توصیه نامۀ آنلاین و مسائل مربوطه

[Nastarann]

بچه ها من وارد نیستم در فرم اپلیکیشن انلاین اون قسمت که use online reference form رو بزنیم یعنی فرم ریکام میره به ایمیل اون فرد؟

[mahdi89sh]

بچه ها من وارد نیستم در فرم اپلیکیشن انلاین اون قسمت که use online reference form رو بزنیم یعنی فرم ریکام میره به ایمیل اون فرد؟

سلام
ببین اصولا همینطوری هست که میگی، یعنی وقتی بزنی online reference وقتی ایمیل استاد رو وارد کنی همون لحظه واسش ایمیل میره، البته بعدا میتونی بازم واسشون بفرستی
اما بعضی دانشگاه ها بعد از وارد کردن ایمیل استاد بهت این اجازه رو میدن هروقت خودت دوست داشتی اولین ایمیل به استاد فرستاده بشه
ولی اکثرا همون حالت اول هستن

[mahdi89sh]

سلام بچه ها یک مشکلی واسم پیش اومده
من از طرف یکی از استادام یک متنیو واسه رکام فرستادم یکی دیگه که خودش پر کرده بود همون متنو داشت و همونو فرستاده با تغییر خیلی کم و یک سری کامنت و یک سری گزینه های رتبه بندی دانشجو هم فرق داره ولی متن یکی هست حالا بدبخت شدم چی کار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

مطمئن نیستم درست متوجه منظورت شده باشم اما اگه درست فهمیده باشم
مگه استادی که متن ریکام رو نوشته یک نفر نیست؟ خب یکی برای شما نوشته یکی برای یکی دیگه بایک سری تغییرات جزئی!
این که کار تقریبا همه استاداس
فقط یه template دارن که توش اسم و نمره و... رو عوض میکنن، و این هیچ ایرادی نداره، اونام خودشون متوجهن

[mahsa68]

مطمئن نیستم درست متوجه منظورت شده باشم اما اگه درست فهمیده باشم
مگه استادی که متن ریکام رو نوشته یک نفر نیست؟ خب یکی برای شما نوشته یکی برای یکی دیگه بایک سری تغییرات جزئی!
این که کار تقریبا همه استاداس
فقط یه template دارن که توش اسم و نمره و... رو عوض میکنن، و این هیچ ایرادی نداره، اونام خودشون متوجهن

نه 3 تا استاد واسم رکام نوشتن متن 2 تا شو خودم نوشتم سومی یکی ازمتن های منو داشت و همونو نوشته انگار 2 تا از استادام 1 متن مشترک دارن البته یک بخش کامنت و امتیازدهی جداگانه داشت که اون فرق داره حالا میگین چی کار کنم حالا خوبه هرو سوپروایزرم بودن و هردو حرف مشترکی زدن

[mahdi89sh]

نه 3 تا استاد واسم رکام نوشتن متن 2 تا شو خودم نوشتم سومی یکی ازمتن های منو داشت و همونو نوشته انگار 2 تا از استادام 1 متن مشترک دارن البته یک بخش کامنت و امتیازدهی جداگانه داشت که اون فرق داره حالا میگین چی کار کنم حالا خوبه هرو سوپروایزرم بودن و هردو حرف مشترکی زدن

فکر نکنم مشکلی پیش بیاد، چون برعکسش هم هست
مثلا بعضی استادا میگن خودتون یه متن بدید ما اصلاح میکنیم واستون میفرستیم، دانشگاهی که فرستادین میدونه استادا بیکار نیستن بشینن واسه 10-15 نفر متن جدا بنویسن
اگر recommendation از ایمیل استاد فرستاده شده باشه به نظرم جای نگرانی نداره اصلا

[Mechatronic]

فکر نکنم مشکلی پیش بیاد، چون برعکسش هم هست
مثلا بعضی استادا میگن خودتون یه متن بدید ما اصلاح میکنیم واستون میفرستیم، دانشگاهی که فرستادین میدونه استادا بیکار نیستن بشینن واسه 10-15 نفر متن جدا بنویسن
اگر recommendation از ایمیل استاد فرستاده شده باشه به نظرم جای نگرانی نداره اصلا

