نوشته اصلی توسط
shabro
سلام دوستان
من از برندگان لاتاری 2016 بودم و ویزای یکضرب کردم و الان چند مدتی هست که به امریکا مهاجرت کردم. در ایران زندگی کاملا متوسطی داشتم دارای مدرک مهندسی کامپیوتر و با بیش از 10 سال سابقه به زبان انگلیسی بصورت متوسط مسلط هستم. اینجا تعدادی خانواده درجه یک دارم.
صرفا جهت خیرخواهی و به اشتراک گذاشتن تجربه این مطلب را اینجا می نویسم.
ببینید دوستان بر خلاف باورهای رایج که فکر میکنیم سیستم ایران پیچیده ست و خیلی مانع سر راه داریم در این مدت فهمیدم اینجا به شدت بدتر و مزخرف تر از ایران هست و حتی کلاه برداری و چاپیدن مردم به شکل بسیار بدتری وجود داره. امروز به شما یک گرین کارت میدن ولی وقتی تشریف آوردید اینجا با وجود لغو فرمان مهاجرتی ترامپ شرکت ها بخاطر ترس و احتیاط شما را استخدام نخواهند کرد و در بهترین حالت می توانید یک شغل کژوال مثل کار در فروشگاه های زنجیره ای، رستوران ها و.... (کار یدی و کارگری) پیدا کنید که به شما بابت کار ساعتی حداقل دستمزد را میدهند که این حداقل دستمزد به هیچ وجه مخارج شما را در اینجا پوشش نخواهد داد. حتی برای ندادن مزایا شما در همین شغل ساعتی بصورت تمام وقت استخدام نخواهند کرد و در هفته بجای 40 ساعت اگر خیلی به شما لطف کنند 30 ساعت کار میدهند که باید دقیقه به دقیقه آن سخت کار کنید. هیچ بیمه ای ندارید و هیچ خدمات رایگان دولتی و حکومتی تا 5 سال شامل حال شما نخواهد شد. اگر خدا نکرده سرمای بدی خوردید حدود 500 دلار بدون بیمه برای شما خرج خواهد داشت.
اجازه یک آپارتمان بسیار معمولی و قدیمی مثلا 40 50 ساله حداقل 1000 دلار هزینه دارد. هزینه برق، گاز، آب، اینترنت، تلفن، زباله، بسیار گرانه. مثلا برای یک سیم کارت ورایزون باید ماهی 60 دلار پرداخت کنید.
برای هر گونه کار اداری و رسمی هزار جور کاغذ و فرم را باید پرد کنید که واقعا دیوانه کننده ست.
از همه چیز بدتر بعد از فرمان ترامپ و با وجود لغو فرمان دوم هم کارفرمایان در مورد استخدام بسیار احتیاط میکنند و 1000 بار راجع به شرایط اجازه کار و ویزا و... سوال می پرسند و نهایتا هم به همین دلیل مسخره شما را رد میکنند.
هزینه خواروبار و میوه و سبزیجات را اصلا با ایران نمی تونید مقایسه کنید. حتی اگر وارد یکی از ایالت های غیر نژادپرست بشید باز هم هستند کسانی که فکر میکنند که شما تازه از داعش جدا شده اید.
به شخصه با اینکه در ایران از خیلی از از شرایط ناراضی بودم و برای زندگی بهتر به اینجا اومدم اما الان بعد از این همه هزینه و دردسر و سختی و استرس فکر میکنم بزرگترین اشتباه زندگیم را مرتکب شدم.
از مسائل فرهنگی و اعتقادی و دوری از خانواده و دوستان و .... بطور کلی عبور میکنم.
این مطلب را نوشتم و خواستم بدونید من هم دقیقا همین شرایط شما را طی کردم و گفتم شاید تجربیات من به درد بعضی ها که تردید دارن بخوره.
علاقه مندی ها (Bookmarks)