کلونی ایرانی - مزایا و معایب

[attanew]

مبحث جالبی هست، قبلا هم تو چند تا تاپیک به صورت کوتاه لابلای بحثها مطرح شده بود که با بودن این تاپیک میشه به طور جدی این مساله رو بررسی کرد. جامعه ی مقصد ، در مورد جدا شدن ایرانی هاو تشکیل کلونی زیاد نمی تونه تاثیر گذار باشه به دلیل اینکه دورنمای ایرانی ها برخلاف کشورهای دیگه ( مخصوصا مسلمونهای غیر ایرانی ، و مهاجرین از آفریقا) دورنمای مدرنی هست. در نتیجه تو وهله ی اول ایرانی ها موقعیت مناسب تری دارند که در جامعه مقصد پذیرفته شوند. پس بیشتر جق انتخاب با خودمون بوده است.

ماها اکثرا وقتی از ایران خارج میشیم، به دلیل اینکه شناخت درستی از مهاجرت، کشور مقصد و ... نداریم با نوعی سردرگمی اولیه مواجه میشیم. اون موقعی که تصمیم به خروج از ایران گرفتیم بسیاری از وابستگی های خودمون رو نادیده گرفتیم تا سریع به سمت بهشت برین برویم. ولی بعد از مدتی در کشور مقصد فیلمون هوای هندوستان رو می کنه و دوران کلونی بازی شروع میشه. رفته رفته دلتنگ نون سنگ و کباب شیلیک می شیم و هوای دور دور زدن تو خیابون های شهرمون امانمون رو میبره.

خوب چاره کار چیه. هیچی یک نخسه ی آماده امتحان شده هست آن هم ساخت ایران کوچیک تو خارج با بروبچ ایرانی اطرافمون. علی کباب می پزه و مرضیه قورمه سبزی و بعدش قلیون و آخرش هم سرو کله زدن سر اینکه کدوممون بهتر می تونیم تحلیل کنیم که آینده ایران چی مشه و قهر و دعوا و آشتی و فردا روز از نو روزی از نو برای چندین دهه.

قدم بعدی علامت زدن روزهای خاص تو تقویممون (نوروز ، روز مادر، روز پدر، رمضان، شعبون، بیست ودوی بهمن، چهارشنبه سوری، دعای کمیل و سپندگاران .. ) هست. رفته رفته اینقدر تو این ایرانمون غرق میشیم که از ایران اصلی هم فاصله می گیریم. یک عده ایران 57 ی می شند یک عده دهه ی شصتی، یک عده هم هنوز تو حال و هوای ممد نبودی و ببینی ( آزادسازی خرمشهر و....) عده ی دیگه تو حال و هوای گفتگوی تمدن ها اینطوری میشه که دیگه خر و باقالی میاد وسط و ما می مونیم یک ایران هچ الهفت ساخته ی اصغر آقا و برو بچ کله پاچه خور. روزها منتظر اینیم که یکی اسکار بگیره تا ما به بهانش عالم و آدم بکوبیم، شبها تو نت دعوا برای نشون دادن وطن پرستیمون به درو دیوار! خلاصه یلی میشیم برای خودمون و رستم دستانی برای هم محلیامون تو ایالت بالاتر.

.. خوب شاید بپرسیم ایرادش چیه؟ عارضم خدمتتون که ، اولا اکثر کسایی که مهاجرت کردن تا یادبگیرند که چطور میشه زندگی کرد نیم سوز میشند، دوما از اینجا رانده و از اونجا مونده میشند تو مهد دموکراسی ( بحث 99% نکنیم بهتره) هنوز نمی تونند دو دقیقه بدون گیس و گیس کشی سر یک قضیه بحث کنند. از طرف دیگه ایران اصلی براشون غریبه میشه و نمی تونند درکش کنند حتی حاجی تر از خود حاجی سجاده آب میشکند، سوما هر از گاهی پیش خودشون تو تنهاییشون می گنند آخه این همه هزینه برای مزه کردن انسانیت بود یا برای جوجه کباب زعفرانی؟؟؟

* یکم طنز داره، ادبی شد شرمنده خدایش نزنید تو ذوقم ها.... کلی هنر کردم اینو نوشتم.

