تاثیرات روانی پدیده مهاجرت بر نسل اول و دوم مهاجران و مسئله بى هويتى

[moein749]

خدایی اینو منم خیلی تلاش کردم بفهمم ولی نشد! البته بعضیا هستن می گن عه ایرانیه حدیده تو دانشگاه بیا بریم ببینیم کاری از دستمون براش بر میاد... اما متاسفانه اکثر جامعه ی ایرانی خارج نشین می گن: اوه اوه ایرانیه؟ نری طرفشا! با خارجیا بگردی بهتره.
من تو یه لباس فروشی نیمه وقت کار می کنم. خانومه با همراهش که اومدن ایرانی بود. منم متوجه شدم و فارسی راهنماییشون کردم خانومه با من انگلیسی حرف می زد با همراهش فارسی! اصلاً هم یه سلام فارسی به من نگفت ( خالا من با چه انگیره ای داشتم فارسی حرف می ردم خودمم نمی دونم !!!)
یا به عینه دیدم تا می پرسن کارت چیه...می گه یه کاری می کنیم دیگه.... یعنی شما فضولی؟! می خوای بیا تو کاره من...یا میگن ما یه آب باریکه ای داریم خودمونم دارن بیرون می کنن یه عبارتی عمزاً بذارم ات اونجا باز شه!
بیشتر می ترسن بقیه جاشون رو بگیرن...حس رقابت و چشم و هم چشمی اینجا هم هست ( ببخشید اینجوری می گم)
به قول معروف همه کلاه خودشون رو نگه می دارن باد نبره....

حالا از اون طرف این چشم بادومی( چینی - کره ای - ژاپنی) رو آدم می بینه.... برای امتحانا که همشون یه آرشیو از سئوالای 100 سال پیش اون درس دارن که فقط بین خودشون می چرخه... یه جدید بیاد بینشون تا برای ماشین و کارو خونه پیدا نکنن و مطمئن نشن رو به راهه دست از سرش بر نمی دارن.... اصلاً عجیبن!

اگه یه کم ما ایرانیا عین اونا بودیم بهتر می شد :|

ممنون دوست عزیز، این جمله آخرت درباره چشم بادامی ها! خیلی جالب بود، خب همین کارا رو کردن که پیشرفت کردن دیگه. فکر کنم یه حس بی اعتمادیه که ماها به هم داریم که اصلا خوب نیست... راستی میتونم بپرسم شما کدام شهر هستید؟ جمعیت ایرانی اونجا چقدره؟

[maryam79]

منفعت طلبي و به فكر منافع خود بودن، تنها گليم خود را از آب بيرون كشيدن، صميميت بي حد و مرز و پا در حريم خصوصي يكديگر گذاشتن، بخل و حسد، اظهار نظر و تعيين تكليف كردن براي ديگري از مهمترين عواملي است كه ما را از هم دور كرده.

من هم دقیقا همین نظر رو دارم. + اینکه ایرانی ها به محض دیدنت شروع می کنند به قضاوت کردن و این باعث مشه باهاشون احساس راحتی نکنی از قضاوت درباره ظاهر تااااااااا هرچی که فکرشو کنی بعد از حدسیات میخوان بفهمن درست فکرکردن دربارت یا نه و باجستجوتوی زندگیت بازم حریم خصوصیت رو می شکنند مرحله بعد که من اسمشو میذارم نشون دادن عقده حقارت که به عقیده من (که هیچوقت فکر نمیکنم هرچی میگم درسته) ما ایرانیها با درصد کم و زیاد اکثرا بهش مبتلا هستیم تو این مرحله به دقت اطلاعاتو پردازش می کنیم اگر با ملاکهایی که هر فرد واسه خودش داره فرد مورد نظرش بالاتر از خودش باشه می خواد به هر طریقی به اون فرد ثابت کنه که فک نکنی من ازت کمترم من فلان کاره ام (به قول اقا یاسین) دکترای مهندسی طی کشی داره و خودم اگه فلانم در عوض اینجوریمو و.... و دایم منتظره که ضعفتو تو یه زمینه پیدا کنه که خودشو ارضا کنه که نه ببین این هیچی نیست. اگرهم ببینه طرف تو زمینه خاصی به زعم خودش کمتر از خودشه که میخواد طرفو له کنه. البته این مرحله اخر کمو زیاد داره بعضی هامون که خیلی خوبیم ممکنه طرفو له نکنیم واقعا فقط تو ذهنمنون لهش کنیم دی

