دکترای مدیریت - همه رشته ها

[سهیل]

ممنون از راهنمایی...والا رنک 70 به بعد که خیلی مناسب نیستند و فاند کافی هم نمیدند...شخصا درس نخوندن رو به تحصیل در دانشگاه بد ترجیح میدم...راستی تافل در چه حد وربال بد جیمت رو میتونه تعدیل کنه؟ 114 28.30.28.28 شدم...واینکه 50 نمره جیمت یعنی اینقدر سرنوشت سازه؟ هی...و اینکه من در هیچ زمینه دیگه تخصص و دانش کافی ندارم و سوالم اینه که این شغلی که میگین آکادمیک منظورتونه یا کلن بیکارن؟

در مورد نمرات نظر من هم کاملا مطابق گفته های طاها است.
در مورد کار منظور فقط کار آکادمیک نیست، اما در بازار کار آکادمیک مشکلات بیشتر هستند. اما مهم اینه که به هر حال بعیده با مدرک دکترا کسی مطلقا بیکار بمونه، نهایتش اینه که با حقوق کمی بالا و پایین، یا دانشگاه کمی بالاتر یا پایین تر، یا صبر کمی بیشتر کار مناسب پیدا می کنه.
در واقع بحث بازار کار بیشتر در مقام مقایسه گرایش IS با بقیه گرایشهای بیزینس گفته میشه. وگرنه اگر IS رو بخواهید با مثلا فیزیک یا بعضی گرایشهای اقتصاد و ... مقایسه کنید، شاید بازار کارش بهتر هم باشه.

اگر تخصص و علاقه شما اینه و فکر می کنید راه شما نمی تونه چیزی به جز این باشه، پس تلاشتون رو در ادامه راه اضافه کنید. به نسبت تلاشی که در طول دوره دکترا برای ساختن یه رزومه خوب بکنید، می تونید خیالتون رو بابت پیدا کردن کار مناسب (آکادمیک یا غیر آکادمیک) راحت کنید.

[mr_x61]

با سلام خدمت دوستان
می خواستم از تجربیات شما استفاده کنم
ارشد مدیریت کارآفرینی، معدل 15.87، تافل 81، GMAT هم هنوز ندادم. یک مقاله علمی پژوهشی به فارسی دارم.
کارشناسی مدیریت صنعتی، معدل 16.06.
قصد دارم برای امریکا اپلای کنم.
مطمئنا معدل رو دیگه نمی تونم کاریش کنم. آیا به نظر شما با تقویت تافل و GMAT امیدی هست. نظرم روی رنک بین 100 تا 150 هست.
ممنون از توجهتون

[tahahavakhor]

با سلام خدمت دوستان
می خواستم از تجربیات شما استفاده کنم
ارشد مدیریت کارآفرینی، معدل 15.87، تافل 81، GMAT هم هنوز ندادم. یک مقاله علمی پژوهشی به فارسی دارم.
کارشناسی مدیریت صنعتی، معدل 16.06.
قصد دارم برای امریکا اپلای کنم.
مطمئنا معدل رو دیگه نمی تونم کاریش کنم. آیا به نظر شما با تقویت تافل و GMAT امیدی هست. نظرم روی رنک بین 100 تا 150 هست.
ممنون از توجهتون

بله اگر زبان و جی متتون نمره خوبی کسب کنید می تونید امیدوار باشید برای پذیرش توی اون رنکی که مدنظرتونه

[mr_x61]

بله اگر زبان و جی متتون نمره خوبی کسب کنید می تونید امیدوار باشید برای پذیرش توی اون رنکی که مدنظرتونه

نمره خوب یعنی چه محدوده ای؟

[tahahavakhor]

نمره خوب یعنی چه محدوده ای؟

تافل 100
جی مت هم 670 به بالا(700 به بالا که دیگه عالیه!)

[سهیل]

با سلام خدمت دوستان
می خواستم از تجربیات شما استفاده کنم
ارشد مدیریت کارآفرینی، معدل 15.87، تافل 81، GMAT هم هنوز ندادم. یک مقاله علمی پژوهشی به فارسی دارم.
کارشناسی مدیریت صنعتی، معدل 16.06.
قصد دارم برای امریکا اپلای کنم.
مطمئنا معدل رو دیگه نمی تونم کاریش کنم. آیا به نظر شما با تقویت تافل و GMAT امیدی هست. نظرم روی رنک بین 100 تا 150 هست.
ممنون از توجهتون

شانس شما بستگی به گرایش مورد نظرتون داره. با شرایط بالا برای گرایش کارآفرینی شانستون پایینه. برای گرایش کارآفرینی برای دانشگاههای رنک 100 تا 150 در آمریکا تافل حدود 105 به بالا و جی مت بالای 700 لازم دارید تا شانس معمولی داشته باشید. اما با نمره های (100، 670) برای گرایشهایی مثل مدیریت عملیات در دانشگاههای رنک 100 تا 150 شانس مناسب دارید و برای گرایشی مثل IS شانس بالاتر. دقت کنید که شانس یعنی احتمال، یعنی قطعیتی وجود نداره، نه در مورد پذیرفته شدن حتی با نمرات بسیار بالا و نه در مورد پذیرفته نشدن حتی با نمرات بسیار پایین.

