سلام
من به طور کلی از درس خوندن لذت نمی برم. ولی انگیزه درس خوندن دارم. چون هدف دارم. ولی از کار تحقیقاتی خیلی خوشم میاد. من هم صنعتی اصفهان بودم. اینجا هم ما واقعا درس می خوندیم!
بعد اینکه نمره هاتون در مقایسه با نمره هاتون تو ایران چطور بود؟ راضی بودید؟ و دیگه می خوام ببینم استادها اونجا هم به نمره دادن سخت گیرند؟ یا نه مثلا کسی که همیشه کارهاش را به موقع انجام داده و به قول شما گزارش هفتگی داده و اینها می تونه انتظار نمره خوب داشته باشه؟ امتحان ها چطورین؟ بعد نحوه درس خوندن به چه شکله؟ مثل ایران می رید سر کلاس جزوه می نویسید بعد رفرنس های استاد را می خونین می رین امتحان می دین؟ استاد هم از همون چیزایی که درس داده امتحان می گیره؟ یا اینکه سهم نمره امتحان کمه و بیشتر کار کلاسی در طول ترم مد نظرشون هست؟
یک چیز دیگه اینکه چقدر اول کار زبان دردسر سازه؟ استادها رعایت دانشجوهای خارجی را می کنن که خوب حتما مشکلاتی با زبان انگلیسی دارن؟
ببینید اولا توجه بفرمائید که درسها و شیوه نمره دادن مقطع فوق لیسانس با مقطع لیسانس هم در ایران و هم در خارج فرق داره. نمرات مقطع فوق لیسانس معمولا بالاتره چون علاوه بر اینکه دانشجوهای فوق لیسانس مدت طولانی تری با شیوه درس خواندن دانشگاهی آشنا شده اند، بخش عمده ای از نمره درسها هم علاوه بر امتحان به پروژه و ارائه سمینار و نظیر آن اختصاص دارد که گرفتن نمره از آن آسانتر است و این موضوع هم در ایران و هم در خارج صادق است.
نحوه درس خوندن هم تفاوت عمده ای نداره. جزوه نویسی که در ایران هم داره از مد میفته چون استادها نوت هاشون رو بصورت پاورپوینت و نظیر اونها در اختیار دانشجویان میگذارند. گزارش نویسی مربوط به کار پژوهشی تز است نه درسها. از نظر زبان هم اگر رشته های مهندسی باشید که اصولا استاد انگلیسی زبان پیدا نمیکنید اکثریت استادهای رشته های مهندسی خارجی هستند که اتفاقا فهمیدن لهجه هاشون خودش مصیبتیه!
برای اینکه بیشتر با تحصیل در خارج اشنا بشین من توصیه میکنم روی اینترنت کلاسهای درسهای موردنظرتون در دانشگاه مقصد رو نگاه کنید و ببینید استادها چه جور تمریناتی میدهند و مباحث درس چطور است. گرچه خیلی از دانشگاهها به سیستم های بسته ارائه دروس مثل Blackboard و webCT روی آورده اند ولی هنوز استادهای زیادی هستند که کلاسهاشون رو روی اینترنت public میگذارند. بعنوان مثال فرض کنید شما میخواهید بدونید در دانشگاههای امریکا درس پردازش سیگنال چطور ارائه میشه. یک گوگل سرچ زیر (به کلمات کلیدی و محدودیت دامنه توجه کنید) کلی لینک به کلاسهای دانشگاههای مختلف (جورجیا تک، کلمبیا و غیره) میده که میتونید چک کنید:
http://www.google.ca/#hl=en&sclient=...w=1010&bih=575
ویرایش توسط ghlobe : June 3rd, 2012 در ساعت 06:56 PM
1-
استاد و دانشگاه براتون وقت و انرژی و هزینه میذاره، متقابلن شما هم باید براش وقت بذارید. شما باید به جواب برسد، دوره دکترا تا 8 سال ممکنه طول بکشه اگر شما به پاسخ نرسید و استاد ازتون نتیجه رو میخواد. صرف عمل درس خوندن و نمره آوردن اصلن ملاک نیست
2-
امکانات دانشگاه در خارج از کشور از هر نظر غیر قابل قیاس با ایرانه،
3-
آشنایی با محیاطهای مختلف؛ مردم فرهنگهای مختلف و به وجود اومدن فرصتی (برای آنان که دوست دارند) برای شناخت بیشتر و بهتر فرهنگ ایرانی و نقایص آن
(این تقسیم بندی های عمومی بود و صدرصد هم در ایران هم در خارج از کشور موارد استثنا هم هست)
Essentially, all models are wrong, but some are useful.(George E. P. Box)----------------------------------------------------------------------
به قوانین انجمن احترام بگذاریم.