[rahi2012]

خدایی اینو منم خیلی تلاش کردم بفهمم ولی نشد! البته بعضیا هستن می گن عه ایرانیه حدیده تو دانشگاه بیا بریم ببینیم کاری از دستمون براش بر میاد... اما متاسفانه اکثر جامعه ی ایرانی خارج نشین می گن: اوه اوه ایرانیه؟ نری طرفشا! با خارجیا بگردی بهتره.
من تو یه لباس فروشی نیمه وقت کار می کنم. خانومه با همراهش که اومدن ایرانی بود. منم متوجه شدم و فارسی راهنماییشون کردم خانومه با من انگلیسی حرف می زد با همراهش فارسی! اصلاً هم یه سلام فارسی به من نگفت ( خالا من با چه انگیره ای داشتم فارسی حرف می ردم خودمم نمی دونم !!!)
یا به عینه دیدم تا می پرسن کارت چیه...می گه یه کاری می کنیم دیگه.... یعنی شما فضولی؟! می خوای بیا تو کاره من...یا میگن ما یه آب باریکه ای داریم خودمونم دارن بیرون می کنن یه عبارتی عمزاً بذارم ات اونجا باز شه!
بیشتر می ترسن بقیه جاشون رو بگیرن...حس رقابت و چشم و هم چشمی اینجا هم هست ( ببخشید اینجوری می گم)
به قول معروف همه کلاه خودشون رو نگه می دارن باد نبره....

حالا از اون طرف این چشم بادومی( چینی - کره ای - ژاپنی) رو آدم می بینه.... برای امتحانا که همشون یه آرشیو از سئوالای 100 سال پیش اون درس دارن که فقط بین خودشون می چرخه... یه جدید بیاد بینشون تا برای ماشین و کارو خونه پیدا نکنن و مطمئن نشن رو به راهه دست از سرش بر نمی دارن.... اصلاً عجیبن!

اگه یه کم ما ایرانیا عین اونا بودیم بهتر می شد :|

ساخت ذهنی که از هم وجود داره به دلیل تجربه همزیستی منفی در ایران در این مسئله تاثیر گذاره.
والا من توی همین ایران هم بسیار بسیار دقت میکنم که با چه کسی دوست باشم و در چه حدی.
توی همین ایران استاد دانشگاه خودمون با بی شرمی تمام برده مقاله دانشجوی بینوا رو داده به اسم خودش چاپ کردند !!!!! به یک مقاله هم رحم نکرده دیگه ببخشید چه دلی برای اون بنده خدا میمونه؟
البته درسته نمیشه به کلیت تعمیم داد ولی خب......
این "فضولی" یا به تعبیری کنجکاوی بیش از حد که میشه ملایم ترش بسیار زیاد ریشه در سطح فرهنگی افراد داره و اون هم بسیار زیاد بسته به سطح اقتصادی طرف هست. مثلا شما نگاه کن توی همین تهران در مناطق انقلاب به پایین اگر یک خونه صندلیشون جابجا کنه شصت تا اون ور تر باید دلیلش رو بفهمند و تفسیر کنند و نظر بدند. بعد بیا به سمت مناطقی که به نظر اقتصادی وضعیت بهتری دارند میبینی خیلی وقتها همسایه های یک منطقه چندان همدیگرو نمیشناسند. در واقع منظور اینه که چندان در کار هم فضولی نمیفرمایند. تو چه کاره ای؟ بابات چیکارست؟ اهل کجایی؟ تحصیلاتت چیه؟ دانشگاه تموم نشد؟ به نظر من! رشتت اینطوری اونطوریه؟ برای کار برنامت چیه؟ قصد ازدواج نداری ؟ زود باش دیگه ؟ ببین به نظر من باید......! یا اصلا میتونی .....! من که نمیفهمم چرا اینکارو میکنی؟ مگه فلانی نیست؟
بعد که پاسخ تمام این سوالات داده شد باید مشار الیه! توضیح بده "چرا اونوقت"؟؟؟؟؟؟

