نقل قول نوشته اصلی توسط dr_dr نمایش پست ها
سلام،
سوالی که ذهن من رو مشغول کرده اینه که چرا خارج از کشور؟ خیلی ها هستند که به قصد مهاجرت اپلای می کنن و بعد از درس خوندشون توی همون کشور مشغول به کار می شند و همون جا می مونند این افراد به اندازه ی کافی انگیزه برای رفتن و زندگی در خارج از ایران دارند، اما کسانی تصمیم دارند حتما بعد از تمام شدن تحصیلاتشان به ایران بر گردند چه طور؟ چه انگیزه هایی برای این افراد وجود دارد؟ رفتن به خارج از کشور و برگشتن یعنی چند سال دور بودن از وطن به علاوه ی اینکه اکثر آقایون بعد از برگشت باید سربازی برند و این هم دلیل دیگری است برای عقب ماندن از زندگی، با این حساب برای کسی که به قصد دکترا به خارج از کشور می ره و بعد از 6 سال به ایران بر می گرده در بهترین حالت شغلی مثل استاد دانشگاه رو گیر میاره در سن 28 یا 30 سالگی که خیلی دیر و بد هست.
من الان از دانشگاه کلگری با 28000 دلار، دانشگاه آلبرتا با 24000 دلار و دانشگاه صنعتی امیرکبیر بدون فاند! ( مستقیم ارشد ) پذیرش دارم به علاوه ی اینکه احتمالا از طریق کنکور دانشگاه های دیگه هم قبول می شم. حالا سوال من اینه که چرا من باید برای ادامه تحصیل به خارج از ایران برم؟ می تونم ایران بمونم هم کار کنم و هم در بهترین دانشگاه های ایران درس بخونم واقعا هم به نظرم دانشگاه های ایران از نظر آموزشی با اون دانشگاه ها که من ازشون پذیرش گرفتم فرقی نداره. به جای سربازی پروژه می گیریم و تجربه ی کاری کسب می کنم که خیلی به دردم می خوره و خیلی چیزهای دیگه. می دونم که خیلی دیر دارم این سوال ها رو از خودم می پرسم ولی متاسفانه اون موقع که اپلای می کردم علاقه مندی هایی که الان به ایران داشتم رو نداشتم؛ حالا خواهشم از شما اینه که اگه دلیلی به ذهنتون می رسه که من رو قانع کنه که از ایران برم به من بگید چون باید سریعا تصمیم بگیرم و الان نمی دونم باید چی کار کنم که بعدا پشیمون نشم. ضمنا من یک آدم نیمه مذهبی هستم و خوب دنیا جای آدم های نیمه مذهبی نیست.
من خودم همین سوالات شما و گرفتاری شما رو دارم. ببینید مسیله به نظرم کار کردن در یک سیستم سرمایه داری رقابتی هستش.توی اون سیستم نمیشه با کانکشن یا رابطه درآمد کسب کرد.این خیلی کار آدمو سخت میکنه ولی باعث میشه تا کیفیت ادم خیلی بالا بره. دانش و مهارتهای علمی کسب کنه که اینجا اصولا سودآفرین نیست و وقت گذاشتن روش به صرفه نیست. دل کندن خیلی سخته. من خودم وابسته(بچه ننه !!) هستم و شرایط راحتی داخل ایران دارم. ولی مسیله بر سر کیفیتیه که اون نظام رقابتی به آدم میده. همین. من تو زندگیم تقریبا وقتمو رو درسم گذاشتم و درسمو خوب خوندم.غیر از درسم دستاورد دیگه ای تو زندگیم ندارم.خب الان خیلی حیفم میاد توی یه سیستم داخلی با راندمان پایین(علوم انسانی!!) دکتری بخونم و با رابطه کار بگیرم و الی آخر. جذابیت خارج کشور بیشتر اینه که میتونی توی یه نظام کیفی باسواد بشی و مهارت کسب کنی. مسیله برگشت یا موندن خارج رو هم همون موقع باید با توجه به شرایط همون موقعت تصمیم بگیری. اگه بخوای بمونی اونجا که هیچ اما اگه دغدغه ایران و آدماش رو داری هم بهترین کار اینه که توی یه موسسه کیفی درستو ادامه بدی و بعدش برگردی و اینجا خدمت کنی. در مورد سن و پول هم خب دیگه کلا درس خوندن حرفه ای همه جای دنیا کار سخت و پردردسریه.