تاثیرات روانی پدیده مهاجرت بر نسل اول و دوم مهاجران و مسئله بى هويتى

[artima]

اين نظريه عصبي شناسي خلي جالب بود..
من يه زماني توي دوره دانشجويي از يه كرم خاص الماني استفاده ميكردم و اتفاقا همون دوران خيلي فوق العاده و پر از خاطره بود برام.. با اينكه تقريبا 11 سالي گذشته و ديگه احتياجي به استفاده از اون كرم نداشتم ولي يكيشو خريده بود و ميذاشتم بالاي تختم . باورتون نميشه بوكردن اين قوطي كرم برام از هزارتا داروي اعصاب قوي تر بود و منو ياد اونموقعها مينداخت طوري كه بهش معتاد شده بودم. تازه يه چند ماهي هست كه تركش كردم D:
من اينكارو ناخداگاه انجام دادم و اصلا از يه همچنين ارتباطاتي بين مركز بويايي و مركز تشكيل حافظه خبر نداشتم... ولي خوب حالا از اين قضيه ميشه خيلي جاها استفاده كرد مثل همين كاهش نوستالژي كه بحثشه اينجا....
مرسي بازم از مطالب مفيدتون

اجازه بديد كمي توضيح را كامل تر كنم،

همان‌طور که میلان کوندرا می‌گوید، هر چیزی می‌تواند نوستالژی شما را زنده کند؛ یک مزه، یک منظره، یک صدا و حتی یک بو. در مورد این آخری یعنی ربط بو و خاطره حتی پای عصب‌شناس‌ها هم به قضیه باز شده است و آنها فهمیده‌اند که به این خاطر بوی گذشته بدجوری خاطره‌ها را تحریک می‌کند که مرکز بویایی و مرکز تشکیل حافظه در مغز همسایه‌اند.

[marjanmohajer]

با یک نفر از غم غربت حرف بزنید

چه روان شناس‌ها بگویند و چه نگویند، همه عالم و آدم می‌دانند که حرف‌زدن درباره غصه‌ها، آدم را سبک كرده و هیجان‌ها را خالی می‌کند. اما مهم این است که با چه کسی از غم غربت حرف بزنیم. بدترین انتخاب کسانی هستند که هنوز در وطن حضور دارند.
تصور کنید شما در روزهای اول دانشگاه‌تان زنگ بزنید به مادرتان و با او از غربت سخت دم غروب حرف بزنید؛ با این کارتان هم یک نفر دیگر را غصه‌دار می‌کنید و هم با صدای مادر که خواهش می‌کند پیشش برگردید، غم و غصه خودتان شدیدتر می‌شود.
بهتر است به جای این کار زنگ بزنید به یکی از نزدیکان‌تان که از شما باتجربه‌تر است و قبلا غم غربت را پشت‌سر گذاشته؛ مثلا خواهر و برادر بزرگ‌تری که قبلا دانشگاه را در یک کشور دور گذرانده‌اند یا اینکه دارند سال‌های آخر را می‌گذرانند.

به غربت یک‌جور دیگر نگاه کنید

تصور کنید که شما تا آخر عمرتان در همان کشور خودتان می‌ماندید. از بالا به این کره خاکی نگاه کنید و خودتان را تصور کنید که فوق فوقش دارید در دورترین خیابان‌های محل تولد خودتان ورجه ورجه می‌کنید. حالا یک خط بکشید از محل تولدتان به یک محل اقامتتان. آن آدم کوچولو را از این خط عبور دهید و وارد شهر جدید کنید؛ یک عالمه آدم جدید، جای جدید، هنجارها و نابهنجاری‌های جدید، رسم و سنت‌های جدید و خلاصه یک دنیای جدید.
حالا فکر کنید آن آدمی که تا آخر عمرش توی شهر خودش می‌ماند داناتر، بالغ‌تر و برای ادامه زندگی آماده‌تر است یا شمایی که از این خط فرضی گذشته‌اید و دنیای دیگري را تجربه کرده‌اید؟ زود درمورد مکان جدید قضاوت نکنید و با تمام بدی‌ها و خوبی‌هایش آشنا شوید. شاید بدی‌های فراوان روزهای اول به ناآشنایی شما برگردد.