با این بخشی از صحبت شما که بولد کردم، به شدت مخالفم. فلسفۀ آنلاین شدن توصیه نامه ها، علاوه بر راحتی ارسال، شناسایی توصیه نامه های تکراری هست. اگر کمیتۀ تصمیم گیر، یقین حاصل کنه که توصیه نامۀ نوشته شده، تمپلیتی هست که برای همه نوشته میشه، مطمئن باشید اصلاً به اون توصیه نامه بها نمیده. چون اگر کمیتۀ تصمیم باور داشته باشه که استادا بیکار نیستن که توصیف منحصر به فردی از دانشجوهای خودشون ارائه کنند، به نظر شما چرا باید برای کپی پیست کردن یک توصیه نامه، ارزش قائل بشند؟!

متأسفانه دیدگاه شما در مورد توصیه نامه، کاملاً غلط هست. البته این دیدگاه نادرست، ناشی از رفتار استادهای ایرانی هست که برای نوشتن توصیه نامه، زمان نمیگذارند و دانشجو خودش توصیه نامه مینویسه و استاد امضاش میکنه!
اساساً توصیه نامه ای که ارزشمند محسوب میشه، توصیه نامه ای هست که استاد با دقت نظر و به طور اختصاصی بنویسه؛ نه اینکه از نمونه های موجود توی اینترنت کپی برداری کنه.

[mahdi89sh]

با این بخشی از صحبت شما که بولد کردم، به شدت مخالفم. فلسفۀ آنلاین شدن توصیه نامه ها، علاوه بر راحتی ارسال، شناسایی توصیه نامه های تکراری هست. اگر کمیتۀ تصمیم گیر، یقین حاصل کنه که توصیه نامۀ نوشته شده، تمپلیتی هست که برای همه نوشته میشه، مطمئن باشید اصلاً به اون توصیه نامه بها نمیده. چون اگر کمیتۀ تصمیم باور داشته باشه که استادا بیکار نیستن که توصیف منحصر به فردی از دانشجوهای خودشون ارائه کنند، به نظر شما چرا باید برای کپی پیست کردن یک توصیه نامه، ارزش قائل بشند؟!

متأسفانه دیدگاه شما در مورد توصیه نامه، کاملاً غلط هست. البته این دیدگاه نادرست، ناشی از رفتار استادهای ایرانی هست که برای نوشتن توصیه نامه، زمان نمیگذارند و دانشجو خودش توصیه نامه مینویسه و استاد امضاش میکنه!
اساساً توصیه نامه ای که ارزشمند محسوب میشه، توصیه نامه ای هست که استاد با دقت نظر و به طور اختصاصی بنویسه؛ نه اینکه از نمونه های موجود توی اینترنت کپی برداری کنه.

اینکه "فلسفۀ آنلاین شدن توصیه نامه ها، علاوه بر راحتی ارسال، شناسایی توصیه نامه های تکراری هست" کاملا حرف درستیه اما اون نتیجه ای که شما گرفتید رو نمیده!
اون چیزی که من از اینترنت تاحالا یافتم اینه که دو تا معیار توی توصیه نامه های اینترنتی وجود داره که باعث میشه معتبرتر از توصیه نامه های کاغذی باشن
1- امکان جعل امضا و کپی از بین میره: وقتی امکان دسترسی به لینک توصیه نامه فقط از طریق میل دانشگاه استاد باشه توصیه نامه اعتبار پیدا میکنه، به خاطر همین نباید ترجیحا استادا از ایمیل yahoo و gmail استفاده کنن و باید ایمیل شخصی دانشگاهشون رو استفاده کنن
2- علاوه بر متن pdf، یک سری سوال های خاص در لینک توصیه نامه ها وجود داره که استاد باید برای هر فرد به طور خاص پرکنه: مثلا شما applicant رو از کجا میشناسید، تلاش و علاقش به درس جزو چند درصد top دانشجوهای شماست و ... خب این ینی استاد برای پر کردن توصیه نامه هر شخص جداگانه وقت میذاره، اون بخش حرفتون که "اگر کمیتۀ تصمیم باور داشته باشه که استادا بیکار نیستن که توصیف منحصر به فردی از دانشجوهای خودشون ارائه کنند، به نظر شما چرا باید برای کپی پیست کردن یک توصیه نامه، ارزش قائل بشند" اینجا مشخص میشه، هیچ دانشگاهی از استاد فقط یه pdf نمیخواد، خیلی سوالای جدا از متن استاد میپرسن!

