اقامت در اروپا

[MAHAN7]

متن جالبی بود ، مرسی ماهان جان.
خواستم بگم در خصوص کانادا ننوشتی - البته منم باشم نمینویسم ! کانادا عین بستنی ای میمونه که نه مزه داره نه قیافه!
محسوس بدتر از هردو دسته ای هست که ننوشتی و خیلی ویژگی قابل ذکری نداره.
فقط به نظرم یکمی بایاس رو اروپا بودی که میشه حدس زد که انتخاب شخصیه. مثلا من فکر میکنم از نظر پیشرفت شغلی و فرصت های کاری آمریکا گپ بسیار زیادی با اروپا داره (تو حوزه های مختلف مطمئنا فرق داره - مثلا تو حوزه مالی به جز لندن بقیه شهر های اروپایی حرفی برای زدن ندارن)

دقیقا حرفات درسته. این چندتا کشور از نظرمن همشون برای زندگی خوبن برای یک ایرانی با فرهنگ ایرانی.
من چون پسر مجرد جوون و اهل زندگی (تا اهل کار) ترجیحم با اروپاست.

کانادا بنظرم یک مزیت خالی داره که اونم اقامت هستش. با این وضعیت اب و هوا و مالیات گردن شکن و کمبود کار و بحران مسکن من هیچ موقع یه همچین جایی نمیرم (البته استثنا برای افراد همیشه هست).

این کشورها هرکدومشون یک خوبی یا بدی دارن. مثلا امریکا موردی که گفتی اگر برام اولویت اول کار/درامد باشه امریکا رو میرم. (صد درصد هم میرم جایی مثل تگزاس (هیوستون) یا یه جایی تو فلوریدا یا اریزونا اگر که انتخاب با من باشه.)
ولی کسی که دنبال کار کردن نیست و نزدیکی به ایران و عشق حال و ... ایتالیا و اسپانیا. (اینا بیشتر دانشجویی میشه رفت تا طرف با ویزای کار بره).
اون اولویتهای بنده رو جابجا کنی یکی از اون ۴تا ۵تا کشور بهتر میشه از بقیه موارد.
البته که خیلیها تو قطر و امارات و استرالیا هستن و راضین.

قاعدتا برای کسایی که تحصیلی امکان رفتن رو ندارن گزینه های زیادی نمیمونه بجز آلمان و کشورای خیلج فارس و کانادا و امریکا (و شایددددد استرالیا).


کاوه جان یه موضوعی برای من جدیدا محسوس شده (مطمین نیستم) که مشاغل تو حوزه ی بیزنس/مالی و حوزه ی های تحریمی رو به ایرانیها یا نمیدن یا به راحتی نمیدن. نظرت رو بنویس.

[phdboy]

دقیقا حرفات درسته. این چندتا کشور از نظرمن همشون برای زندگی خوبن برای یک ایرانی با فرهنگ ایرانی.
من چون پسر مجرد جوون و اهل زندگی (تا اهل کار) ترجیحم با اروپاست.

کانادا بنظرم یک مزیت خالی داره که اونم اقامت هستش. با این وضعیت اب و هوا و مالیات گردن شکن و کمبود کار و بحران مسکن من هیچ موقع یه همچین جایی نمیرم (البته استثنا برای افراد همیشه هست).

این کشورها هرکدومشون یک خوبی یا بدی دارن. مثلا امریکا موردی که گفتی اگر برام اولویت اول کار/درامد باشه امریکا رو میرم. (صد درصد هم میرم جایی مثل تگزاس (هیوستون) یا یه جایی تو فلوریدا یا اریزونا اگر که انتخاب با من باشه.)
ولی کسی که دنبال کار کردن نیست و نزدیکی به ایران و عشق حال و ... ایتالیا و اسپانیا. (اینا بیشتر دانشجویی میشه رفت تا طرف با ویزای کار بره).
اون اولویتهای بنده رو جابجا کنی یکی از اون ۴تا ۵تا کشور بهتر میشه از بقیه موارد.
البته که خیلیها تو قطر و امارات و استرالیا هستن و راضین.

