پزشکی در خارج از ایران

[adnantaherian]

سلام و مرسی از دوستان خوبی که با پستهای خوبشون به این انجمن و افراد علاقه مند به تحصیل در خارج از کشور کمک می کنند. من امروز عضو این انجمن شدم و چندتا تاپیک رو هم جستجو کردم ولی به پاسخ سوالم نرسیدم...
من 20 سالمه (متولد 73) و واقعا به پزشکی و فیزیولوژی علاقه دارم... منتها مشکل من اینه که با وجود تعریف اساتید و معلمها و اینکه همیشه در مدارس جزو شاگردان باهوش بودم، 2 بار کنکور شرکت کردم و هر دوبار هم رتبه ام حدود 10هزار شد که همونطور که خودتون واقفید در ایران باید رتبه منطقه ای زیر 2000 باشی که بتونی به زحمت یه گوشه از کشور شروع به تحصیل پزشکی کنی... من امسال برای سربازی نرفتن به رشته مهندسی نرم افزار دانشگاه آزاد رفتم و خب علاقه ای ندارم... چند ماهی هست که دارم برای کنکور 95 به امید پزشکی می خونم ولی واقعا هیچ چیز معلوم نیست که آیا بشه این رتبه رو به زیر 2000 رسوند یا خیر؟... آنهم با مطالعه چندین و چندباره دروس مزخرفی مثل عربی که به هیچ درد احدی نمی خوره یا زیست شناسی ای که باید خودت رو غرق قیدها و مزخرفات دیگه کنی... الان هم می ترسم که من هم با وجود این همه مطالعه مثل باقی دوستان که رتبشون کمی تا پزشکی فاصله داشت و آخرسر مجبور به تحصیل در یه رشته تحمیلی شدن، بشم آنهم بعد از 3 سال طاقت فرسا... و آینده و جوانی ام تباه بشه... تازه به فرض که قبول هم شدم... امکانات آموزشی دانشگاه های ایران و کیفیت تدریسشون چطور؟!
نمی دونم باید چه راهی رو پیش برم... چون چندان امیدی به کنکور ندارم و واقعا مثل یک قماره!
بودجه کافی رو برای تحصیل در دانشگاه های آمریکا و اروپا رو ندارم... و به مالزی و چین و هند هم اصلا راضی نیستم... نمی دونم کجا می تونم برم؟! ایتالیا هم خوبه... البته اگر گیر مافیا نیفتیم!
اصلا شما چه پیشنهادی دارین؟
زبانم خیلی خوبه و حتی اساتید زبانم هم اقرار کردن که من لازم نیست زبان رو مثل سایر دروس بخونم! چون اون رو درک می کنم و نه حفظ... زبان های دیگه رو هم می تونم سریع یاد بگیرم...
یه آگهی درباره اتریش دیدم که نوشته بود برای تحصیل در دانشگاه های دولتی در اتریش شهریه لازم نیست... درسته؟
در کل شما چه کشوری رو پیشنهاد می دین که هزینه اش برای قشر متوسط جامعه قابل تحمل باشه؟
لطفا راهنمائیم کنید.
با تشکر.
پی نوشت: ممنون میشم اگر دوستان با تجربه ای مثل جناب sss666 عزیز هم من رو راهنمائی کنن.

من فکر میکنم شما اصلا حق خروج از کشورو ندارین الان دیگه !

[SepehrScience]

من فکر میکنم شما اصلا حق خروج از کشورو ندارین الان دیگه !

چرا خب معافیت تحصیلی می گیرم...
لطفا بقیه هم نظر بدن زووووودتر.

[adnantaherian]

چرا خب معافیت تحصیلی می گیرم...
لطفا بقیه هم نظر بدن زووووودتر.