[mrjalali]

بابا چه غم غربتی؟ من که در وطن خودم غریبتر از اینجا بودم.

[marjanmohajer]

صبور باشید

البته غم غربت اگر هیچ کاری انجام ندهید، به خودی خود حل نمی‌شود. اگر شما تا ابد توی اتاق خودتان بمانید، تا ابد غم غربت رهایتان نمی‌کند.
وقتی هم زنگ می‌زنید به اعضای محترم خانواده، از حال و احوال خودشان بپرسید و از حال و احوال خودتان, البته غیر از غم غربت, بگویید. این‌طوري حس مي‌کنید در جریان کارهای ولایت قرار دارید و یک جورهایی انگار در آنجا حضور دارید.

دوستان جدیدی پیدا کنید

این یکی به همین سادگی‌ها هم نیست. برای اینکه دوستان محترم تو زرد در نیایند، بهتر است آنها را به واسطه یک جای دیگر بشناسید؛ یعنی یک دفعه در اتوبوس طرح دوستی با یک نفر نریزید. شرکت در کلاس‌هایی که به آنها علاقه دارید، هم سرگرم‌تان می‌کند و هم شما را با یک عالمه آدم آشنا می‌کند که هم با شما علایق مشترک دارند و هم ممکن است همدم و همراه شما باشند در غم غربت.

[marjanmohajer]

بابا چه غم غربتی؟ من که در وطن خودم غریبتر از اینجا بودم.

اتفاقا این هم بد نیست .خوبه که اگه مایل هستید تجربه تون را بیان کنید.

[esios]

صبور باشید

البته غم غربت اگر هیچ کاری انجام ندهید، به خودی خود حل نمی‌شود. اگر شما تا ابد توی اتاق خودتان بمانید، تا ابد غم غربت رهایتان نمی‌کند.
وقتی هم زنگ می‌زنید به اعضای محترم خانواده، از حال و احوال خودشان بپرسید و از حال و احوال خودتان, البته غیر از غم غربت, بگویید. این‌طوري حس مي‌کنید در جریان کارهای ولایت قرار دارید و یک جورهایی انگار در آنجا حضور دارید.

دوستان جدیدی پیدا کنید

این یکی به همین سادگی‌ها هم نیست. برای اینکه دوستان محترم تو زرد در نیایند، بهتر است آنها را به واسطه یک جای دیگر بشناسید؛ یعنی یک دفعه در اتوبوس طرح دوستی با یک نفر نریزید. شرکت در کلاس‌هایی که به آنها علاقه دارید، هم سرگرم‌تان می‌کند و هم شما را با یک عالمه آدم آشنا می‌کند که هم با شما علایق مشترک دارند و هم ممکن است همدم و همراه شما باشند در غم غربت.

دوست خوبم غربت هجرت و... در این زمانه مساله خیلی پیچیده ای نیست و همه این مسائل به نوع شخصیت میزان اعتماد به نفس و نحوه نگرش انسان به محیط پیرامونش بر میگردد . اینکه انسان یک موجود اجتماعی است و دوست دارد بین سایر انسانها خصوصا" بستگان .هم زبانان و هم نژادان خود زندگی کند یک واقعیت است اما در اقوام مختلف و فرهنگهای مختلف میزان احساس غربت متفاوت است . در ما ایرانیها با توجه به عواطف و احساساتمان بیشتر از سایر اقوام است . ولی با اعتماد به نفس و آنالیز هدف آتی میتوان تا حدودی این مسائل را حل نمود .در کل بهتر است ما یار و یاور همدیگر باشیم و مثل چینیها که با اتحادشان قطبی قدرتمند در جامعه کانادا هستند عمل نموده وبه جامعه کوچک و بی نیازی تبدیل گردیم