قاعدتا برای کسایی که تحصیلی امکان رفتن رو ندارن گزینه های زیادی نمیمونه بجز آلمان و کشورای خیلج فارس و کانادا و امریکا (و شایددددد استرالیا).


کاوه جان یه موضوعی برای من جدیدا محسوس شده (مطمین نیستم) که مشاغل تو حوزه ی بیزنس/مالی و حوزه ی های تحریمی رو به ایرانیها یا نمیدن یا به راحتی نمیدن. نظرت رو بنویس.

ممنون دوست عزیز از اطلاعات ارزشمندت
در مورد شهر ها و ایالت های دیگه امریکا هم اطلاعات داری؟ مثلا mane، ohio ، آلاباما، آراکانزاس، Oklahoma، یوتا و Vermont، آریزونا (بالاگفتین)، کانزاس، کارولینای شمالی، هیوستن
هدفم ابتدا دکترا با بورس کامل هست بعد کار دانشگاهی. در مجموع می خوام مهاجرت کنم. وضعیت کار در این شهرها چطور هست؟

[KavehKaveh]

دقیقا حرفات درسته. این چندتا کشور از نظرمن همشون برای زندگی خوبن برای یک ایرانی با فرهنگ ایرانی.
من چون پسر مجرد جوون و اهل زندگی (تا اهل کار) ترجیحم با اروپاست.

کانادا بنظرم یک مزیت خالی داره که اونم اقامت هستش. با این وضعیت اب و هوا و مالیات گردن شکن و کمبود کار و بحران مسکن من هیچ موقع یه همچین جایی نمیرم (البته استثنا برای افراد همیشه هست).

این کشورها هرکدومشون یک خوبی یا بدی دارن. مثلا امریکا موردی که گفتی اگر برام اولویت اول کار/درامد باشه امریکا رو میرم. (صد درصد هم میرم جایی مثل تگزاس (هیوستون) یا یه جایی تو فلوریدا یا اریزونا اگر که انتخاب با من باشه.)
ولی کسی که دنبال کار کردن نیست و نزدیکی به ایران و عشق حال و ... ایتالیا و اسپانیا. (اینا بیشتر دانشجویی میشه رفت تا طرف با ویزای کار بره).
اون اولویتهای بنده رو جابجا کنی یکی از اون ۴تا ۵تا کشور بهتر میشه از بقیه موارد.
البته که خیلیها تو قطر و امارات و استرالیا هستن و راضین.

قاعدتا برای کسایی که تحصیلی امکان رفتن رو ندارن گزینه های زیادی نمیمونه بجز آلمان و کشورای خیلج فارس و کانادا و امریکا (و شایددددد استرالیا).


کاوه جان یه موضوعی برای من جدیدا محسوس شده (مطمین نیستم) که مشاغل تو حوزه ی بیزنس/مالی و حوزه ی های تحریمی رو به ایرانیها یا نمیدن یا به راحتی نمیدن. نظرت رو بنویس.

نمیدونم حوزه تحریمی منظورت چیه... من تو asset management هستم. تو کانادا که ایرانی تو حوزه سرمایه گذاری و بازار سهام و ... زیاد داریم. آمریکا هم هستن ولی بیشتر با عقبه کوانت اومدن تو asset management - آدم های ایرانی که تیپیکال بیزنس بخونن و وارد مالی بشن خیلی کم هستن و موافقم که راه پیدا کردن تو مالی برای ایرانی ها سخته ولی نه به این خاطر که ایرانی هستیم ، چون میخوای با آدم لوکال (کانادایی یا آمریکایی سفید پوست) که مشکل زبان و لهجه و فرهنگ نداره رقابت کنی. این کار رو خیلی سخت میکنه.
مثلا وقتی میخوای وارد Equity research و بحث تحلیل بازار سهام بشی که داستان وحشتناک سخته چون داری با آدم های لوکالی که کانکشن خوب دارن رقابت میکنی. انگاری تراکتورسازی بره نیوکمپ با بارسلونا بازی کنه !

