عدم توانایی به پاسخ دادن در سوالتی که از ما پرسیده می شود

[nimaafshar8]

سلام به همه ی دوستان عزیزم

این تاپیک شاید کلا نامرتبط با اهداف فروم باشه(ادامه تحصیل در خارج از کشور).اولش می خواستم از افراد با تجربه ی این فروم مشورت بگیرم اما دیدم بهتره این سوال بسیار مهم در یک تاپیک عمومی پرسیده بشه.

مطمئنن گاهی پیش می یاد که از یک استاد خوب و مطرح سوالی می پرسند حتی موضوع کاملا مرتبط با ریسرچ فیلد ایشون.اما ایشون به دلایلی نمی تونه به اون سوال پاسخ بده مثلا شاید اصلا جواب اون سوال ساده رو نمی دونه.
منظور من مواقعی نیست که استاد حضور ذهن نداره بلکه مواقعی هست که اصلا استاد جواب اون سوال رو نمی دونه کلا.

آیا این یک عیب است از یک استادی که سال ها در یک زمینه فعالیت کرده است؟

بیشتر منظورم دیدگاه دانشجویان خارجی(دانشگاه های آمریکا و یا...)و یا دیدگاه استادان دیگر نسبت به اون استاد هستش؟


در این مواقع چیکار باید کرد؟مثلا باید گفت:i haven't any idea right now if you permit to me I'll answer in tomorrow

ممکن است این اتفاق برای یک دانشجو هم بیافتد مثلا استاد از یک دانشجوی ایرانی سوالی بپرسد و آن دانشجو نتواند پاسخ دهد.بعد چه اتفاقی می افتد!!؟آیا بر چسب بی سوادی زده خواهد شد؟


از اینکه وقت بسیار ارزشمندتون رو در اختیار بنده می گذارید بی نهایت سپاس گزارم

[S03]

اتفاقا این موضوع خیلی ساده است و خیلی زیاد هم پیش میاد. مباحثی که در دوره های Graduate بررسی می شن عموما مباحث ریسرچ و کاملا حل و فصل نشده است. خیلی پیش میاد که سر کلاس یا میتینگ ها سوالی مطرح بشه که استادی پاسخش رو ندونه، و معمولا یا توضیح می دن که چرا پاسخش رو نمی دونن (و آیا اصلا کسی می دونه؟ یا ایده های مختلف چیه) یا میگن چک می کنن و بعدا می گن.

دانشجو هم همینطور. در زمینه ریسرچ پاسخ همه سوالات نسبیه و ندانستن چیزی نشانه بی سوادی نیست.

[rashdy_chem]

سلام

راستش من خیلی ساده میگم I do not know ....
اینجا من TA هستم و دانشجوهام تو lecture ، discussion و LAB روزانه کلی سوال میپرسن .... اولش برام سخت بود بگم نمیدانم ! ولی کم کم یاد گرفتم اگه واقعا بلد نیستم بجای پیچوندن و بهانه اووردن خیلی رک بگم Sorry, I do not know !!
ولی سعی میکنم رفرنسهایی که میشناسم رو بهشون معرفی کنم ... مثلا میگم از فلانی هم سوال کن شاید بدونه ... یا توی فلان کتاب باید اشاره شده یاشه ...
اگر سوالی برام جذاب باشه و ذهنمو مشغول کنه میرم دنبال جوابش ولی به دانشجو قول نمیدم که مثلا فردا بیا جوابتو بگیر!

اینجا این رفتار بسیار نرمال و قابل درک هست ... چه بین اساتید چه دانشجوها...

یه چیز دیگه که خیلی برام جالب بود ... اینجا استاد نقش بسیار کمی در پروسه آموزش دانشجوها داره ... توی ایران جمله این استاد بی سواده یا فلانی درس دادن بلد نیست رو زیاد میشنویم ... اما اینجا استاد فقط درس رو به شما معرفی میکنه ! لوازم و تجهیزات یادگیری کامل هست ... و دانشجو وظیفش هست که خودش دنبال یادگیری باشه .... استادی که به من TA داده 450 دانشجو داشت و 10 تا TA...
کلاس خود استاد بقدری شلوغ و کوتاه هست که عملا اگر کسی فقط به کلاس و جزوه (پاورپوینت) اکتفا کنه 20 درصد هم یادگیری نخواهد داشت ...