به زیر لیسانس نمیدن معافیت تحصیلی برای خارج کشور

[Physiologist]

سلام و مرسی از دوستان خوبی که با پستهای خوبشون به این انجمن و افراد علاقه مند به تحصیل در خارج از کشور کمک می کنند. من امروز عضو این انجمن شدم و چندتا تاپیک رو هم جستجو کردم ولی به پاسخ سوالم نرسیدم...
من 20 سالمه (متولد 73) و واقعا به پزشکی و فیزیولوژی علاقه دارم... منتها مشکل من اینه که با وجود تعریف اساتید و معلمها و اینکه همیشه در مدارس جزو شاگردان باهوش بودم، 2 بار کنکور شرکت کردم و هر دوبار هم رتبه ام حدود 10هزار شد که همونطور که خودتون واقفید در ایران باید رتبه منطقه ای زیر 2000 باشی که بتونی به زحمت یه گوشه از کشور شروع به تحصیل پزشکی کنی... من امسال برای سربازی نرفتن به رشته مهندسی نرم افزار دانشگاه آزاد رفتم و خب علاقه ای ندارم... چند ماهی هست که دارم برای کنکور 95 به امید پزشکی می خونم ولی واقعا هیچ چیز معلوم نیست که آیا بشه این رتبه رو به زیر 2000 رسوند یا خیر؟... آنهم با مطالعه چندین و چندباره دروس مزخرفی مثل عربی که به هیچ درد احدی نمی خوره یا زیست شناسی ای که باید خودت رو غرق قیدها و مزخرفات دیگه کنی... الان هم می ترسم که من هم با وجود این همه مطالعه مثل باقی دوستان که رتبشون کمی تا پزشکی فاصله داشت و آخرسر مجبور به تحصیل در یه رشته تحمیلی شدن، بشم آنهم بعد از 3 سال طاقت فرسا... و آینده و جوانی ام تباه بشه... تازه به فرض که قبول هم شدم... امکانات آموزشی دانشگاه های ایران و کیفیت تدریسشون چطور؟!
نمی دونم باید چه راهی رو پیش برم... چون چندان امیدی به کنکور ندارم و واقعا مثل یک قماره!
بودجه کافی رو برای تحصیل در دانشگاه های آمریکا و اروپا رو ندارم... و به مالزی و چین و هند هم اصلا راضی نیستم... نمی دونم کجا می تونم برم؟! ایتالیا هم خوبه... البته اگر گیر مافیا نیفتیم!
اصلا شما چه پیشنهادی دارین؟
زبانم خیلی خوبه و حتی اساتید زبانم هم اقرار کردن که من لازم نیست زبان رو مثل سایر دروس بخونم! چون اون رو درک می کنم و نه حفظ... زبان های دیگه رو هم می تونم سریع یاد بگیرم...
یه آگهی درباره اتریش دیدم که نوشته بود برای تحصیل در دانشگاه های دولتی در اتریش شهریه لازم نیست... درسته؟
در کل شما چه کشوری رو پیشنهاد می دین که هزینه اش برای قشر متوسط جامعه قابل تحمل باشه؟
لطفا راهنمائیم کنید.
با تشکر.
پی نوشت: ممنون میشم اگر دوستان با تجربه ای مثل جناب sss666 عزیز هم من رو راهنمائی کنن.

