در مورد اینکه چرا secured loan رو توصیه نمی کنید توضیح میدین؟ استفاده همزمان از یک سکیورد کارد و یک کردیت کارد و باز پرداخت یک سکیورد لون می تونه در ساختن سریعتر هیستوری تو یه بازه کوتاه مدت مثلا ۴ ماهه نقش بهتری داشته باشه؟در مورد کردیت دوستان راهنماییهای خیلی خوبی کردن. من چند نکته رو در مورد ایجاد سابقه اعتباری یا credit history و کردیت کارت بگم.
۱. مالیات دادن، اجاره دادن، پول قبض آب و برق و گاز و موبایل و تلفن دادن، هیچکدوم کمکی به ایجاد سابقه اعتباری نمیکنه. ندادن اینها (بسته به مورد) میتونه سابقه اعتباری شما رو به طور فجیعی خراب کنه. ولی دادنش هیچ تأثیری روی ایجاد سابقه اعتباری شما نداره. حساب جاری باز کردن هم هیچ کمکی بهتون نمیکنه. حالا یکی دو تا حساب جاری باز کنید مشکلی نداره. ولی حساب جاریهای متعدد باز کردن هم میتونه روی سابقه اعتباری شما تاثیر منفی بذاره.
۲. چیزی که سابقه اعتباری برای شما ایجاد میکنه پرداخت هر نوع قسط هست. اعم از پرداخت بدهی کردیت کارت، قسط خونه، قسط ماشین، وام شخصی یا وام دانشجویی. برای کسی که سابقه اعتباری نداره، ایجاد سابقه اعتباری میشه یه چیزی توی مایه پارادوکس مرغ و تخم مرغ. یعنی هر جا میرید بهتون کردیت نمیدن چون سابقه کردیت ندارید. مثل همون موقعی که بعد از تموم شدن درستون میرفتید دنبال کار، همه جا اول ازتون سابقه کار میخواستن.
۳. اگه تازه رفتید آمریکا و سابقه کردیت ندارید، هی این ور و اونور برای کردیت اپلای نکنید، چون بهتون نمیدن (به دلیل نداشتن سابقه اعتباری) و خود این اپلای کردنهای ناموفق هم سابقه شما رو خرابتر میکنه، یعنی سابقه صفر شما کلی پوئن منفی هم توش میاد (برای این تقاضاهای ناموفق). راهش رو توضیح میدم بعدا.
۴. اگه قصد موندن دراز مدت تو آمریکا و خونه یا ماشین قسطی خریدن رو ندارید بیخیال کردیت کارت بشید چون واقعا به هیچ دردتون نمیخوره. شما برای خریدهای روزمره یا اینترنتی همه کارهاتون رو با دبیت کارت میتونید انجام بدید (یعنی همون کارتی که وقتی حساب جاری باز میکنید بهتون میدن). دبیت کارت از لحاظ خرید کردن عین کردیت کارت کارایی داره با این تفاوت که وقتی با دبیت کارت خرید میکنید، پول همون لحظه (یا حد اکثر با اختلاف ۲-۳ روز) از حساب جاریتون کم میشه. ولی وقتی با کردیت کارت خرید میکنید، بانک پول فروشنده رو میده، بعد این بدهی رو میذاره به حساب اعتباری شما که آخر ماه براتون صورت حساب میفرسته و شما صورت حساب کلّ خریدهای اون ماه رو به بانک میدید. تنها مزیت عمده کردیت کارت نسبت به دبیت کارت همینه که پول در جا از حساب شما به صورت نقدی برداشت نمیشه. تنها امتیاز این هم برای هزینههای درشت هست. مثلا اگه خدای نکرده کار بیمارستانی داشته باشید یا چیزهایی از این قبیل. وگرنه برای خریدهای روزمره معمولی فرق زیادی نیست که با دبیت کارت حساب کنید که درجا از حسابتون کم بشه یا با کردیت کارت حساب کنید که بعدا آخر ماه اون چند دلار رو به بانک پرداخت کنید. البته کردیت کارتها برخی مزایای جانبی دارن که بعد توضیح میدم، ولی اون مزایای جانبی انقدر حیاتی نیست که بخواید غصه اش رو بخورید. بخوام مثال بزنم، مثل اینه که شما میرید یه رستوران بهتون روی غذا نوشابه بدن یا ندن.