امیدوارم جواب سوالتو داده باشم...

[ghlobe]

جواب استاندارد خود من به دانشجوهای کلاسم این بود:
That's a great question. I am not sure (or I don't know off the top of my head, depending on the question) but I will check it for you and discuss it in the next class.

و بعضی وقتها:
Great question! Let's make it an assignment for the class ! Find the answer and we will discuss it next week!

[amirhossein.gh]

والا به نظر من که اصلا مشکلی نیست
البته اگه استاده استاد باشه ها ! وگرنه اگه از این آدمای کم سواد باشه بایدنشونه بی سوادیش گذاشت
وگرنه به قول SO3 عزیز تو تحقیقات و ریسرچ از این موارد بسیار دیده میشه . نمونه بارزش منم که استاد راهنمام چون خودش تسلط کافی نداشت روی یه قسمت از پروژه ام نزدیک یک ماه ما رو دنبال نخود سیاه به همه دانشگاه های تهران فرستاد. من اصلا بهش گیر نمیدم چون اون که علامه دهر نیست، خودشم میخاد یاد بگیره در کنار دانشجو ولی به هر حال اطلاعات بیشتری داره
در کل به نظر من اشکالی در این موضوع نیست
این جملات آخری هم که گلوب عزیز گفتن (به خصوص دومیش) شاهد صدها بار اط استادا شنیدم. به هر حال اینا جزو ترفندهاست دیگه

[sysco]

من دیدم استادی که جوون بوده و assistant professor و البته از دانشگاهی خوب هم دکترا گرفته (Maryland) سر کلاس خیلی راحت در مورد یک سوالی گفت نمیدونم. البته یک حدس یا ایده هایی مطرح کرد، و سعی کرد با دانشجویی که سوال پرسیده بود همراه بشه در پیدا کردن جواب سوال و استدلال، ولی نهایتا گفت مطمئن نیستم و باید از اساتید senior بپرسم و خودم junior هستم!
به قول اون داستان قدیمی، افراد به خاطر چیزهایی که می دونند ارزشمند هستند، وگرنه چیزهایی که کسی نمیدونه خیلی زیادند!

[marjanmohajer]

ندانستن و اعتراف به آن عيب و ننگ نيست بلكه، آن چه که عیب یک انسان شمرده می شود این است که از بیان ندانسته های خود ابا داشته و در حل مسائل علمی بی تفاوت باشد . دكتر حسابي هميشه با شهامت در جواب سوالي كه پاسخش را نمي دانست، مي گفت " نمي دانم " و آن سوال را يادداشت مي كرد و اسم دانشجو را همچنين و بعد به دنبال جواب، تحقيق و مطالعه مي كرد، بعد از پيدا كردن پاسخ دانشجو را پيدا مي كرد و جوابش را مي داد. دانشجو وقتی می دید که آقای دکتر یک هفته یا یک ماه به دنبال پاسخ سوال او رفته متوجه می شد که استاد برایش ارزش قائل بوده است . این مسئله به همان اندازه که ارج و احترام استاد را نزد شاگردانش بالا می برد به شاگردان نیز می فهماند که در طرح پرسش های علمی و پاسخ گویی به آن باید نهایت دقت را به کار بگیرند.
به نظر من در پاسخ سوالي كه نمي دانيم از كلي گويي بايد خودداري كرد و اگر سوال جنبه عمومي داشت، مي توان از خود شاگرد خواست كه در آن مورد تحقيق كند و در جلسه بعدي آن را بيان كند و خود معلم نيز در اين مدت، دنبال جواب برود.
و يا اينكه از شاگردان بپرسد كه آيا كسي جواب اين سوال را مي داند؟