[mr_x61]

شانس شما بستگی به گرایش مورد نظرتون داره. با شرایط بالا برای گرایش کارآفرینی شانستون پایینه. برای گرایش کارآفرینی برای دانشگاههای رنک 100 تا 150 در آمریکا تافل حدود 105 به بالا و جی مت بالای 700 لازم دارید تا شانس معمولی داشته باشید. اما با نمره های (100، 670) برای گرایشهایی مثل مدیریت عملیات در دانشگاههای رنک 100 تا 150 شانس مناسب دارید و برای گرایشی مثل IS شانس بالاتر. دقت کنید که شانس یعنی احتمال، یعنی قطعیتی وجود نداره، نه در مورد پذیرفته شدن حتی با نمرات بسیار بالا و نه در مورد پذیرفته نشدن حتی با نمرات بسیار پایین.

گرایش که قصد دارم ادامه بدهم OB یا HR است. آیا از سطح این دو گرایش هم اطلاعی دارید؟

[سهیل]

گرایش که قصد دارم ادامه بدهم OB یا HR است. آیا از سطح این دو گرایش هم اطلاعی دارید؟

برای OB یا HR بهتره رزومه تون ارتباط کافی داشته باشه (تز، مقاله، سابقه کار)، معمولا در این گرایش نسبت به گرایشهای دیگه حساسیت بیشتری روی بک گراند متقاضی به خرج میدن، به علاوه نمره تافلتون هم نسبت به گرایشهای دیگه اثرگذارتره. اگر این شرایط رو دارید به نظرم با تافل 100به بالا و جی مت بالای 670 شانس مناسب برای 100 تا 150 دارید.

[haniehmoshki]

شانس شما بستگی به گرایش مورد نظرتون داره. با شرایط بالا برای گرایش کارآفرینی شانستون پایینه. برای گرایش کارآفرینی برای دانشگاههای رنک 100 تا 150 در آمریکا تافل حدود 105 به بالا و جی مت بالای 700 لازم دارید تا شانس معمولی داشته باشید. اما با نمره های (100، 670) برای گرایشهایی مثل مدیریت عملیات در دانشگاههای رنک 100 تا 150 شانس مناسب دارید و برای گرایشی مثل IS شانس بالاتر. دقت کنید که شانس یعنی احتمال، یعنی قطعیتی وجود نداره، نه در مورد پذیرفته شدن حتی با نمرات بسیار بالا و نه در مورد پذیرفته نشدن حتی با نمرات بسیار پایین.

من میفهمم چرا همه تب پذیرش دارند اما نمی فهمم چرا بچه ها اینجا مثل بنگاه تجاری نظر میدن...آخه اومدیمو کسی که 100 تا 150 آمریکا تو ادمیشن آفیس نشسته به شما گفت بیا این پول این هم پذیرش ای اس...شما نباید یه تعملی بکنی که آخرش چی؟ من با ای اس چه میتونم بکنم؟ اصلاتو حیطه علاقم حست؟ سنسی ازش دارم یا نه چون خارجه بزن بریم؟؟ کارآفرینی و مدیریت صنعتی کلا چند واحد ای اس ریلیتد داشته اصلا؟....آقا ...خانوم برو دنبال علاقت...کار علمی کار بنگاه تجاری نیست...سنگین و طاقت فرسا میشه اگه علاقه نداشته باشی....پذیرش هم ناچیز ترین قدم در راه کریر علمیه نمیگم مهم نیست اما اگه به صرف راحتی ادمیشن فلان رشته و فلان دانشگاه بری جلو جز در حالتبکه خوش شانس مطلق باشی امیدی به آخر راه نیست....

