با سلام،
بنده دانشجوی مهندسی در دانشگاه "گیلان" هستم،معدلم 18 هست، ضمنا زبان ام قوی هست.
با آگاهی که دارم در مورد اپلای، اصلا به فکر اپلای برای master نیستم،چون بدون فاند قدرت مالی رفتن ندارم،که در ارشد فاند بسیار بعید است.
اما سوالم:
1-من شخصا ترجیح میدم معدلم را بالا نگه دارم تا بتونم از سهمیه رنک1 بودن در شریف یا تهران ارشد رو بخونم و اونجا فرصت هایی یا کار در داخل یا اپلای «با فاند» برای دکترا استفاده کنم.
حالا اگر نوع هدف(مسیر) مذکور رو "1" بنامیم،مسیر های دیگه ای توی دانشگاه به من پیشنهاد شده که گیجم کرده!!
2-یکی از اساتید قوی مون که خیلی مقاله میده به رنک ها پیشنهاد میده از کارشناسی باهاش کار کنن و ارشد هم "گیلان بمونیم"! به امید اینکه با تعداد مقالات بالای ایشون بتونیم (مثل بعضی از دانشجوهاشون) راحت با فاند،اپلای کنیم!؟
3-تو انجمن های علمی علی الخصوص یکیشون که پروژه های رباتیک و.. خوبی تو همایش های ملی میده پیشنهاد شده که یکی از 5عضو اصلی باشم و وقتمو صرف کار اجرایی کنم اما در عوض کم کم از اونا چیزایی یاد بگیرم و توی پروژه ها همکاری کنم باهاشون! {بدی این مسیر اینه که امور اجرایی وقتی که میگیره،باعث میشه رتبه معدل از دست بره}
دوستان چه از لحاظ علمی و چه وجه اپلای به نظرتون آیا مسیر 1 رو پیمودن،که همون تمام تلاش در کارشناسی رو واسه "معدل" گذاشتن و شریف رفتنه، درسته یا اینکه مسیر 2 یا3 یا ملغمه ای از آنان؟
ببخشیـــــد طــولانی شد و ممنـــون