[S03]

یا به عینه دیدم تا می پرسن کارت چیه...می گه یه کاری می کنیم دیگه.... یعنی شما فضولی؟! می خوای بیا تو کاره من...یا میگن ما یه آب باریکه ای داریم خودمونم دارن بیرون می کنن یه عبارتی عمزاً بذارم ات اونجا باز شه!
بیشتر می ترسن بقیه جاشون رو بگیرن...حس رقابت و چشم و هم چشمی اینجا هم هست ( ببخشید اینجوری می گم)
به قول معروف همه کلاه خودشون رو نگه می دارن باد نبره....

این قضیه دو طرفه است. ما ایرانی ها کلا عادت داریم فضولی کنیم. بارها شده طرف هنوز 10 دقیقه با من صحبت نکرده ازم می پرسه کارت چیه؟ چقدر حقوق می گیری؟ اگه من در جوابش بگم "یه کاری دارم دیگه" یعنی من می ترسم بیاد جامو بگیره؟ این دقیقا معدبانه همون "شما فضولی؟" است چون واقعا اون شخص فضولی می کنه. در درجه دوم همه انتظارات بیخود دارند و از بس پرسیدن می تونی برای ما یا فلان کس کاری کنی؟ زمانی که در سیاتل بودم (اینترنشیپ در یکی از کمپانی های بزرگ اونجا) در پارتی های ایرانی خیلی ها وقتی می فهمیدن من اونجا کار می کردم ازم پرسیدن جا برای ما هست یا می تونی رزومه ما رو بدی به یکی یا برامون مصاحبه جور کنی و ... حالا اگه به یکی یه کمکی کردی همه ازت انتظار دارن و اگه به همه کمک نکنی هم پشت سرت حرف می زنن، هم خرابت می کنن و ...

فرهنگ بد ما باعث شده در قبالش رفتار نسبتا نامناسبی هم بشه و رفتار نامناسب هم فرهنگ ما رو بد کرده. همیشه اون افرادی که تمایلی به دادن اطلاعات و صمیمی شدن و ... نشون نمی دن مقصر نیستن.

حالا از اون طرف این چشم بادومی( چینی - کره ای - ژاپنی) رو آدم می بینه.... برای امتحانا که همشون یه آرشیو از سئوالای 100 سال پیش اون درس دارن که فقط بین خودشون می چرخه... یه جدید بیاد بینشون تا برای ماشین و کارو خونه پیدا نکنن و مطمئن نشن رو به راهه دست از سرش بر نمی دارن.... اصلاً عجیبن!

اگه یه کم ما ایرانیا عین اونا بودیم بهتر می شد :|

چشم بادومی؟

امیدوارم اگه یکی به شما (و بقیه ایرانی ها) گفت کله سیاه، دماغ گنده، پشمالو و ... ناراحت نشید و بهشون اتهام نژاد پرستی نزنید.

