به نظرم اگه کسی تو ایران ارشد مشاوره داره و طبیعتا باید به مشاوره بیشتر علاقه مند بوده باشه، بهتره برای امریکای شمالی برای دکترای "مشاوره" اپلای کنه. نه بالینی.
حالا درسته بالینی درامدش یه کم بیشتره، مثلا به طور متوسط سالی 15.000 دلار بیشتره. ولی به نظرم این تفاوت 15.000 دلاری ارزشش رو نداره کسی که کل پیش زمینه ش روانشناسی مشاوره بوده بیاد تغییر رشته بده بره روانشناسی بالینی بخونه تو دکترا.
ولی اگه کسی تو ایران هر دو مقطعش روانشناسی عمومی یا بالینی بوده، بهتره دکترای بالینی اپلای کنه.
ولی اگه کسی با کارشناسی مشاوره بخواد برای ارشد بالینی یا دکترای مستقیم بالینی اپلای کنه، به نظرم هیچ مشکلی براش نیست. من که تو سایت دانشگاهی نخونده م که نشه با کارشناسی مشاوره برا بالینی پذیرش گرفت. حالا شاید یه کم پوئن منفی باشه.
ولی اگه سابقه ی تحقیقاتی خوبی در حوزه ی روانشناسی بالینی داشته باشید، یا نمره ی GRE subject Psychology بدید و نمره ی درصدی بالای 70 بیارید، می تونید خودتون رو بیشتر اثبات کنید.
در کل، فکر نکنم مشکلی باشه. هر کی بره دنبال علاقه ش موفق میشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)