من ميگم مهمترين چيز قدر دانستن بودن با خانواده و بعد تمرين زبان است. مسائل ديگه رو تا تو محيط قرار نگيرين کار مفيدي نمي توني براشون بکنين
من ميگم مهمترين چيز قدر دانستن بودن با خانواده و بعد تمرين زبان است. مسائل ديگه رو تا تو محيط قرار نگيرين کار مفيدي نمي توني براشون بکنين
دوستان گرامی، لطفا" به عنوان تاپیک توجه فرمایید. پست های غیر مرتبط شما حذف گردید.
لطفاً یک بار دیگر مقررات فروم را مطالعه فرمایید.
سي اس کيو : 05 دسامبر 2010..فايل فدرال: 06 دسامبر 2010..آپديت از پاريس: 21 مي 2013..رسيد آپديت: 28 مي 2013..مديکال: 26 اگوست 2013..رسيد مديکال: 03 سپتامبر 2013..پاس ريکويست: 04 دسامبر 2013
من خیلی از وقت هام رو در زندگی صرف این کردم که تا قبل از رسیدن به یه چیزی چه کارهایی باید انجام داد و اون دوران رو باید چطور سپری کرد. ولی همین موضوع که آدم منتظر چیزی باشه و زندگی رو به صورت "بازه های زمانی" ببینه که می بایست سپری بشند تا ما به نقطه مقصود برسیم باعث میشه که اون بازه های زمانی به سختی برای ما سپری بشوند. به همین دلیل بود که یک روز، البته شاید هم شب بود یادم نیست! ، با خودم تصمیم گرفتم که دیگه هیچ بازه ای در زندگی در نظر نگیرم. تک تک لحظات زندگی ما بی نهایت ارزش دارند و می بایست از اونها مستقل از مسائلی که در بیرون اتفاق می افتند استفاده کنیم. به همین دلیل هست که من به جای این که این اهداف مقطعی رو مثل پل هایی در مسیر زندگی ببینم که می بایست از روی آنها رد شد، مثل قطاری می بینم که به موازات زندگی در جریان هستند. من مسیر خودم رو پیاده می رم و زندگیم رو هر طور که دوست دارم انجام می دم هر وقت این قطار نگه داشت خب چه خوب سوارش می شم. همین طور انتظار نمی کشم تا این قطار برای من بایسته. به ویژه وقتی معلوم نباشه راننده این قطار کیه و قراره کی بایسته. منظورم در مورد مسائلی مثل مهاجرت هست که خیلی از بازه هاش و نتایجش اصلا دست خود آدم نیست.
به همین دلیل فکر کنم بهترین شیوه استفاده از "بازه زمانی بین CSQ تا ویزا" این هست که آدم قسمت "تا ویزا"ی اون رو نادیده بگیره و فکر کنه اصلا هیچوقت ویزایی در کار نیست!
نسخه مهاجران کانادا:
پرونده ام رو بفرستم راحت میشم!
فایل نامبرم بیاد راحت میشم!
نامه مصاحبم بیاد راحت میشم!
CSQ رو بگیرم راحت میشم!
مدیکال بیاد راحت میشم!
ویزا رو بگیرم راحت میشم!
لندینگ کنم راحت میشم!
کارت اقامت رو بگیرم راحت میشم!
کار پیدا کنم راحت میشم!
شهروند بشم راحت میشم!
جا بیفتم راحت میشم!
.
.
.
بمیرم گورم رو گم کنم راحت میشم!!!
دوست عزیز مثال قطار جالب بود اما از نظر من غیر عملیست که در این مرحله بی خیال قطار بشم وناراحت هم نباشم و کار خودم را بکنم.
حالا میگم چرا؟
من و شوهرم 2 تا ماشین داریم حالا اگه 6 ماه پیش فروخته بودیم و پولش را تبدیل کرده بودیم مبلغ خوبی می شد اما حالا اگر شب عید ویزام بیاد و بخوام اون موقع بفروشیم به هیچ وجه مبلغ قابل توجهی نخواهد شد . الان هم هر دویمان به ماشینها احتیاج داریم و نمی توانیم بفروشیم. این فقط یک مثال ساده بود که همیشه نمی توانیم خودمان را از شرایطی که در انتظارش هستیم مجزا بدونیم و ناراحت نشیم و حرص نخوریم.