با سلام خدمت شما سپهر عزيز، اول بايد بگم که از قديم گفتن ماهي رو هرموقع از آب بگيري تازست، ميخوام بهت اينو بگم که هيچوقت اگر واسه چيزي که دوست داري تلاش کني دير نيست يا حتي اگر بارها تلاش کردي و شکست خوردي، ميخوام داستان خودمو برات تعريف کنم، من به روياي پزشک شدن وارد رشته تجربي شدم نه بخاطر پول بلکه بخاطر اينکه براي من پزشک بودن تحقق يک رويا بود، اما متاسفانه بخاطر کمبود آگاهي و امکانات توي کنکور موفق نبودم و براي فرار از سربازي وارد رشته دامپروري که هيچ شناخت و علاقه اي نسبت بهش داشتم شدم (درست به مشابه رشته تحصيلي حال حاضر شما) خلاصه اينکه چهار سال از عمرم رو به معناي واقعي هدر دادم وقتي که ميگم هدر واقعا ميگم چون بعد از چهار سال هيچ چيزي در من تغيير نکرد! سال آخر دانشگاه که بودم مادرم بيمار شد، دکترا بيماري سندروم دويک رو براش تشخيص دادند که بيماري خودايمني دستگاه عصبيه مشابه ام اس (خوشبختانه با پيش بيني به موقع بيماريشون تحت کنترله) وقتي که اين موضع رو فهميدم از لحاظ روحي نابود شدم، اينکه قادر نبودم کاري کنم , بايد فقط شاهد رنج کشيدنش می شدم خيلي عذابم ميداد و بعضي وقتا با خودم ميگفتم کاش پزشک بودم و يه کار کوچيک ميتونستم انجام بدم، خلاصه اين قضيه گذشت و من تصميم گرفتم وارد حرفه اي بشم که بتونم براي هدفم يعني کمک به بيمارايي که مشابه مادرم هستن تلاش کنم، براي همين بعد از تحقيق و جستجو به يک جواب مشترک رسيدم فيزيولوژي رشته پايه بنيادي تمامي رشته هاي علوم پزشکي براي همين درس خوندم و خوندم و خوندم تا کارشناسي ارشد اين رشته پذيرفته شدم و پايان نامم رو وارد گرايش علوم اعصاب شدم، الان تو مسيري که بايد، قرار گرفتم خوندن پزشکي ام چون روياي دوران کودکمي برام انقدر جذاب وگرنه اینطور نیست که رشته من بازار کار بدی داشته باشه یا هیجان انگیز نباشه دقیقا همون شور و شعفی که شما نسبت به رشته های تحقیقاتی و کلینیکی دارید منم دارم و به معنای واقعی فیزیولوژی این رو به من هدیه کرده، خوب برسیم به شما نمی خوام یه مشت حرف امیدوارکننده بهت بگم و حقیقت رو بهت میگم چون باید از یکی بشنویش، خودت میگی هیچ علاقه ای به ریاضات نداری و وارد رشته ای شدی که هیچ ربطی به رشته های علوم پزشکی (بجز مهندسی پزشکی) نداره رشته بیوانفورماتیک ام چرا دروغ من اصلا اطلاعی ندارم فقط تا جایی که میدونم توی گرایش های دکترای تخصصیه، سپهر جان توصیه من به تو تحصیل تو رشته پرستاریه، وقتی اسم پرستاری میاد خیلی ها بخاطر عدم شناخت میگن که عه این چه رشته ای باید بری مریضا رو تمیز کنی کثیف کاریه کار زنونست این مزخرفات، در حالی که پرستاری یکی از معتبرترین و باکلاس ترین و هیجان انگیزترین حرفه های موجوده، من خودم زمانی که کنکور داشتم بخاطر عدم شناخت همین فکر رو می کردم ولی الان که وارد این حیطه شدم میفهمم چه فرصتی رو از داست دادم اون موقع خیلی راحت میتونسم برم پرستاری ولی نرفتم، فقط همین کافیه که بگم که یکی از هم کلاسی های من (فیزیولوژی) پرستار هست و حقوق ماهیانش 4 میلیون ماشینش جیلی این فقط ظاهر قضیه است این دوست بنده از لحاظ اطلاعات پزشکی بسیار غنی و فوق العاده باتجربه است، چیزی که خوندن و کارکردن تو این رشته بهش اهدا کرده، اینم بگم که کشورهایی مثل استرالیا کانادا و هلند پیشنهاد کاری داشته و بخاطر همسر و خانوادش موندگار شده، پرستاری رشته ایه که بهش توجه خاصی نمیشه و همین یک فرصت عالیه که شما با تلاش نه چندان زیاد وارد این رشته بشید و رویاتون رو محقق کنید، اگر بازهم از لحاظ روحی ارضا نشدید اینم بگم که در پایان پرستاری آزمون های خاصی برگزار میشه که اگر شرایط معدل مطلوب داشته باشید میتونید وارد رشته پزشکی بشید، اگرهم به فکر مهاجرت هستید هیچ رشته ای به اندازه پرستاری پس از پزشکی راهت تر نیست پذیرش گرفتنش! رشته های دیگه ای که پیشنهاد میکنم بهت کارشناسی هوشبری (رتبه حدود 10000-20000)، اتاق عمل(رتبه حدود 10000-30000)، علوم آزمایشگاهی(رتبه حدود 8000- 14000)، بینایی سنجی(رتبه حدود 4000-8000)، شنوایی سنجی (رتبه حدود 4000-8000) این رتبه ها نسبیه و نشون گر برتری این رشته ها به هم نیست چرا شاید بینایی سنجی هم راحت تر باشه هم پر درآمد تر اگر مطب بزنید، اگر وضعیت مالیت مشکی برات ایجاد نمیکنه یکی از این رشته ها رو که بازم انتخاب من پرستاریه تو دانشگاه آزاد بخون چون بعد از فارق التحصیلی تعهد کاری به دولت نداری و برای تخصص یا کار راحت میتونی بری کشور های دیگه (کنکورم که آزاد کشکه :دی) اگرم نه میتونی سراسری همه این رشته ها رو با همون حدود رتبه ای که میگی میاری بری! امیدوارم تونسته باشم کمکی کرده باشم درمورد خودمم بگم من قصد دارم یا پزشکی که جریانش رو میدونی بخونم یا دکترای علوم اعصاب یا دکترای فیزیولوژی به همشون علاقه دارم و هیچ فرقی نمیکنه!
موفق باشی