[mdemehri]

ساخت ذهنی که از هم وجود داره به دلیل تجربه همزیستی منفی در ایران در این مسئله تاثیر گذاره.
والا من توی همین ایران هم بسیار بسیار دقت میکنم که با چه کسی دوست باشم و در چه حدی.
توی همین ایران استاد دانشگاه خودمون با بی شرمی تمام برده مقاله دانشجوی بینوا رو داده به اسم خودش چاپ کردند !!!!! به یک مقاله هم رحم نکرده دیگه ببخشید چه دلی برای اون بنده خدا میمونه؟
البته درسته نمیشه به کلیت تعمیم داد ولی خب......
این "فضولی" یا به تعبیری کنجکاوی بیش از حد که میشه ملایم ترش بسیار زیاد ریشه در سطح فرهنگی افراد داره و اون هم بسیار زیاد بسته به سطح اقتصادی طرف هست. مثلا شما نگاه کن توی همین تهران در مناطق انقلاب به پایین اگر یک خونه صندلیشون جابجا کنه شصت تا اون ور تر باید دلیلش رو بفهمند و تفسیر کنند و نظر بدند. بعد بیا به سمت مناطقی که به نظر اقتصادی وضعیت بهتری دارند میبینی خیلی وقتها همسایه های یک منطقه چندان همدیگرو نمیشناسند. در واقع منظور اینه که چندان در کار هم فضولی نمیفرمایند. تو چه کاره ای؟ بابات چیکارست؟ اهل کجایی؟ تحصیلاتت چیه؟ دانشگاه تموم نشد؟ به نظر من! رشتت اینطوری اونطوریه؟ برای کار برنامت چیه؟ قصد ازدواج نداری ؟ زود باش دیگه ؟ ببین به نظر من باید......! یا اصلا میتونی .....! من که نمیفهمم چرا اینکارو میکنی؟ مگه فلانی نیست؟
بعد که پاسخ تمام این سوالات داده شد باید مشار الیه! توضیح بده "چرا اونوقت"؟؟؟؟؟؟

متاسفانه دوست داریم از کاره هم سر در بیاریم...این تو ذات ماهاست یه جورایی.
آخ آخ آخ مفاله رو نگید که..... بگذریم

این قضیه دو طرفه است. ما ایرانی ها کلا عادت داریم فضولی کنیم. بارها شده طرف هنوز 10 دقیقه با من صحبت نکرده ازم می پرسه کارت چیه؟ چقدر حقوق می گیری؟ اگه من در جوابش بگم "یه کاری دارم دیگه" یعنی من می ترسم بیاد جامو بگیره؟ این دقیقا معدبانه همون "شما فضولی؟" است چون واقعا اون شخص فضولی می کنه. در درجه دوم همه انتظارات بیخود دارند و از بس پرسیدن می تونی برای ما یا فلان کس کاری کنی؟ زمانی که در سیاتل بودم (اینترنشیپ در یکی از کمپانی های بزرگ اونجا) در پارتی های ایرانی خیلی ها وقتی می فهمیدن من اونجا کار می کردم ازم پرسیدن جا برای ما هست یا می تونی رزومه ما رو بدی به یکی یا برامون مصاحبه جور کنی و ... حالا اگه به یکی یه کمکی کردی همه ازت انتظار دارن و اگه به همه کمک نکنی هم پشت سرت حرف می زنن، هم خرابت می کنن و ...

فرهنگ بد ما باعث شده در قبالش رفتار نسبتا نامناسبی هم بشه و رفتار نامناسب هم فرهنگ ما رو بد کرده. همیشه اون افرادی که تمایلی به دادن اطلاعات و صمیمی شدن و ... نشون نمی دن مقصر نیستن.



چشم بادومی؟

امیدوارم اگه یکی به شما (و بقیه ایرانی ها) گفت کله سیاه، دماغ گنده، پشمالو و ... ناراحت نشید و بهشون اتهام نژاد پرستی نزنید.

اینجا معروفن به چشم بادومی...شما به من بگو دماغ گنده بهم بر نمی خوره.
من نژادپرست نیستم.
مثل این می مونه که به یه سیاه پوست افریقایی بگیم بولور!