ممنون از تاپیکی خوبی که ایجاد کردین.امیدوارم سوالامو خوب مطرح کنم.
ما دوره لیسانس یه استادی داشتیم که هر سه مقطع لیسانس،فوق و دکترا رو تو دانشگاه UCL انگلیس خونده بود و استاد دانشگاه امیرکبیر بود.شیوه تدریس ایشون طوری بود که هر جلسه کتاب مرجع رو باز میکرد و مثال های کتاب رو دوباره حل میکرد و توضیح میداد و همیشه میگف بالاترین نمره ای که دوران تدریسم دادم 17 بوده. منم چون ترم آخر بودم با تمام قوا درسامو میخوندم تا مشکلی پیش نیاد و سر جلسه که رفتم دیدم 4 تا سواله که هرکدوم 5نمره داره و من 3تا رو با جزییات تمام حل کردم و به جواب نهایی هم رسیدم ولی یکیش نصفه موند.
با خودم میگفتم چون این استاد سختگیره به اون نصفه هیچ نمره ای نمیده ولی 3تای باقیمانده دیگه حرف و حدیثی نداشتن و 15 میشدم ولی وقتی نتایج اومد همه شوکه شدن،چون 70 درصد زیر 10 شدن و بالاترین نمره 13.5 شد و من 10 شدم. این خاطره واسه من ذهنیت منفی ایجاد کرده،چون واقعا با تمام وجود زحمت کشیدم و مطمنا یه استاد معمولی ایرانی به ورقه من 17 میداد.کلا میترسم برم خارج و اوضاع اینجوری باشه،وقتی زحمت میکشی ولی به حقت نمیرسی واقعا دلت میشکنه ،حالا شما فرض کن این اتفاقات بد تو یه کشور غریب واست بیفته!! آیا این استاد که تو سیستم انگلیس بوده، اونجا اینجوریه ؟ واقعا اینجوری نمره میدن؟
بله این استاد شما دقیقا داره به سیستم انگلیسی به شما نمره می ده. اینجا نمره 70 یعنی A و به طور متوسط فقط 5 درصد افراد نمره بالاتر از 70 می گیرند. در Coursework ها اگه شما همه کارهای مد نظر رو دقیق انجام بدید بهتون 70 می دن و نمره های بین 70 و 100 مربوط به کارهایی است که افراد بیشتر از حد استاندارد مد نظر کار کرده باشند. در امتحانت هم 70 درصد نمره سوالات معمولی است و 30 درصد باقیمونده نیاز به فهم و درک فوق العاده ای از مطالب داره، بیشتر از حد استاندارد دوره.
این نکته بدی نیست چون همه دنیا این سیستم رو می شناسند. مثلا معدل بالای 73 در اکثر تبدیل ها معادل GPA 4.0 است یا حد قبولی نمرات در اکثر مواقع 40 است و نمرات بین 60 تا 70 واقعا نمرات خوبی محسوب میشن. نکته این مطلب هم اینه که در این سیستم شما فرصت خیلی خوبی دارید بی نظیر بودن خودتون در یک سری دروس رو با نمرات بالای 80-85 نشون بدید.
شما اینطور حساب کنید که با معدل 75 از دانشگاه های مطرح انگلیس مثل همون UCL افراد می تونن برن MIT و Harvard.
ممنون از پاسخ کاملتون ، من اگه با همین شیوه اونجا بخونم یعنی 10 بگیریم و یا همون 2/4 خیلی نا امید کنندس ، اگه میشه بگید واسه گرفتن 80 باید چیکار کرد؟ فرض کنید همین درس من تو انگلیس بود و هر 4تا سوال رو هم درست مینوشتم و میشدم 70 ، باید چه کارهای اضافی انجام بدی تا تشخیص بدن لیاقتت نمره ی بالاتریه؟ ممنون
استاد شما نباید در ایران اینطوری نمره بده چون سیستم نمره دهی ایران این شکلی نیست.
اگه این درس شما در انگلیس بود سوالات رو طوری طرح می کردن (و با دقت خاصی تصحیح می کردن) که فرضا شخصی که در ایران 19 می گیره، اینجا حدودا 75 می گیره. معمولا یک چهارم سوالات در امتحان بسیار سخت طراحی میشه و فقط در صورتی شخص می تونه پاسخ بده که دانش بسیار بالا و عمیقی در اون زمینه داشته باشه. در پروژه ها معمولا برای نمره بالای 80 گرفتن لازمه از Specification بالاتر رفت و با نبوغ و ذوق شخصی چیزهایی به کار اضافه کرد که از دید استاد ارزش نمره بالاتر رو داشته باشه.
اونوقت سیستم نمره دهی آمریکا چطوریه؟
مثل انگلیس؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)