۵. اگه با همه این حرفها حتما میخواید کردیت کارت داشته باشید، چند راه پیش روی شما هست. سادهترین راهش اینه که یه نفر بیاد co-signer شما بشه. البته کسی که سابقه اعتباری خراب نداشته باشه و به شما هم اعتماد داشته باشه، چون اگه شما بدهیهای بانک رو سر وقت ندید، سابقه اون هم خراب میشه یا حتی ممکنه به درد سر هم بیفته. راه دیگه اینه که شما برید یک حساب سپرده مدت دار باز کنید و بانک با وثیقه گرفتن اون سپرده مدت دار روی اون به شما وام کوتاه مدت بده. به این میگن secured loan. من این راه رو خیلی توصیه نمیکنم به دلایلی که اینجا مجال توضیحش نیست. همین قسطهای این وام کوتاه مدت رو که بدید برای شما سابقه کردیت ایجاد میشه، حتی اگه قسط شما ۳ ماهه باشه. راه دیگه اینه که برید یک حساب سپرده مدت دار باز کنید و با همون وثیقه یک secured credit card بگیرید. بانکها بعد از زمانی بین ۶ ماه تا یک سال که شما خوش حسابی خودتون رو در پرداخت صورت حسابهای کردیت کارت نشون بدید، این secured credit card رو به کردیت کارت معمولی تبدیل میکنن و وثیقه شما رو آزاد میکنن. بعضی بانکها ممکنه سر این تبدیل کارت و آزاد کردن وثیقه شما رو سر بدوونن، برای همین قبل از اینکه برید سراغ یه بانک در مورد عملکرد بانک پرس و جو کنید که علاف نشید. راه آخر که از نظر من راه بهتری هست اینه که اگه بانکی رو سراغ دارید که به دانشجوها راحت کردیت کارت دانشجویی میده، برید سراغش. کردیت کارتهای دانشجویی معمولاً امتیازهای زیادی نداره و نرخ بهره بالایی هم داره، گاهی وقتها maintenance fee ماهانه هم ممکنه داشته باشه. ولی اگه بانکی رو پیدا کردید (بعد از پرس و جو کردن از منابع موثق) که حاضر بود بدون maintenance fee یا monthly fee بهتون کردیت کارت دانشجویی بده، به نظر من همین رو بچسبید.
۶. صرف نظر از اینکه به کدوم یکی از روشهای فوق متوسل میشید، سراغ بانکهای در پیت نرید به چند دلیل. اول اینکه اولین حساب اعتباری شما طول مدت سابقه کردیت شما رو تعیین میکنه. یعنی اگه اولین حساب اعتباری خودتون رو در یک بانک در پیت باز کنید و بعدا حساب رو ببندید، این حساب بسته شده بعد از ۸ تا ۱۰ سال از سابقه اعتباری شما حذف میشه و طول سابقه اعتباری شما یهو کاهش پیدا میکنه. مثلا فرض کنید شما یه کردیت کارت در پیت میگیرید بعد از سه سال یه کردیت کارت خوب میگیرید و اون کارت در پیت رو میبندید. ۱۰ سال که از بسته شدن اون کارت اولی گذشت، طول سابقه کردیت شما در واقع هست ۱۳ سال، ولی به دلیل حذف اون کارت اولی بسته شده از سابقه کردیت شما، طول سابقه کردیت شما یهو میشه ۱۰ سال یعنی تاریخی که کارت دومی رو گرفتید. بستن کارتها تاثیرهای دیگهای هم روی سابقه کردیت شما میذاره که بحثش مفصله.
۷. علاوه بر این بانکهای در پیت به دلیل ناپایداریهای مالی ممکنه دم ساعت شرایط کارت شما رو عوض کنن و بازی در بیارن. جوری که خود شما مجبور شید عطاشون رو به لقاشون ببخشید. به همین لحاظ گرفتن کردیت کارت دانشجویی از یه بانک خوب ترجیح داره به گرفتن کردیت کارت معمولی از بانک در پیت حتی اگه راحت هم بهتون بده. البته بر خلاف تصور عمومی، بانکهای در پیت معمولاً کردیت کارت رو به راحتی هم نمیدن و گاهی وقتها ادا و اطوار شون از بانکهای معتبر خیلی بیشتره.
۸. یه راه دیگه هم هست که بعضیها توصیه میکنن ولی من به دلایل فوق و برخی دلایل دیگه توصیه نمیکنم. و اون گرفتن کردیت کارت فروشگاهی هست (به جای اینکه مستقیما از بانک بگیرید). موسسات اعتباری که پشت کردیت کارتهای فروشگاهی هستن معمولا جز در پیتترین موسسات مالی هستن و خیلی وقتها حتی بانک هم نیستن. در دراز مدت داشتن اینجور کردیت کارتها به نفع شما نیست. خیلی وقتها اینها بازیهایی در میارن که به گریه میافتید از اینکه اولین کارتتون رو ازشون گرفتید.