پ.ن: 1. صندوق پستیت رو خالی کن

2. شنیدم که دانشگاه آزاد بدون مشکل میشه درخواست تغییر رشته ام داد شاید اصلا تونستی بدون کنکور بری یکی از این رشته ها!

[Reza323]

دوست عزیز اطلاعات شما مال چه سالیه ؟
کجا کسی با رتبه 4000-8000 می تونه بره بینایی سنجی ؟ چه منطقه ای کجا ؟
و از بابت اینکه میگید تو جایی بودید که امکانات کم بوده و ... و نتونستم به پزشکی برسم من این حرف رو قبول ندارم و بیشتر توجیه می دونم یعنی تو شهرتون کسی پزشکی قبول نشد ؟ من از بابت داشتن دوست های زیاد که تو رشته پزشکی تحصیل می کنند اونم شهرستان خوابگاه های متعددی رفتم و از نزدیک شاهد بودم که تعداد بچه های شهرستان از بچه های شهر های بزرگ (با امکانات ) بیشتر بوده و جالبیش این بوده که همه سمپادی بودن پس تو شهرستان هم جایی هست که بتونه تو موفقیت تاثیر گذار باشه اتفاقا کنکور تجربی طوریه که همش و همش به تلاش طرف بستگی داره نه چیز دیگه مثال دیدم طرف 3 سال کنکور داده 8000 - 4200 - 1200 بدون هیچ معلم و امثال اینها خب این اسمش چیه
و اینکه تا جایی که من خبر دارم از سال 91 تمام رشته ها مرتبط پزشکی و پزشکی دانشگاه ازاد و بین الملل طرح دارن
کنکور ازاد هم که از سال 92 با سراسری یکی شده فکر نمی کنم اونقدر ها کشک باشه که فرمودین شایدم منظورتون از کشک کشک خاصیه

تمام این چیز هایی هم که نوشتم فقط برای همین یک هدف بود اونم اینکه خواهشن بدون داشتن اطلاع از شرایط حال کنکور تجربی کسی رو ترغیب به دادن کنکور دوباره نکنید چون ممکنه بیشتر از الانش ضرر کنه و ضربه ببینه و فقط هم پیشنهاد هم به کسایی که دویاره می خوان وارد رقابت کنکور تجربی بشن اینه که اگه واقعا به خودت امید داری شروع کن اگه 1% هم احتمال میدی که نمی تونی این کار رو نکن که بد ضربه می خوری

[megadreamer]