[KavehKaveh]

ممنون دوست عزیز از اطلاعات ارزشمندت
در مورد شهر ها و ایالت های دیگه امریکا هم اطلاعات داری؟ مثلا mane، ohio ، آلاباما، آراکانزاس، Oklahoma، یوتا و Vermont، آریزونا (بالاگفتین)، کانزاس، کارولینای شمالی، هیوستن
هدفم ابتدا دکترا با بورس کامل هست بعد کار دانشگاهی. در مجموع می خوام مهاجرت کنم. وضعیت کار در این شهرها چطور هست؟

رفیق من خیلی شبیه ماهان ماکوپولویی سفر نرفتم ولی یه ته استکان تجربه دارم. به نظرم کارولینای شمالی جای خوبی برای زندگی و کار هست.
اگه متاهل باشی که عمرا ازش بیرون نمیری ، دوتا شهر بزرگ داره : رالی و شارلت - هردوتا خوبن ولی دانشگاه های مطرح تو رالی هستن و کلی کامیونیتی ایرانی داره.
ایالت رو به رشد هست

در خصوص اوکلاهما : کلا یه سری ایالت های مرکزی آمریکا خیلی خسته و کسل هستن. یکی همین اوکلاهماس. ایالت کانزاس ، نبراسکا ، آیوا ، اینا همه به درد نمیخورن. یکمی شهر کانزاس سیتی تو میزوری بد نیست ولی خدایی بد نیست! یه درسی بخونی و بعد بزنی بیرون. خدایی میدوست جای زندگی بلند مدت نیست آدم رد میده. اوهایو بد نیست ولی یکمی سرده. بقیه رو هم نه رفتم و نه میدونم چه خبره.

[KavehKaveh]

دقیقا حرفات درسته. این چندتا کشور از نظرمن همشون برای زندگی خوبن برای یک ایرانی با فرهنگ ایرانی.
من چون پسر مجرد جوون و اهل زندگی (تا اهل کار) ترجیحم با اروپاست.

کانادا بنظرم یک مزیت خالی داره که اونم اقامت هستش. با این وضعیت اب و هوا و مالیات گردن شکن و کمبود کار و بحران مسکن من هیچ موقع یه همچین جایی نمیرم (البته استثنا برای افراد همیشه هست).

این کشورها هرکدومشون یک خوبی یا بدی دارن. مثلا امریکا موردی که گفتی اگر برام اولویت اول کار/درامد باشه امریکا رو میرم. (صد درصد هم میرم جایی مثل تگزاس (هیوستون) یا یه جایی تو فلوریدا یا اریزونا اگر که انتخاب با من باشه.)
ولی کسی که دنبال کار کردن نیست و نزدیکی به ایران و عشق حال و ... ایتالیا و اسپانیا. (اینا بیشتر دانشجویی میشه رفت تا طرف با ویزای کار بره).
اون اولویتهای بنده رو جابجا کنی یکی از اون ۴تا ۵تا کشور بهتر میشه از بقیه موارد.
البته که خیلیها تو قطر و امارات و استرالیا هستن و راضین.

قاعدتا برای کسایی که تحصیلی امکان رفتن رو ندارن گزینه های زیادی نمیمونه بجز آلمان و کشورای خیلج فارس و کانادا و امریکا (و شایددددد استرالیا).


کاوه جان یه موضوعی برای من جدیدا محسوس شده (مطمین نیستم) که مشاغل تو حوزه ی بیزنس/مالی و حوزه ی های تحریمی رو به ایرانیها یا نمیدن یا به راحتی نمیدن. نظرت رو بنویس.

