من خیلی نفهمیدم شما دنبال چی هستین. بورسیه منظورتون از طرف ایران بورس بشین برای خارج هست یا بورس دانشگاهای خارجی رو گرفتن؟ اگه منظورتون مورد دوم هست، بورس قضیه اش از پذیرش جداست خیلی اوقات. اگر هم منظورتون مورد اول هست، که برای ارشد که دولت بورس نمی کنه کسی رو.
اگه میخواین برای دکترا برین و میخواین ببینین ارشد چیکار کنین، شما باید اول تعیین کنین دکترا رو چی میخواین بخونین (چه گرایشی). بعد که گرایشتون رو تعیین کردین میتونین ارشدتون رو توی همون زبانشناسی همگانی بگیرین، منتها تزتون مرتبط با رشته ای باشه که میخواین برای دکتراش اقدام کنین.
اگه میخواین برای ارشد از ایران برین، تز لیسانستون رو مرتبط با اون موضوعی بردارین که میخواین. البته با توجه به اینکه رشته اتون مترجمی هست فکر نمی کنم خیلی دستتون باز باشه، ولی بازم تا حدودی میتونین موضوعتون رو تمایل بدین به سمت زبانشناسی و تحلیل های زبانشناسیش رو زیادتر کنین.
در مورد اینکه آیا دانشگاها دانشجویی با این رزومه رو برمیدارن یا نه، باید بگم شما برای پذیرش گرفتن باید تلاشتون به مراتب از خود خارجی ها بیشتر باشه. علتش هم این هست که اونا هر رشته ی زبانشناسی رو از لیسانس یا حداقل ارشد توی کشور خودشون دارن. یعنی رقبای شما مثلا برای گرایش زبانشناسی رایانه ای کسایی هستن که از لیسانس این رشته رو خوندن. پس شما باید خیلی خودتون رو علاقه مند و مستعد نشون بدین که شما رو به اونا ترجیح بدن. بنابراین در هر صورت، در صورتی که هر گرایشی رو انتخاب کنین، باید مطالعه اتون رو توی اون زمینه خیلی خیلی بالا ببرین.
من توصیه ی شخصیم این هست که ارشد رو زبانشناسی بخونین و بعد برای دکترا اقدام کنین. ولی این صرفا یه نظر شخصیه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)