دوست عزیز اطلاعات شما مال چه سالیه ؟
کجا کسی با رتبه 4000-8000 می تونه بره بینایی سنجی ؟ چه منطقه ای کجا ؟
و از بابت اینکه میگید تو جایی بودید که امکانات کم بوده و ... و نتونستم به پزشکی برسم من این حرف رو قبول ندارم و بیشتر توجیه می دونم یعنی تو شهرتون کسی پزشکی قبول نشد ؟ من از بابت داشتن دوست های زیاد که تو رشته پزشکی تحصیل می کنند اونم شهرستان خوابگاه های متعددی رفتم و از نزدیک شاهد بودم که تعداد بچه های شهرستان از بچه های شهر های بزرگ (با امکانات ) بیشتر بوده و جالبیش این بوده که همه سمپادی بودن پس تو شهرستان هم جایی هست که بتونه تو موفقیت تاثیر گذار باشه اتفاقا کنکور تجربی طوریه که همش و همش به تلاش طرف بستگی داره نه چیز دیگه مثال دیدم طرف 3 سال کنکور داده 8000 - 4200 - 1200 بدون هیچ معلم و امثال اینها خب این اسمش چیه
و اینکه تا جایی که من خبر دارم از سال 91 تمام رشته ها مرتبط پزشکی و پزشکی دانشگاه ازاد و بین الملل طرح دارن
کنکور ازاد هم که از سال 92 با سراسری یکی شده فکر نمی کنم اونقدر ها کشک باشه که فرمودین شایدم منظورتون از کشک کشک خاصیه

تمام این چیز هایی هم که نوشتم فقط برای همین یک هدف بود اونم اینکه خواهشن بدون داشتن اطلاع از شرایط حال کنکور تجربی کسی رو ترغیب به دادن کنکور دوباره نکنید چون ممکنه بیشتر از الانش ضرر کنه و ضربه ببینه و فقط هم پیشنهاد هم به کسایی که دویاره می خوان وارد رقابت کنکور تجربی بشن اینه که اگه واقعا به خودت امید داری شروع کن اگه 1% هم احتمال میدی که نمی تونی این کار رو نکن که بد ضربه می خوری

سلام به شمایی که علاقه داری بری پزشکی و یا هر کس دیگه...نمیدونم چرا دوستان اینقدر به پزشکی علاقه دارن تا حرف رشته میاد میگن پزشکی خیلیها اصلن نمیدونن پروسه تو رشته پزشکی چی هست این بنده های خدا چی میخونن چه زندگی دارن من دانشجوی پزشکی هستم ما زندگی برامون نمونده صبح تا شب درس باید بخونیم وگرنه رد میشیم.خوابو زندگی معنایی نداره...من خودم کسی بودم که یه سال پشت کنکور بودم تا پزشکی قبول شدم نمیگم پشیمونم نه چون علاقه دارم...خیلیها وقتی میان پزشکی و حقیقت کارو رشته رویایی رو میبینن میگن شمارو به خیرو ما را به سلامت بعضبا هم به خاطر کلاس رشته بین مردم این رشته رو با نمرات پایین تموم میکنن که برچسب پزشک و دکتر داشته باشن بعدش میرن پی یه کار دیگه...از همه علاقه مندان میخوام برن کتابای بچه های پزشکی رو ببینن و زندگیشونو همچنین اگه دنبال پولید سعی نکنید خودتونو تو این رشته جا کنید اگر آدم 7سال درس خوندن و جون کندن تو بیمارستان نیستید و همش دوست دارید تفریح کنید بعد کنکور نرید پزشکی...چون اخرش میشه بازی با جون ادما...پزشکی یعنی محدودیت شنا برای7سال....تازه این عمومیشه...بعدش تخصص باور کنید دید درستی قبل انتخاب ندارید.زود تصمیم نگیرید.در مورد علاقه مندان نابینا! هم بگم که شما با تلاش میتونید در رشته های دیگه تحصیل کنید تحقیق و اشنایی با رشته هاو تست رغبت سنج تحصیلی که توسط روانشناسان انجام میشه کمک کننده هست.شاید شما اصلن مناسب اون چیزی که فکر میکنید نباشید.بهتون پیشنهاد میکنم اگر استعداد زبان دارید برید المان شرایط خیلی خوب و بهتری نسبت به ایتالیا و کشورهای دیگه داره ایران درس نخونید وقت تلف کردنه بنده برای تخصص ایران نخواهم موند اگر زودتر به فکر بودم از ابتدا در خارجوکشور درس میخوندم ولی وقتی اینجا پزشکی قبول شدم مدنظرم این شد که تخصص برم.کلن توصیه میکنم وقتتونو اینجا تلف نکنید هرچند سخته ولی اگر واقعن هدف واقعی در سر دارید براش هرطور شده تلاش کنید خواستن توانستن است