** ایرانی های خارج از کشور از هم فراری هستند رو من هم قبول دارم ولی این فرار بین کلونی هاست، یعنی ایرانی ها دارای جمع های بیست سی نفره هستند و هر فردی از این کلونی تمایل چندانی به آشنایی با کلونی های دیگر ندارد. مثال متضاد آنرا میشه تو چینی ها، یا هندی ها دید برخلاف ما اونها کلونی هایشان قابلیت بزرگ شدن رو دارد.

[pimi810]

مبحث جالبی هست، قبلا هم تو چند تا تاپیک به صورت کوتاه لابلای بحثها مطرح شده بود که با بودن این تاپیک میشه به طور جدی این مساله رو بررسی کرد. جامعه ی مقصد ، در مورد جدا شدن ایرانی هاو تشکیل کلونی زیاد نمی تونه تاثیر گذار باشه به دلیل اینکه دورنمای ایرانی ها برخلاف کشورهای دیگه ( مخصوصا مسلمونهای غیر ایرانی ، و مهاجرین از آفریقا) دورنمای مدرنی هست. در نتیجه تو وهله ی اول ایرانی ها موقعیت مناسب تری دارند که در جامعه مقصد پذیرفته شوند. پس بیشتر جق انتخاب با خودمون بوده است.

** ایرانی های خارج از کشور از هم فراری هستند رو من هم قبول دارم ولی این فرار بین کلونی هاست، یعنی ایرانی ها دارای جمع های بیست سی نفره هستند و هر فردی از این کلونی تمایل چندانی به آشنایی با کلونی های دیگر ندارد. مثال متضاد آنرا میشه تو چینی ها، یا هندی ها دید برخلاف ما اونها کلونی هایشان قابلیت بزرگ شدن رو دارد.

عطا جان شما اونچه رو که اتفاق میفته روایت کردین. حالا به نظ شما یا بقیه دوستان پیوستن به کلونی هم میهنان (حالا چه 20-30 نفره ایرانی یا چینی هندی پرجمعیت تر) یک نیاز محسوب میشه؟

[attanew]

عطا جان شما اونچه رو که اتفاق میفته روایت کردین. حالا به نظ شما یا بقیه دوستان پیوستن به کلونی هم میهنان (حالا چه 20-30 نفره ایرانی یا چینی هندی پرجمعیت تر) یک نیاز محسوب میشه؟

دوست عزیز همانطور که تو پاراگراف آخر توضیح دادم، معایبش بیشتر از اونی هست که بشه توصیه کرد به بقیه. به نظر شما می تونید همواره یک کمک حال برای دوستان ( به خصوص هموطنان باشیم) وبی این لزوما به معنای این نیست که حتما باید خودمون رو زندانی کنیم. بخری وقتها اتفاقا با این حال که ما تو یک جمع ایرانی هستیم وی کمتر کمک حال هموطنامون میشیم.

ما اگر با مردمان کشورهای دیگه هم نشین نشیم، اگه با اونها صحبت نکنیم، از از زوایه دید اونها خودمون رو نبینیم، امکان نداهر که بتونیم ضعف های فرهنگیمون رو اصلاح کنیم و همجنین طمع واقعی بخری از مفاهیم انسانی رو بچشیم. بشخصه توصیه می کنم، ارتباطاتمون رو باید گسترش بدیم، از آمریکایی گرفته تا ژاپنی، از روسی گرفته تا آفریقایی و ... اینطور می تونیم براحتی یک نگاه جامع داشته باشیم و در نهایت به معنای واقعی نه در شعار درک کنیم که همه ی انسانها مثل هم هستند. راهکار زیاده که چطور این ارتباطات رو به وجود بیاوریم.


البته این رو بگم، که هدف شاد زیستن هست پس اگه تو جمع ایرانی و هندی و .. شاد هستید ، ادامه دهید ولی به اینکه نکته هم توجه کنید که شاید راه دیگری نیز برای شاد بودن هست شاد بودنی متفاوت.

[nahid7091]

در مورد ارتباط با هموطن هامون من به یه چیزی فکر میکردم.
اونهایی که بعد از سالها مهاجرت و ارتباط چه با ایرانی چه خارجی بالاخره جاگیر شدن، یه شغلی دارن، میدونم که کلی پزشک و مهندس و بیزینسی داریم بین مهاجرها و اونهایی که اپلای کردن... ولی یه جایی نیس که بتونیم به اونایی که تازه مهاجرت میکنن کمک کنیم تا جا بیفتن.
به خاطر همین ترس از هموطن و فراری بودن از همدیگه ست ولی به یه بُعد دیگه ش فکر نمیکنیم. اینجوری تر و خشک با هم میسوزن!!!!