این چیزی که شما میگی یه تناقض داره، خب یه نفر میتونه 3 تا توصیه نامه کاغذی با سه تا متن کاملا متفاوت خودش پر کنه و امضای سه تا استادو جعل کنه و بفرسته. به همین علت توصیه نامه های آنلاین به وجود اومده، که نشه تقلب کرد. حالا بعضی استادا ایمیل رو فوروارد میکنن خودت بری پر کنی، اون دیگه مسوولیتش با استاده، همونطور که اگه استاد توصیه نامه خیلی خیلی خوب برای دانشجوی ضعیف بنویسه، اونا که نمیرن از طریق سازمان های امنیتی ببینن استاد راست گفته یا نه!

[Mechatronic]

اینکه "فلسفۀ آنلاین شدن توصیه نامه ها، علاوه بر راحتی ارسال، شناسایی توصیه نامه های تکراری هست" کاملا حرف درستیه اما اون نتیجه ای که شما گرفتید رو نمیده!
اون چیزی که من از اینترنت تاحالا یافتم اینه که دو تا معیار توی توصیه نامه های اینترنتی وجود داره که باعث میشه معتبرتر از توصیه نامه های کاغذی باشن
1- امکان جعل امضا و کپی از بین میره: وقتی امکان دسترسی به لینک توصیه نامه فقط از طریق میل دانشگاه استاد باشه توصیه نامه اعتبار پیدا میکنه، به خاطر همین نباید ترجیحا استادا از ایمیل yahoo و gmail استفاده کنن و باید ایمیل شخصی دانشگاهشون رو استفاده کنن
2- علاوه بر متن pdf، یک سری سوال های خاص در لینک توصیه نامه ها وجود داره که استاد باید برای هر فرد به طور خاص پرکنه: مثلا شما applicant رو از کجا میشناسید، تلاش و علاقش به درس جزو چند درصد top دانشجوهای شماست و ... خب این ینی استاد برای پر کردن توصیه نامه هر شخص جداگانه وقت میذاره، اون بخش حرفتون که "اگر کمیتۀ تصمیم باور داشته باشه که استادا بیکار نیستن که توصیف منحصر به فردی از دانشجوهای خودشون ارائه کنند، به نظر شما چرا باید برای کپی پیست کردن یک توصیه نامه، ارزش قائل بشند" اینجا مشخص میشه، هیچ دانشگاهی از استاد فقط یه pdf نمیخواد، خیلی سوالای جدا از متن استاد میپرسن!

این چیزی که شما میگی یه تناقض داره، خب یه نفر میتونه 3 تا توصیه نامه کاغذی با سه تا متن کاملا متفاوت خودش پر کنه و امضای سه تا استادو جعل کنه و بفرسته. به همین علت توصیه نامه های آنلاین به وجود اومده، که نشه تقلب کرد. حالا بعضی استادا ایمیل رو فوروارد میکنن خودت بری پر کنی، اون دیگه مسوولیتش با استاده، همونطور که اگه استاد توصیه نامه خیلی خیلی خوب برای دانشجوی ضعیف بنویسه، اونا که نمیرن از طریق سازمان های امنیتی ببینن استاد راست گفته یا نه!

کاش کمی دسته بندی میکردید که به طور مشخص با کدام بخشهای اظهارات من موافق هستید و با کدام مخالف.

-در مورد از بین رفتن امکان جعل امضاء و کپی، بله من هم موافقم که تا حدود زیادی با توصیه نامۀ آنلاین، چنین اتفاقی می افته.