در مورد امارات: ابوظبی که ایرانی نمیگیره - دوبی ممکنه بگیره که اونم دیگه از نظر درآمدی اون جذابیتی قدیم رو نداره. عملا همون حقوق آمریکا/کانادا رو میدن با هزینه زندگی تو شهرهای نسبتا خوب آمریکا و مشوق میشه ندادن مالیات.
مشکل اینجاس که فرهنگ دوبی خیلی دلنشین نیست. همه چیز مادی و پولیه... شاید سلیقه باشه ، من کلا حال نکردم.
قطر خدایی خیلی سخته... نه مثل دوبی رشد کرده و نه حقوق خیلی بالایی میده ، یه چیزی این وسطه که به نظرم نمی ارزه. ماشالله نژادپرستی و رفتارهای عجیب غریب هم توش کم نیست

[MAHAN7]

چند تا مورد دیگه: در راستای کامنت قبلی

۱- با گرفتن کارت اقامت بلند مدت تو هر عضو اتحادیه اروپا حق کار کردن دارید دقیقا مثل یک شهروند عضو اتحادیه اروپا.

۲- فکر کنم برای کانادا/امریکا/انگلیس این حالت با داشتن فقط پاسپورت امکان پذیر باشه. (یعنی دیگه ویزای کار لازم نباشه). البته که این کشورها ویزای کار رو خیلی راحتتر (در مقیاس با سایر کشورها وگرنه ویزای کار از خارج کانادا تقریبا محاله و انگلیس و امریکا هم که هندی های مافیا کار قبظه کردن).

۳- یک سری سایتا مثل numbeo مثلا میان هزینه زندگی بین کشورهای و شهرها و ... براساس اطلاعاتی که کاربرا میزارن ارایه میدن براساس این سایت یه سری شهرها تو امریکا (تعداد محدود) قدرت خرید بالاتری رو ارایه میکنن مثل هیوستون و میامی و کالیفرنیا (کلش) و نیویورک. براساس این سایت حتی خیلی از شهرهای اروپا قدرت خرید معادلی رو ارایه میکنن (حقوق خالص!). ولی مشخصا بحث بیمه رایگانتون و البته مراکز خرید تاپ و دسترسی به تفریح رایگان و ... داخلش نیست. که باز نشون میده اروپا شاید جای بهتری باشه برای زندگی تا امریکا.

۴- امریکا نیاز به social integration ندارید یعنی مثلا شما میری جنوب بخصوص مثل فلوریدا و تگزاس (بخصوص هیوستون که شهر ۱۰۰۰ملته) مثلا هندی با لباس خودش میاد بیرون و حتی انگلیسی بلد نیست دوتا جمله حرف بزنه (چه برسه قاطی شدن تو سبک زندگی امریکایی)، امریکای لاتینیها هم نمیتونن انگلیسی حرف بزن (حتی بعد از ۱۰ سال کار در امریکا) و ... . بنابراین میشه گفت /شاید/ امریکا بهترین جا برای مهاجرت بین اون گزینه های که گفتم باشه برای کسی که بخاد به فرهنگ خودش بچسبه. این نکته رو هم اضافه کنم که تو کل امریکا طبق خیلی از سایتها هیوستون بالاترین قدرت خرید رو داره (حتی تو دنیا!). ولی مشخصا شاخص اب و هوا و تفریح و امنیت تو قدرت خرید وجود نداره. از جهت دیگه وقتی جامعه ای مثل امریکا و بریتانیا یه همچین وضعیت پیش بیاد و چند فرهنگی بشه ازدواج بین این چند فرهنگها و دوست یابی هم قاعدتا ضیغیف تر میشه و هست! حتی بعضی والدین ترجیح میدن بچه شون تو مدرسه ای که هندی و مسلمون هست نره و .... .

۵- تو اروپا و (برخی جاهای امریکا) اگر که چهره تون زیبا/خوب و ظاهرتون مرتب نباشه متاسفانه نایت کلاب و دیسکو راهتون نمیدن. این باعث میشه فرق بین نایت کلابای امریکا و اروپا زمین تا اسمون بشه و البته که تو اروپا شما با ۱۵یورو میتونید هم ورودی و هم یه نوشیندی تاپ بگیرید (اگر دانشجو باشید میشه با ۱۰ یورو دوتا نوشیدنی و ورودی گرفت، معمولا دخترها کمتر پول میدن).

