این تاپیک رو ببینید. امیدوارم کمکتون کنه:
http://www.applyabroad.org/forum/showthread.php?t=2532
این تاپیک رو ببینید. امیدوارم کمکتون کنه:
http://www.applyabroad.org/forum/showthread.php?t=2532
من آن خاكستر سردم كه در من شعله هم عصيان هاست
من آن پروانه آرامم كه در من فرياد همه طوفان هاست
من آن مجنون سردم كه در من آتش ليلي است
من آن خاكستر سردم كه در من شعله هم عصيان هاست
من آن پروانه آرامم كه در من فرياد همه طوفان هاست
من آن مجنون سردم كه در من آتش ليلي است
تجربه من :
چینی های كه من دیدم تمیز بودند و بو هم نمیدهند، بعضی از انها در بهداشت عمومی مشکل دارند آنهم به فقر فرهنگی انها ربط دار اگر بهشون بگی رعایت میکنند. ولی اخلاقی دارند كه ما نمیتوانیم بپذیریم،آدمهای سردیند(استثنا وجود داره) ،آدم های نسبتا مرتبی هستند ولی خیلی بلند باتلفن و میکروفن حرف میزنند كه سردرد میگیرید کلا نوع اواهایاشان طوری كه برای ما نامانوس همینطور غذاهاشون،آدمهای معمولا بی آزاریند،سرشون تو کاره خودشون ،هیز و عیاش معمولا نیستند، از نظر اجتماعی آدم های سردیند و با خودشون میپرند،چون معمولا زبانشون قوی نیست و به همین دلیل همیشه انگلیسی را chinglish صحبت میکنند،دختر هاشون هوای پسر های چینی را خیلی دارند ولی عکسش را من کمتر دیدم،خیلی مقتصد هستند و همیشه دنبال کمترین هزینه هستند لذا معمولا در خانه های اجاره ای با تعداد نفر زیاد زندگی میکنند حتا چند تا زن شوهر هم (مثلا ۳ زوج در یک خانه ۳ خواب زندگی میکنند یا حتا بیشتر ) من ۷-۸ نفر در یک خانه ۲ خواب را هم دیدم برای کسی كه ۲۵۰۰ دلار در آمد داره. نسل جدیدشون در حال عوض شدن هست جوری كه از برند های معروف استفاده کرده و لباسهای خوب هم می پوشند. networking خیلی قوی دارند که حتی فکرش را هم نمی توانید بکنید.
البته همه چیز استثنا دارد و نمیشه به همه پوشش داد.درباره بقیه و حتی چینی ها اگر فرصت شد بعدا مینویسم.
روزگار است، آنكه گه عزت دهد گه خوار دارد. چرخ بازيگر از اين بازيچه ها بسيار دارد. "قائم مقام فراهانی"
من با آمریکایی و چینی هم خونه ای بودم. خیلی خلاصه بخوام بگم اینه که همه چی بستگی به خودتون داره، آدم خوبی باشین، با هم کنار میاین، دوست میشین و با هم حال میکنین، نباشین، نه.
آدمی که زحمت کشیده و تا یه دانشگاهی مثل دانشگاهی که شما توش هستین اومده، هم شعور داره، هم ادب داره، هم فرهنگ.
امریکایی ها، بسته به سنشون یه ذره با هم فرق دارن، البته من با یه نفر بیشتر نبودم. جووناشون عشق بار ان. یعنی آخر هفته ای نیست که بار و کلاب نرن. معمولا خیلی تمیزن، هم شخصی هم عمومی. اجتماعی ان، حوصله ی خونوادشونو چندان ندارن و از مسلمونا کمی میترسن (به خاطر تبلیغات). ولی بیشتر این موارد میتونه آدم به آدم فرق کنه. اگه هم خونه ایتون آدمی باشه که قبلا با چند نفر غیر آمریکایی زندگی کرده باشه، خیلی از مشکلاتتون حله. و البته آدم هایی هستن که دوست دارن کمک کنن (بازم بستگی داره، تو شهر ما خیلیاشون با محبت هستن، شهر های بزرگ میتونه کاملا برعکس باشه). در کل من یه ترم همخونه ای امریکایی داشتم، و خوشحال بودم.
در مورد چینی ها این همه حرف های بد میزنن، فقط شایعه ست. اینکه مار و قورباغه هم میخورن، بخورن، تو حلق شما که نکردن. مسئله ی بو رو هم میشه با یه هود و تهویه ی مناسب حل کرد. چینی ها بهداشت فردیشون رو خیلی رعایت میکنن. بهداشت عمومی یه ذره ضعیفن، یعنی براشون مهم نیست. اما خوبی ای که دارن اینه که صلح طلبن. کافیه بهشون بگین که رعایت کنن. میکنن. از لحاظ اجتماعی نمیشه گفت سرد هستن اما با غیر چینی ها خیلی کم ارتباط برقرار میکنن. و به طور کلی حرفای nima56 رو قبول دارم و من از همخونه ایِ چینیم راضی ام.
Weallshouldknowthatweknownothing.