[elnazhat]

توی همین ایران استاد دانشگاه خودمون با بی شرمی تمام برده مقاله دانشجوی بینوا رو داده به اسم خودش چاپ کردند !!!!! به یک مقاله هم رحم نکرده دیگه ببخشید چه دلی برای اون بنده خدا میمونه؟
البته درسته نمیشه به کلیت تعمیم داد ولی خب......

نمیدونم در چارچوب قوانین فروم هست یا نه، ولی واقعاً جای یه تاپیک برای اجحافهایی که استادا در حق دانشجوها میکنند خالیه. البته در ایران. من از اون طرف اطلاعی ندارم. به هر حال خود استاد هم علاقه ای نداره، سابقه و شهرتش بین دانشجوها خراب باشه، کاش یه صنفی بین دانشجوها بود که باعث شه اینا یه خرده خودشونو جمع و جور کنن.
اتفاقاً به راحتی میشه به کلیت تعمیم داد، بعدش تک و توک استادی که اخلاقیات رو هنوز مقدم بر منافع خودشون میدونن جدا کرد از بینشون!! کاش بیشترین کارشون چاپ کردن مقالۀ دانشجو به نام خودشون بود. ما استادی داشتیم تو شریف، که سر یه مسئلۀ ساده که چون من به این دانشجو ok دادم واسه پایان نامه-ش ولی با اون یکی استاد برداشته کارش رو، موقع ریکام دادن به طرف، صاف ای-میل زده به دانشگاه مقصد و داستانی گفته و.... دیگه همه هم اطلاع دارید که همچین موردایی رو خود استادا و دانشگاهها تو امریکا به هم اطلاع رسانی میکنن!!!
خلاصه هر جا که اپلای کرد، ریجکت شد و بنده خدا، مجبور شد چند سالی صبر کنه تا آبا از آسیاب بیفته ... بعد از چند سال از یه دانشگاه نه چندان مطرح پذیرش بگیره و بره.
خود منم که استادم پنج بار موضوع پایان نامه-م رو عوض کرد!! پنج تا پروپوزال در عرض یک سال!!! پنج بار از صفر شروع کردن!!! زورم رسید کاری بکنم؟؟ نه!!
من این چیزا رو اینجا میبینم، واقعاً میمونم که چطور یه سری از دانشجوهایی که دارن اپلای میکنن، دنبال استادای ایرانی میگردن!!! حالا ما میپرسیم چرا ایرانیا از هم فرار میکنن... چرا نکنن؟؟

[salazar716]

یه لحظه فکر کنید...شما جامعه ی الان ایران رو چی میبینین؟ مردمی صادق و راستگو که مسلمون هستن و فقط به فکر کمک به دیگران و در جست و جوی حقیقت هستن یا کسایی که به قول چند پست بالاتر کلاه خودشون رو چسبیدن و هر روز ایده ی تازه برای کلاه برداری دارن و ذره ای ذره ای ذره ای رعایت حقوق دیگران رو نمیفهمن و یه لحظه فکر نمیکنن که دارن تو چه محیطی زندگی میکنن، این همه بدبختی از کجا میاد، ملتی که برای تماشای اعدام، صبح ساعت 4 با تخمه و پتو(!) (عکسش بود اگه دیده باشین) میرن...دیگه تجلی فرهنگ والای ایران رو تو رانندگیمون میبینین دیگه، هر کی پول بیشتر داره یعنی بقیه باید باید از سر راهش برن کنار چون همیشه حق تقدم با اونه، یه ماشین سبقت بگیره به اون یکی بر میخوره، معکوس میکنه میره دنبالش که مثلا حالش رو بگیره، کسی از فرعی بخواد بپیچه اصلی عمرا یک نفر پیدا شه وایسه واست، خودت باید به قول معروف راه بگیری ازشون...
حالا یه نفر از اینا پاشه بره خارج از کشور، همونطور که ما اینجا هر ایرانی رو ببینیم باهاش حرف نمیزنیم دلیل نمیشه اونجا هم هر ایرانی دیدی سریع بگی چطور مطوری تُپُلی؟ بعد از شناخت طرف میشه حالا بررسی کرد که امکان داره به طرف اعتماد کنی و باهاش رفت و آمد و تریپ دوستی داشته باشی...حداقل برای من اینطوریه که با این بکگراندی که من از ایرانیا دارم کلا از ایرانیا گریزان باشم، قبلا هم گفتم، منی که توی زندانی به نام میهن هستم با مردم هیچ کاری ندارم چون همش فکر میکنم الانه که سواستفاده بکنن، تمام رفیقایی که الان دارم مربوط میشن به دوره ی قبل از دانشگاه که حداقل 7 سال هم مدرسه ای بودیم، توی دانشگاه من به هیچ وجه با هیچ کس کاری ندارم چون دیدم که همون رفتار ایرانی اینجا توی این قشر هم هست، مسخره کردن سال پایینی( که خداییش لذت بخشه ترم اولیا رو اذیت کنی، مثل آدرس اشتباه دادن)، سواستفاده از افراد (آقا دمت گرم تو که ماشین داری بیا یه لحظه من رو برسون فلان جا، یعنی تا این حد پر رو، یا مثلا زنگ میزنن امروز ماشین آوردی، میگم نه میگه خدافظ، فرداش بگم آره میگه بهههههههههه پس یه نیم ساعت الاف وایسا تا من کارم تموم شه با هم بریم)...
خواهشا نقد کنید که ببینم اشتباه میکنم یا نه.