۶- بطور کلی، خارجیها و مهاجرها تو اروپا قایقی هستن و بدرد نخور، برخلاف امریکا.

۷- تا میتونید سعی کنید شهر بزرگ درس بخونید و کار کنید (هرجا رفتی همونجا بمونی تا کانکشن و رفیق و ... رو از دست ندی). شهر کوچیک حتی اگر چند هزارتا بیشتر میدن نرید.

۸- تو امریکا بخصوص، وقتی افراد از سن ۲۵-۲۷ رد میشن دیگه دنبال دوست یابی و پارتی و ... آنچنان نیستن و دنبال ازدواج و کلیسا و کار و خانواده هستن. بنابراین حیلی سخت میشه رفیق بازی کرد. فرهنگ اونها مرام و معرفت و .... ایرانی رو نداره و نمیدونه چیه بنابراین سعی نکنید یه نفر رو هی دعوت کنید و محبت کنید طرف میکنه نظر بهش دارید یا یه چیز خراب تر و شاید بدتر. (بطور کلی!). اگر که شما هم ازداوج کرده باشید قاطی شدن باهاشون اسون تره. این مورد تو اروپا یه ذره ریلکس تره. اینجا بیشتر دنبال عشق و حال هستن و خیلی راحت مجرد میبنید ولی همچنان رفیق بازی کمتر هستش. تو اروپا خیلی خیلی شبیه ایرانن اون کشورهایی که گفتم و طرف با ۳۰ سال سن پیش پدر مادر زندگی میکنه!

۹- در مجموع، پلنتون رو تنها بودن و تنهایی ببندید (امریکا بیشتر از اروپا). سخته ولی باید یاد بگیرید. شاید تو دوران دانشگاه چندتا ادم نایس باشن باهاتون بچرخن بعد از دانشگاه یکبار هم باهمدیگه دیدار نخاهید کرد. (تجربه من!!!).

۱۰- ورزش کنید یا نایت کلاب برید یا میتینگها و گروهای اجتماعی مختلف و ... خلاصه سرتون شلوع نباشه تنهایی براحتی شما رو به افسردگی سنگین و انواغ اقسام بیماریها میکشونه.


۱۲- تو اروپا فرهنگ پیاده راه رفتن و نشستن کف خیابون حتی! هست برخلاف امریکا. پس اگر از اروپا میرید امریکا راه نیافتید خیابون متر کنید که ممکنه سرتون رو به باد بده! از امریکا میاید اروپا سریع ماشین نخرید که انواع اقسام مالیات رو سرتون بیاد.

۱۳- اروپا تقریبا بیشتر مناطق جنگلی و کوهستان رایگان هست و جک و جونور کشنده خیلی خیلی کمه. برخلاف امریکا که بلایای طبیعی وجود داره و پارکهای ملی ازتون نرخ ورودی میگیرن. تو امریکا تا جای ممکنه یه وسیله برای دفاع دورو ورتون باشه بهتره.

۱۴- اروپا قانون و پلیس زیاد گیر نیست و خشن نیستن ولی اگر بیفتید تو لیست سیاه نابودید. امریکا اینطوری نیست. مثلا تو کالیفرنیا یا واشنگتن شما میتونید تا ۱۰۰۰ دلار از مغازه بدزدید و کسی حق دست زدن بهتون رو نداره.(حالا سابقه سیاهش بمونه).

۱۵- تو اروپا مشروب خوردن تو خیابون ازاده مثل سیگار کشیدن و کسی کاری نداره. بعضی از ایالتهای امریکا (نیویورک) مشروب خوردن/سیگار تو خیابون در ملا عام جرم انگاری میشه- بعضی از شهرها اگر رفتار بد نشون بدید جرم انگاری داره.

۱۶- بریتانیا یه چیزی بین این اروپا و امریکاست. چاقو کشی زیاده و انگلیسهای بد مستی میکنن (بخصوص ایرلندیها!).

۱۷- امریکا وب سایت پابلیک وجود داره برای سو پشینه و ادمای خلاف کار و ... کلا امریکا خیلی شفاف تره برای گرفتن بک گراند یک نفر. اروپا اینطوری نیست. (خوب و بدش با خودتون!).

