سختی و اسونی نکه داشتن حجاب تا حد زیادی بستگی به این داره که شهری که میرید چندتا محجبه دیگه هم داره. مثلا تو شهر ما (ادواردزویل ایلینویز) بنده تنها ایرانی محجبه هستم و تا حالا فقط دو تا محجب دیگه در سطح شهر دیدم که یکی فروشنده مالایایی (؟!) بود و یکی هم یه خانوم مسن ترک. برای همین نگاه ها تو دو سه ماه اولی که اینجا هستم سنگین و تعجب امیز بود و یکی دونفری هم (که مثل خودمون شرقی و فضول بودن) ازم درمورد اینکه چرا روسری میذارم و فلسفه اش چیه و مگه گرمم نمیشه پرسیدن! ولی برخورد خود امریکایی ها بسیار محترمانه هست. جالبیش هم اینه که تو رفتارشون با من محترمانه ترن یا با فاصله می ایتن و صحبت میکنن.
البته مشکل دست دادن هم وجود داره که چون ندیدن، باید برای تک تکشون توضیح داد که حمل بر بی ادبی نشه.
به نظرم نگاهی سنگین تر از نگاه های خود ما ایرانی ها نیست. وقتی فکر میکنیم اونی که تو خارج از ایران حجاب داره از کره ماه اومده یا با همه مشکل داره!
بیشترین اذیت رو بنده از طرف خود ایرانی ها میشم