[taghi_buffon]

سلام به شمایی که علاقه داری بری پزشکی و یا هر کس دیگه...نمیدونم چرا دوستان اینقدر به پزشکی علاقه دارن تا حرف رشته میاد میگن پزشکی خیلیها اصلن نمیدونن پروسه تو رشته پزشکی چی هست این بنده های خدا چی میخونن چه زندگی دارن من دانشجوی پزشکی هستم ما زندگی برامون نمونده صبح تا شب درس باید بخونیم وگرنه رد میشیم.خوابو زندگی معنایی نداره...من خودم کسی بودم که یه سال پشت کنکور بودم تا پزشکی قبول شدم نمیگم پشیمونم نه چون علاقه دارم...خیلیها وقتی میان پزشکی و حقیقت کارو رشته رویایی رو میبینن میگن شمارو به خیرو ما را به سلامت بعضبا هم به خاطر کلاس رشته بین مردم این رشته رو با نمرات پایین تموم میکنن که برچسب پزشک و دکتر داشته باشن بعدش میرن پی یه کار دیگه...از همه علاقه مندان میخوام برن کتابای بچه های پزشکی رو ببینن و زندگیشونو همچنین اگه دنبال پولید سعی نکنید خودتونو تو این رشته جا کنید اگر آدم 7سال درس خوندن و جون کندن تو بیمارستان نیستید و همش دوست دارید تفریح کنید بعد کنکور نرید پزشکی...چون اخرش میشه بازی با جون ادما...پزشکی یعنی محدودیت شنا برای7سال....تازه این عمومیشه...بعدش تخصص باور کنید دید درستی قبل انتخاب ندارید.زود تصمیم نگیرید.در مورد علاقه مندان نابینا! هم بگم که شما با تلاش میتونید در رشته های دیگه تحصیل کنید تحقیق و اشنایی با رشته هاو تست رغبت سنج تحصیلی که توسط روانشناسان انجام میشه کمک کننده هست.شاید شما اصلن مناسب اون چیزی که فکر میکنید نباشید.بهتون پیشنهاد میکنم اگر استعداد زبان دارید برید المان شرایط خیلی خوب و بهتری نسبت به ایتالیا و کشورهای دیگه داره ایران درس نخونید وقت تلف کردنه بنده برای تخصص ایران نخواهم موند اگر زودتر به فکر بودم از ابتدا در خارجوکشور درس میخوندم ولی وقتی اینجا پزشکی قبول شدم مدنظرم این شد که تخصص برم.کلن توصیه میکنم وقتتونو اینجا تلف نکنید هرچند سخته ولی اگر واقعن هدف واقعی در سر دارید براش هرطور شده تلاش کنید خواستن توانستن است

با سلام. خیلی ممنون از شما به این خاطر که به جای توصیه و موعظه سعی در تقویت ذهنیت بقیه دارن. واقعا ممنون که از تجاربتون گفتین. من امسال کنکور دارم اما از پارسال تا حالا زیست و شیمی و فیزیک رو فقط از رو کتاب های انگلیسی و به شیوه های اونا خوندم نه کتابای خودمون ، هدفم هم از پارسال پزشکی ، دارو و یا بیوتکنولوژی هست. اصلا هم برای کنکور ایران تلاش نمیکنم چون ته ته تهش رتبه یکم که بشم میخوام تخخصصم رو برم خارج از کشور ، الانم انگلیسیم کامله و آلمانی و ایتالیاییم به موازات در حال پیشرفت. هدفم هم آیمت و پزشکی هست چون خوندن شیمی و زیست برام عین * تفریح * تلقی میشه! اما نکته ای که وجود داره برای من : **** ترس **** ترس از 1) قبول نشدن توی یکی از این 3 تا رشته در خارج از کشور و برگشتن به ایران و سربازی و... تغییر راه زندگی ...2) قبول شدن در مثلا اولویت اولم ( بیوتکنولوژی ) اما خوب نبودن وضع درآمدش و بازار کارش . به همین خاطره که خواه ناخواه میره انتخابم سمت پزشکی ... من نمیدونم این ترس ها رو چجوری کنترل کنم ، آخه بدبختی اطلاعات درستی هم توی زمینه بازار کار و.... شون نیست. من موندم و این 2 تا ترسی که ثانیه به ثانیه رو در ذهنم سپری میشن و توانایی دیدن راه درست رو ازم میگیرن....