۱۸- امریکا دارو و مواد غذایی از برندهای مختلف و گم نام نخرید ممکنه تحت ازمایش و تست باشن و بهتون نگن. اروپا محاله!

۱۹- اروپا مغازه ها و فروشگاهها تنوع جنس کمه. امریکا برعکسش.

۲۰- اروپا دسشوییهاشون معمولا bidet داره!

۲۱- اروپایی ها نژاد پرستن. (امریکا کمتره)

۲۲- اروپا میخاد شما رو قاطی فرهنگ خودشون بشید وبرای این موضوغ پول کلانی به دانشگاهها و موسسات و ... میده. برخلاف امریکا که diversity اصل هستش.

۲۳- جاده ها و خیابونهای تو اروپا خیلی با کیفت تر هستن و خیابونها در شب کاملا روشن (برخلاف امریکا). این به public finance ربط داره.بهترین جادهها رو هم اسپانیا داره! (بین این کشورهای ایدال زندگی مد نظرم تو پست قبلیم)

به نظرم فرق امریکا با اروپا مثل بازی read dead redemption 2 با Sims هستش.




پی نوشت: چون یوتیوب *****ه و البته ویدوها بجای اینکه رو محتوا مختصر و کوتاه باشه با هدف درامد زایی هستش. به نظرم اینکه یکی مثل من خلاصه در حد یک خط مهم ترین موارد رو بگه هم زمان سیو میشه و هم گوگل سود نمیکنه.

[MAHAN7]

رفیق من خیلی شبیه ماهان ماکوپولویی سفر نرفتم ولی یه ته استکان تجربه دارم. به نظرم کارولینای شمالی جای خوبی برای زندگی و کار هست.
اگه متاهل باشی که عمرا ازش بیرون نمیری ، دوتا شهر بزرگ داره : رالی و شارلت - هردوتا خوبن ولی دانشگاه های مطرح تو رالی هستن و کلی کامیونیتی ایرانی داره.
ایالت رو به رشد هست

در خصوص اوکلاهما : کلا یه سری ایالت های مرکزی آمریکا خیلی خسته و کسل هستن. یکی همین اوکلاهماس. ایالت کانزاس ، نبراسکا ، آیوا ، اینا همه به درد نمیخورن. یکمی شهر کانزاس سیتی تو میزوری بد نیست ولی خدایی بد نیست! یه درسی بخونی و بعد بزنی بیرون. خدایی میدوست جای زندگی بلند مدت نیست آدم رد میده. اوهایو بد نیست ولی یکمی سرده. بقیه رو هم نه رفتم و نه میدونم چه خبره.

دقیقا!
+
احتمالا گرفتن و ابتلا به بیماریهای عجیب غریب خیلی زیاده بعد چندسال زندگی تو این ایالتها.

[MAHAN7]

چند تا مورد دیگه: در راستای کامنت قبلی

۱- با گرفتن کارت اقامت بلند مدت تو هر عضو اتحادیه اروپا حق کار کردن دارید دقیقا مثل یک شهروند عضو اتحادیه اروپا.
.
.
.

۲۳- جاده ها و خیابونهای تو اروپا خیلی با کیفت تر هستن و خیابونها در شب کاملا روشن (برخلاف امریکا). این به public finance ربط داره.بهترین جادهها رو هم اسپانیا داره! (بین این کشورهای ایدال زندگی مد نظرم تو پست قبلیم)

چندتا مورد جزیی تر:

۲۴- تو امریکا هر رستورانی برید باید tip بدید حداقل ۱۵ درصد که البته کسی بزور نمیگیره ازتون ولی همه تقریبا انعام میدن. برخلاف اروپا که اصلا tip کسی نمیده.

۲۵- در امریکا تو فرروشگاهها حداقل دوتا مالیات اضافه تر میدید (بجز بعضی ایالیتهای امریکا که خیلی کمتر). برخلاف اروپا که هر قیمتی که میبینی همونو پرداخت میکنید.

