یک سوال دیگه هم داشتم، اینکه به نظر شما آدم تو یه سال وقتشو بذاره واسه آیلتس و جی آر ای بالا بهتره یا مقاله هاشو بیشتر کنه؟ کدوم در پذیرش همراه با فاند نقش موثرتری داره؟
ممنون
سلام
برخی از گرایشات applied psychology مثل:
clinical psychology
Clinical Neuropsychology
neoropsychology
Health Psychology
Medical Psychology
تا اونجاییکه من دیدم برای اپلای در Social / Personality Psychology PhD Programs داشتن مدرک فوق بالینی الزامی نیست و متقاضیان با گرایشهای مختلف می تونن اقدام کنند. لطفا مطالب اینجا رو بخونید.
موفق باشید
با توجه به تجربه شخصی خودم در جواب این سوال باید بگم که هر دو به یک اندازه موثرند و هر دو خیلی مهمند. توصیه می کنم برای هردو به موازات هم برنامه ریزی کنید. ضمنا مقالات ISI مرتبط ارزش دارن و مقالات داخلی اثر چندانی در گرفتن پذیرش ندارن. البته برای فاند نمرات زبان نقش مهمتری دارن و شما برای گرفتن پذیرش با فاند به نمراتی به مراتب بیشتر از نمراتی که متقاضیان رشته های فنی و مهندسی می تونن پذیرش بگیرن، نیاز دارین. مخصوصا در مهارتهایWriting & Speaking
موفق باشید
ویرایش توسط Olympia : March 31st, 2013 در ساعت 11:50 AM
دوباره سلام
فکر کنم اینجا فقط من سوال می پرسم
باز یه مشورت دیگه ازتون می خوام و خیلی ممنونم که با راهنمایی های منطقی و به جا، به من کمک میکنید
سوالم اینه که این امتحان جی آر ای واسه من نقطه پررنگی شده و گویا باید براش وقت بذارم (یبار امتحان دادم، تو رنجی که بچه ها گذاشته بودن من average شدم) برای همین باز دوباره گزینه دیگه ای به ذهنم رسید و اون اینکه، آیا بهتر نیست فقط واسه کشورهای اروپایی یا در کانادا اون هایی که جی آر ای نمیخوان اقدام کنم؟ و بقیه وقتمو رو مقاله و آیلتس بذارم یا.... بازم پیشنهاد میکنید جی آر ای امتحان بدم؟
من واسه 2013 آلمان هم اقدام کرده بودم که نه آیلتس میخواست نه جی آر ای ولی خیلی راحت ریجکت کرد!
دقیقا نمیدونم اروپا ملاکاشون چیه؟ شما میدونید؟ ببخشید چقد سوال پرسیدم...! ولی امیدوارم سوالای من برای بقیه دوستان هم مفید باشه
موضوع فقط گرفتن پذیرش نیست. دانشگاههای آمریکا بهتر از دانشگاههای کشورهای دیگه فاند میدن و در زمینه روانشناسی حرف اول رو در تولید علم میزنن. بعد از اونها کانادا و بعد استرالیا قرار دارن. اگر شما قصد گرفتن مدرک دکتری و اقامت و کار در کشور مقصد و دارین بهتره با درایت بیشتر دانشگاه مورد نظرتونو انتخاب کنید. تا اونجاییکه من دیدم دانشگاههای مطرح کانادا هم داشتن نمره GRE رو برای بعضی از گرایشها از جمله بالینی و نوروسایکولوژی الزامی میدونن. اگر قصد اقامت دارین بهتره در کشوری که قصد زندگی دارین پذیرش بگیرین .