[marjanmohajer]

دوست خوبم غربت هجرت و... در این زمانه مساله خیلی پیچیده ای نیست و همه این مسائل به نوع شخصیت میزان اعتماد به نفس و نحوه نگرش انسان به محیط پیرامونش بر میگردد . اینکه انسان یک موجود اجتماعی است و دوست دارد بین سایر انسانها خصوصا" بستگان .هم زبانان و هم نژادان خود زندگی کند یک واقعیت است اما در اقوام مختلف و فرهنگهای مختلف میزان احساس غربت متفاوت است . در ما ایرانیها با توجه به عواطف و احساساتمان بیشتر از سایر اقوام است . ولی با اعتماد به نفس و آنالیز هدف آتی میتوان تا حدودی این مسائل را حل نمود .در کل بهتر است ما یار و یاور همدیگر باشیم و مثل چینیها که با اتحادشان قطبی قدرتمند در جامعه کانادا هستند عمل نموده وبه جامعه کوچک و بی نیازی تبدیل گردیم

ضمن تشكر از اشتراك نظرتون، در واقع هيچ چيز در اين دنيا پيچيده نيست اگر ما روش مهار كردن و كنترل اونو بدونيم. ممكنه تطبيق يافتن در محيط جديد براي يك نفر زمان كوتاهي ببره و براي ديگري چندين سال. در پست هاي اوليه كاملا به اين تفاوت ها و پيامدهاي اون اشاره شده و تلاش ما در اينجا، كمك كردن جهت كاهش استرس و كسب آرامش است و اين آرامش به دست نمي آيد مگر با:

- راز آرامش خویشتنداری است، انرژیهای خود را پراکنده نکن، بلکه آنها را تحت نظر داشته باش و به طرز مفیدی هدایتشان کن.

- راز آرامش در این است که هر کاری را با حواس جمع و علاقه انجام دهی.

- راز آرامش در زمان حال زندگی کردن است، ... گذشته و آینده را در چرخه ذهنی ابدیت رها کن.

- راز آرامش در آسایش درون است، یعنی آسایش جسمانی ، عاطفی ذهنی و معنوی.

- راز آرامش در دل نبستن است، این را بدان که در حقیقت هیچ چیز و هیچ کس به تو تعلق ندارد.

- این را بدان که شادی در درون تو جای داردو نه در اشیاء و شرایط خارج از وجود تو .

- راز آرامش در این است که همه چیز را همانطور که هست بپذیری ، آنگاه با امید و آرامش در جهت بهبودی آن قدم برداری.

- راز آرامش در دوستی با افراد مثبت است، از معاشرت با افرادی که طبیعتی خالی از صفا و صمیمیت دارند پرهیز کن.

- راز آرامش در یک زندگی ساده است، ضروریات زندگی را دوباره برای خود تعریف کن.

- راز آرامش درون در یک زندگی سالم است، هر روز ورزش کن، غذای مناسب بخور و نفس عمیق بکش.

- راز آرامش در رفتار آزادانه است، رفتاری که بر آمده از خود واقعی ات باشد، نه افکار دیگران.

- راز آرامش در این است که در تمام مراحل زندگی از حق پیروی کنی.

- راز آرامش در این است که خیر و سلامت دیگران را خیرو سلامت خود بدانی.

- راز آرامش درون، کار کردن درکناردیگران است، نه در مقابل آنها.

