اجاره خونه:
در مورد این موضوع کلا فکر می کنم زیاد حرف زده شده اما یک نکته رو ندیدم در بین حرفها که توجه بهش خیلی مهه. وقتی می رید یک جایی خونه بگیرید مهمترین عامل قبل از خود خونه و محل آن و هرچیز دیگری صاحب خونه است. معمولا بچه ها خونه sharing می گیرند به دو علت. اولا ارزونتر هست و می تونند پول save کنند، دوما خونه تکی اجاره کردن کار راحتی نیست و زمان بر هست ( برای ما 4 هفته طول کشید)مراحلی دارد که وقتی امدید دستتون می اد بخصوص برای ما که هم دانشجوییم و هم خارجی چون سیستم اچاره دادن خونه در استرالیا اصلا مانند ایران نیست. بگذریم.
sharing اجاره کردن هم 2 حالت داره. یا شما از خود مالک خونه اجاره می کنید یا از کسی که از مالک کل خونه رو اجاره کرده و حالا داره هر اتاق رو به یک نفر اجاره می ده و در هر دو حالت موردی که می خوام بگم اینه طبق همین تجریه 6 هقته ایی و استفاده از تجربه های دوستان دیگه. ملیت صاحب خونه خیلی مهمتر از سطح سوادش و شغلش هست. اصلا گول دکتر مهندس بودن و مثلا مالک یک خونه 800-900 هزار دلاری بودن طرف رو نخورید. شعور و رفتار ادمها کاملا برگرفته از فرهنگی هست که در آن بزرگ شدن.
هر چی صاحب خونه شما از کشور پایین تری باشه، رفتارش هم بدتر هست و اذیت و ازارش هم بیشتر. همیشه استثنا هست اما این توصیه رو جدی بگیرید اگر می خواهید هم پول ندید و هم عذاب نکشید. بهترین حالت اینه که مالک ملکی که اجاره می کنید چه sharing چه به طور کامل، استرالیایی باشه. رفتارشون عالیه تا وقتی که پول اجاره رو به موقع می دید و هیچ کاری هم بهتون ندارند. اگر به مشکلی در مورد خونه بربخورید هم کاملا درک می کنند و سریع برطرف می کنند، رفتار و شعور اجتماعیشون واقعا بالاست. ژاپنی ها و سنگاپوری ها هم هینطور هستند. و بدتر از همه اسیایی هایی مثل بنگلادشی ها و هندی ها و ... هستند.
فکر نکنید نژاد پرستم چیزهایی دیدم که دود از سرم بلند شده. اصلا فریب رفتار دوستانه روز اولشون رو نخورید چون برای جذب شما اینکار رو میکنند. اما همینکه قرار داد رو امضا کردید ذات خودشون رو نشون می دن. اگر نمی تونید ملیت طرف رو تشخیص بدید اصلا خجالت نکشید و بپرسید چون اون از شما می پرسه.
اینطوری براتون بگم افراد برای دلایل مختلف ترک وطن می کنند، یکسری کشورها مثل ایران حالتهای خاص هستند، یا مثلا کانادایی ها وژاپنی ها و امریکایی هایی که دیدم دلایلشون کاملا جنیه شخصی داشته و خیلی هاشون هم برای تجربه اینکار رو می کنند. اما مردمی که از کشورهای صرفا فقیر می ان فقط و فقط برای پول می ایند. در نتیجه بسیار بسیار بسیار بسیار حریص، حسابگر و خسیس هستند. با یکی از پرشکان اینجا در یک بیمارستان که صحبت می کردم این مساله رو خیلی قشنگ تشریح کرد برام و توضیح داد که چقدر رفتار این مردم حتی در محیطی مثل بیمارستان هم حریصانه است . در برخورد هم این رو بعدا خودم دیدم. حواستون باشه گیر این اسکوروچها که حتی پول نفس کشیدنتون رو هم می گیرند، نیفتید.
سلام
دوستان من ترم اول میام واسه دانشگاه ولنگانگ
سوالی که دارم اینه برم الان اتاق بیرون بگیرم یا بیرم خوابگاه دانشگاه؟
مرسی از تمامی دوستان بابت اطلاعات مفیدی که در این تاپیک می گذارند:
نظرتون راجع به home stay یا همخونه شدن با خانواده های استرالیایی چیه؟ با توجه به اینکه من متاهل هستم آیا ممکنه که مکانشون رو به ما هم اجاره بدهند یا فقط به مجردها اجاره میدهند؟
آیا کسی تجربه یا اطلاعات خاص و مفیدی در این رابطه داره؟
سلام
به متاهل ها هم می دهند. من و همسرم 1 ماه تجربه کردیم و افتضاح به تمام معنا است ( البته استرالیایی نبودن). کاملا به شخصیت شما و اونها و توانایی سازگاری شما بستگی داره. اما تجربه من می گه ما ایرانیها بخصوص متاهل ها ، privacy لازم داریم و از بچگی یاد نگرفتیم با غریبه ها چطوری زندگی کنیم. این حالت با خوابگاه و هم اتاق شدن و هم خونه شدن با 2 تا دانشجو مثل خودمون فرق داره. آنها از نظر کاری، اخلاق، سن ، سطح تحصیلات، فرهنگ، ملیت و همه نظر با شما فرق دارند... بخصوص اگر عقده ایی و تازه به دوران رسیده باشند، انها مالکند و شما حق و حقوقی ندارید و مجبورید به سازشون برقصید. مثلا انها سروصدا می کنند و شما نمی تونید اعتراض کنید اما شما نمی تونید سر و صدا کنید چون انها اعتراض می کنند و مالکند. اونها مهمون میارن اما یه شما میگن مهمون نیارید و ....
این مسائل ممکنه ساده به نظر بیاد اما وقتی تعدادش زیاد می شه غیر قابل تحمل هست. از یک طرف می بینید دارید پول می دید از اون ور ازادی ندارید
از ان طرف هم اگر واقعا ادمهای خوبی پیدا کنید، هم دوستان خوبی پیدا کردید هم سطح زبانتون تقویت می شه و هم بعدا می تونند رفرنس خوبی برای پیدا کردن کار و هر جای دیگری که رفرنس لازم دارید باشند چون به هرحال یا سیتیزن هستند یا اقامت دائم دارند.
ویرایش توسط farveh : June 20th, 2012 در ساعت 04:39 PM
شما اگر از طریق ثبت نام در وزارت علوم خروجی دریافت کرده باشید دیگه نیازی نیست موقع خروج از کشور پولی واریز کنید. حالا هر چند بار که برید و بیایید فرقی نمی کند. به علاوه تخفیف ویژه روی پرواز های ایران ایر به شما می خورد(تا 50 درصد تخفیف به هر تعداد که برید و بیایید). به علاوه ارز دولتی به مقدار تعیین شده به شما تعلق می گیرد. این ها خدمات وزارت علوم برای دانشجویان اعزامی است. اگر از این خدمات استفاده نکرده اید حتما به وزارت علوم رفته و ازشان این موارد را درخواست کنیدیعنی برای اولین بار که از کشور خارج می شویم باید پول پرداخت کنیم؟ ؟؟
به کی وبه کجا وچه مقدار؟
موفق باشید
ویرایش توسط kramezani : June 20th, 2012 در ساعت 10:00 PM
علاقه مندی ها (Bookmarks)