[sss666]

با سلام. خیلی ممنون از شما به این خاطر که به جای توصیه و موعظه سعی در تقویت ذهنیت بقیه دارن. واقعا ممنون که از تجاربتون گفتین. من امسال کنکور دارم اما از پارسال تا حالا زیست و شیمی و فیزیک رو فقط از رو کتاب های انگلیسی و به شیوه های اونا خوندم نه کتابای خودمون ، هدفم هم از پارسال پزشکی ، دارو و یا بیوتکنولوژی هست. اصلا هم برای کنکور ایران تلاش نمیکنم چون ته ته تهش رتبه یکم که بشم میخوام تخخصصم رو برم خارج از کشور ، الانم انگلیسیم کامله و آلمانی و ایتالیاییم به موازات در حال پیشرفت. هدفم هم آیمت و پزشکی هست چون خوندن شیمی و زیست برام عین * تفریح * تلقی میشه! اما نکته ای که وجود داره برای من : **** ترس **** ترس از 1) قبول نشدن توی یکی از این 3 تا رشته در خارج از کشور و برگشتن به ایران و سربازی و... تغییر راه زندگی ...2) قبول شدن در مثلا اولویت اولم ( بیوتکنولوژی ) اما خوب نبودن وضع درآمدش و بازار کارش . به همین خاطره که خواه ناخواه میره انتخابم سمت پزشکی ... من نمیدونم این ترس ها رو چجوری کنترل کنم ، آخه بدبختی اطلاعات درستی هم توی زمینه بازار کار و.... شون نیست. من موندم و این 2 تا ترسی که ثانیه به ثانیه رو در ذهنم سپری میشن و توانایی دیدن راه درست رو ازم میگیرن....

ببین دوست عزیز یه چیز رو صادقانه به شما بگم. تحصیل تو رشته های پزشکی خارج از کشور خیلی خیلی سخته. هزینه های زندگی و تحصیل خیلی فشار میاره. خبری از کمک هزینه هم نیست. 6 سال درس خوندن طاقت فرسا به همراه تحمل انواع و اقسام سختی ها. من به شما پیشنهاد میکنم همون ایران بمون و همونجا درست رو بخون خیلی سریعتر و بهتر نتیجه میگیری.

[sss666]