-در مورد این نکته که علاوه بر PDF چند سؤال تکمیلی پرسیده میشه، کلیت قضیه درسته اما بعضی دانشگاه ها، اجازۀ ارسال فایل PDF رو به استاد نمیدند و فقط میخواند که همون فرم آنلاین پر بشه.

-در مورد اظهارنظر خودم "اگر کمیتۀ تصمیم باور داشته باشه ..." فکر میکنم که کمی misunderstanding رخ داده؛ منظور من این بود که دانشگاه هایی که درخواست توصیه نامه از متقاضی ها میکنند، بر این باور هستند که استاد باید خودش برای دانشجو توصیه نامه بنویسه و نباید یک توصیه نامه برای چندین و چند نفر یکسان باشه؛ برای اینکه جلوی تنبل کاری بعضی استادها گرفته بشه، سیستم آنلاین میتونه عامل کمکی خوبی باشه. اگر خوب دقت کنید، کم کم اکثر دانشگاه ها از سیستم کاغذی به سیستم آنلاین کوچ میکنند و اصلاً بعید نیست که تا چند وقت دیگه، تعداد اندکی از دانشگاه ها باقی بمونند که توصیه نامۀ کاغذی قبول کنند.

-در مورد تناقضی که شما اشاره کردید، اتفاقاً تناقضی نیست؛ عرض من اینه که سیستم آنلاین باعث میشه که دانشجو حتی اگر بتونه خودش سه تا توصیه نامۀ متفاوت بنویسه و جعل امضاء کنه، باز هم چون سیستم آنلاین تنها ای میل استاد رو قبول داره، دانشجوی جاعل با در بسته مواجه خواهد شد؛ مگر اینکه دانشجو موقع معرفی فرد مرجع به سیستم آنلاین، آدرس ای میلی رو به عنوان آدرس ای میل استاد، معرفی کنه که تحت کنترل خودش هست که البته برای این کار هم دانشگاه ها کم کم در حال چاره اندیشی هستند و تعداد قابل توجهی از دانشگاه ها، تنها آدرس ای میل دانشگاهی معرف رو قبول میکنند.

-در مورد نوشتن توصیه نامۀ تاپ برای دانشجوی ضعیف، خاطرتون باشه که کمیتۀ تصمیم، اولویت قضاوتش با معدل و نمرۀ آزمون ها و مقالات منتشر شده هست؛ بعد از اینها، توصیه نامه و SoP بررسی میشه. پس دانشجوی ضعیف، احتمالا کارش به جایی نمیرسه که به توصیه نامه هاش نگاهی بیندازند.

[blueman_2051]

سلام
دوستان من شنیدم سایتهایی وجود دارند که اسانید به اونجا recommendation letter را ارسال می کنند و این مراکز قانونی با گرفتن مبلغی اونرو به هر دانشگاهی که بخواید میفرستند در اصل مثل دفتر اسناد رسمی کپی برابر اصل میکنن ،حسن این کار این هست که دیگه نیاز به گرفتن چندین توصیه نامه از اساتید نیست ،حالا هر کدوم از دوستان اگر سایتی میشناسند تو این زمینه معرفی کنند ممنون میشم

[Mechatronic]

سلام
دوستان من شنیدم سایتهایی وجود دارند که اسانید به اونجا recommendation letter را ارسال می کنند و این مراکز قانونی با گرفتن مبلغی اونرو به هر دانشگاهی که بخواید میفرستند در اصل مثل دفتر اسناد رسمی کپی برابر اصل میکنن ،حسن این کار این هست که دیگه نیاز به گرفتن چندین توصیه نامه از اساتید نیست ،حالا هر کدوم از دوستان اگر سایتی میشناسند تو این زمینه معرفی کنند ممنون میشم

اینی که میگید، Personal Potential Index هست که ETS بانی این کار هست. البته کمی با توصیه نامه های رایج، فرق داره و هنوز تمام دانشگاه های امریکا، قبولش ندارند.