۹. کردیت کارت شما از هر نوع که باشه و از هر جا که گرفته باشید و هر شرایطی که داشته باشه، چند نکته رو رعایت کنید. اول اینکه تحت هیچ شرایطی نذارید مقدار کردیت استفاده شده از ۳۰ درصد سقف کردیت اون کارت بیشتر بشه. اگه نظر من رو میخواید حتی ۱۵-۲۰ درصد. اگه احیاناً یه خرید قلمبه کردید و از این ۱۵-۲۰ درصد یا همون ۳۰ درصد بالاتر رفت، در اولین فرصت سعی کنید بدهی رو بیارید پایین حتی اگه زمان صورتحساب نرسیده باشه. دوم اینکه تا موقعی که با فوت و فنّ کردیت کارتها و سیستم بانکی آمریکا آشنا نشدید، صورتحسابهاتون رو به صورت کامل قبل از رسیدن مهلت صورتحساب پرداخت کنید. ممکنه ریزه کاریهایی در شرایط پرداخت صورتحساب اون بانک وجود داشته باشه که با دادن مینیمم پرداختها سرتون کلاه بره. به عبارت دیگه توی اون ماههای اول بی تجربگی هیچ وقت balance خودتون رو به اصطلاح carryover نکنید به ماه بعد. همیشه بالانس خودتون رو در هر ماه قبل از اینکه مهلت صورتحساب برسه، صفر کنید. این carryover رو بذارید برای وقتی که با جزئیات مقررات اشنا شدید. نکته دیگه اینکه هر از گاهی بانکها براتون چکهایی میفرستن به عنوان cashback یا balance trasnfer و به صورت اغوا گرانهای شما رو ترغیب میکنن که از اون چکها به عنوان پول نقد استفاده کنید. در اون ماههای بی تجربگی که استفاده از این چکها رو اصلا توصیه نمیکنم چون قطعاً سرتون کلاه میره. حتی بعد از با تجربه شدن هم حتما باید جزئیات نحوه بازپرداخت اون چک رو بخونید و خوب بفهمید، تازه باز هم باید خیلی حواستون رو جمع کنید چون باز هم ممکنه سرتون کلاه بره.
۱۰. دلیل دیگه اینکه بانکها یا موسسات اعتباری در پیت رو توصیه نمیکنم اینه که اگه هر جور مشکل در پرداختها یا خریدهاتون پیش بیاد باید زنگ بزنید به customer service. اون وقته که واقعا گریه شما رو در میارن. به خصوص اگه یه آدم با IQ در حد جلبک بخواد جواب تلفن شما رو بده.
۱۱. یک نکته که در مورد نحوه خرید با دبیت کارت در بالا گفتم و اینجا بیشتر توضیح بدم. از دبیت کارت دو جور میشه استفاده کرد. یکی به صورت دبیت هست. یعنی کارت رو میکشید بعد حالت دبیت رو انتخاب میکنید. در این حالت باید پین ۴ رقمی رو روی دستگاه وارد کنید. در این حالت پول همون لحظه از حساب جاری شما کم میشه. حالت دیگه این هست که دبیت کارت رو میکشید توی دستگاه ولی گزینه کردیت رو انتخاب میکنید و بعد هم عین خرید با کردیت کارت، رسید فروشگاه رو امضا میکنید. در این حالت بانک با این خرید مثل کردیت کارت برخورد میکنه، یعنی همون لحظه پول از حسابتون کم نمیشه. ولی با توجه به اینکه کارت شما واقعا کردیت نیست، بالاخره پول از حسابتون کم میشه. ممکنه همون شب باشه، ممکنه ۲-۳ روز بعد باشه. این نوع پرداخت یک مزیت داره. اگه در اون لحظه پول کافی توی حسابتون نباشه و بخواید از حالت دبیت استفاده کنید پرداخت شما یا درجا رجکت میشه، یا اگه overdraft protection روی حسابتون داشته باشید، بانک اختلافهای جزئی رو پرداخت میکنه به فروشنده و بعد بسته به شرایط overdarft protection روی حسابتون شما رو جریمه میکنه. ولی اگه حالت کردیت رو انتخاب کنید، با توجه به اون وقفه ۱-۳ روز در برداشت مبلغ از حساب، شما وقت دارید که بلافاصله بدوید برید بانک یا ATM و پول بریزید به حسابتون. البته اگه این اختلاف جزئی نباشه یا پولی که به حساب میریزید به دلایل مختلف بلافاصله available نشه، باز همون قضیه overdraft و جریمه پیش میاد. به همین دلیل من استفاده از دبیت کارت در حالت کردیت رو فقط و فقط وقتی که مطمئن هستید پول کافی توی حسابتون دارید توصیه میکنم.
۱۲. یک مزیت دیگه پرداخت دبیت کارت به صورت کردیت یا اصلا با همون خود کردیت کارت اینه که بانک به شما امتیاز هایی میده، مثل همون مثل نوشابه روی غذا که در بالا گفتم. یعنی شما میرید فروشگاه یا هرجا خرید میکنید، بانک به شما پوینت میده که این پوینتها به حدی که رسید (مثلا ۵۰۰۰ تا یا ۱۰۰۰۰ تا) میتونید با اون پوینتها جایزه نقدی بگیرید، یا گاهی وقتها این پوینتها رو میشه برای تخفیف بنزین یا تخفیف در خرید بلیت هواپیما یا هتل استفاده کرد. یا گاهی وقتها اصلا بانکها غیر از قضیه پوینت و اینها از همون اول میگه اگه پیش ما حساب باز کنی، بعد از دبیت کارت یا کردیت کارت ما به فلان صورت برای خرید استفاده کنی، انقده پول یا پوینت به صورت قلمبه بهت bonus میدیم. یعنی یه جورایی التماس میکنن که تو رو خدا بیا پیش ما حساب باز کن. در اینجور مواقع باید خیلی با دقت شرایط حساب و نحوه استفاده از کارت رو بخونید که سرتون کلاه نره.
علاقه مندی ها (Bookmarks)