نوشته اصلی توسط
dr_dr
فرض کنیم که اونجا برای من فایده های شخصیتی، آموزشی و ... خیلی زیادی داشته باشه ولی اگر همه ی این فایده ها طوری باشه که من نتونم از اون ها بهره ای ببرم یا خیلی دیر ( 30 سالگی ) بخوام از اون ها استفاده کنم آیا باز هم ارزش دارند؟ مسئله این نیست که اونجا خوب هست یا بد. همه ی ما می دونیم که از زندگی، درس خوندن و کار در اونجا خیلی چیز ها یاد می گیریم مسئله اینه که وقتی بر می گردیم ایران اون وقت چی؟ آیا اصلا اون آموزش ها به دردمون می خوره؟ آیا وقتی بر می گردیم ایران از زدگی در ایران عقب نمانده ایم؟
در مورد اینکه دنیا جای آدم های نیمه مذهبی نیست هم فکر می کنم حق با من باشه. چون آدم های مذهبی اجازه ی رشد به کسایی غیر از هم فکر های خودشون رو نمی دهند به علاوه ی اینکه آدم های نیمه مذهبی خودشون رو وارد گروه های غیر مذهبی نمی کنند یا خیلی ارتباطات کمی با اون ها بر قرار می کنند. پس حداقل در ایران برای آدم های نیمه مذهبی جایی نیست.
علاقه مندی ها (Bookmarks)