من تازه مهاجرت کردم به کشوری ک زبانش انگلیسی نیس، و همراه همسرم رفتم و دارم روی زبان کار میکنم ولی تا زبانم بهتر بشه هیچ کاری رو راحت نمیتونم انجام بدم، یه سوپر مارکت میرم بدون همسرم، هر دفعه یه حرفی پیش اومده که من نتونستم ارتباط بگیرم چون نمیفهمم هنوز. همسرم کارهای خودشو داره، نمیشه که همه ش به خاطر کوچیکترین کار مترجم همراه من باشه؛ و من مشغول زبان خوندن ولی زمان میبره. ولی اگه یه وقت کارم در رابطه با دکتر و دارو و هر چیز دیگه ای باشه، نمیتونم نیازمو برطرف کنم و وابسته م به همسرم.
اگه کامیونیتی ایرانی میشناختم، میتونستم پزشک و داروخونه های ایرانی کشور رو پیدا کنم و ازشون راهنمایی بگیرم. اینجوری فشار و نگرانی همسرم هم کمتر میشه.
این همه ایرانی مهاجر هستیم ولی این بُعد از جریان که میتونیم به تازه مهاجرها کمک کنیم که جا بیفتن، که با فرهنگ جدید آشنا بشن زودتر، تجربه های ما از زندگی رو بفهمن کمرنگ ه. تازه من فهمیدم که مهاجرها به فامیل هاشون هم خیلی چیزا رو شاید نگن.
تازه اونها که میگن هم خب به درد من نمیخوره چون کشور دیگه ای مهاجرت کردن و منی که کسی از دوست و آشنا رو ندارم که به اینجا مهاجرت کرده، خیلی اطلاعات رو ندارم و سردرگم میشم و مسیر مهاجرت برام خیلی سخت تر از بقیه دوستام شده.

مثلاً من ایران که بودم مشاور و تراپیست داشتم، اما اگه اینجا هم یه تراپیست میشناختم، چون تجربه زندگی توی این کشور رو داره، خیلی برام ایده آل بود و راهنمایی هاش رو بیشتر قبول داشتم تا مشاوری که فقط تجربه زندگی توی ایران رو داره!!!!

خلاصه که اگه جایی رو میشناسید که کامیونیتی ایرانی ها باشه ممنون میشم معرفی کنید.
حالا من کشور خودم رو نمیگم. هر کسی هر کامیونیتی میشناسه اینجا به اشتراک بذاره تا بقیه دوستانی که مثل من این نیاز رو در کشور دیگه دارن، بتونن مطلع بشن 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 سپاس

[dv1397]

در مورد ارتباط با هموطن هامون من به یه چیزی فکر میکردم.
اونهایی که بعد از سالها مهاجرت و ارتباط چه با ایرانی چه خارجی بالاخره جاگیر شدن، یه شغلی دارن، میدونم که کلی پزشک و مهندس و بیزینسی داریم بین مهاجرها و اونهایی که اپلای کردن... ولی یه جایی نیس که بتونیم به اونایی که تازه مهاجرت میکنن کمک کنیم تا جا بیفتن.
به خاطر همین ترس از هموطن و فراری بودن از همدیگه ست ولی به یه بُعد دیگه ش فکر نمیکنیم. اینجوری تر و خشک با هم میسوزن!!!!

من تازه مهاجرت کردم به کشوری ک زبانش انگلیسی نیس، و همراه همسرم رفتم و دارم روی زبان کار میکنم ولی تا زبانم بهتر بشه هیچ کاری رو راحت نمیتونم انجام بدم، یه سوپر مارکت میرم بدون همسرم، هر دفعه یه حرفی پیش اومده که من نتونستم ارتباط بگیرم چون نمیفهمم هنوز. همسرم کارهای خودشو داره، نمیشه که همه ش به خاطر کوچیکترین کار مترجم همراه من باشه؛ و من مشغول زبان خوندن ولی زمان میبره. ولی اگه یه وقت کارم در رابطه با دکتر و دارو و هر چیز دیگه ای باشه، نمیتونم نیازمو برطرف کنم و وابسته م به همسرم.