سلام به شمایی که علاقه داری بری پزشکی و یا هر کس دیگه...نمیدونم چرا دوستان اینقدر به پزشکی علاقه دارن تا حرف رشته میاد میگن پزشکی خیلیها اصلن نمیدونن پروسه تو رشته پزشکی چی هست این بنده های خدا چی میخونن چه زندگی دارن من دانشجوی پزشکی هستم ما زندگی برامون نمونده صبح تا شب درس باید بخونیم وگرنه رد میشیم.خوابو زندگی معنایی نداره...من خودم کسی بودم که یه سال پشت کنکور بودم تا پزشکی قبول شدم نمیگم پشیمونم نه چون علاقه دارم...خیلیها وقتی میان پزشکی و حقیقت کارو رشته رویایی رو میبینن میگن شمارو به خیرو ما را به سلامت بعضبا هم به خاطر کلاس رشته بین مردم این رشته رو با نمرات پایین تموم میکنن که برچسب پزشک و دکتر داشته باشن بعدش میرن پی یه کار دیگه...از همه علاقه مندان میخوام برن کتابای بچه های پزشکی رو ببینن و زندگیشونو همچنین اگه دنبال پولید سعی نکنید خودتونو تو این رشته جا کنید اگر آدم 7سال درس خوندن و جون کندن تو بیمارستان نیستید و همش دوست دارید تفریح کنید بعد کنکور نرید پزشکی...چون اخرش میشه بازی با جون ادما...پزشکی یعنی محدودیت شنا برای7سال....تازه این عمومیشه...بعدش تخصص باور کنید دید درستی قبل انتخاب ندارید.زود تصمیم نگیرید.در مورد علاقه مندان نابینا! هم بگم که شما با تلاش میتونید در رشته های دیگه تحصیل کنید تحقیق و اشنایی با رشته هاو تست رغبت سنج تحصیلی که توسط روانشناسان انجام میشه کمک کننده هست.شاید شما اصلن مناسب اون چیزی که فکر میکنید نباشید.بهتون پیشنهاد میکنم اگر استعداد زبان دارید برید المان شرایط خیلی خوب و بهتری نسبت به ایتالیا و کشورهای دیگه داره ایران درس نخونید وقت تلف کردنه بنده برای تخصص ایران نخواهم موند اگر زودتر به فکر بودم از ابتدا در خارجوکشور درس میخوندم ولی وقتی اینجا پزشکی قبول شدم مدنظرم این شد که تخصص برم.کلن توصیه میکنم وقتتونو اینجا تلف نکنید هرچند سخته ولی اگر واقعن هدف واقعی در سر دارید براش هرطور شده تلاش کنید خواستن توانستن است

دوست عزیز تجربه شما مربوط به داخل ایران هست و شرایط تحصیل در رشته پزشکی در خارج از ایران به کل متفاوته. هیچ جای دنیا مثل ایران برای کار در زمینه پزشکی مناسب نیست. شما تو ایران اگه به عنوان یه متخصص بخوای کار کنی 100 برابر کشوری مثل آلمان درآمد داری. اصلا هم فکر نکنید که گرفتن پوزیشن رزیدنتی کار آسونی هست اصالا از این خبرها نیست. من به همه بچه ها میگم اگه میخواین پزشکی بخونین همون ایران بمونین و وقت و هزینتون رو هدر ندین. بحث پزشکی به سایر رشته ها متفاوت هست.

[taghi_buffon]

ببین دوست عزیز یه چیز رو صادقانه به شما بگم. تحصیل تو رشته های پزشکی خارج از کشور خیلی خیلی سخته. هزینه های زندگی و تحصیل خیلی فشار میاره. خبری از کمک هزینه هم نیست. 6 سال درس خوندن طاقت فرسا به همراه تحمل انواع و اقسام سختی ها. من به شما پیشنهاد میکنم همون ایران بمون و همونجا درست رو بخون خیلی سریعتر و بهتر نتیجه میگیری.

ممنون بابت جواب. ببینید حرفتون درسته. اما واسه کسی که صرفا میخواد * پزشک * شه و بهش بگن دکتر و.... اما من واقعا میخوام یه چیزی فراتر از این حرفا یاد بگیرم، اصلا هم هدفم گرفتن یه مدرک و پول پارو کردن نیست ، درسته که حقوق و وضعیت کارش هم جزئی از فاکتور ها میتونه باشه، اما واسه منی که عاشق زبان انگلیسی ، شیمی و زیست هستم خوندن اینا خسته کننده و طاقت فرسا نیست! من متوسط روزی 10 ساعت اینا رو با هم میخونم پس پای همه چیش وایسادم . ولی گفتم..دوست دارم یه چیز اضافی یاد بگیرم نه این که فقط بم بگن * دکتر *.. تا آخرم پای سختیاش وایمیسم چون هدفم بوده و هست . نه مثل اینایی که دو روزه دیدن وضع پزشکا خوبه تصمیم میگیرن برن کنکور تجربی و بعدشم بگن من از 2 سالگی تیغ جراحی دستم بوده از بس عاشق پزشکی بود :l .
.
.
.
.
برای ثبت نام آزمون آیمت ، جز مدرک زبان آیلتس ، مدرک پیش دانشگاهی هم لازمه ؟