ضمنا به نظامهای آموزشی دانشگاه هم توجه داشته باشین ( اگر قصد برگشتن دارین). دانشگاههای اروپا research- oriented هستند و با توجه به سیستم آموزشی دانشگاهای ما مدرک چنین دانشگاههای حتی اگه از دانشگاههای معتبر انگلیس هم باشه باز در مقابل مدرک دانشگاههای آمریکا و کانادا در درجه دوم اهمیت قرار داره ( نقل قول از یکی از اساتید که مدتی هم در برد روانشناسی وزارتخانه بوده). GRE امتحان ترسناکی نیست و با تمرین و مطالعه مستمر میشه نمره خوبی گرفت. ضمنا خودتون و با بچه های فنی و مهندسی مقایسه نکنید چون شرایط گزفتن پذیرش برای ما به مراتب دشوارتر هست. فقط سریعتر هدفتون و مشخص کنید و برای رسیدن به معیارهای گرفتن پذیرش تلاش کنید
ارزش نمرات زبان و داشتن مقالات ISI از اهمیت نسبتا یکسانی برخودارن . برای هر دو برنامه ریزی کنید.
نه فقط دشوارتر است، بلکه با توجه به تجربیات من بسیار بسیار سخت هست و اصلا قابل مقایسه نیست.
پذیرش گرفتن از گرایش بالینی از یکی از دانشگاه های متوسط تا خوب آمریکا، به نظر من مثل پذیرش گرفتن در یکی از تخصص های (fellow) در رشته پزشکی است.
اگر وقت دارید تعداد اپلیکنت های رشته روانشناسی را با تعداد اپلیکنت های سایر رشته ها (هر رشته) در مقطع Ph.D در هر دانشگاهیی فقط مقایسه کنید و تعداد دانشجویان اینترنشنال هم نظری بندازید.
اکثر دانشگاه ها در قسمت Graduate School اش این اطلاعاتو گذاشتند. فرق زمین تا هواست.... غیر از تعداد اپلیکنت های دومستیک، نمرات جی آر ای هم چک کنید.
اونوقت هست که متوجه میشیم چرا اینقدر سخته.
ولی به نظر من هر کسی به چیزی که بخواد میرسه، فقط و فقط زمانش طولانی تر میشه. اما لذت بدست آوردندش خیلی شیرین تر هست. یه چیز تو مایه های پذیرش پزشکی.
گذشته این چند نفر را چک کنید:
البته این دوستان اکثرا مدرک پزشکی داشتند و با اون اپلای کردند. تازه نه بالینی .گرایش شناختی. همه در تاپ تن آمریکان :-)
DO YOU BELIEVE IT OR NOT?
Behrad Noudoost
EducationM.D.
PhD. Cognitive Science
Currently at Stanford
Koorosh Mirpour
Education M.D.
PhD. Cognitive Science
Currently at UCLA
Shahin Nasr
Education M.S. Biomedical Engineering
PhD. Cognitive Science--Currently at Harvard
Nazli Emadi
Education M.D.
PhD. Cognitive Science
Currently at Stanford
Seyed Reza Afraz M.D. PhD.
Currently at MITEhsan Arabzadeh M.D. PhD.
Currently at New South WalesRoozbeh Kiani M.D. PhD.
Currently at Stanford University
Mehdi Sanayei M.D.
Currently at Newcastle UniversitySyed Mhammad Noorbakhsh M.D. Reza Raji Mehr M.D.
Currently at Harvard Medical schoolMaryam Vaziri Pashkam M.D.
Currently at HarvardLeila Montaser Kouhsari M.D. PhD.
Currently at NYUAmin Zandvakili M.D.
Currently at Albert Einstein College of Medicine
افرادی قرمز کردم پی اچ دی روانشناسی شناختی را در هاروارد خوندند..جالب نه. همین 6الی7 سال پیش. هارواردها!!!! از پزشکی تهران اپلای کردند هارواد. البته بکگراند وحشتناکی داشتند. سال قبل پذیرش (2005) یه مقاله چند نفره تو Nature چاپ کردند که همون شد که الان شده. با کمک دکتر استکی.
اینا همه را گفتم که دوستان همه روحیه بگبرند و بدونند مسیر ساده ای مثل بچه های فنی روبرو نیستند. مسیر بسیار پرپیچ و تاب تر، اما لذت رسیدن بیشتر.
انسانها در مسیر هست که به شدن می رسند، نه در مقصد.