این همه ایرانی مهاجر هستیم ولی این بُعد از جریان که میتونیم به تازه مهاجرها کمک کنیم که جا بیفتن، که با فرهنگ جدید آشنا بشن زودتر، تجربه های ما از زندگی رو بفهمن کمرنگ ه. تازه من فهمیدم که مهاجرها به فامیل هاشون هم خیلی چیزا رو شاید نگن.

ببینید، یکسری هستن، مخصوصا مجردها، شاید در کنار تحصیل، یکی دلیل خیلی مهم را دنبال می کنند که خوب برای رسیدن بهش راهی جز خارج رفتن نداشتن. ازدواج با خارجی. به خاطر گرفتن اقامت هم نیست، طرف از خیلی سالها پیش دوست داشته همسر خارجی داشته باشه و این به معنی تحقیر هموطنهاش نیست‌. مثلن من یه غذایی دوست دارم شما ندارید، هدف من بی احترامی به ذایقه شما نیست.... برای همین از هوطنهام دوری می کنم. ازشون بدم نمی آد، فقط از مجرد بودن کلافه شدم‌.
گفتن اینکه ایرانی هستم هم باعث میشه موقعیت را از دست بدم. دخترها فک می کنند چون در کنار هموطنهام هستم، تنها نیستم. در حالیکه من هیچ وقت نمی تونم از جمع هموطنهام همسر انتخاب کنم، اصلن رفتم خارج که بتونم خارجی پیدا کنم.


بنابراین فک کنم در هر کشوری باشید بالاخره کسانی پیدا میشن که بخوان به شما کمک کنن(و گروه هایی در تلگرام و ....)، و از اینکه یک عده از شما فراری هستن ناراحت نشید، اونها هدفشون ناراحت کردن شما نیست، فقط دنبال چیزی هستن که رسیدن بهش خیلی سخته و نزدیک شدن به شما اون چیز را چندین برابر سخت تر می کنه.

شما از کمبود اطلاع گلایه دارید، اونی که از شما دوری می کنه از مجرد بودن رنج می کشه. متوجه هستید برای کمک کردن به شما چه ضربه ای خواهد خورد؟ امیدوام درک کنید دلیل دور شدن از کامیونیتی چی هست، شاید دیگران دلیل دیگری داشته باشند.‌
بعید می دونم اگر ایرانی خودش را از شما دور می کنه، از شما بدش بیاد. اون دنبال چیزی هست که نزدیک شدن به شما، مشکل خودش را چندین برابر می کنه که واقعا تحملش براش سخت هست.


شاید هم کسانی که از شما دور میشن، می ترسن تدریجا هم صحبت هاشون همه فارسی زبان بشن و نتونن انگلیسی شون را تقویت کنن.


اتفاقا دو سال پیش یک ایرانی اومد سمت من و گفت ارق ملی داره..... الان انگلیسیش خیلی بهتر شده.‌ یه عکس ازش دیدم در کنار کلی خارجی نشسته. خیلی خوشحال شدم. من این عکسها را خیلی بیشتر از وقتی همه ایرانی باشن دور هم دوست دارم.
دو سال پیش ازم پرسید، گفتم متولد ایران نیستم. گف چ جوری فارسی یاد گرفتی، گفتم دوست ایرانی داشتم....
من به هیچ دختری نمی گم ایرانی هستم، چون از اول بفهمن، بعیده هیچ علاقه ای به آشنایی بیشتر داشته باشن، یا اینکه میرن من را می گذارن کنار هموطنهام تا خوشبخت بشم
فک کن من کنار دختری باشم، شما بیاین بگین : غضنفر بیا اینجا کارت دارم. خب دختره ببینه ما فارسی حرف می زنیم، پا میشه میره. تازه با این اینترنت همین جورش همیشه تنهاییم، حالا هموطن هم بیاد میشه قوز بالا قوز
والا من تو چت هم بگم ایرانی هستم، دیگه کسی باهام حرف نمی زنه. مجبور دروغ بگم شاید بعدا بخشید
من فقط یکبار با اون ایرانی حرف زدیم، متوجه هستید که من چی کار کردم بله من خودم را از ایرانی ها دور می کنم، ولی صمیمانه آرزوی موفقیت دارم و لطفاً دعا کنید من زن خارجی بگیرم، ممنون. شاید متاهل شدم بیشتر بهتون کمک کنم.