[mdemehri]

یه لحظه فکر کنید...شما جامعه ی الان ایران رو چی میبینین؟ مردمی صادق و راستگو که مسلمون هستن و فقط به فکر کمک به دیگران و در جست و جوی حقیقت هستن یا کسایی که به قول چند پست بالاتر کلاه خودشون رو چسبیدن و هر روز ایده ی تازه برای کلاه برداری دارن و ذره ای ذره ای ذره ای رعایت حقوق دیگران رو نمیفهمن و یه لحظه فکر نمیکنن که دارن تو چه محیطی زندگی میکنن، این همه بدبختی از کجا میاد، ملتی که برای تماشای اعدام، صبح ساعت 4 با تخمه و پتو(!) (عکسش بود اگه دیده باشین) میرن...دیگه تجلی فرهنگ والای ایران رو تو رانندگیمون میبینین دیگه، هر کی پول بیشتر داره یعنی بقیه باید باید از سر راهش برن کنار چون همیشه حق تقدم با اونه، یه ماشین سبقت بگیره به اون یکی بر میخوره، معکوس میکنه میره دنبالش که مثلا حالش رو بگیره، کسی از فرعی بخواد بپیچه اصلی عمرا یک نفر پیدا شه وایسه واست، خودت باید به قول معروف راه بگیری ازشون...
حالا یه نفر از اینا پاشه بره خارج از کشور، همونطور که ما اینجا هر ایرانی رو ببینیم باهاش حرف نمیزنیم دلیل نمیشه اونجا هم هر ایرانی دیدی سریع بگی چطور مطوری تُپُلی؟ بعد از شناخت طرف میشه حالا بررسی کرد که امکان داره به طرف اعتماد کنی و باهاش رفت و آمد و تریپ دوستی داشته باشی...حداقل برای من اینطوریه که با این بکگراندی که من از ایرانیا دارم کلا از ایرانیا گریزان باشم، قبلا هم گفتم، منی که توی زندانی به نام میهن هستم با مردم هیچ کاری ندارم چون همش فکر میکنم الانه که سواستفاده بکنن، تمام رفیقایی که الان دارم مربوط میشن به دوره ی قبل از دانشگاه که حداقل 7 سال هم مدرسه ای بودیم، توی دانشگاه من به هیچ وجه با هیچ کس کاری ندارم چون دیدم که همون رفتار ایرانی اینجا توی این قشر هم هست، مسخره کردن سال پایینی( که خداییش لذت بخشه ترم اولیا رو اذیت کنی، مثل آدرس اشتباه دادن)، سواستفاده از افراد (آقا دمت گرم تو که ماشین داری بیا یه لحظه من رو برسون فلان جا، یعنی تا این حد پر رو، یا مثلا زنگ میزنن امروز ماشین آوردی، میگم نه میگه خدافظ، فرداش بگم آره میگه بهههههههههه پس یه نیم ساعت الاف وایسا تا من کارم تموم شه با هم بریم)...
خواهشا نقد کنید که ببینم اشتباه میکنم یا نه.

