(شرمنده که طولانیه!)
اولا در مورد چمدون,
بنده با ایران ایر اومدم, چهار تا چمدون در اندازه های مختلف تحویل بار دادم, و بابت دو تای اضافه البته پولش رو دادم (فکر کنم دونه ای 120 تومن بود), چمدونهام اندازه های مختلف داشت, از کوچیک تا بزرگ (البته اون سایز که خیلی بزرگه رو نداشتم, اونو گیر میدن). و البته وزنهای مختلف هم داشتن. مثلا یکیشون 28 کیلو بود, یکیشون 35 کیلو. ولی مجموعا میشد تقریبا همون دونه ای 32 کیلو (خودشون میگن این کار خلافه, نباید هیچ کدوم از چمدونها از 32 کیلو بیشتر باشه). حالا من تقریبا 130 کیلو بار تحویل دادم! دیگه به دو سه کیلو بالا پایینش کاری نداشتن! یه خانومی هم بود که اصلا گیر نبود. جالب قضیه اینه که یه چمدون کابین هم بردم تو هواپیما یه کولی بزرگ هم انداختم رو دوشم! ولی نه تهران, نه لندن, هیچکس اون کولی رو ندید! خلاصه به مقدار فوق العاده زیادی بار اوردم, و شد! حالا شانس شما چی باشه, دیگه بحث جداییه. (گفتم لندن یادم اومد بگم اونجا چشمتون رو بچرخونید جیبتون و بارتون و شایدم خودتونو دزد برده! حواستون خیلی جمع باشه)
در مورد دارو,
من دو تا بسته ی کامل (توش فکر کنم ده برگ باشه) استامینوفن کدئین اوردم, نزدیک چهل برگ سرما خوردگی اوردم, استامینوفن معمولی اوردم, چرک خشک کن اوردم, ویتامین آ, چسب زخم, کرم ضد آفتاب, ژلوفن, و و و ... به علاوه ی چندین شیشه محلول ماینوکسیدیل, و چهار تا پماد ساختنی برای پوست (حالا نگین این چقدر ندید بدید و ناز نازیه ها!) که روشون هیچ نوشته ای نداشت. و برای هیچ کدوم هم یه دونه نسخه هم نداشتم.
در موردآجیل و سبزی خشک,
اصولا فکر نمیکنم غیر قانونی باشه, به هر حال من مقدار زیادی پسته (خام و شور) و سبزی خشک اوردم. پیاز داغ آماده هم اوردم, مقدار زیادی غذای آماده هم اوردم (این یکی تو کوله پشتیم بود, یعنی بردم تو هواپیما!), دیگه هر چی فکر بکنید خلاصه!
در مورد پول,
اگه نرین لوم بدین (که من کلا همه چیز رو تکذیب میکنم!), من پونزده هزار دلار اوردم. البته اکثرش پونصد یورویی بود که کمتر جا بگیره. چون دلار فقط تا اسکناس صد دلاری داره. دو سه تا جای مختلف گذاشته بودم. راجع به این یه مورد توصیه ی اکید میکنم که این کارو نکنید, چون اون چیزای دیگه رو اگه بگیرن نهایت اینه که میریزن دور, اما این یکی رو بگیرن دیگه حساب کارتون با کرام الکاتبینه! نهایتا ده هزار دلار بیارید. و سعی کنید یه مقداریش هم پولهای ریز مثل ده و بیست دلاری باشه (اگه امکانش هست) بقیه اش رو هر چه قدر که خواستید (اگر اومدین و دیدن لازم دارین!!) بعد از اینکه حساب باز کردین بگید براتون حواله کنن. به ریسکش نمی ارزه.
در مورد پودر ظرفشویی و لباس شویی اینا,
والا به نظرم هر کی گفته اینا رو بیارید با خودتون, خیلی حالش خوب نبوده! من که این همه خوره بازی در اوردم و شیر مرغ تا جون آدمیزاد اوردم, دیگه پودر لباسشویی نیاوردم! شما تو دو سه هفته ی اول که جا نیفتادی که لباس نمیخوای بشوری! بعدم که ایشالا جا افتادی و رفتی واسه خونه خرید کنی (مرغ و گوشت و آب و شیر و نون و غیره) پودر و مایع هم میخری. قیمتش با ایران خیلی فرق نداره. تازه اگرم داشته باشه, نمیتونی مصرف چند سالت رو برداری بیاری که! اگر میخواید بیارید هم یه مقدار کم بیارید برای اولش. الکی فضای ارزشمند چمدونتون رو به این چیزا اختصاص ندین. حالا شامپو و خمیر دندون و مسواک و تیغ و صابون آره. اینا رو بیارید. چون از روز اول بهشون احتیاج دارید. ولی اونم باز یه تعداد محدود. در ضمن اوردن خمیر دندون هیچ مشکلی نداره.
