نمیدونم چرا دو ساله کسی اینجا چیزی ننوشته! به هر حال: من نه پزشکم نه دانشجوی پزشکی. ولی در حال حاضر ساکن استرالیام.
استرالیا همونقدر که برای مردمش جای خوبیه و هیچکدوم حاضر نیستن ترکش کنن - برای خارجی هایی که تازه میان بده. دولت استرالیا شدیدن از دانشجوهای خارجی - و در این مورد - از پزشکانی که اقامت میگیرن - سو استفاده میکنه(برای رشته های دیگه وقتی اقامت بگیرن عالیه و فرقی نیست)
اخیرا از طریق یک پزشک متخصص استرالیایی که پیشش میرم از وضعیت اسف بار پزشکان خارجی مطلع شدم: پزشکانی که در دو گروه زیر هستند باید به مدت
ده سال در DWS ها یا districts of workforce shortage(مناطق محروم) کار کنن.
1. کسانی که در خارج از استرالیا تحصیل کرده باشند. فارق از تابعیت.
2. کسانی که در استرالیا تحصیل کرده باشند ولی در موقع شروع course تابعیت یا اقامت دایم استرالیا نداشته باشند.
برای اینکه به عمق فاجعه پی ببرید: گروه دوم حدود 300 هزار دلار شهریه میدن تا اینجا دکتر شن و در واقع دانشگاه با پول اونا میچرخه.
البته اگر جاهای خیلی پرت (جزایر و جاهای خیلی دور از شهر) کار کنید این مدت تا 5 سال کاهش پیدا میکنه. اگر رزیدنت بشید برای مدت رزیدنتی میتونید هرجا برید. بعدش همون بساطه.
اطلاعات بیشتر:
http://www.doctorconnect.gov.au/inte...berLegislation
به نکته ای که هیچ جا ننوشته: موارد استثنا وجود دارند که از این 10 سال صرف نظر میشه. تنها موردی که من اطلاع دارم یک روانپزشک هست که بدلیل بلد بودن پرتغالی و نبود روانپزشک مسلط به این زبان در ملبورن اجازه کار گرفته. فکر میکنم یه روانپزشک ایرانی بتونه راحت مشمول این بشه. البته به شرطی که ایران روانپزشکی نخونده باشه (تخصص های ایران ظاهرا پذیرفته نمیشن) فکر نمیکنم برا تخصص های دیگه به کار بیاد این.
علاقه مندی ها (Bookmarks)