ما می خواهیم موقع رفتن خانه مان را اجاره دهیم حالا که ویزا نیامده و خودمان داریم در خانه زندگی می کنیم. برم بنگاه خانه را بسپرم برای اجاره !!!!!!!
به نظر شما می شود؟؟؟؟
می خواهم برم چیزی برای خودم شوهرم یا خانه ام بخرم: می گم حالا این پول را اینجا خرج نکنم. ولش کن. صرفه جویی کنم تا موقع رفتن پول بیشتری داشته باشم.
به این دلایل است که من نمی تونم موازی قطار راه برم و کار خودم را بکنم. چون همه کارهام اخر سر یک جوری به قطار ربط پیدا می کنه!
سي اس کيو : 05 دسامبر 2010..فايل فدرال: 06 دسامبر 2010..آپديت از پاريس: 21 مي 2013..رسيد آپديت: 28 مي 2013..مديکال: 26 اگوست 2013..رسيد مديکال: 03 سپتامبر 2013..پاس ريکويست: 04 دسامبر 2013
سلام به همگی
نمیدونم اصلا میتونم اینو اینجا بنویسم یا نه .اما روزگاری میخندیدم به کسانی که فال میگرفتند حتی فال حافظ ولی این روزها اینقدر مستاصل شدم که فال حافظ گرفتم .نیتم چی بود ؟ اینکه بیخیال بشم و یک کاری برای خودم راه بیاندازم .جواب چی اومد ؟؟/ دوش گفتم سودای رخش زسر بیرون کنم گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم ........حالا من موندم یک انتظار بیش از 30 ماه .نامزدی که موکل شده به بعد از رفتن من به این دیار یخ زده . و مثل همگی خستگی ....ببخشید که بی ربط بود ولی احساس کردم اینجا بگم تا کمی خالی بشم .برای خودمون دعا کنیم
سي اس کيو : 05 دسامبر 2010..فايل فدرال: 06 دسامبر 2010..آپديت از پاريس: 21 مي 2013..رسيد آپديت: 28 مي 2013..مديکال: 26 اگوست 2013..رسيد مديکال: 03 سپتامبر 2013..پاس ريکويست: 04 دسامبر 2013
من به شدت امروز نا امیدم و نگران؟5 ماه انتظار برای ویزا. حالا انتظارهای قبلی بماند؟ اخبار خوب در هیچ تاپیکی وجود ندارد؟ دوست داشتم بدانم ایا کسی با شرایط من در این سایت هست که با وجود این انتظار طولانی هنوز انرژی خود را حفظ کرده و امیدوارانه در حال تلاش برای ورود به خاک کبکه؟ و از تمام لحظاتش داره حداکثر استفاده رو میکنه؟
با شرايط شما که بايد زياد باشند. حفظ خونسردي و داشتن روحيه مثبت تو اين شرايط خيلي سخته. البته شما مرحله آخري و واي به حال امثال من که هنوز منتظر آپديت يا مديکال هستند و زندگيشون رو هوا. استفاده از تمام لحظات به نظر من صرفا خوندن زبان، بودن در کنار خانواده اي که بايد تو ايران تنهاشون بذاري، کسب تجربه و جمع کردن پول است. آيا تو اين شرايط مزخرف ايران (کار، ترافيک، وقت، هزينه ها،...) ، ميشه همه اين کارها رو با هم انجام داد؟
سي اس کيو : 05 دسامبر 2010..فايل فدرال: 06 دسامبر 2010..آپديت از پاريس: 21 مي 2013..رسيد آپديت: 28 مي 2013..مديکال: 26 اگوست 2013..رسيد مديکال: 03 سپتامبر 2013..پاس ريکويست: 04 دسامبر 2013
علاقه مندی ها (Bookmarks)