در مورد اون دو شاخه ای که بحث شد (حالا سه به دو یا دو به سه!)
شما اگه مثلا لپ تاپ یا موبایل داری از ایران میاری و میخوای اینجا ازش استفاده کنی, جدای از اینکه باید با برق 110 ولت کار بکنه (که معمولا میکنه), باید از نظر دو شاخه ای هم بخوره. مساله ای که به ذهنم رسید اینه که کی گفته باید اون سرش که میره تو پریز برق تو کانادا حتما سه تا شاخه داشته باشه؟؟ نه آقا. اینجا نصف وسایلی که خودشون میفروشن هم دو تا شاخه داره! تازه اونایی که سه تا شاخه داره هم شاخه ی سوم پلاستیکیه. دلیلش فقط اینه که از طرف درست به برق بزنید (برای همین اونایی که دو شاخه اند, اکثرا یکی از شاخه ها از اون یکی پهن تره که باز نتونید چپکی بزنید) حالا نمیدونم چرا اینجوریه. تو ایران که فرقی نمیکرد شما دوشاخه رو از کدوم طرف بزنی تو پریز!
به هر حال چیزی که مهمه اینه که شما یه تبدیل بخری که دوشاخه ی ما رو که شاخه هاش گرد هستن, تبدیل کنه به دو شاخه ی آمریکایی (نه سه شاخه!) که شاخه هاش تخت هستن. نمونه ش رو اینجا ببینید:
http://tinyurl.com/doshakhe
من خودم از جمهوری خریدم, دونه ای 200 تومن. حالا با توجه به تورم شاید شده باشه نهایت دیگه هزار تومن. دو سه تا بیارید بسه تونه. فقط اونجا چکش کنید که دو شاخه بره توش, بعضیاش قلابیه اصلا دوشاخه توش نمیره!
در مورد هارد اکسترنال و موبایل,
من خودم از پایتخت یه دونه سی گیت یک ترابایتی خریدم. فکر کنم اون موقع صد تومن بود, یادم نیست دقیقا. خیلی هم ازش راضیم, خدا رو شکر. در مورد موبایل هم تا اوجایی که میدونم همه ی موبایلهای ایران اینجا کار میکنن. چون قفل نیستن (یعنی برای اپراتور بخصوصی ساخته نشدن). من ندیدم کسی موبایل اورده باشه و کار نکنه (اگرم بوده من ندیدم). من خودم یه نوکیا N73 اوردم که داره کار میکنه. فقط اگه تعمیرات لازم داره ایران انجام بدین که اینجا بدجوری گرونه. مال من باتریشم دیگه فاسد شده گفتم یکی از بچه ها که داره میاد برام بیاره.
دیگه چیزی به ذهنم نمیرسه, چیزایی که میدونستم تو این چند صفحه ی آخر رو جواب دادم, بازم اگه چیزی باشه که بتونم کمک کنم در خدمتم.
پ.ن: من بالشخصه در مورد موارد بالا هیچ مسئولیتی رو قبول نمیکنم, من تو خیلی موارد خوش شانس بودم و خدا هم کمک کرد مشکلی پیش نیومد, شما اگه ریسک میکنید باید دیگه دل رو به دریا بزنید و به خدا توکل کنید, ایشالا مشکلی پیش نمیاد (یا اینکه کلا ریسک نکنید).
آهان! یه چیز دیگه هم یادم اومد. وقتی که میاید اینجا یه فرم بهتون میدن که توش بنویسید چیا دارید چیا ندارید! توصیه ی غیر رسمی من به شما اینه که بگید هیچی ندارید! نه غذایی نه سبزی ای نه آجیلی نه هیچی! اینا به آدم اعتماد میکنن. اگه بگید دارید صد در صد میگردنتون ولی اگه بگید ندارید احتمال اینکه بهتون مشکوک بشن و بگردن خیلی کمه. بازم به هر حال شانس توش دخیله.
موفق باشید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)