از بچه های ایرانی که داشت فارغ التحصیل می شد رو دیدم با ذوق و شوق پرسیدم خب حالا داری می ری کجا؟ چه گزینه هایی داری؟!... که این دوست ما بنده خدا یه لبخندی زد گفت "تو منو یاد روزهای اول خودم میندازی! حالا یه کم که بگذره کم کم خودت دستگیرت میشه..."
و حالا بعد از شش ماه من احساس می کنم که اون مسئله دستگیرم شده:
دانشجوی بهترین دانشگاه فنی مالزی (UTM) به اندازه دانشجوی یه دانشگاه دولتی درجه دوم توی ایران (مثل فردوسی مشهد، سهند تبریز،...) شانس رفتن به امریکا و اروپا رو داره. نه بیشتر نه کمتر.

دلیل اصلی من برای این حرف هم دلیل آماری هست . آمار از جمع دوستان. و دوستان دوستان. و دوستان دوستان دوستان که خبرشون میرسه!. اینکه دور بر چقدر می بینیم که کسی واقعا بره. اینجا تو UTM واقعا افراد معدودی هستن که دارن میرن (3 یا 4 نفر از صد نفر) و البته از هر صد نفر 96 یا 97 نفر با این قصد اومدن مالزی که از اینجا برن یه کشور بهتر.خب این آمار الان توی دانشگاههایی که گفتم که به مراتب بالاتره.

در مورد اون افراد معدودی که میرن یه نکته مهم وجود داره: افرادی هستن که از ایران هم می تونستن برن! یعنی مالزی بودن و دانشجوی یو تی ام بودن کمک خاصی بهشون نکرده. مثلا یه نفر رو که من از نزدیک میشناسم فارغ التحصیل امیرکبیر بوده (شیمی)درایران هم 5 تا مقاله چاپ کرده بوده و وقتی میاد اینجا کار خودش رو ادامه میده (توجه کنین که ایده و کمک و... از استادای اینجا چیزی گیرش نمی یاد!) و فقط از منابع دانشگاه استفاده میکنه و شخصا مسیر خودش رو میره و الان هم برای دکترا از امریکا بورس گرفته و داره میره.
توصیه ایشون هم به همه کسایی که می خوان برن اینه که برین ایران ببینین دوستاتون دارن رو چی کار می کنن با همون ها در تماس باشین.
دلیلش یه مسئله مهمه که نمیشه خیلی خلاصش کرد:
حتما اصطلاح فیلم های جشنواره ای رو شنیدین (یه مدت مد بود می ساختن فقط به هدف بردن جشنواره های خارجی) حالا قضیه درس خوندن توی ایران هم مث همین شده.90% دانشجو های فوق لیسانس می خوان درس بخونن که فقط از ایران برن. و استادا فقط دانشجو رو دوست دارن که آمار ISI خودشون رو بالا ببرن. (چون صنعت که انقدر در وضع فلاکت باریه که نیازی به تولیدات علمی دانشگاه نداره!) اینه که دانشجو و استاد هردوشون مث فیلمساز جشنواره ای که میگرده ببینه اونور داور ها چیا رو می پسندن همونو بسازه ،دنبال اینن که ببینن چی راحت تر ISI میشه و فاند و پذیرش میگیره. نتیجه این میشه که مثلا در در دانشگاه زاهدان یه تیم بسیار قوی تو گروه مکانیک در زمینه نانو فعاله که مث نقل و نبات مقاله ISI میده و باعث افتخار مسئولین(!!!) شده ولی در کل این شهر یه کارخونه پفک هم به زور پیدا میشه. یعنی کل فضای دانشگاهی یه فضای جشنواره ای (بخونید ISI/پذیرشی) حاکمه که کار رو برای دانشجوهایی که دنبال رفتن اند راحت میکنه.
حالا در مالزی قضیه عکسه اینه نه دانشجو ها (غیر از ایرانی ها) حرص و آرزوی رفتن به جایی رو دارن نه استادا حرص گشتن دنبال موضوعات داغ و چاپ مقاله ISI دارن. الان گروه مکانیک اینجا خیلی استادها درس خونده بهترین دانشگاهها هستن و انصافا هم اساتید خوبین ولی 4 تا مقاله ISI هم به زور دارن! چون دانشگاهها کم و بیش به همون اندازه ای که مالزی نیاز داره تولید علمی دارن و دانشگاههای خوبشون مثل دانشگاههای خوب ما "کمپ آماده سازی جهت اعزام به اروپا و امریکا" نیستن...

[Rezaa]

من با صحبتهای شما موافقم
کسی که میتونه توی ایران توی دانشگاههای تراز اول قبول بشه نباید دنبال دانشگاههای مالزی و کلا کشورهای مشابه مثل سنگاپور، هند و... باشه
معمولا اینجور افراد بعد از لیسانس مستقیما به کشور مورد نظرشون میرن (امریکا/اروپا)


ولی اون دسته ای که یک مقدار براشون سختتره که در دانشگاههای تراز اول ایران قبول بشن و یا کسانی که میخوان لیسانسشون رو در یک کشور خارجی بخونن ولی پول کافی ندارن که به کشورهایی مثل انگلستان برن به نظر من مالزی میتونه مقصد مناسبی باشه

[Saber]

من با صحبتهای شما موافقم
کسی که میتونه توی ایران توی دانشگاههای تراز اول قبول بشه نباید دنبال دانشگاههای مالزی و کلا کشورهای مشابه مثل سنگاپور، هند و... باشه
معمولا اینجور افراد بعد از لیسانس مستقیما به کشور مورد نظرشون میرن (امریکا/اروپا)


ولی اون دسته ای که یک مقدار براشون سختتره که در دانشگاههای تراز اول ایران قبول بشن و یا کسانی که میخوان لیسانسشون رو در یک کشور خارجی بخونن ولی پول کافی ندارن که به کشورهایی مثل انگلستان برن به نظر من مالزی میتونه مقصد مناسبی باشه

منم کاملا موافقم که همچی بستگی به برنامه شخصی آدم داره ، شاید کسی اصلا نمیخواد ایران بمونه دیگه ، با اینکه حتی میتونه تراز اول ایران قبول بشه و خیلی دلایل دیگه ، اما اینکه مالزی سکوی پرتاب هست یا نه ، بهرصورت بنظرم من اگه اهل فعالیت و کار کردن باشید ، تو ارتباط international آکادمیک مالزی بهتر هست ، ارتباط با دانشگاه های دیگه ، محقق های دیگه و خدمات دانشگاهی ! من دانشگاه تراز اول ایران نبودم اما تا اونجا که میدونم این نظرم هست .

[peymen]

I JUST WANT TO SAY THAT WHEN THERE IS A WILL THERE IS A WAY.
EVERY THINGS THAT IS HAPPENING TO YOU ARE YOUR HARVEST.
GOING OUTSIDE HAS ITS VALUE WHICH SHOULD PAY BY YOU AND I CAN'T JUST WALK IN ITS BLIND SIDE.
I PERSONALY BELIEVE THAT COMING HERE CAN IMPROVE YOUR CHANCE TO JUMP OVERSIDE BUT AS I MENTIONED BEFOR ITS UP TO YOU
I AGREE WITH SABER 100%