فک نکنم انگلیسی یاد گرفتن خیلی سخت باشه، من با کلی چینی دارم چینی حرف می زنم که هیچی انگلیسی بلد نیستن....

باور کنید از اون ایرانی که دو سال پیش دیدم خ ن گ ت ر نیستید. آفرین داره پیشرفت می کنه
خودتون را بندازین تو کامیونیتی، راه رفتن هم یاد نخواهید گرفت. رسیدن به هر توانایی، درد داره. کریستیانو رونالدو هم خیلی به عضلاتش زحمت داده تا شده این، با بوگاتی سوار شدن کریستیانو نشده

[dv1397]

یه سوپر مارکت میرم بدون همسرم، هر دفعه یه حرفی پیش اومده که من نتونستم ارتباط بگیرم چون نمیفهمم هنوز. همسرم کارهای خودشو داره، نمیشه که همه ش به خاطر کوچیکترین کار مترجم همراه من باشه؛

در این مورد خاص، باید از اپ google translate استفاده کنید، با دوربین، نوشته روی بسته بندی را عکس بگیرین، بدون نیاز به اینترنت براتون ترجمه می کنه.

فک کنم خیلی ها از این روش استفاده می کنند، حتی اونهایی که انگلیسی بلد هستن در سالهای اول حضور در یک کشور غیر انگلیسی زبان، این کار رو می کنن.
نگران نباشید، من خودم به جای روغن، سرکهِ برنج گرفتم و تافل ۹۶ داشتم.
در مورد گرفتن اطلاعات و راهنمایی به صورت غیر حضوری (مثلن حضور طرف در سوپر مارکت لازم نباشه، ولی مشاوره در مورد اجاره منزل مثلن یا اینکه کجا برم رستورانش خوبه...) باید سوالتون را در انجمن مخصوص در کشوری که هستید بپرسید (مثلن اینجا)، تا گروهای اجتماعی اطلاعات تماسشون را بهتون بدن و کمک بگیرید.

[Garibaldi]

گمون کنم منظورتون google lens بود.

در این مورد خاص، باید از اپ google translate استفاده کنید، با دوربین، نوشته روی بسته بندی را عکس بگیرین، ....

[nahid7091]

گمون کنم منظورتون google lens بود.

نه اپلیکیشن گوگل ترنسلیت رو که نصب کنید، امکان دوربین رو داره. خیلی خوبه.
میتونید عکس بگیرید و حتی انتخاب کنید کدوم متن رو ترجمه کنه
همزمان هم ترجمه میکنه که زیاد خوشم نمیاد عکس میگیرم با امکان scan یا import ش کار میکنم

عکس زیر اسکرین شات از این امکان اپلیکیشن ش گذاشتم :
https://ibb.co/x17Rkgr

[Garibaldi]

عذرخواهی و تشکر
نمیدونستم در ترنسلیت هم اضافه شده

گمون کنم منظورتون google lens بود.

[nahid7091]

در این مورد خاص، باید از اپ google translate استفاده کنید، با دوربین، نوشته روی بسته بندی را عکس بگیرین، بدون نیاز به اینترنت براتون ترجمه می کنه.

فک کنم خیلی ها از این روش استفاده می کنند، حتی اونهایی که انگلیسی بلد هستن در سالهای اول حضور در یک کشور غیر انگلیسی زبان، این کار رو می کنن.
نگران نباشید، من خودم به جای روغن، سرکهِ برنج گرفتم و تافل ۹۶ داشتم.
در مورد گرفتن اطلاعات و راهنمایی به صورت غیر حضوری (مثلن حضور طرف در سوپر مارکت لازم نباشه، ولی مشاوره در مورد اجاره منزل مثلن یا اینکه کجا برم رستورانش خوبه...) باید سوالتون را در انجمن مخصوص در کشوری که هستید بپرسید (مثلن اینجا)، تا گروهای اجتماعی اطلاعات تماسشون را بهتون بدن و کمک بگیرید.

