نقل قول نوشته اصلی توسط Plus_Energy نمایش پست ها
متاسفانه حق با شماست ولی در مورد یکی از بندهای شما، با آن مخالفم. برخی از ایرانیان در خارج از ایران، از ابراز ایرانی بودن خودشان امتناع می ورزند و حتی اسم دوم برای خود می گذارند در حالی که بعضی به قول شما افراد از شهر کوچک ایران، از آنجایی که انسان های زحمت کشی هستند و از زحمت به همان مرحله رسیدند، مگه دیوانه اند که دست به همچین عملی بزنند. بنابراین، با افتخار هویت خود را به خاطر زحمتی که کشیدند، بازگو می کنند، اگرچه تمام ایران سرای ایرانیان است و کسی حق ندارد تبعیض و برچسبی به آنها بزند. با تعریف شما، پس برای تک تک افراد در نقاط مختلف یک کشور به عنوان مثال استرالیا، باید‌ متاسفانه تعریف خاصی داشت...

انتخاب اسم دوم و سوم و ... سایر موارد شخصی جزو زندگی خصوصی افراد هستش. آزادی فردی هستش.
طبق قوانین bully & harassment اگر شخص یا گروهی فرد دیگر رو مورد تمسخر قرار بدهند یا مورد افترا قرار بدهند،‌شخص میتونه از اونها شکایت بکنه.
خیلی از یهودی ها هنوز هم اسم و فامیلشون رو در کشورهای دیگه کاملا تغییر میدهند که دلیل هم مشخصه.
یا خیلی از افراد با اسمای نظیر محمد یا محمود و .... به یک سری دلایل مشخص ترجیح میدن اسم مستعار انتخاب کنن.
بحث اسم مستعار صرفا به ایرانیها محدود نیست و از افراد حرفه ای و خاننده و بازیگر تا .... خیلیها اسامی خودشون رو تغییر میدهند.

پنهان کردن هویت تصمیم شخصی فرد هست و تاثیری رو دیگران ندارد (از رنگ کردن مو، تغییر اسم و .... ).
مشکل این هست که سایرین به دنبال گسترش طرز تفکر خودشون باشن و اگر کسی همخونی با اونها نداشته اون شخص رو تحقیر کنند.

بحث تو این حوزه خودش یک لیسانس حقوق هستش و خیلی طولانی.

مبنا بحث دموکراسی و ازادی فردی هستش.

در مورد بعدی که گفتید:
بحثی بابت تلاش افراد نیست. زحمت کشیدن و بهره رو خودشون میبرن و منتی بر سر بقیه نیست.
موضوع اینجا هستش که هر چقدر دایره تجربه و برخورد شخصی بالاتر میره (مصداق بسیار سفر باید تا پخته شود خامی)، طرز برخوردش با موضوعات و شرایطی که باهاش آشنایی نداره و براش ممکنه بیگانه باش، آسان تر میشه.

از ایرانیها بگیرید تا آمریکایی ها و هرکشوری که این وسط هست.

افرادی که در محیط های بسته اجتماعی و فرهنگی بزرگ شده اند،‌ در برخورد با خارجی ها و افراد با ملیتها و نژادها و ... گوناگون دارای تعصب و اکستریم هستن.
یک شخصی که در یک شهر مثل Rock Springs در ایالت وایومینگ امریکا بزرگ شده برخوردش با یک ایرانی بسیار با تعصب تر و کلاسیک تر هستش تا یک شخصی که تو شهری مثل سن خوزه بوده و از ملیتهای مختلف رو دیده.
این یک واقعیت هستش. و محدود به یک شهر و کشور و فرهنگ نیست.