[anihoo]

منهم در کشور خودم غریب هستم... اما فکر نمی کنم تجربه ی من به درد کسی بخورد...
وقتی نیاز داشتم کسی در کنارم باشد و کمکم کند هیچ کس نبود... نزدیکانی که نبودند هرکدام دلیل داشتند برای نبودنشان و من هیچوقت دلخور نیستم ازشون... اما نبودند...
وقتی با جامعه ی اطرافت فرق داشته باشی و گاهی حتی تضاد غریب میشی... وقتی خیلی وقتها توی جمع نمیتونی نظرت رو بیان کنی غریب میشی... وقتی میبینی هیچ تفریح مشترکی با دوستانت نداری غریب میشی... وقتی خیلی چیزها برات مهمه و برای بقیه نیست غریب میشی.... وقتی خیلی چیزها برات اهمیتی نداره و بقیه براش وقت و انرژی میذارن غریب میشی...
یک سری مسائل غیر قابل بیان در این فروم هم هست که باعث میشه غریب بشی....
گاهی فکر میکنم خیلی اشتباه به دنیا اومدم... نه به خاطر سختیها... به خاطر تفاوتها.... تفاوتهایی که ازشون نمیشه گذشت... نمیشه نادیده گرفتشون.... و نمیشه باهاشون کنار اومد...
حالا که قراره غریب باشم بذار جایی باشم که احساس راحتی بیشتری میکنم...

[esios]

منهم در کشور خودم غریب هستم... اما فکر نمی کنم تجربه ی من به درد کسی بخورد...
وقتی نیاز داشتم کسی در کنارم باشد و کمکم کند هیچ کس نبود... نزدیکانی که نبودند هرکدام دلیل داشتند برای نبودنشان و من هیچوقت دلخور نیستم ازشون... اما نبودند...
وقتی با جامعه ی اطرافت فرق داشته باشی و گاهی حتی تضاد غریب میشی... وقتی خیلی وقتها توی جمع نمیتونی نظرت رو بیان کنی غریب میشی... وقتی میبینی هیچ تفریح مشترکی با دوستانت نداری غریب میشی... وقتی خیلی چیزها برات مهمه و برای بقیه نیست غریب میشی.... وقتی خیلی چیزها برات اهمیتی نداره و بقیه براش وقت و انرژی میذارن غریب میشی...
یک سری مسائل غیر قابل بیان در این فروم هم هست که باعث میشه غریب بشی....
گاهی فکر میکنم خیلی اشتباه به دنیا اومدم... نه به خاطر سختیها... به خاطر تفاوتها.... تفاوتهایی که ازشون نمیشه گذشت... نمیشه نادیده گرفتشون.... و نمیشه باهاشون کنار اومد...
حالا که قراره غریب باشم بذار جایی باشم که احساس راحتی بیشتری میکنم...

دوست خوبم "کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من " در این دنیای وانفسا انسان از شکم مادرش که بیرون میاید تنهاست حتی کسانی که در کنار خانواده هستند خیلیهاشون احساس تنهائی میکنند مهم اینه که با تلاش بر این تنهائی فائق شد

[marjanmohajer]

برای پیدا کردن دوستان جدید,


سعي كنيد از خانه بيرون برويد و در فعاليت‌هاي اجتماعي شركت كنيد. اگر سر كار نمي‌رويد، حتما در كلاسي مثل كلاس زبان يا هر زمينه‌اي كه علاقه داريد ثبت‌نام كنيد‌. ورزش كردن نيز بسيار مؤثر است هر چند گاهي غم غربت چنان به شخص فشار مي‌آورد كه حال و حوصله ورزش را ندارد. داشتن يك دوست همراه و همدل مي‌تواند به شما بيشترين كمك را بكند تا اين مرحله از زندگي را پشت سر بگذاريد.

ارتباط‌تان را با دنياي قديم حفظ كنيد

تماس‌هاي تلفني و خبر گرفتن از حال دوستان و آشنايان به شما كمك مي‌كند تا همچنان خود را نزديك به عزيزانتان حس كنيد. خدا را شكر كه با وجود تكنولوژي‌هاي پيشرفته ای مانند رايانه، دوربين‌هاي ديجيتال و فيلمبرداري، اي‌ميل و.... ارتباط بر قرار كردن بسيار راحت‌تر از قبل شده است.