[سهیل]

من میفهمم چرا همه تب پذیرش دارند اما نمی فهمم چرا بچه ها اینجا مثل بنگاه تجاری نظر میدن...آخه اومدیمو کسی که 100 تا 150 آمریکا تو ادمیشن آفیس نشسته به شما گفت بیا این پول این هم پذیرش ای اس...شما نباید یه تعملی بکنی که آخرش چی؟ من با ای اس چه میتونم بکنم؟ اصلاتو حیطه علاقم حست؟ سنسی ازش دارم یا نه چون خارجه بزن بریم؟؟ کارآفرینی و مدیریت صنعتی کلا چند واحد ای اس ریلیتد داشته اصلا؟....آقا ...خانوم برو دنبال علاقت...کار علمی کار بنگاه تجاری نیست...سنگین و طاقت فرسا میشه اگه علاقه نداشته باشی....پذیرش هم ناچیز ترین قدم در راه کریر علمیه نمیگم مهم نیست اما اگه به صرف راحتی ادمیشن فلان رشته و فلان دانشگاه بری جلو جز در حالتبکه خوش شانس مطلق باشی امیدی به آخر راه نیست....

دوست من نظر شما در مورد انتخاب زمینه ادامه تحصیل مشابه نظر من هست. اما اینکه من و شما اینطور فکر می کنیم و تصمیم می گیریم و به نظرمون این شکل تصمیم گیری بسیار هم توجیه پذیر میاد، به این معنی نیست که این شکل فکر کردن و تصمیم گیری به صورت objective برای همه درسته. آدمها ممکنه اهداف مختلف داشته باشن و شرایط زندگیشون و نوع تفکراتشون بسیار با هم متفاوت باشه. به همین دلیل همونطور که شما هم اشاره کردید میشه آدمهایی رو دید که بازاری فکر می کنن و در عین حال علاقه به ادامه تحصیل هم دارن.
انتخابهای زندگی از ابعاد مختلف میتونن روی مسیر زندگی اثر بگذارن و برای آدمهای مختلف اهمیت این ابعاد متفاوته و تصویری هم که از مسیر دلخواه زندگی دارن متفاوته. شاید برای شما جنبه پیگیری علاقه آکادمیک مهمتر باشه و حس کنید که این چیزیه که به شما حس آرامش و انگیزه تحمل سختیها رو میده و آینده دلخواه رو برای شما رقم میزنه، بنابراین در تصمیم گیری وزن بیشتری به پیگیری علاقه آکادمیک میدید. کسانی هم هستند که براشون رفاه اقتصادی مهمتره و حس می کنن امید به آینده روشن اقتصادی چیزیه که بهشون حس آرامش و انگیزه تحمل سختیها رو میده و آینده دلخواه رو براشون رقم میزنه،بنابراین در تصمیم گیری وزن بیشتری به سطح انتظاری رفاه اقتصادی میدن. برای گروه دیگه ای ممکنه تغییر وضعیت اجتماعی مهمتر باشه و حس کنن امید به وضعیت بهتر اجتماعی چیزیه که بهشون حس آرامش و انگیزه تحمل سختیها رو میده و آینده دلخواه رو براشون رقم میزنه،بنابراین در تصمیم گیری وزن بیشتری به تغییر وضعیت اجتماعی میدن. این گروه ممکنه ادامه تحصیل رو صرفا به عنوان راهی برای خروج از ایران پیگیری کنن، شاید چون با توجه به شرایطشون فکر می کنن خروج از ایران از طریق ادامه تحصیل براشون راه ساده تریه یا به هر دلیل دیگه. و .......

ما در این فروم (و در هر جامعه ی مشابه دیگه) با نمونه هایی از افراد از تمام این دسته ها و نمونه هایی از افراد از دسته های دیگه و با خواسته ها و اهداف دیگه (که اینجا فرصت توضیح همشون نبود) مواجه هستیم. خیلی از آدمها هم اهداف و ترجیحات چندگانه دارن ...
من ترجیح میدم روش و معیارهایی که خودم برای هدفگذاری و تصمیم گیری به کار می گیرم رو صرفا یک انتخاب از بین همه انتخابهای ممکن بدونم و به خودم مستمرا این تلنگر رو بزنم که آدمهای دیگه ممکنه روشها و معیارهای هدفگذاری و تصمیم گیری دیگه رو انتخاب کرده باشن و من در جایگاهی نیستم که بتونم بدونم انتخاب اونها برای خودشون انتخاب درستی بوده یا نه. با این دید بهتره وارد مقوله انتقاد از روش و معیارهای هدفگذاری و تصمیم گیری دیگران نشیم (مگر اینکه خودشون بخوان)، بلکه سعی کنیم روشها و معیارهاشون رو درک کنیم تا بتونیم به افراد در چهارچوب خواسته ها و اهداف خودشون کمک کنیم.