۲۶- اگر شهروند امریکا بشید و برید یه کشور دیگه برای کار: علاوه بر مالیات در اون کشور که کار میکنید باید به امریکا هم مالیات بدید (اگر مالیات بر درامد داشته باشید و ... ) اروپا اینطور نیست.

۲۷- مریضیها و آلرژی ها تو امریکا بسیار زیاد تره بخاطر مواد غذایی gmo و سایر مواردی که من نمیدونم.

۲۸- مردم امریکا در مجموع سیاسی تر و تلوزیون رو بیشتر فالو (میپرستن) میکنن برخلاف اروپایی ها که. امریکایی ها کله خراب تر هستن در مجموع.

۲۹- آمریکایی ها در مجموع پرو و خیلی رک هستن (یه چیزایی مثل آلمانی ها) ولی فرانسه و بخصوص اسپانیا/ایتالیا/انگلیس مردم بسیار مودب هستن و مستقیم تو صورتتون نمیاندازن.

۳۰- امریکایی ها لارج هستن و بشدت بریز بپاش دارن و مهمونی ها سنگین و ...، برخلاف اروپایی ها.

۳۱- تو امریکا ادم فضایی و آدمای عجیب غریب بیشتر هستش. مثل همین دیروز پریوز که تو میامی که ادم فضایی که چند ماه پیش تو نوادا دیده شده رو، مجدد دیدن!

۳۲- گوشت گوسفند تو امریکا مزه خیلی بدی داره و کله پاچه پیدا نمیکنید. گوشت گوسفنداش بیشتر ماله استرالیاست و طعمش مثل جیگر و بو صابون میده. تو اروپا گوشت طعمش شبیه ایرانه.

۳۳- در مورد تردد و شادی شبانه هم گفتم امریکا برخلاف اروپاست و زندگی بعد ساعت ۸ شب تقریبا تمام شده ست.

[MAHAN7]

یه مورد دیگه:

۳۴- سر کلاس دانشگاه تو اروپا با امریکا فرقش اینه:
آمریکا: بچه ها چاق، با crocs میان سر کلاس، سن بالا (مثلا ۳۰ ساله سر کلاس لیسانس، استاد رو آدم حساب نمیکنن، نصف بیشتر جمعیت هندی و چینی با لحجه غلیظ هستن و ...، جامعه LGTV هم خودشون داستانی دارن.
اروپا: بچه ها فیت (لاغر نه، فیت ورزشی!)، سن کم، احترام به استاد میزارن، لباس شیک میپوشن، جمیعت همه لوکال هستن و اکثر انگلیسی رو تمیز حرف میزنن (بحز انگلیس)، معمولا بلوند و اکثرا خوشگل.

[abiasemman2]

یه مورد دیگه:

۳۴- سر کلاس دانشگاه تو اروپا با امریکا فرقش اینه:
آمریکا: بچه ها چاق، با crocs میان سر کلاس، سن بالا (مثلا ۳۰ ساله سر کلاس لیسانس، استاد رو آدم حساب نمیکنن، نصف بیشتر جمعیت هندی و چینی با لحجه غلیظ هستن و ...، جامعه LGTV هم خودشون داستانی دارن.
اروپا: بچه ها فیت (لاغر نه، فیت ورزشی!)، سن کم، احترام به استاد میزارن، لباس شیک میپوشن، جمیعت همه لوکال هستن و اکثر انگلیسی رو تمیز حرف میزنن (بحز انگلیس)، معمولا بلوند و اکثرا خوشگل.

به نظرتون کسی که کلا دنبال خارج شدن از ایران و خاورمیانه هستش و میخواد تا اخر عمرش یه جای دیگه زندگی کنه و ازدواج کنه و بچه هاشو بزرگ کنه کجا رو پیشنهاد میدید؟ امریکا استرالیا یا اروپا؟
اینجا که تلویزیونو روشن میکنی صدا و سیما هی از سرما و سیل تو اروپا میگه. برا همین به اروپا خیلی فکر نکردم.