در مورد پیدا کردن محصول و استفاده از گوگل ترنسلیت که اصول اولیه مهاجرته. میرم دم صندوق! یه چیزایی میگن (مثلاً فهمیدم یه بار که همسرم بود) میپرسن این تخفیف خورده نمیخواید؟ یه همچین صحبت هایی پیش میاد.... ولی حالا این سوپرمارکت اصن دغدغه نیس. فوقش میگم زبانتون رو نمیفهمم و طرف هم بیخیال میشه تا بعد که زبانم بهتر میشه. دغدغه من چیزهای خدماتی دیگه ست. مثالی که دارم میزنم... حالا من همسرم رو دارم که زبانش از من بهتره.
برای کسی که توی این اوضاع ایران، براش پیش میاد که مهاجرت کنه حتی با زبان ضعیف اون کشور، انگلیسی ش خوبه و دانشگاه هم مدرک انگلیسی میخواد و مهاجرت میکنه. تنهاست و باید این دغدغه ها رو داشته باشه!!!

مهاجرت سخته ولی برای غیر قابل هضم ه که این همه مهاجر ایرانی داریم و باز هم این همه سخته و هر مهاجر باید خودش از صفر شروع کنه.
یه آقایی سمینار داشت و ایشون هم مینالید که کامیونیتی ایرانی ها چقدر ضعیفه.
هندی ها و فکر کنم چینی ها خیلی خوبن توی این موضوع.
یا یکی دیگه توی کلاب هوس صحبت میکردن. توی کار بیزینس بودن. میگفتن یه سری مزیت ها هست که امریکا به کامیونیتی ها میده. اینجوری بود که اگه تعداد ایرانی ها بیشتر از چند میلیون بود، به بیزینس هاشون وام میدن. و آماری که آمریکا داشت مثلا 500 هزار ایرانی بود ولی این آقا میگفت : میدونم که حداقل 1 میلیون ایرانی توی آمریکا هستن. خیلی از این مسائل میشنوم و واقعا دوست دارم ک یه محیطی باشه مثل yelp که بدونم ایرانی ها و خدماتشون کجا هستن.

میدونید؟ سوال میپرسن توی گروه فیسبوک و تلگرام که مثلاً وکیل ایرانی معرفی کنید و غیره
ولی واقعا اینجوری خیلی سخته. یه جایی مثل yelp واسه مهاجرها نداریم. در حالی که میدونیم چقققدددر ایرانی مهاجرت کردن. این مدل ارتباط و دریافت خدمات اصلا باعث نمیشه که چیزی که دوست مون در بالا گفتن ( مشکلی ایجاد بشه برای ارتباط). چون اصلاً بحث من ارتباط حضوری و دوستی نیس.
مثلاً دوستمون با یه همسر خارجی هم ازدواج کنن، ولی یه جایی باشه که بگن مثلاً دکتر ایرانی هستن، بقیه ایرانی ها پیداشون میکنن و میتونن کلی بهشون کمک کنن. هم مراجعین شون بیشتر میشه هم اون مهاجر راحت تر میتونه از خدمات سلامتی بهره مند بشه.

« البته یه جای کار هم سوال دارم. تا کی میشه پنهان کرد که ایرانی هستید؟ پاسپورت که یه چیزی مثل کارت ملی و کارت شناسایی نمیشه ، خانواده رو نمیبینن؟، در مورد فامیل هاتون نمیپرسن؟ و اصن فرهنگ و یه سری تجربیات هستن ک فقط کانادایی ای که بالای 20 سال با اون فرهنگ زندگی کرده میدونه و native ها یه سری چیزها میدونن و توی مدرسه ها یاد میگیرن ک قطعا ما مهاجرها نمیدونیم!؟ چجوری میشه اینو هندل کرد؟ »


من دنبال اینم که راحت و بدون اینکه مغزم گیج بشه با زبان مادری مشکلم رو به پزشک و مخصوصاً یه تراپیست مطرح کنم.
میخوام از خدمات یه هموطن که فرهنگ ما رو میشناسه. فرهنگ این کشور جدید هم میشناسه و کلی تجربه کسب کرده استفاده کنم.

یا وقتی بچه م رو میفرستم مدرسه، اگه یه مدرسه پیدا بشه که معلم ایرانی داره و من بتونم دغدغه هام رو باهاش مطرح کنم و اون بدونه بچه من ایرانی ه و یه وقت به خاطر اینکه مهاجره، نگرانی اینو نداشته باشم که معلم باهاش با تبعیض برخورد کنه و خیلی چیزای دیگه که دوست دارم با یه همزبان که تجربه مهاجرت رو داشته مطرح کنم.
که نیازی هم به این نداره حتما حضورا دوست باشیم و یا جمع بشیم. هوم؟
واقعا همچین جایی نیس؟