ببینید حرفای شما درست.
همیشه می گم همه چی به آدمش بستگی داره.... همه ی آدما رو نمی شه یه جور دید....همیشه یه اقلیتی هست یه اکثریت...
مثل این می مونه که خارجیا همیشه می گیم ایرانیا مهمون نوازن.... حالا من یکی رو می شناسم پای احدی رو نیم ذاره به حونش باز شه ( حالا بنا به دلایلی) بیایم این یه نفر رو ملاک بگیریم بگیم کی گفته ایرانیا مهمون نوازن؟!
صمیمیت هم بله... من خودم الان با اکثر دوستای دبستانم دوستم یعنی ما دبستان راهنمایی دبیرستان با هم بودیم بعد دیگه دانشگاه هامون جدا شد اما باز یه ارگانی بود که ما رو جمع کرد که با هم باشیم وهنوز هم که خیلیامون ازدواج کردیم با هم در ارتباطیم.... طبیعتاً این جور دوستی های قدیمی از بین نمی ره و قابل مقایسه با دوستی های یکی دو ساله نیست....
آدمهای سواستفاده کن هم همه جا هست.... چه تو ایران چه تو خارج.....

[moein749]

مسخره کردن سال پایینی( که خداییش لذت بخشه ترم اولیا رو اذیت کنی، مثل آدرس اشتباه دادن)، سواستفاده از افراد (آقا دمت گرم تو که ماشین داری بیا یه لحظه من رو برسون فلان جا، یعنی تا این حد پر رو، یا مثلا زنگ میزنن امروز ماشین آوردی، میگم نه میگه خدافظ، فرداش بگم آره میگه بهههههههههه پس یه نیم ساعت الاف وایسا تا من کارم تموم شه با هم بریم)...
خواهشا نقد کنید که ببینم اشتباه میکنم یا نه.

نه عزیزم کاملا درسته! اون قسمت ماشینو خوب اومدی من به چشم خودم دیدم
حالا جدا از شوخی منم فکر میکنم چون ما یه background از مردم ایران داریم فکر میکنیم اون ایرانی تو آمریکا همش میخواد یه جوری ما رو تیغ بزنه یا کلاه بزاره یا مثلا فکر کنیم که میخواد به خاطر ماشینمون باهامون دوست بشه که پول کمتری به مترو و اتوبوس بده، البته بگم خدای نکرده قصد توهین ندارم ولی خب واقعیته دیگه بعضی آدما اینجورین کاریش نمیشه کرد، البته ایرانیان بسیار باشخصیت باسواد و فهمیده ای نیز در همه نقاط جهان وجود دارند که دوستی با انها بسیار مایه افتخار است.

[salazar716]

ولی چیزی که برام خیلی خیلی عجیبه اینه که خودمون تقریبا هممون از رفتارای خودمون شاکی هستیم ، تقریبا به هر ایرانی بگی از رفتار خودمون انتقاد میکنه .. اصولا هم آدم رفتاری که خودش بدش میاد رو انجام نمیده پس اینایی که انجام میدن کیان؟(منظورم رو نمیدونم رسوندم یا نه!:دی)

شاید اون ایرانی که شما میگی مکانش با اینی که من هستم فرق داره کم پیش میاد یا حداقل من ندیدم کسی ذره ای به رفتارش فکر بکنه!!!