موفق باشید--سسلی
ویرایش توسط Salahpsycho : April 11th, 2013 در ساعت 06:04 PM
نکات کلی موثر در پذیرش رشته روانشناسی. چه مواردی رو در نظر میگرفتم اگر بر میگشتم به دوران لیسانسم.http://www.applyabroad.org/forum/sho...=1#post2212943
سلام. از اینکه می بینم برای رشته روانشناسی هم یه تاپیک درست شده خیلی خوشحالم. راستش تعداد کسانی که با این رشته می خوان اپلای کنن خیلی کمه یا من کم دیدم واسه همین خیلی حرفای شما و دوستی که اینجا رو به من معرفی کرد کمک می کنه. اما واقعیت امر اینه که با حرفایی که درباره نمره GRE و اینکه این رشته از رشته های مهم آمریکاست و متقاضی زیاد داره ترس برم داشت. من دوره کارشناسی زبان و ادبیات فرانسه خوندم البته به اصرار خانواده و اینکه شهر محل زندگیم باشه, معدل کارشناسیم 15/40 بود اما در کنارش مدارک delf این زبان رو که یه چیزی در مایه های تافل هست البته درجه بندی داره گرفتم. از اونجایی که از بچگی عاشق روانشناسی بودم برای فوق تغییر رشته دادم و عمومی دانشگاه محقق اردبیلی قبول شدم, معدل فوقم 16/98 شد. 2 تا مقاله خارجی نوشتم که هنوز چاپ نشده و یه مقاله که فقط اسمم توش هست. اما اینارو تازه می خوام بفرستم هنوز دنبال مجله می گردم. یکم سابقه ی کار تو یه مطب دارم و همکاری با استادم. زبان انگلیسی رو تو کانون زبان تا یه سطحی خوندم , زبانم عالی نیست اما در حدی هست که خودم راحت می تونم کتابای تافل رو بخونم و تازه شروع کردم و به پیشنهاد دوستم می خوام تا تیر ماه تافل رو بدم که برای GRE زمان داشته باشم اینکه موفق می شم یا نه خدا می دونه اما بالاخره باید از جایی شروع کرد. با این تفاسیر می خواستم ببینم آیا اصلا با این اعتماد به نفسی که داشتم و الان رفته زیر صفر, می شه برای دانشگاه های حتی متوسط به پایین آمریکا و گرفتن فاند امیدوار بود یا نه چون بدون فاند نمی تونم برم و اگه نه حداقل برای اروپا جای امیدی هست؟ اگه نیست از الان بیخیال شم. ممنون می شم راهنماییم کنین.
دوست من سختی گرفتن پذیرش به معنی غیر ممکن بودن نیست و فقط به این معنیه که شما باید تلاش بیشتری برای رسیدن به اهدافتون داشته باشین. اگر در زمینه مورد علاقه برای اپلای سابقه پژوهش و فعالیت تخصصی و نمرات زبان بالا داشته باشین مطمئن باشین امکان گرفتن پذیرش همراه فاند وجود داره. روانشناسی گرایشهای متنوع و زیادی داره که بازار کار و محتوای دانشگاهی متفاوتی هم دارن. البته سخت گیری برای گرایشهای کاربردی مخصوصا بالینی خیلی بیشتره چون با درمان مشکلات روانشناختی افراد سرو کار داره و به قول بعضی افراد حتی در بعضی دانشگاهها بیشتر از پذیرش برای پزشکی سخت گیری میشه. البته این مساله برای ما که در ایران تحصیل کردیم و شرایط ساده ای برای ادامه تحصیل دراین رشته وجود داره ممکنه عجیب و غیر قابل درک به نظر بیاد.
سلام
میشه از دوستان روانشناس یکی منو راهنمایی کنه
من دانشجوی لیسانس رشته روانشناسی عمومی هستم
واقعا نمی دونم برای ارشد چه رشته ای بخونم..مشاوره یا روانشناسی بالینی یا عمومی؟؟؟مشکلم وقتی حادتر میشه که حتما باید تهران قبول شم
وحرف های ضد ونقیض هم در مورد پذیرش روانشناسی تو دانشگاه های تاپ ونیمه تاپ کم نیس وتازه متوجه شدم که GRE هم لازمه
علاقه مندی ها (Bookmarks)