وای
منم با یه تایوانی همخونه ای ام. البته بزرگ شده نیوزلند ئه و خدا رو شکر می تونیم با هم حرف بزنیم بی اینکه منو جون به سر کنه تا بفهمم چی می گه. بهداشت فردی عالی. در حد خودمون. هر شب دوش و اینا. بهداشت عمومی هم عالی. هر چهارشنبه جاروی خونه و گردگیری... گاهی فکر می کنم کمی وسواسیه. تنها مشکلاتی هم که باهاش دارم اینه که 1) دائم در حال آب پز کردن و سرخ کردن کاهو و هویج با سبزیجات عطرآگینه و اعصابم رو خورد کرده. 2) ما خونمون قدیمیه و سیستم شوتینگ زباله نداره و اینا فکر کنم بویاییشون ضعیفه و بنابراین در بردن زباله ها به بیرون اصلا اهتمام نمی ورزه. بقیه اش خوبه.
با بچه هایی که گفتن که اینا نت ورکینگشون خیلی قویه صد در صد موافقم. این یارو نیوزلند بزرگ شده، یعنی از 16 سال پیش نیوزلند بوده بعد اومده اینجا، به انجمن تایوانیهای این شهر معرفیش کردن که تنها نباشه و کمکش کنن. عین ایرانیها ( خنده تلخ)
متاسفانه حساب کاربری من غیرفعال هست.
دوستان من تجربه زندگی کردن با یک همخونه عرب را دارم..عربها خیلی مغرور هستند ولی اگه یه کم هندونه زیر بغلش بگذاری و ازش تعریف کنی همچین دوستی و مرامی برات میزارند که صد تا ایرانی هم نمیزاره...
من یه انتخابی داشتم برای هم خونه شدن با دو تا خانم فیلیپینی یا دو تا خانم آمریکایی. به من توصیه شد که فیلیپینی را انتخاب کنم و انصافا بسیار راضی ام. کلا آدم هایی بی آزار و ملو هستند. از در هر کی میاد تو میره تو اتاقش و کسی به کسی کاری نداره. تو اونجا فقط من گاهی آشپزی میکنم اینها اغلب سر کار یا بیرون غذا میخورند و پخت و پز تعطیله. من هم جدیدا وقتم کم شده پخت و پزم کمتر شده( هزینه اش همونه : ولی نمی ارزه به وقتی که صرف میکنی که غذای سالم تری بخوری). گاه گداری هم من رو دعوت میکنند با دوستاشون یه باری کلابی چیزی میریم (ولی اصولش اینه که در همین حد رابطه با هم خونه ایی میگن بسه قصه دار نشه). یکی شون صب تا شب دوست پسرش میومد خونه ما (پسر بی آزاری هم بود) اون یکی دوستانه تذکر داد که خوشش نمیاد، و تموم شد. در خونه گرفتن آقایون با خانم ها به این نکته هم توجه کنند که بعضا دردسر خودش رو داره اگه دوست پسره قصه دار بشه. شاید اگه طرف وایت بود یه طور دیگه میشد.
مکالمات روزمره مون هم با اس ام اس انجام میشه و بعضا که همدیگه رو تو راهرو یا تو آشپزخونه میبینیم. و میشه که 15-10 روز میشه که همدیگر رو نمیبینیم. ( دوستان فکر نکنند حالتی شبیه به سریال فرند پیش میاد) من کلی درس و بدبختی دارم که خونه اومدم باید به اونها برسم. یا تفریح رو با کسی بکنم که به جایی برسه. دقیقا اونها هم همین حالت رو دارند. کلا تو امریکا همه همین طورند.
دیدم کسی نوشته بود غذا که درست میکنند فلان طور است. میدانیم که خریدتان را در یخچال میذارید ولی فقط خودتان از آن بر میدارید و فقط برای خودتان غذا درست میکنید و فقط خودتان قرار است آن را بخورید. تعارف کردن یه کم بیزاار است الان که فکرشو میکنم خیلی بیزاار است .
هر کدام حتی تلویزیون خودش را در اتاقمان داریم برای همین سر تلویزیون هم ما همدیگر را نمیبینیم.
ویرایش توسط paribolande : April 27th, 2010 در ساعت 08:08 PM
سلام ممنون از همه دوستان من هم از upenn و هم از USC پذیرش دارم ، با این تفاسیر ترجیح میدم تنها باشم، لااقل ترم اول رو ، ولی سوال من اینه که اگه منو راهنمائی کنین ممنون میشم
میگن که قیمت خونه تو USA اومده پائین کسی میدون لطفا که قیمت خونه کوچیک تو Philadelphia و South of California به چه صورت هست؟
ممنون از جوابتون
Have a nice day
یا علی
somebody's watching me
من ۶ سال هند زندگی کردم.
هندیها در کلّ از شرق اسیاییها بهترن.
هندیهای اهل شهرهای بزرگ که بسیار با شعورن. فرهنگشون هم به ما که شرقی هستیم میخوره.
هندیها بین خودشون بسیار نژادپرستن.
جنوب شرق اسیاییها بی احساسن
اگه کسی بخواد بره هند بین اونا زندگی کنه دیوانه میشه ...از قدیم هم همینطور بود هنوز هم هست... ولی تهش ممکن یه طاووسی بهت بدن....
ولی با شرقی زندگی کردن یه خوبی داره که احساس غربت کمتری میکنی
در مورد خوبی و بدی نمیشه چشم بسته قضاوت کرد هر انسان با انسان دیگه فرق میکنه
ایرانیها که خدا رو شکر بسیار فضولن و فقط عیب دیگران رو میبینن ولی همون برای خودشون مسأله ای نیست.
علاقه مندی ها (Bookmarks)